₁Arruout a rejont en tu all d’ar mor, en bro ar Gadarened. ₂Ha kerkent ha ma oe diskennet Jesus euz ar vag, e teuaz d’he zialben eun den a oa o tond euz ar beziou, hag a oa possedet gant eur spered impur. ₃He‐man a rea he choumach er beziou, ha ne halle den he zerc’hel stag zoken gant chadennou; ₄rag alies, goude ma oa bet lakeat hualou var he dreid, ha ma oa bet staget gant chadennou, e oa bet diframmet ganthan ar chadennou ha toret an hualou; ha den na helle dond a‐ben anezhan. ₅Hag e choume atao, noz deiz, var ar meneziou hag er beziou, o crial hag oc’h en em vlonsa gant mein.

₆Pa hen doe gwelet Jesus a‐ziabell, e teuaz en eur redec d’en em brosterni dirazhan, ₇hag e lavaraz, en eur grial a vouez huel: Petra a zo etre te ha me, Jesus, Mab an Doue Holl‐galloudec! Da gonjuri a ran, dre an hano a Zoue, na dourmant ket ac’hanoun. ₈Rag Jesus a lavare dezhan: Spered impur, kea er meaz euz an den‐ze. ₉Ha Jesus a c’houlennaz diganthan: Pe hano ec’h euz? Hag hen a respontaz: Lejion eo va hano, o veza ma’z omp kalz. ₁₀Hag e pede stard anezhan na gasche ket anezhe er meaz euz ar vro‐ze.

₁₁Hogen, bez’ e oa eno, var gostez ar meneziou, eur vanden vraz a voc’h o peuri. ₁₂Hag an holl drouk‐sperejou a bede anezhan, en eur lavaret: Kas ac’hanomp er moc’h‐ze, evit ma’z aimp enhe. Ha rag‐tal Jesus a bermetaz dezhe. ₁₃Neuze ar sperejou impur‐ze, o veza eat er meaz, a antreaz er moc’h, hag ar vanden, a oa anezhe var‐dro daou vil, en em daolaz d’an traon er mor, hag e oent beuzet eno. ₁₄Hag ar re a oa o vessa ar moc’h a redaz kuit, hag a gassaz ar c’helou‐ze en kear ha var ar meaz. ₁₅Hag an dud a zeuaz er meaz da velet ar pez a oa c’hoarvezet; hag e teujont etrezeg Jesus, hag e veljont an hini a oa bet dalc’het gant al lejion a zrouk‐sperejou, azezet, gwisket hag en he skiant vad; hag e teuaz aoun braz dezhe. ₁₆Hag ar re ho doa gwelet kement‐se, a gontaz dezhe ar pez a oa c’hoarvezet gant an den possedet ha gant ar moc’h. ₁₇Neuze en em lekejont d’hen pedi da vont kuit euz ho bro.

₁₈Ha pa oe pignet er vag, an hini a oa bet dalc’het gant an drouk‐spered a bedaz anezhan d’hen lezel da choum ganthan. ₁₉Mes Jesus na bermetaz ket dezhan, hag a lavaraz dezhan: Kea d’az ti da gavoud da dud, ha lavar dezhe an traou burzudus hen deuz great an Aotrou d’id, ha penaos hen deuz bet truez ouzid. ₂₀Hag ez eaz kuit, hag en em lakeaz da ziscleria en Decapolis an traou burzudus hen doa great Jesus dezhan; hag an holl a oe souezet braz.

₂₁Jesus o veza adare treuzet ar mor er vag hag eat d’an tu all, eur foul braz a dud en em zastumaz en dro dezhan, hag hen a oa tost d’ar mor.

₂₂Hag unan euz a chefou ar sinagog, hanvet Jairus, o veza gwelet anezhan, en em daolaz d’he dreid, hag a bedaz stard anezhan, ₂₃en eur lavaret: Va merc’h vihan a zo prest da vervel; deuz da astenn da zaouarn varnezhi, evit ma vezo iac’heet, hag e vevo. ₂₄Ha Jesus a ieaz ganthan; hag e oe heulliet gant eur bobl vraz, pehini a waske anezhan.

