₁Jesus o veza eat achane, a zeuaz d’he vro he‐unan, hag he ziskibien a heulliaz anezhan.

₂Ha pa oe deuet deiz ar sabbat, e commansaz da gelen er sinagog; ha kalz, o klevet anezhan, a oe souezet meurbed, hag e lavarent: A be leac’h e teu an holl draou‐ze d’an den‐man? Petra eo ar furnez‐ze a zo bet roet dezhan, hag a be leac’h e c’hoarvez ma veler burzudou ker braz great dre he zaouarn? ₃Ha n’eo ket he‐man ar c’halvez, mab Mari, breur Jakes, Joses, Jud ha Simon? He c’hoarezed ha n’emaint‐hi ket aman ganeomp? Hag e kavent leac’h enhan da veza scandalizet. ₄Mes Jesus a lavaraz dezhe: Eur profet n’ed eo disprizet nemed en he vro, e‐touez he gerent hag en he di he‐unan. ₅Ha na hellaz ober eno burzud e bed, nemed ma iac’heaz eun niver bihan a dud klanv, en eur lakaad he zaouarn varnezhe. ₆Hag e oa souezet o velet ne gredent ket; hag ez eaz dre ar villajennou tro‐var‐dro, en eur gelen.

₇Neuze e c’halvaz an Daouzec, hag e commansaz ho c’has daou‐ha‐daou, hag e roaz dezhe galloud var ar sperejou impur; ₈hag e tifennaz outhe kemer netra evit an hent, nemed eur vaz hep‐ken; na bissac’h, na bara, nag arc’hant en ho c’houriz; ₉mes e rankjent mond en hent gant sandalou en ho zreid, hag heb dougen diou zae. ₁₀Lavaret a reaz ive dezhe: E pe ti‐benag ma c’hantreot, choumit enhan bete ma’z eot kuit euz al leac’h‐se. ₁₁Ha piou‐benag n’ho tigemoro ket, ha na zelaouo ket ac’hanoc’h, pa’z eot kuit ac’hane, hejit ar boultren euz ho treid en testeni a‐enep dezhe. E gwirionez hen lavaran deoc’h, eassoc’h e vezo da Sodom ha da Gomor en deiz ar varn, eged d’ar gear‐ze. ₁₂O veza eat kuit, e prezegjont d’an dud en em gonvertissa, ₁₃hag e kasjont kuit kalz a zrouk‐sperejou, hag ec’h eoljont gant eôl kalz a dud klanv, hag e iac’hejont anezhe.

₁₄Hogen, ar roue Herodes a glevaz komz euz a Jesus, rag he hano a oa dija brudet braz, hag e lavaraz: Ar Ian‐ze, pehini a vadeze, a zo savet a‐douez ar re‐varo; ha se a zo caoz ma veler burzudou great ganthan. ₁₅Re all a lavare: Elias eo hennes; ha lod all a lavare: Eur profet eo, pe evel unan euz ar brofeted. ₁₆Herodes eta, o veza klevet komz divar he ben, a lavaraz: Hennes eo Ian, an hini em euz lakeat da zibenna; savet eo a‐douez ar re varo.

₁₇Rag Herodes hen doa kasset tud da gregi e Ian, hag hen doa lakeat he staga er prizon, abalamour da Herodias, greg Philip, he vreur, rag hen a oa dimezet dezhi. ₁₈Rag Ian a lavare da Herodes: N’eo ket permetet d’id kaout greg da vreur. ₁₉Rag‐se Herodias he doa drouk outhan, hag he doa c’hoant d’hen laza; mes na helle ket, ₂₀rag Herodes a zouje Ian, o c’houzoud e oa eun den just ha santel; respet hen doa evithan; ober a rea memeus meur a dra hervez he avizou, hag hen selaou a rea gant plijadur. ₂₁Mes eun dervez favorabl a erruaz. Herodes, da zeiz he c’hanedigez, a reaz eur fest d’ar pennou braz euz he balez, d’he genta officerien, ha d’ar re huella euz a C’halile. ₂₂Merc’h Herodias a antreaz eno, hag o veza danset, ha plijet da Herodes ha d’ar re a oa azezet ouz taol ganthan, ar roue a lavaraz d’ar plac’h yaouank: Goulen diganen ar pez a giri, hag hen roin d’id. ₂₃Hag e touaz dezhe: Petra‐benag a c’houlenni diganen, me hen roio d’id, ha pa vez an hanter euz va rouantelez. ₂₄Hag, o veza eat er meaz, hou‐man a lavaraz d’he mam: Petra a c’houlennin‐me? Hag he mam a lavaraz: Pen Ian ar Badezour. ₂₅Hag o veza deuet gant hast da gavoud ar roue, e reaz he goulen, en eur lavaret: Me a fell d’in e rofez breman d’in, en eur plad, pen Ian ar Badezour. ₂₆Hag ar roue a oe glac’haret braz; koulskoude, abalamour d’al le hen doa great ha d’ar re a oa azezet assambles ganthan, na fellaz ket dezhan refusi anezhi. ₂₇Hag ar roue a gassaz kerkent unan euz he warded, hag e c’hourc’hemenaz dezhan digas pen Ian. ₂₈Ar gward a ieaz, hag a droc’haz he ben dezhan ebarz er prizon; hag o veza he zigasset en eur plad, e roaz anezhan d’ar plac’h yaouank, hag ar plac’h yaouank, hen roaz d’he mam. ₂₉Ha diskibien Ian, o veza klevet kement‐se, a zeuaz hag a gemeraz he gorf, hag e lekejont anezhan en eur bez.

