₁En amzer‐ze, e oa gant Jesus eur bobl vraz a dud, ha dre n’ho doa netra da zibri, e c’halvaz he ziskibien, hag e lavaraz dezhe: ₂Truez em euz ouz ar bobl‐ze, rag tri devez zo dija emaint ganen, ha n’ho deuz tam da zibri. ₃Ha mar kassan anezhe d’ho zi, var iun, e semplint en hent; rag lod anezhe a zo deuet euz a bell. ₄Hag he ziskibien a respontaz dezhan: A be leac’h ec’h helfet kaout bara da derri ho naoun dezhe aman en dezert? ₅Hag hen a c’houlennaz diganthe: Ped bara hoc’h euz‐hu? Hag int a lavaraz: Seiz. ₆Neuze e c’hourc’hemenaz d’ar bobl azeza var an douar; hag, o veza kemeret ar seiz bara, ha rentet grasou, e torraz anezhe, hag ho roaz d’he ziskibien da zistribui; hag e tistribujont anezhe d’ar bobl. ₇Beza ho doa ive eun neubeut peskedigou; ha Jesus, o veza rentet grasou, a lavaraz lakaad anezhe ive dirazhe. ₈Hag e tebrjont hag e oent rassaziet; hag e oe dastumet seiz panerad euz an tammou choumet a‐zilerc’h. ₉Hogen, ar re ho doa debret a oa var‐dro pevar mil anezhe; ha goude ho c’hassaz kuit.

₁₀Neuze e pignaz en eur vag gant he ziskibien, hag e teuaz en douarou Dalmanutha.

₁₁Hag e teuaz eno Farizianed, pere a gommansaz disput ganthan, en eur c’houlen diganthan, evit he denti, eur miracl‐benag euz an env. ₁₂Ha Jesus, oc’h huanadi doun en he spered, a lavaraz: Perag e c’houlen ar generation‐man eur miracl? E gwirionez hen lavaran deoc’h, na vezo roet hini e‐bed dezhi. ₁₃Hag, o veza lezet anezhe, e pignaz adare er vag, hag e tremenaz en tuall d’ar mor.

₁₄Hogen, an diskibien ho doa ankounac’heet kemer bara ganthe, ha n’ho doa nemed eur bara hep‐ken ganthe er vag. ₁₅Hag e reaz outhe an difen‐man: Diwallit‐mad ouz goell ar Farizianed, hag ouz goell Herodes. ₁₆Hag int a rezone etrezhe ho‐unan, o lavaret: Abalamour n’hon euz ket a vara eo e komz evel‐se. ₁₇Ha Jesus, oc’h anaoud kement‐se, a lavaraz dezhe: Perag e rezonit‐hu divarben n’hoc’h euz ket a vara? Ha c’houi a zo c’hoas hep skiant hag hep comprenezon? Ha bepred eman dall ho calonou‐c’houi? ₁₈O kaoud daou‐lagad, ha na velit‐hu ket? O kaoud diou‐skouarn, ha na glevit‐hu ket? Ha n’hoc’h euz‐hu ket a vemor? ₁₉Pa doriz ar pemp bara evit ar pemp mil den, ped panerad leun a dammou ho poa‐hu dastumet? Int a lavaraz dezhan: Daouzec. ₂₀Ha pa doriz ar seiz bara evit ar pevar mil den, ped panerad leun a dammou ho poa‐hu dastumet? ₂₁Int a lavaraz: Seiz. Hag e lavaraz dezhe: Penaos eta na gomprenit‐hu ket?

₂₂Ha Jesus o veza deuet da Vethsaida, e oe digasset dezhan eun den dall, hag hen pedjont da douch outhan. ₂₃Neuze, o veza kemeret dorn an den dall, e kassaz anezhan ganthan er meaz euz ar bourg, hag e lekeaz cranch var he zaou‐lagad, ha goude beza astennet he zaouarn varnezhan, e c’houlennaz diganthan hag hen a vele eun dra‐benag. ₂₄Hag an dall, o sellet, a lavaraz; Gwelet a ran tud o vale hag a zo henvel ouz gwez. ₂₅Jesus a lekeaz c’hoas he zaouarn var he zaou‐lagad, hag a lavaraz dezhan sellet; hag e oe pareet, hag e vele sclear anezhe holl. ₂₆Hag e kassaz anezhan d’he di, en eur lavaret dezhan: Diwall da vond d’ar bourg, na da lavaret kement‐man da zen e‐bed euz ar bourg.

