₁Gouel ar Pask hag ar bara hep goell a dlie di‐gouezoud daou zevez goude; hag ar Scribed a glaske an tu da gemeret Jesus dre finessa ha d’hen lakaad d’ar maro. ₂Mes lavaret a reant: Arabad eo e vez e‐pad ar gouel gant aoun ne deufe trouz da zevel e‐touez ar bobl.

₃Ha Jesus, o veza en Bethani, en ti Simon an den lor, pa edo ouz taol, e teuaz eur vaouez gant eur bessel alabastr, leun a eol a c’houez‐vad hag a briz vraz, hag o veza torret ar bessel, e skulliaz an eol var he ben. ₄Hag unan‐benag anezhe a oe droug enhe, hag a lavare: Da betra beza kollet an eol a c’houez‐vadse? ₅Rag gallet e vije gwerza anezhan ouz‐pen tri c’hant diner, hag ho rei d’ar beorien. Hag e vurmurent a‐enep d’ar vaouez‐ze.

₆Mes Jesus a lavaraz: Lesthi; perag e rit‐hu nec’hamant dezhi? Eun oeuvr vad he deuz great em c’henver. ₇Rag peorien ho pezo atao en ho touez; hag ec’h hellit ober vad dezhe pa garfot; mes n’ho pezo ket ac’hanoun‐me atao. ₈Great he deuz ar pez he deuz gallet; ambaumet he deuz va c’horf evit servichoud en avans d’am sebelia. ₉E gwirionez hen lavaran deoc’h, e pe leac’h‐benag dre ar bed holl ma vezo prezeget an aviel‐man, ar pez he deuz great a vezo lavaret ive e memor anezhi.

₁₀Neuze Judas Iscariot, unan euz an daouzec, a ieaz da gavout prinsed ar veleien evit hen livra dezhe. ₁₁Ar re‐man a zelaouaz anezhan gant joa, hag e prometjont rei arc’hant dezhan; hag adaleg neuze e klaskaz an tu d’hen livra dezhe.

₁₂An deiz kenta euz ar baraou hep goell, en amzer ma sacrifient ar Pask, he ziskibien a lavaraz dezhan: E pe leac’h e fell d’id ez afemp da brepari ar pez a zo ezom evit debri ar Pask? ₁₃Neuze e kassaz daou euz he ziskibien, hag e lavaraz dezhe: It en kear, hag e kavfot var hoc’h hent eun den o tougen eur podad dour; it var he lerc’h. ₁₄Hag e pe leac’h‐benag ma c’hantreo, livirit da vestr an ti: Ar mestr a lavar: Pe leac’h ema ar zal en pehini e tebrin ar Pask gant va diskibien? ₁₅Hag hen a ziskouezo deoc’h eur zal vraz d’an neac’h, lakeat en urz ha prest; preparit eno ar Pask evidomp. ₁₆He ziskibien eta a ieaz en hent, hag o veza erruet en kear, e kavjont pep tra evel m’hen doa lavaret dezhe; hag e preparjont ar Pask.

₁₇Pa oe deuet an abardaez, e teuaz gant an daouzec. ₁₈Ha pa edont ouz taol, o tebri, Jesus a lavaraz: En gwirionez e lavaran deoc’h penaos unan ac’hanoc’h, hag a zo o tibri ganen, a drahisso ac’hanoun. ₁₉Neuze e commansjont beza glac’haret; hag e leverjont dezhan an eil goude egile: Ha me eo? ₂₀Hen a respontaz dezhe: Unan euz an daouzec eo, hag a laka he zorn ganen er plad. ₂₁Mab an den evit‐gwir a ia evel ma’z eo scrivet divar he ben; mes malheur d’an den gant pehini eo trahisset Mab an den; gwell e vije d’an den‐ze na vije ket bet ganet.