₂₅Neuze eur vaouez, hag a oa klanv gant an dioada abaoe daouzec vloaz, ₂₆hag he doa souffret kalz etre daouarn meur a vedeusin, hag he doa dispiniet kement he doa, hep kaout soulajamant e‐bed, mes kentoc’h en em gavet gwassoc’h c’hoas, ₂₇o veza klevet komz euz a Jesus, a zeuaz aziadre e‐touez ar foul hag a douchaz ouz he zae. ₂₈Rag lavaret a rea; Mar gellan hep‐ken touch ouz he zae, e vezin pare. ₂₉Ha rag‐tal he dioada a ehanaz; hag e santaz en he c’horf e oa pareet euz he c’hlenved. ₃₀Kerkent, Jesus oc’h anaoud enhan he‐unan ar vertuz a oa eat euz anezhan, a zistroaz e‐kreiz ar bobl, en eur lavaret: Piou hen deuz touchet ouz za dillad? ₃₁Hag he ziskibien a lavaraz dezhan: Gwelet a rez e wask ar bobl ac’hanoud, hag e leverez: Piou hen deuz touchet diouzin? ₃₂Hag e selle en dro dezhan, evit gwelet an hini hen doa great kement‐se. ₃₃Neuze ar vaouez, spountet hag en eur grena, o c’houzoud ar pez a oa bet great enhi, a zeuaz hag en em daolaz d’he dreid, hag a lavaraz dezhan ar wirionez var he hed. ₃₄Ha Jesus a lavaraz dezhi: Va merc’h, da feiz hen deuz da zaveteet; kea en peoc’h ha bez pare euz da glenved.

₃₅Pa oa c’hoas o komz, e teuaz tud euz a di ar chef euz ar sinagog da lavaret dezhan: Da verc’h a zo maro; nachoum ket pelloc’h da skuiza ar Mestr. ₃₆Kerkent ha m’hen doe Jesus klevet ar gomz‐ze, e lavaraz da chef ar sinagog: Bez hep aoun, cred hep‐ken. ₃₇Ha na bermetaz da zen mond var he lerc’h, nemed da Ber, da Jakes ha da Ian, breur Jakes. ₃₈O veza erruet en ti ar chef euz ar sinagog, e velaz an drouz vraz a oa ganthe ha tud o wela, hag o crial var bouez ho fen. ₃₉Hag o veza eat ebarz, e lavaraz, dezhe: Perag e rit‐hu an drouz‐ze, ha perag e welit‐hu? N’eo ket maro ar bugel, mes kousket hep‐ken. ₄₀Hag e rent goab anezhan; mes hen, goude beza great dezhe holl mond er meaz, a gemeraz tad ha mam ar bugel, hag ar re a oa assambles ganthan, hag ec’h antreaz el leac’h ma oa gourvezet ar bugel. ₄₁Hag, o veza kemeret he dorn, e lavaraz dezhi: Talitha coumi; da lavaret eo: Plac’h vihan, sav, me hen lavar d’id. ₄₂Ha rag‐tal ar plac’h vihan a zavaz hag en em lekeaz da vale, rag daouzec vloaz he doa. Hag e oent souezet meurbed. ₄₃Hag e c’hourc’hemenaz stard dezhe lakaad evez na ouvezje den kement‐se; hag e lavaraz dezhe rei dezhi da zibri.

₁Arribèron de l'autre coustat de la mai, au païs di Gerasen.

₂E just coume Jèsu sourtié de la barco, veici que courreguè vers éu dóu founs di sepucre, un ome agarri de l'esperit inmounde.

₃Aquel ome avié sa retirado dins li sepuc e. Plus res que lou pousquèsse estaca, meme en emplegant de cadeno;

₄Car souvènti-fes i'avien bouta lis enfèrri e 'mé de cadeno l'avien estaca, mai éu avié fa peta li cadeno e mes lis enfèrri en póutiho; basto, degun lou poudié doumta.

₅E de-countùni, lou jour, la niue, dins li sepucre e dins li mountagno, èro aqui que bramavo e se tabassavo à cop de caiau.

₆Aguènt dounc vist Jèsu de liuen, éu courreguè e l'adourè,

₇E d'uno voues bramanto ié diguè: Dequé i'a entre iéu e tu, Jèsu, Fiéu dóu Diéu Autisme? Te n'en prègue au noum de Diéu, me tourmentes pas.

₈Car Jèsu ié disié: Esperit orre, sorte d'aquel ome.

₉E ié demandè: Coume te dison? Éu respoundeguè: Me dison Legioun pèr-ço-que sian bravamen.

₁₀E lou suplicavo tant-e-pièi-mai de pas l'embandi foro dóu païs.

₁₁Or, i'avié peraqui, long de la mountagno, un grand troupèu de porc que pasturavon.

₁₂E lis esperit lou suplicavon en disènt: Mando-nous dins aquéli poucèu, que i'intraren dedins.

₁₃Jèsu i'acourdè subran. Em'acò sourtènt de l'endemounia, lis esperit inmounde intrèron dins li porc; e bourro-bourro lou troupèu patusclè dins la mar, un troupèu d'aperaqui dous milo bèsti, e tout acò fuguè nega.

