IOB 40

₁Καὶ ἀπεκρίθη κύριος ὁ θεὸς τῷ Ιωβ καὶ εἶπεν

₂Μὴ κρίσιν μετὰ ἱκανοῦ ἐκκλινεῖ,*

ἐλέγχων θεὸν ἀποκριθήσεται αὐτήν;‡

₃Ὑπολαβὼν δὲ Ιωβ λέγει τῷ κυρίῳ

₄Τί ἔτι ἐγὼ κρίνομαι νουθετούμενος καὶ ἐλέγχων κύριον

ἀκούων τοιαῦτα οὐθὲν ὤν;

ἐγὼ δὲ τίνα ἀπόκρισιν δῶ πρὸς ταῦτα;

χεῖρα θήσω ἐπὶ στόματί μου·

₅ἅπαξ λελάληκα, ἐπὶ δὲ τῷ δευτέρῳ οὐ προσθήσω.

₆Ἔτι δὲ ὑπολαβὼν ὁ κύριος εἶπεν τῷ Ιωβ ἐκ τοῦ νέφους

₇Μή, ἀλλὰ ζῶσαι ὥσπερ ἀνὴρ τὴν ὀσφύν σου,

ἐρωτήσω δέ σε, σὺ δέ μοι ἀποκρίθητι·

₈μὴ ἀποποιοῦ μου τὸ κρίμα.

οἴει δέ με ἄλλως σοι κεχρηματικέναι ἢ ἵνα ἀναφανῇς δίκαιος;

₉ἦ βραχίων σοί ἐστιν κατὰ τοῦ κυρίου,

ἢ φωνῇ κατ᾽ αὐτὸν βροντᾷς;

₁₀ἀνάλαβε δὴ ὕψος καὶ δύναμιν,

δόξαν δὲ καὶ τιμὴν ἀμφίεσαι·

₁₁ἀπόστειλον δὲ ἀγγέλους ὀργῇ,

πᾶν δὲ ὑβριστὴν ταπείνωσον,

₁₂ὑπερήφανον δὲ σβέσον,

σῆψον δὲ ἀσεβεῖς παραχρῆμα,

₁₃κρύψον δὲ εἰς γῆν ἔξω ὁμοθυμαδόν,

τὰ δὲ πρόσωπα αὐτῶν ἀτιμίας ἔμπλησον·

₁₄ὁμολογήσω ἄρα ὅτι δύναται ἡ δεξιά σου σῶσαι. —

₁₅ἀλλὰ δὴ ἰδοὺ θηρία παρὰ σοί·

χόρτον ἴσα βουσὶν ἐσθίει.

₁₆ἰδοὺ δὴ ἰσχὺς αὐτοῦ ἐπ᾽ ὀσφύι,

ἡ δὲ δύναμις ἐπ᾽ ὀμφαλοῦ γαστρός·

₁₇ἔστησεν οὐρὰν ὡς κυπάρισσον,

τὰ δὲ νεῦρα αὐτοῦ συμπέπλεκται·

₁₈αἱ πλευραὶ αὐτοῦ πλευραὶ χάλκειαι,

ἡ δὲ ῥάχις αὐτοῦ σίδηρος χυτός.

₁₉τοῦτ᾽ ἔστιν ἀρχὴ πλάσματος κυρίου,

πεποιημένον ἐγκαταπαίζεσθαι ὑπὸ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ.

₂₀ἐπελθὼν δὲ ἐπ᾽ ὄρος ἀκρότομον

ἐποίησεν χαρμονὴν τετράποσιν ἐν τῷ ταρτάρῳ·

₂₁ὑπὸ παντοδαπὰ δένδρα κοιμᾶται

παρὰ πάπυρον καὶ κάλαμον καὶ βούτομον·

₂₂σκιάζονται δὲ ἐν αὐτῷ δένδρα μεγάλα

σὺν ῥαδάμνοις καὶ κλῶνες ἄγνου.

₂₃ἐὰν γένηται πλήμμυρα, οὐ μὴ αἰσθηθῇ,*

πέποιθεν ὅτι προσκρούσει ὁ Ιορδάνης εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ.

₂₄ἐν τῷ ὀφθαλμῷ αὐτοῦ δέξεται αὐτόν,*

ἐνσκολιευόμενος τρήσει ῥῖνα;‡ —

₂₅ἄξεις δὲ δράκοντα ἐν ἀγκίστρῳ,

περιθήσεις δὲ φορβεὰν περὶ ῥῖνα αὐτοῦ;

₂₆εἰ δήσεις κρίκον ἐν τῷ μυκτῆρι αὐτοῦ,‡

ψελίῳ δὲ τρυπήσεις τὸ χεῖλος αὐτοῦ;

₂₇λαλήσει δέ σοι δεήσει,

ἱκετηρίᾳ μαλακῶς;

₂₈θήσεται δὲ διαθήκην μετὰ σοῦ,

λήμψῃ δὲ αὐτὸν δοῦλον αἰώνιον;

₂₉παίξῃ δὲ ἐν αὐτῷ ὥσπερ ὀρνέῳ

ἢ δήσεις αὐτὸν ὥσπερ στρουθίον παιδίῳ;

₃₀ἐνσιτοῦνται δὲ ἐν αὐτῷ ἔθνη,

μεριτεύονται δὲ αὐτὸν Φοινίκων γένη;

₃₁πᾶν δὲ πλωτὸν συνελθὸν οὐ μὴ ἐνέγκωσιν βύρσαν μίαν οὐρᾶς αὐτοῦ*

καὶ ἐν πλοίοις ἁλιέων κεφαλὴν αὐτοῦ.‡

₃₂ἐπιθήσεις δὲ αὐτῷ χεῖρα

μνησθεὶς πόλεμον τὸν γινόμενον ἐν σώματι αὐτοῦ,

καὶ μηκέτι γινέσθω.