₂₂Hag evel ma tebrent, Jesus a gemeraz bara, hag, o veza rentet grasou, e torraz anezhan, hag hen roaz dezhe, en eur lavaret: Kemerit, debrit, he‐man eo va c’horf. ₂₃Hag o veza kemeret ar c’halir, ha rentet grasou, e roaz anezhan dezhe, hag ec’h evjont holl euz anezhan. ₂₄Hag e lavaraz dezhe: He‐man eo va goad, ar goad euz an allians nevez, pehini a zo skuliet evit kalz. ₂₅E gwirionez hen lavaran deoc’h, na evin mui euz ar frouez‐ze euz ar winien beteg an deiz ma c’hevin anezhan nevez en rouantelez Doue.

₂₆Ha goude beza canet ar c’hantic, ez ejont kuit da Venez Olived.

₂₇Neuze Jesus a lavaraz dezhe: En noz man e vezin evidoc’h holl eun occasion da gweza; rag scrivet eo: Skei a rin ar pastor, hag an denved a vezo disperset. ₂₈Mes goude ma vezin resussitet, me a ielo araog deoc’h en Galile. ₂₉Ha Per a lavaraz dezhan: Ha pa zeufe an holl da veza scandalizet, evidoun‐me ne vezin ket. ₃₀Neuze Jesus a lavaraz dezhan: En gwirionez e lavaran d’id, penaos hirio, en nozman zo‐ken, araog m’hen devezo canet ar c’hilloc diou wech, te az pezo va nac’het teir gwech. ₃₁Mes hen a lavare c’hoas krenvoc’h: Ha pa ve red d’in mervel ganez, na nac’hin ket ac’hanoud. Hag holl e lavarent ar memeus tra.

₃₂Neuze ez ejont en eul leac’h a c’halvet Gethsemane. Ha Jesus a lavaraz d’he ziskibien: Azezit aman ken am bezo pedet.

₃₃Hag e kemeraz ganthan Per, Jakes ha Ian; hag e commansaz da veza spouronet hag ankeniet braz. ₃₄Hag e lavaraz dezhe: Trist eo va ene beteg ar maro; choumit aman ha beillit. ₃₅Hag o veza eat eun neubeud pelloc’h, hen n’em brosternaz d’an douar, en eur bedi ma’z aje, mar d’oa possubl, an heur‐ze pell diou‐than. ₃₆Hag e lavare: Abba! Tad! pep tra a zo possubl d’id; distro diouzin ar c’halir‐ze; koulskoude ra vezo great n’e ket ar pez a fell d’in, mes ar pez a fell d’id.

₃₇Dond a reaz neuze d’ho c’havoud hag ho c’havaz kousket; hag e lavaraz da Ber: Simon, choumet oud kousket! n’ec’h euz ket eta gallet beillia eun heur? ₃₈Beillit ha pedit, gant aoun da gweza en dentation; ar spered a zo pront, mes ar c’hig a zo sempl.

₃₉Mond a reaz adare, hag e pedaz, o lavaret ar memeus komzou.

₄₀Hag o veza distroet, ho c’havaz adare kousket, rag ho daou‐lagad a oa pounereet; ha na ouient petra da respont dezhan.

₄₁Hag e teuaz d’ho c’havoud evit an deirved gwech, hag e lavaraz dezhe: Kouskit breman, ha kemerit ho repos! Awalc’h eo! deuet eo an heur; setu, Mab an den a zo livret etre daouarn ar bec’herien. ₄₂Savit, deomp, setu o tostaad an hini a drahis ac’hanoun.

₄₃Ha kerkent, evel ma oa c’hoas o komz, e teuaz Judas, unan euz an daouzec, ha ganthan eur vanden vraz a dud gant klezeier ha bizier, a‐berz prinsed ar veleien, ar Scribed hag ar re Ancien. ₄₄Hogen an hini a drahisse anezhan hen doa roet dezhe ar sin‐man: An hini a bokin dezhan, hennes eo; crogit enhan, ha kassit anezhan ganeoc’h, en eur diwall anezhan mad. ₄₅Kerkent eta evel ma oa erruet, e tostaaz outhan hag e lavaraz dezhan: Mestr, Mestr; hag e pokaz dezhan. ₄₆A‐neuze e toaljont ho daouarn var Jesus, hag e crogjont enhan.

