₁Evel ma tostaent ouz Jerusalem, ouz Bethfaje ha Bethani, tost da venez Olived, Jesus a gassaz daou euz he ziskibien, ₂hag a lavaraz dezhe: It d’ar villajen a zo dirazoc’h; ha kerkent ha ma veot eat enhi, e kefot eun azen yaouank stag, var behini n’eo c’hoas pignet den e‐bed; distagit‐hen, ha digassit‐hen d’in‐me. ₃Ha mar lavar unan‐benag deoc’h: Perag e rit‐hu an dra‐ze? livirit penaos an Aotrou hen deuz ezom anezhan, ha kerkent e tigasso anezhan aman.

₄Mond a rejont eta, hag e kavjont an azen yaouank stag e‐tal an nor er meaz, en eur c’hroaz‐hent; hag e tistagjont anezhan. ₅Hag hinienou euz ar re a oa eno a lavaraz dezhe: Perag e tistagit‐hu an azen yaouank‐se? ₆Hag e leverjont dezhe evel m’hen doa gourc’hemenet Jesus; hag e lezjont anezhe da vond. ₇Hag e tigasjont an azen yaouank da Jesus, hag e lekejont ho dillad varnezhan, ha Jesus a bignaz var he gein.

₈Ha kalz a astenne ho dillad var an hent, ha re all a droc’he brancou‐gwez, hag ho zaole var an hent. ₉Hag ar re a iea araog, hag ar re a zeue var lerc’h, a grie: Hosanna! benniget ra vezo an hini a zeu en hano an Aotrou! ₁₀Benniget ra vezo rouantelez hon tad David a zeu en hano an Aotrou! Hosanna en huella euz an envou!

₁₁Jesus a antreaz evel‐se en Jerusalem, hag en templ; hag o veza sellet tro‐var‐dro ouz pep tra, evel ma oa dija divezad, ez eaz da Vethani gant an daouzec.

₁₂An deiz var lerc’h, evel ma’z eant er meaz euz a Vethani, e teuaz naoun dezhan. ₁₃Hag o velet a‐ziabell eur vezen‐fiez hag he doa deliou, ez eaz da velet hag hen a gavche eun dra‐benag enhi; mes pa dostaaz outhi, ne gavaz netra nemed deliou; rag ne oa ket amzer ar fiez. ₁₄Neuze Jesus, o komz, a lavaraz: Biken den na zebro frouezen e‐bed ac’hanoud. Hag he ziskibien a glevaz kement‐se.

₁₅Dond a rejont goude da Jerusalem; ha Jesus, o veza eat en templ, a gommansaz da gas er meaz ar re a oa o verza hag o prena ebarz en templ, hag e tiskaraz taoliou ar chenchourien arc’hant, ha kadoriou ar re a verze coulmed. ₁₆Ha na bermete da zen dougen bessel e‐bed dre an templ. ₁₇Hag e kelenne anezhe, en eur lavaret: Ha n’ed eo ket scrivet: Va zi a vezo galvet eun ti a beden evit an holl nationou? mes c’houi hoc’h euz great anezhan eur c’havern laeron.

₁₈Ar Scribed ha prinsed ar veleien, o veza klevet kement‐se, a glaske penaos ec’h heljent distruja anezhan; rag aoun ho doa a‐razhan, abalamour ma oa an holl bobl en admiration euz he zoctrin.

₁₉Pa oe deuet an abardaez, Jesus a ieaz er meaz euz a gear.

₂₀Ha deuz ar mintin, evel ma tremenent, he ziskibien a velaz ar vezen‐fiez sec’het beteg he griziou. ₂₁Neuze Per, a deuaz sonj dezhan euz ar pez a oa bet c’hoarvezet, hag a lavaraz dezhan: Mestr, setu ar vezen‐fiez var behini ec’h euz taolet da valloz, a zo dizec’het. ₂₂Ha Jesus, o respont, a lavaraz dezhe: Ho pezet feiz en Doue; ₂₃rag e gwirionez hen lavaran deoc’h, piou‐benag a lavaro d’ar menez‐ze: Sav alese, hag en em daol er mor, hep doueti en he galon, mes en eur gredi penaos e c’hoarvezo kement a lavar; great e vezo dezhan kement hen devezo lavaret. ₂₄Rag‐se me a lavar deoc’h; Kement a c’houlennot en eur bedi, credit penaos e recevot anezhan; hag e vezo roet deoc’h.

₂₅Mes, pa deuot da bedi, mar hoc’h euz eun dra‐benag a‐enep unan‐benag, pardonit dezhan evit ma teuio ive ho Tad pehini a zo en env, da bardoni deoc’h hoc’h offansou. ₂₆Mes ma na bardonit ket, ho Tad pehini a zo en envna bardono ket ken neubeud deoc’h hoc’h offansou.

₂₇Neuze e teujont adare da Jerusalem; hag evel ma oa o vale en templ, prinsed ar veleien, ar Scribed hag ar re Ancien a zeuaz d’he gavoud, hag e leverjont dezhan: ₂₈Dre be otorite e rez‐te an traou‐ze, ha piou hen deuz roet d’id an otorite‐ze da ober ar pez a rez? ₂₉Jesus a respontaz, hag a lavaraz dezhe: Eun dra a c’houlennin ive diganeoc’h, respontit d’in, hag e livirin deoc’h dre be otorite e ran an traou‐man. ₃₀Badiziant Ian, hag euz an env e oa, pe otramant euz an dud? ₃₁Respontit d’in. Hogen, int a rezone enhe ho‐unan, en eur lavaret: Mar leveromp: Euz an env; e lavaro: Perag eta n’hoc’h euz‐hu ket credet dezhan? ₃₂Ha mar leveromp: Euz an dud; e toujomp ar bobl; rag an holl a grede e oa Ian eur gwir brofet. ₃₃Neuze e respontjont da Jesus: Na ouzomp ket. Ha Jesus a respontaz dezhe: Ha me, na lavarin ket deoc’h ken neubeud dre be otorite e ran an traou‐man.