₂₇Ha Jesus a ieaz ac’hane gant he ziskibien da villajennou Cezare‐Philip; ha var an hent ec’h interroje he ziskibien, o c’houlen diganthe: Piou oun‐me, hervez lavar an dud? ₂₈Int a respontaz: Darn a lavar ez oud Ian ar Badezour; ha darn all, Elias; ha darn all unan euz ar brofeted. ₂₉Hag hen a lavaraz dezhe: Ha c’houi, piou a livirit‐hu ez oun‐me? Per a respontaz, hag a lavaraz dezhan: Te eo ar C’hrist. ₃₀Hag e tifennaz stard outhe lavaret da zen e‐bed an dra‐man divar he ben.

₃₁Neuze e commansaz discleria dezhe e oa red da Vab an den souffr kalz, beza nac’het gant ar re Ancien, prinsed ar veleien hag ar Scribed, beza lakeat d’ar maro, ha resussita tri deiz goude. ₃₂Komz a rea freaz var an traou‐ze. Neuze Per, o kemer anezhan a‐gostez, a gommansaz d’hen repren. ₃₃Mes Jesus, o veza distroet hag o sellet ouz he ziskibien, a reprenaz Per, en eur lavaret dezhan: Tec’h kuit diouzin, Satan; rag da zonjezonou n’emaint ket en traou hag a zell ouz Doue, mes er re a zell ouz an dud.

₃₄Hag, o veza galvet ar bobl gant he ziskibien, e lavaraz dezhe: Mar fell da unan‐benag dond var va lerc’h, ra zeui da renons dezhan he‐unan, ra zougo he groaz, ha ra heullio ac’hanoun. ₃₅Rag piou‐benag a fello dezhan savetei he vuez, he c’hollo; mes piou‐benag a gollo he vuez abalamour d’in ha d’an Aviel, hennes a zaveteo anezhi. ₃₆Rag petra a dalfe da eun den gounid ar bed holl, mar teufe da goll he ene? ₃₇Pe petra a helfe eun den da rei evit rançon d’he ene? ₃₈Rag piou‐benag hen devezo bet mez ac’hanoun hag euz va c’homzou, e‐touez ar raç‐tud avoultr ha pec’her‐man, Mab an den hen devezo ive mez anezhan, pa zeui en gloar he Dad gant an elez santel.

₁En aquéu tèms, se capitavo mai un trou-pelas de mounde à l'entour de Jèsu, que n'avien rèn pèr manja; em'acò éu sounè si disciple e ié diguè:

₂Ai pieta d'aquéu pople! vesès, fai li tres jour que me soun après, e n'an rèn pèr manja.

₃Se lis enmande en jun à sis oustau, van èstre avani en routo, dóumaci d'ùni que i'a soun vengu de liuen.

₄E ié respoundeguèron si disciple: Ounte n'en querre, de pan, pèr li desafama, eici, dins aquest desert?

₅Jèsu ié demandè: De pan, quant n'avès? Éli diguèron: Sèt.

₆Alor coumandè au pople de s'asseta au sòu. E prenènt li sèt pan, rendènt gràci, li pecè, li baiè à si disciple pèr que li faguèsson passa: e li serviguèron au pople.

₇Avien tambèn quàuqui peissounet: éu li benesiguè e li faguè servi.

₈Mangèron dounc à soun sadou, e di moussèu que soubravon n'en levèron sèt canestello.

₉Or aquéli que mangèron se devinavon peraqui quatre milo. Jèsu, pièi, lis enmandè.

₁₀E mountant tout-d'un tèms dins la barco emé si disciple, s'enanè en terro de Darmanouto.

₁₁Lou venguèron trouva, li Farisen, e se boutèron à disputa, 'm'éu, ié demandant un signe dins lou cèu, sus l'estiganço de lou prouva.

₁₂Mai Jèsu, en gemissènt dintre éu, diguè: Dequé vèn, aquelo raço, demanda 'n signe? Veramen vous lou dise, pèr aquelo raço d'aqui, de signe n'i'aura ges.