₄₇Hag unan euz ar re a oa eno a dennaz he gleze, a skoaz gant eur mevel d’ar beleg braz, hag a droc’haz he skouarn dezhan.

₄₈Neuze Jesus, o komz outhe, a lavaraz: C’houi a zo deuet gant klezeier ha bizier da gregi enoun, evel en eul laer. ₄₉Bemdez e oann en ho touez, o kelen ebarz an templ, ha n’hoc’h euz ket croget enoun; mes kement‐man a c’hoarvez evit ma vezo accomplisset ar Scrituriou.

₅₀Neuze he holl diskibien, o veza dilezet anezhan, a dec’haz kuit.

₅₁Ha bez’ e oa ouz he heul, eun den yaouank gwisket gant eul linsel hep‐ken en‐dro d’he gorf; hag an dud yaouank a grogaz enhan. ₅₂Mes hen, o lezel he linsel, a dec’haz kuit deuz tre ho daouarn en noaz.

₅₃Neuze e kasjont Jesus da di ar beleg braz, e pe leac’h e oa dastumet holl brinsed ar veleien, ar re Ancien hag ar Scribed.

₅₄Per a heuliaz anezhan a‐ziabell bete porz ar beleg braz. Hag e oa eno azezet assambles gant an domestiket, hag o tomma e‐kichen an tan.

₅₅Hogen, prinsed ar veleien hag ar c’honseil holl euz ar Sanhedrin a glaske eun testeni‐benag a‐enep Jesus, evit hen lakaad d’ar maro; ha ne gavent hini e‐bed. ₅₆Rag kalz a roe testeni faoz en he enep; mes ho zesteniou n’en em accordent ket. ₅₇Hinienou a zavaz neuze, hag a zougaz eun testeni faoz a‐enep dezhan, en eur lavaret: ₅₈Hen klevet hon euz o lavaret: Me a ziskaro an templ‐man, pehini a zo bet great gant daouarn an dud, hag en tri devez e savin eun all ha na vezo ket great gant daouarn tud. ₅₉Mes ho zesteniou n’en em accordent ket. ₆₀Neuze ar beleg braz, o sevel en he za e‐kreiz an assamble euz ar Sanhedrin, a interrojaz Jesus, en eur lavaret: Na respontez netra? Petra eo an dra‐ze a leveront a‐enep d’id? ₆₁Mes Jesus a davaz, ha na respontaz netra.

Ar beleg braz a reaz c’hoas ar goulen‐man diganthan, hag a lavaraz dezhan: Ha te eo ar C’hrist, Mab an Doue benniget? ₆₂Ha Jesus a lavaraz: Bez’ ez oun; ha c’houi a velo Mab an den azezet a‐zeo d’ar galloud euz a Zoue, hag o tond var goabrennou an env. ₆₃Neuze ar beleg braz a rogaz he zillad, hag a lavaraz: Daoust hag ezom hon euz‐ni mui a destou? ₆₄Klevet hoc’h euz ar blasphem; petra a zonjit‐hu var gement‐se? Neuze holl e varnjont anezhan dign a varo. ₆₅Hag hinienou a gommansaz da granchad outhan, hag o veza goloet he vizach, e roent crabanadou dezhan, en eur lavaret: Difin! Hag ar serjanted a skoe varnezhan gant bizier.