₃₀Hag an ebestel a zeuaz assambles etrezeg Jesus, hag a gontaz dezhan pep tra, kement ho doa great, ha kement ho doa kelennet. ₃₁Hag e lavaraz dezhe: Deuit a‐gostez, en eul leac’h dezert, ha kemerit eun tam repos. Rag kement a dud a oa o tond hag o vond, ma n’ho doa ket zo‐ken amzer da zibri. ₃₂Hag ez ejont ac’hane en eur vag, a‐gostez en eul leac’h dizarempred.

₃₃Mes ar bobl a velaz anezhe o vond kuit, ha kalz a anavezaz anezhan; hag e redjont di, var droad, euz an holl geariou, hag o veza en em gavet araog dezhe, en em dastumjont dirazhan. ₃₄Neuze Jesus, o veza deuet er meaz, a velaz kalz a bobl; hag hen doe truez outhe, dre ma oant evel denved ha n’ho deuz pastor e‐bed; hag en em lekeaz da ziski kalz a draou dezhe.

₃₅Hag evel ma oa dija divezad, he ziskibien a zeuaz d’he gavoud, hag e leverjont dezhan: Al leac’h‐man a zo dezert, ha divezad eo dija; ₃₆kas anezhe kuit, evit ma’z aint er villajennou hag er bourcou divar dro, hag evit ma prenint bara; rag n’ho deuz netra da zibri. ₃₇Hag e lavaraz dezhe: Roit c’houi hoc’h‐unan da zibri dezhe. Hag e leverjont dezhan: Ha mond a rankimp‐ni da brena evit daou c’hant diner a vara, evit rei dezhe da zibri? ₃₈Hag e lavaraz dezhe: Ped bara hoc’h euz‐hu? It ha gwelet. Ha pa ho doe gwelet, e leverjont: Pemp bara ha daou besk. ₃₉Neuze e c’hourc’hemenaz dezhe ober d’an holl azeza, a vandennou, var ar yeot glaz. ₄₀Hag ec’h azezjont, a renkajou a gant hag a hanter‐kant. ₄₁Ha Jesus a gemeraz ar pemp bara hag an daou besk, hag, o sevel he zaou‐lagad var‐zu an env, e rentaz grasou, hag e toraz ar baraou, hag ho roaz d’he ziskibien, evit ho frezanti d’ar bobl; hag e rannaz ive an daou besk etrezhe holl. ₄₂Hag e tebrjont holl hag e oent rassaziet; ₄₃hag e tastumjont daouzec panerad leun euz an demoranchou bara, hag euz ar pesked. ₄₄Hogen, ar re ho doa debret euz ar baraou‐ze a oa var‐dro pemp mil den anezhe.

₄₅Kerkent goude, e reaz d’he ziskibien pignad er vag, ha mond en he raog en tu all d’ar mor etrezeg Bethsaida, e‐pad ma kasje kuit ar bobl. ₄₆Ha goude m’hen doe ho c’hasset kuit ez eaz var ar menez da bedi.

₄₇Ha pa oe deuet an abardaez, ar vag a oa e‐kreiz ar mor, ha Jesus a oa he‐unan var an douar. ₄₈Hag e velaz penaos ho doa kalz a boan o roenvia, dre ma oa an avel control dezhe; ha var‐dro ar bederved beilladen euz an noz, e teuaz etrezeg enhe, o vale var ar mor, ha c’hoant hen doa da veza araog dezhe. ₄₉Mes int pa veljont anezhan o vale var ar mor, a gredaz penaos e oa eun teuz, hag e commansjont da grial. ₅₀Rag holl e veljont anezhan, hag e oent spountet; mes kerkent hen a gomzaz outhe, hag a lavaraz dezhe: Ho pezet fizians, me eo; n’ho pezet ket aoun. ₅₁Neuze e pignaz en ho zouez er vag, hag an avel a davaz; hag e oant souezet meurbed hag en eun estlam euz ar vrassa. ₅₂Rag n’ho doa ket comprenet miracl ar baraou, dre ma oa ho c’halonou kaledet.