₁Coume se devinavon proche de Jerusalèn e de Betanìo, vers la mountagno dis Oulivo, Jèsu mandè dous de si disciple,

₂E ié diguè: Anas au vilage qu'avès aqui contro, e tant-lèu intra, ié trouvarés un asenoun à l'estaco, que res i'a 'ncaro mounta dessus; destacas-lou e adusès-lou.

₃E se quaucun vous vèn: Que fasès aqui? digas-ié: Lou Segnour n'a de besoun; e tout-d'un-tèms vous lou leissaran adurre eici.

₄S'estènt dounc enana, trouvèron l'asenoun estaca davans uno porto, deforo, entre dous camin; em'acò lou destaquèron.

₅Mai di gènt qu'èron aqui, n'i'aguè que ié diguèron: Coume vai que destacas aquéu saumin?

₆Éli ié respoundeguèron coume Jèsu i'avié di; e ié leissèron mena.

₇Em'aco l'aduguèron à Jèsu, l'asenoun, e dessus ié boutèron si vièsti; éu ié mountè dessus.

₈Or, forço gènt espandiguèron sis abihage sus lou camin; d'autre coupavon de broundo is aubre e n'en fasien un terro-sòu.

₉E li persouno qu'anavon davans emai aquéli que venien après, cridavon en disènt: Hosanna!

₁₀Benesi aquéu que vèn au noum dóu Segnour! Benesi lou règne, qu'arribo, de noste paire Dàvi! Hosanna fin-qu'aperamoundaut.

₁₁Jèsu intrè à Jerusalèn dins lou tèmple; e quouro aguè 'spincha touto causo, coume deja erian au vèspre, éu partiguè pèr Betanìo emé li Douge.

₁₂L'endeman, coume sourtien de Betanìo, éu aguè fam.

₁₃Em'acò vesènt de liuen uno figuiero cargado de fueio, anè vèire se ié trouvarié quicon; mai quand fuguè contro elo, noun ié trouvè que de fueio: erian pancaro, dóumaci, au tèms di figo.

₁₄Prenènt la paraulo ié diguè: Que jamai plus degun mange frucho de tu eternamen. E l'entendeguèron si disciple.

₁₅Venguèron pièi à Jerusalèn. Quouro Jèsu fuguè intra dins lou tèmple, coumencè de bouta deforo aquéli que vendien e croumpavon dins lou tèmple; devessè li taulo di chanjaire e li sèti di vendèire de couloumbo.

₁₆Leissavo pas nimai lou mounde carreja sis eisino à travès lou tèmple.

₁₇E lis ensignavo disènt: Es que noun es escri: Moun oustau l'apelaran un oustau de preguiero pèr tóuti li nacioun?

₁₈Ausi acò-d'aqui, li prince di prèire e lis Escribo cercavon un biais pèr lou mena perdre; lou cregnien, dóumaci, estènt que tout lou mounde èro en amiracioun davans sa dóutrino.

₁₉Quand fuguerian au vèspre, éu sourtiguè de la vilo.

₂₀Lou matin, en passant, li disciple veguèron la figuiero que s'èro dessecado enjusquo i racino.

₂₁E Pèire, s'estènt souvengu, ié diguè: Mèstre, vès la figuiero qu'avès maudicho, es dessecado.

₂₂Jèsu, prenènt la paraulo, ié diguè à-n-éli: Agués fe en Diéu.

₂₃Veramen vous lou dise, aquéu que dira 'nsin à-n-aquelo mountagno: Lèvo-te d'aqui e jito-te dins la mar! se noun chancello en soun cor, mai se crèi que tout ço qu'aura di se fara, lou veira se faire.

₂₄Amor d'acò vous dise: Tout ço que demandarés en pregant, cresès que lou reçauprés, e vous arribara.

₂₅E quouro vous tendrés dre pèr prega, perdounas s'avès quaucarèn contro quaucun, pèr que voste Paire, qu'es dins lou cèu, vous perdoune à vautre vòsti pecat.

₂₆Se vautre noun perdounas, nimai voste Paire, qu'es dins lou cèu, noun vous perdounara vòsti pecat.

₂₇Tournèron mai à Jerusalèn. E coume Jèsu s'espaçavo dins lou tèmple, s'avancèron d'éu li prince e li prèire, lis Escribo e lis Ancian,

₂₈E ié venguèron: Pèr quinte poudé fasès aquéli causo? e quau vous a douna 'nsin lou poudé de li faire?

₂₉Jèsu ié respoundeguè: Vous demandarai, iéu tambèn, uno causo; respoundès me, e vous dirai en vertu de que poudé fau aquéli causo.

₃₀Lou batejat de Jan èro-ti dóu cèu o dis ome? Respoundès-me.

₃₁Mai aquésti se pensavon e venien: Se respoundèn: «Dóu cèu,» nous dira: Coume vai alor qu'avès pas creigu en éu?

₃₂Se disèn: «Dis ome,» avèn à nous avisa dóu pople. Tóuti, en efèt, regardavon Jan dóu bon coume un proufèto.

₃₃Adounc respoundeguèron à Jèsu: Sabèn pas. E Jèsu ié rebriquè: Nimai iéu vous dise pas pèr que poudé fau aquéli causo.