₁₄Aquéli que gardavon s'encourreguèron e l'anèron dire dins la vilo emai dins li champ. E li gènt sourtiguèron pèr vèire ço qu'èro arriba.

₁₅Vènon dounc vers Jèsu, e l'ome qu'èro esta sagagna pèr lou demòni, lou veson d'assetoun, qu'es vesti e qu'a mai soun bon sèn; em'acò prenguèron pòu.

₁₆Aquéli qu'avien vist countèron au mounde coume s'èro passado la causo pèr l'endemounia emai pèr li porc.

₁₇Em'acò coumencèron de prega Jèsu de quita lou terraire.

₁₈Coume mountavo dins la barco, l'ome qu'èro esta sagagna pèr lou demòni, se boutè à lou prega que lou leissèsse resta 'm'éu.

₁₉Mai Jèsu lou vouguè pas e ié diguè: Vai-t'en à toun oustau vers ti gènt, e apreneié quénti grandi causo a fa pèr tu lou Segnour e coume a 'gu pieta de tu.

₂₀Aquest s'enanè e se boutè 'n trin de prouclama dins la Decapòli tout ço que Jèsu avié fa pèr éu; e tóuti n'èron dins l'amiracioun.

₂₁Quand Jèsu aguè repassa la mar dins la barco, s'acampè 'n mouloun de pople à soun entour; éu se trouvavo sus la ribo.

₂₂Alor venguè un di pricéu de la sinagogo, dóu noum de Jaïr, que, tre lou vèire, toumbè à si pèd,

₂₃E lou suplicavo tant-e-pièi-mai, disènt: Ma chato es à l'artimo; venès, impausas-ié li man, pèr que garigue e que visque.

₂₄E Jèsu s'enanè 'm'éu, acoumpagna d'un pople inmènse que lou quichavo.

₂₅Aqui se devinavo uno femo qu'avié 'no perdo de sang, despièi douge an de tèms.

₂₆Avié rebouli entre li man de forço medecin, despensa tout soun viéure, e n'èro avançado en rèn; mai se sentié plus mau encaro.

₂₇En ausènt parla de Jèsu, elo ié venguè à rèire, dintre la foulo, e ié touquè sa raubo.

₂₈Dóumaci disié: Se tant soulamen ié toque sa raubo, sarai garido.

₂₉Sus lou cop s'agoutè sa font de sang, e se sentiguè dins lou cors qu'èro garido de soun mau.

₃₀Autant-lèu Jèsu couneissènt dins soun dintre la vertu qu'èro sourtido d'éu, se revirè vers lou pople e diguè: Quau a touca mis abihage?

₃₁E si disciple ié venien: Vesès la foulo que contro vous se quicho e disès: Quau m'a touca?

₃₂E roudihavo lis uei pèr vèire aquelo qu'avié fa 'cò.

₃₃Mai la femo, cregnènto e tremoulanto, que sabié ço que s'èro passa dintre elo, venguè toumba au sòu davans éu e ié diguè touto la verita.

₃₄Jèsu ié faguè: Ma fiho, ta fe t'a sauvado; vai-t'en en pas e siegues garido de toun mau.

₃₅Parlavo encaro, quand arribo de gènt dóu priéu de la sinagogo que dison: Vosto chato es morto; dequé desoulas enca lou Mèstre?

₃₆Mai Jèsu, ausido aquelo paraulo, diguè au priéu de la sinagogo: Cregnès rèn; tant soulamen agués la fe.

₃₇E vouguè que res l'acoumpagnèsse, aleva Pèire, Jaque e Jan fraire de Jaque.

₃₈Arribon à l'oustau d'aquéu priéu de sinagogo, e Jèsu vèi un varai de gènt que plouravon e gingoulavon à noun plus.

₃₉E tre intra, diguè: De qu'anas vous esmòure? e dequé plouras? La chatouno es pas morto, mai dor.

₄₀E se trufavon d'éu. Mai éu, entre avé fa sourti tout aquéu mounde, pren lou paire e la maire de la pichoto, emai aquéli que l'acoumpagnavon, e s'envai dins lou mèmbre ounte la chatouno èro couchado.

₄₁E ié prenènt la man, ié fai: Talitha cumi, ço que vòu dire: Chatouno, te lou coumande, lèvo-te.

₄₂E subran se levè la chatouno e se boutè à marcha: avié, vous trouvarés, uno dougeno d'an. E n'en restèron mai-que-mai atupi.

₄₃Mai éu ié faguè de grandi recoumandacioun que degun lou sachèsse, e diguè de faire manja la pichouno.