₅₃Ha pa ho doe treuzet ar mor, e teujont da vro Jenezaret; hag e touarjont eno.

₅₄Kerkent ha ma oent deuet er meaz euz ar vag, tud ar vro‐ze a anavezaz anezhan, ₅₅hag e redjont dre an holl vro‐ze, hag en em lakjont da zigas dezhan var gweleou bihan ar re a oa klanv, e pe leac’h‐benag ma klevent e oa. ₅₆Hag e pe leac’h‐benag ma c’hantree, er bourcou, pe er c’heariou, pe var ar meaz, e lekeent an dud klanv var ar plasennou, hag e pedet anezhan ma c’heljent da vihana touch ouz bord he zae; ha kement hini a douche outhan a oa pareet.

₁Estènt sourti d'aqui, Jèsu s'enanè dins soun endré, e si disciple l'acoumpagnavon.

₂Quand fuguerian au sabat, éu coumencè d'ensigna dins la sinagogo; e bravamen d'aquéli que l'escoutavon, espanta de sa dóutrino, disien: Mai d'ounte ié toumbo, tout acò-d'aqui? qu'es aquelo sagesso que i'es vengudo en doun? e coume se fai que tant de meraviho s'acoumplisson pèr si man?

₃Acò 's pas lou fustié, lou drole de Marìo, lou fraire de Jaque, de Jóusè, de Judo emai de Simoun? e si sorre, es que soun pas, eici, de l'endré? E s'escandalisavon sus soun comte.

₄Mai Jèsu ié diguè: N'es sènso ounour, un proufèto, que dins sa patrìo, dins soun oustau e dins sa parentèlo.

₅E pousquè ges faire de miracle dins l'endré, senoun que gariguè tout just quàuqui malaut en quau impausè li man.

₆S'estounavo de l'incredulita di gènt; e fasié lou tour di vilage d'aperaqui, tout en ensignant.

₇Or, Jèsu sounè li Douge, em'acò coumencè de li manda dous à cha dous, e ié dounè poudé sus lis esperit impur.

₈E i'óusservè que pourtèsson rèn en routo, franc d'un bastoun, ni biasso, ni pan, ni mounedo dins si centuro;

₉Mai de caussa si sandalo e de pas se bouta dos tunico.

₁₀E ié disié: En quet oustau qu'intrés, demouras-ié, d'aqui-que vous enanés;

₁₁E quouro voudran pas vous reçaupre, nimai vous escouta, sourtès d'aqui e 'spóussas la pòusso de vòsti pèd, en testimòni contro éli.

₁₂Estènt dounc parti, predicavon que se faguèsse penitènci;

₁₃Coussaiavon forço demòni; vougnien d'òli forço malaut e li garissien.

₁₄Or, lou rèi Erode entendeguè parla de Jèsu, — qu'èro devengu celèbre, soun noum, — em'acò disié: Jan-Batisto a ressuscita d'entre li mort, e d'aqui vèn que fai tant de miracle.

₁₅D'autre disien: Acò 's Elìo. D'autre fasien: Acò 's un proufèto, es un que sèmblo i proufèto.

₁₆En ausènt acò, Erode rediguè: es éu aquéu Jan, que i'ai fa coupa la tèsto, es éu qu'a ressuscita d'entre li mort.

₁₇Car es aquel Erode d'aqui qu'avié douna l'ordre d'arrésta Jan e l'avié 'ncadena dins uno presoun, amor d'Eroudiado, mouié dé soun fraire Felip, qu'éu avié 'spousadò.

₁₈Dóumaci Jan disié à-n-Erode: Vous es pas permés d'avé la femo de voste fraire.

₁₉Eroudiado, elo, ié cercavo d'engano e voulié lou faire mouri; mai poudié pas;

₂₀Car Erode cregnié Jan, sachènt proun qu'èro un juste, un sant, e lou gardavo; fasié forço causo sus soun counsèu, e l'escoutavo voulountié.

₂₁Mai s'encapè 'n jour bèn à prepaus: Erode, pèr l'anniversàri de sa neissènço, dounè 'no soupado i prince, is óuficié em' i catau de la Galilèio,

₂₂La chato d'Eroudiado estènt intrado, dansè davans Erode, e tant i'agradè à-n-éu em' à si counvivo que lou rèi diguè à la pichoto: Demando-me ço que vos, e te lou baiarai.

₂₃E ié faguè aquest sarramen: Que que me demandes, te lou baiarai, quand siguèsse la mita de moun reiaume.

₂₄Elo quouro fuguè sourtido, diguè à sa maire: Dequé demandarai? Sa maire faguè: La tèsto de Jan-Batisto.