₆₆Hogen, evel ma oa Per d’an traon ebarz ar porz, e teuaz eno unan euz a vitizien ar beleg braz; ₆₇hag, o velet Per o tomma, e sellaz outhan, hag e lavaraz: Te a oa ive gant Jesus a Nazaret. ₆₈Mes hen nac’h a reaz, en eur lavaret: Na anavezan ket anezhan ha na ouzon ket petra a leverez. Mond a reaz neuze er meaz er vestibul, hag ar c’hilloc a ganaz. ₆₉Hag ar vatez‐ze, o veza gwelet anezhan adare, en em lekeaz da lavaret d’ar re a oa eno: An den‐man a zo deuz an dud‐se. ₇₀Mes hen hen nac’haz adare. Hag eur pennad goude, ar re a oa eno a lavaraz adare da Ber: Evit‐gwir te a zo ive euz an dud‐se, rag Galilead oud, ha da langach a zo henvel ouz ho hini. ₇₁Neuze e commansaz da zrouk‐pedi ha da douat en eur lavaret: Ne anavezan ket an den‐ze a behini e komzez. ₇₂Hag ar c’hilloc a ganaz evit an eil gwech; hag e teuaz sonj da Ber euz ar gomz hen doa lavaret Jesus dezhan: A‐barz m’hen devezo ar c’hilloc canet diou wech, te az pezo va nac’het teir gwech. Hag o veza eat buhan er meaz, e commansaz da wela.

₁Erian à Pasco em'i Candolo, dous jour après; e cercavon, li Prince di prèire emai lis Escribo, coume agantarien Jèsu pèr ruso e lou farien mouri.

₂Mai se disien: Que siegue pas lou jour de la fèsto que bessai i'aurié 'n escaufèstre dins lou pople.

₃Or, coume se devinavo à Betanìo, dins l'oustau de Simoun lou Ladre, en trin de soupa, venguè 'no femo tenènt un flascoulet d'alabastre plen d'un perfum requist, de nard d'espigo; e, roumpènt lou flascoulet, l'escampè sus la tèsto de Jèsu.

₄N' i'aguè quàuquis-un que dintre éli s'endignèron, e disien: Dequé soun ana degaia 'quéu perfum?

₅Es que, se poudié vèndre, aquéu perfum d'aqui, mai de tres cènt denié, e li baiavian i paure. E crenihavon contro elo.

₆Mai Jèsu diguè: Leissas-la; dequé i'anas faire de peno? Es uno bono obro que vèn de me faire à iéu.

₇Car, de paure, toujour n'avès emé vautre, e quand voudres, pourrés ié faire de bèn; mai iéu pas toujour m'aurés.

₈Ço qu'a pouscu, elo l'a fa; a d'avanço embauma moun cors pèr lensevelimen.

₉Veramen vous lou dise, ounte que se predique aquest Evangèli, dins lou mounde entié, countaran ço qu'elo vèn de faire e se souvendran d'elo.

₁₀Alor Judas l'Escariot, l'un di Douge, s'enanè vers li Prince di prèire pèr ié liéura Jèsu.

₁₁Aquésti, de l'ausi, n'aguèron grand gau, e ié proumeteguèron de ié baia d'argènt. Éu cercavo qu'acò s'endevenguèsse pèr lou trahi.

₁₂Pamens, lou proumié jour di Candolo, qu'alor s'inmoulavo la Pasco, si disciple ié diguèron: Ounte voulès qu'anen vous alesti ço que fau pèr manja la Pasco?

₁₃E mandè dous de si disciple e ié diguè: Anas à la vilo, i'aurés lou rescontre d'un ome que pourtara 'no dourgo d'aigo; seguissès-lou;

₁₄E mounte qu' intre, digas au mèstre de l'oustau: lou Mèstre dis: Ounte es lou cenadou, que ié pourrai manja la Pasco emé mi disciple?

₁₅E vous fara vèire uno grando chambro touto moublado; aqui alestissès-nous.

₁₆S'enanèron dounc si disciple, venguèron dins la vilo, e trouvèron li causo coume éu i'avié di em' acò preparèron la Pasco.

₁₇A la vesprado, venguè 'mé li Douge.

₁₈E d'enterin qu'èron à taulo e que manjavon, Jèsu faguè: Veramen vous, lou dise, un de vautre, que manjo emé iéu, me trahira.

₁₉Mai éli coumencèron de se lagna e de ié dire l'un après l'autre: Sarié iéu?

₂₀Éu ié respoundeguè: Es l'un di Douge, que bouto emé iéu la man au plat.