₁₃Em'acò lis enmandè, remountè dins la barco e passè de l'autro man.

₁₄Or, li disciple óublidèron de prene de pan; n'avien rèn qu'un, de pan, em'éli dins la barco.

₁₅E Jèsu ié fasié aquesto recoumandacioun: Durbès l'uei, avisas-vous dóu levame di Farisen, emai dóu levame d'Erode.

₁₆Sus acò, se resounavon e venien: Es sufis qu'avèn ges de pan.

₁₇Sachènt acò, Jèsu ié diguè: Dequé resounas aqui qu'avès ges de pan? Sias encaro sènso couneissènço ni coumpreneduro? Alor es encaro avugla voste cor?

₁₈En aguènt d'uei, ié vesès pas? en aguènt d'auriho, i'entendès rèn? avès dounc ges de memòri?

₁₉Lou jour qu'ai peça li cinq pan pèr cinq milo ome, quant n'avès leva de gourbin plen de moussèu? Ié diguèron: Douge.

₂₀E lou jour di sèt pan pèr quatre milo ome, quant de canestello de moussèu avès pourta? Ié diguèron: Sèt.

₂₁Apoundeguè: Coume se fai que coumprengués pancaro?

₂₂Arriba que fuguèron à Beisaïdo, i'aduguèron un avugle, e lou pregavon de lou touca.

₂₃Éu, agantant la man de l'avugle, lou menè foro de la bourgado; ié boutè pièi de salivo sus lis uei, e i'aguènt impausa li man, ié demandè se vesié quaucarèn.

₂₄Aquest, tout en alucant, venié: Vese de gènt que caminon, que li dirias d'aubre.

₂₅Jèsu tourna-mai ié boutè li man sus lis uei em'acò coumencè de ié vèire, e fuguè gari talamen bèn que destriavo tout claramen.

₂₆Alor l'enmandè à soun oustau, disènt: Filo à toun oustau; e s'intres dins la bourgado, digues rèn en degun.

₂₇Jèsu partiguè pièi, emé si disciple, pèr li vilage de Cesarèio de Felip; e 'n camin, questiounavo si disciple, disènt: Quau dison que siéu, li gènt?

₂₈Éli ié respoundeguèron: Jan-Batisto; d'autre, Elìo; d'autre, l'un di proufèto.

₂₉Alor ié venguè: Mai vautre, quau disès que siéu? Pèire, prenènt la paraulo, diguè: Vous, sias lou Crist.

₃₀E ié defendeguè severamen à-n-éli de n'en parla en degun.

₃₁D'enterin, coumencè de lis assabenta qu'acò avié d'èstre que lou Fiéu de l'ome aurié forço à soufri, e sarié rejita dis Ancian, di Prince di prèire e dis Escribo, que lou farien mouri, e qu'après tres jour éu ressuscitarié.

₃₂E parlavo d'aquéli causo sènso se n'escoundre. Alor Pèire, lou prenènt à despart, se boutè à lou charpa.

₃₃Mai éu, se revirant e alucant si disciple, remouchinè Pèire, en disènt: Retiro-te de iéu, Satan, car as lou goust noun di causo de Diéu, mai d'aquéli dis ome.

₃₄Aguènt pièi acampa lou pople, emé si disciple, ié diguè: Se quaucun vòu me segui, que se renóuncie, que cargue sa crous e me vèngue après.

₃₅Car aquéu que voudra sauva sa vido, la perdra; mai quau perdra sa vido raport à iéu e à l'Evangèli, la sauvara.

₃₆Que ié sièr à l'ome de gagna lou mounde entié, se ié vai de la perdicioun de soun amo?

₃₇O dequé dounara l'ome en change de soun amo?

₃₈Car se quaucun a vergougno de iéu e de mi paraulo au mitan d'aquesto generacioun adultro e pecadouiro, lou Fiéu de l'ome tambèn aura vergougno d'éu, se 'n-cop vendra dins la glòri de soun Paire, en coumpagno dis ange sant.

₃₉E apoundeguè: Veramen vous lou dise, n'i'a d'aquéli que soun eici que noun passaran pèr la mort, d'aqui-que vegon lou reiaume de Diéu à soun pountificat.