₂₅E lèu-lèu i'intrant, despachativo, encò dóu rèi, faguè sa demando coume eiçò: Vole que me dounes aro-aro dins un plat la tèsto de Jan-Batisto.

₂₆N'en fuguè tout tristas, lou rèi; mai raport à soun sarramen emai i taulejaire, noun vouguè la contro-ista.

₂₇Mandè dounc un de si gàrdi, e ié coumandè d'adurre la tèsto dins un plat. Lou gàrdi còu-trenquè Jan dins la presoun,

₂₈Aduguè sa tèsto dins un plat, em'acò la dounè à la pichoto e la pichoto la dounè à sa maire.

₂₉Quand sachèron acò, si disciple venguèron, prenguèron soun cors e lou boutèron en un toumbèu.

₃₀Pamens lis apoustòli, estent tourna vers Jèsu, ié rendeguèron comte de tout ço qu'avien fa emai ensigna.

₃₁Éu ié diguè: Venès, escarten-nous en quauque endré desert, e pausas-vous un pau. Car èro talamen grand lou vai-e-vèn dóu mounde qu'avien pas meme lou tèms de manja.

₃₂Adounc mountant en barco, s'enanèron vers un endré desert, à l'escart.

₃₃Mai lou mounde li veguè parti, e n'i'ague forço que lou sachèron, em' acò ié landèron d'à-pèd de tóuti li vilo, e i'arribèron avans éli.

₃₄En sourtènt de la barco, Jèsu veguè 'n gros mouloun de pople, e n'en aguè pieta, dóumaci èron coume un escabot sènso pastre; e se boutè à lis endóutrina sus forço causo.

₃₅Coume deja se fasié bèn tard, s'aprouchèron d'éu si disciple, disènt: Es desert aquest rode, e lou tèms s'esquiho.

₃₆Enmandas-lèi, que vagon dins lou vesinage i vilage em' i bourgado se croumpa de viéure pèr manja.

₃₇Mai Jèsu ié respoundeguè: Dounas-ié pèr manja, vous-autre. E ié diguèron: Anaren-ti croumpa dous-cènt denié de pan pèr faire manja 'quéli gènt?

₃₈Éu ié venguè: Quant avès de pan? anas un pau vèire. Quouro l'aguèron vist, ié diguèron; Cinq emé dous pèis.

₃₉Alor ié coumandè de li faire assseta tóuti pèr bando sus lou tepu.

₄₀E s'assetèron pèr bando de cènt e de cinquanto.

₄₁Jèsu, prenènt li cinq pan e li dous pèis, en alucant vers lou cèu, li benesiguè; pecè pièi li pan e li dounè à si disciple pèr que li pourgiguèsson au pople; partejè tambèn li dous pèis entre tóuti.

₄₂N'en mangèron tóuti e fuguèron assadoula.

₄₃E s'empourtè li soubro: douge gourbin plen de tros de pan emai de pèis.

₄₄Or, lou noumbre di taulejaire èro de cinq milo ome.

₄₅Tout-d'un-tèms Jèsu quichè si disciple pèr que s'embarquèsson e ié passèsson davans, de-vers l'autro ribo, dóu caire de Beisaïdo, enterin qu'anavo enmanda lou pople.

₄₆Quand l'aguè, pièi, enmanda, s'enanè dins la mountagno pèr prega.

₄₇Erian au sero. La barco èro au mitan de la mar; éu, en terro, soulet.

₄₈E de li vèire que trimavon pèr faire ana li rèm — que lou vènt ié venié pèr contro — à la quatrenco vèio de la niue, éu li venguè trouva en caminant sus la mar, e ié voulié passa davans.

₄₉Mai éli, en lou vesènt que caminavo sus la mar, creiguèron qu'èro un trevant e se boutèron à crida.

₅₀Car lou veguèron tóuti e n'aguèron lou treboulèri. Mai tant-lèu Jèsu ié parlè e ié diguè: Rasseguras-vous; es iéu, n'agués pas pòu.

₅₁Mountè pièi em'éli dins la barco, e lou vènt s'abauquè. E n'èron de mai en mai espanta:

₅₂Avien pas coumprés, dóumaci, lou miracle di pan, estènt qu'èro soun cor avugla.

₅₃Aguènt passa la mar, venguèron en terro de Genesarèt e i'amarrèron.

₅₄E tre que fuguèron sourti de la barco, li gènt recouneiguèron Jèsu;

₅₅Em'acò, barrulant touto la countrado, se boutèron à ié carreja li malaut sus de lié, pertout mounte aprenien que se trouvavo.

₅₆E mounte qu'intrèsse, dins li bourgade, dins li vilage o dins li vilo, boutavon li malaut sus la plaço, e lou pregavon que ié leissèsse touca soulamen la franjo de soun vièsti e tóuti aquéli que lou toucavon èron gari.