₂₁Lou Fiéu de l'ome, éu, s'envai coume es escri; mai malur à-n-aquel ome pèr quau lou Fiéu de l'ome sara trahi. Vaudrié miés pèr aquel ome de pas èstre nascu.

₂₂Enterin que manjavon, Jèsu prenguè de pan, e l'aguènt benesi, lou pecè, ié dounè à-n-éli, disènt: Prenès, eiçò 's moun cors.

₂₃Aguènt pièi pres lou calice e rendu gràci, ié dounè e n'en beguèron tóuti.

₂₄Em' acò ié venguè: Eiçò 's moun sang, lou sang de la nouvello alianço, que pèr noumbre de gènt sara 'scampa.

₂₅Veramen vous lou dise, aro béurai plus d'aquéu fru de la vigno, enjusquo au jour ounte lou béurai tourna-mai dins lou reiaume de Diéu.

₂₆E lou cantico estènt di, se gandiguèron vers lou mount dis Oulivié.

₂₇E Jèsu ié diguè: Sarés tóuti escandalisa raport à iéu,, aquesto niue; car es escri: Picarai sus lou pastre e li fedo se destroupelaran.

₂₈Mai, se 'n-cop sarai ressuscita, vous passarai davans, en Galilèio.

₂₉Or, Pèire ié diguè: Que tóuti s'escandalison de vous; mai pas iéu!

₃₀E ié venguè Jèsu: Veramen te lou dise, vuei meme, aquesto niue, de davans que lou gau ague canta dous cop, tres cop me renegaras.

₃₁Mai Pèire que mai parlavo: Quand deguèsse mouri emé vous, noun vous renegarai! E coume éu tambèn tóuti parlavon.

₃₂Arribèron pièi en un rode que ié dison Getsemani. E venguè 'nsin à si disciple: Assetas-vous aqui, d'enterin que pregarai.

₃₃E prenguè 'm' éu Pèire, Jaque e Jan, e coumencè d'èstre dins l'esfrai e dins lis ànci.

₃₄E ié diguè: Es tristo, moun amo, à n'en mouri. Restas aqui e vihas.

₃₅E s'estènt avança 'n pauquet, toumbè pèr sòu; em' acò demandavo que, se se poudié, s'aliunchèsse d'éu aquelo ouro.

₃₆E diguè: Abba, Paire, tout vous es poussible à vous! aliunchas aquéu calice de iéu; mai dins acò fague-se noun ço que iéu vole, mai ço que voulès.

₃₇Venguè pièi vers li disciple e li trouvè que dourmien. E diguè à Pèire: Simoun, dormes? alor as pas pouscu viha uno ouro de tèms?

₃₈Vihas e pregas que noun intrés en tentacioun. L'esperit es proumte, e la car es feblo.

₃₉E tourna-mai s'enanant, éu preguè, disent li mémi paraulo.

₄₀Estènt revengu, li trouvè mal que dourmien; èron sis uei arrapa pèr la som, e noun sabien que ié respondre.

₄₁Or, revenguè pèr lou tresen cop, e ié diguè: Dourmès aro e pausas-vous. N' i'a proun, l'ouro' es vengudo; veici que lou Fiéu de l'ome vai èstre abandouna entre li man di pecadou.

₄₂Aubouras-vous, anen! vès, aquéu que me dèu trahi es proche.

₄₃Parlavo encaro, em' acò venguè Judas l'Escariot, l'un di Douge; i'avié 'm' éu un mouloun de gènt emé d'espaso e de ganche, manda pèr li Prince di prèire, lis Escribo e lis Ancian.

₄₄Or, i'avié douna, lou traite, aquest signau, disènt: Aquéu que ié farai un poutoun, es éu; agantas-lou, e 'nmenas-lou en vous dormant siuen.

₄₅Entre arriba, tant-lèu s'avancè de Jèsu e diguè: Salut, Mèstre. E ié faguè 'n poutoun.

₄₆Lis autre, alor, mandèron li man sus Jèsu e l'arrestèron.

₄₇Mai un d'aquéli qu'èron aqui, tirant l'espaso, n'en piquè lou serviciau dóu grand prèire e ié coupe l'auriho.

₄₈Jèsu, prenènt la paraulo, diguè à-n-aquéli gènt: Coume s'avias à faire em'un larroun, sias parti emé d'espaso e de bastoun pèr m'aganta.

₄₉Tóuti li jour ère au mitan de vautre dins lou tèmple, qu'ensignave, e m'avès pas pres; mai fau que se coumpligon lis Escrituro.

₅₀Alor si diciple l'abandounèron e fugiguèron tóuti.

₅₁Or, un droulas lou seguissié, aguènt pèr tout vièsti un linçòu sus lou cors; em'acò l'agantèron.

₅₂Mai éu, jitant soun linçòu, s'escapè nus de si man.

₅₃Pamens aduguèron Jèsu encò dóu grand-prèire e s'acampèron tóuti li prèire, e lis Escribo e lis Ancian.

₅₄Pèire de liuen lou seguiguè jusquo dins l'escour dóu grand-prèire, e s'assetè 'mé li varlet contro lou fiò, em'acò se caufavo.

₅₅Li Prince di prèire, éli, e tout lou counsèu cercavon de testimòni contro Jèsu, pèr lou faire mouri; mai n'en trouvavon ges.

₅₆N'i'avié forço, dóumaci, que depausavon à faus contro éu; mai li testimòni s'acourdavon pas.

₅₇Quàuquis-un enfin, s'aubourant, pourtèron aquest faus testimòni contro éu:

₅₈L'avèn ausi que disié: Iéu demoulirai aquéu tèmple fa de man d'ome, e, dins tres jour, n'en bastirai un autre que sara pas fa de man d'ome.

₅₉Councourdavo pas nimai, la depousicioun d'aquéli gènt.

₆₀Alor lou grand-prèire, s'aubourant au mitan d'éli, questiounè Jèsu, disent: Respondes rèn à-n-aquéli depousicioun que fan contro tu?

₆₁Mai Jèsu se teisavo, e respoundeguè rèn. Tourna-mai lou grand-prèire lou questiounè e ié diguè: Siés, tu, lou Crist, fiéu dóu Diéu benesi?

₆₂Jèsu ié respoundeguè: Iéu lou siéu; e veirés lou Fiéu de l'ome sèire à la drecho de la vertu de Diéu e veni sus li nivo dóu cèu.

₆₃Alor lou grand-prèire, estrassant si vièsti, diguè: Dequ'avèn mai besoun de temouin?

₆₄Avès ausi lou blasfème. Que n'en pensas? Tóuti lou coundanèron, disènt que meritavo la mort.

₆₅Quàuquis-un alor coumencèron de i'escupi dessus, e de ié tapa la caro, e de lou tabassa à cop de poung, e de ié dire: Proufetiso! E li varlet ié mandavon de gautas.

₆₆Coume Pèire se devinavo en bas dins l'escour, arribè uno di servicialo dóu grand-prèire;

₆₇E quand aguè vist Dèire que se caufavo, elo, tout en l'espinchant, diguè: Emai tu, i'ères emé Jèsu de Nazarèt.

₆₈Mai éu diguè de noun. Noun sai, faguè, e coumprene pas ço que dises. Em'acò s'enane deforo, davans l'escour, e lou gau cantè.

₆₉Tourna-mai la servicialo lou veguè, e se boutè à dire au mounde qu'èro aqui: N'es, éu, d'aquéli.

₇₀Mai éu tourna-mai diguè de noun. Au bout d'un pau, li gènt qu'èron aqui diguèron mai à Pèire: De tout segur n'en siés d'aquéli, car siés peréu galileien.

₇₁Alor éu vague de larga d'esperjur e de dire, en jurant: Lou counèisse pas iéu, aquel ome que disès.

₇₂Tout en un cop lou gau cantè mai. E s'ensouvenguè, Pèire, dóu mot que i'avié di Jèsu: De davans que lou gau cante dous cop, tres cop me renegaras. E se boutè à ploura.