₁Commansamant Aviel Jesus‐Christ, Mab Doue. ₂Hervez ar pez a oa bet scrivet er brofeted: Setu, e kassan va c’hannad dirag da faç, da brepari an hent araog d’id: ₃Mouez an hini a gri en dezert: Preparit hent an Aotrou; grit eün he wenojennou.

₄Ian a vadeze en dezert, hag a brezege badiziant ar gonversion, evit remission ar pec’hejou. ₅Ha bro ar Jude holl ha tud Jerusalem a iea d’he gavout, hag e oant holl badezet ganthan e rivier ar Jourdan, oc’h anzav ho fec’hejou.

₆Ian hen doa eur wiskamant great gant bleo kanval, hag eur gouriz ler en‐dro d’he groazel, hag he voued a oa killeien‐raden ha mel gwez. ₇Prezeg a rea en eur lavaret; Dond a ra var va lerc’h unan, hag a zo galloudussoc’h eged’oun, da behini n’oun ket dign da blega, evit dizeren correou he voutou. ₈Evidoun‐me em euz ho padezet en dour, mes hen ho padezo er Spered‐Santel.

₉En amzer‐ze e c’hoarvezaz ma teuaz Jesus euz a Nazaret, kear euz a C’halile, hag e oe badezet gant Ian er Jourdan. ₁₀Ha rag‐tal, evel ma save euz an dour, e velaz an envou o tigeri hag ar Spered‐Santel o tisken varnezhan evel eur goulm. ₁₁Hag eur vouez a zeuaz euz an envou, hag a lavaraz: Te eo va mab muia‐karet en pehini eman va holl flijadur.

₁₂Ha rag‐tal ar Spered a gassaz Jesus ebarz an dezert. ₁₃Hag e chomaz eno en dezert daou ugent devez, o veza tentet gant Satan; hag e oa e‐touez al loened gwez, hag an elez a zerviche anezhan.

₁₄Hogen, pa oe bet lakeat Ian er prizon, Jesus a ieaz en Galile, en eur brezeg aviel rouantelez Doue, hag en eur lavaret: ₁₅An amzer a zo accomplisset, ha rouantelez Doue a zo tost. En em gonvertissit ha credit d’an Aviel.

₁₆Hogen, evel ma valee a‐hed mor Galile, e velaz Simon hag Andre ha vreur, pere a daole ho rouejou er mor; rag pesketerien e oant. ₁₇Neuze Jesus a lavaraz dezhe; Heullit ac’hanoun, ha me ho lako da besketerien tud. ₁₈Ha kerkent, o lezel ho rouejou, ec’h heuljont anezhan.

₁₉Hag o veza eat ac’hane eun neubeut pelloc’h, e velaz Jakes, mab Zebede, ha Ian he vreur, pere a oa o tressa ho rouejou en eur vag. ₂₀Kerkent e c’halvaz anezhe: hag int, o lezel ho zad Zebede er vag gant an devejourien, a ieaz var he lerc’h.

₂₁Neuze ec’h antrejont en Capernaüm; ha Jesus, o veza eat er sinagog kerkent ha ma oa deuet deiz ar Sabbat, a gommansaz da gelen. ₂₂Hag e oant souezet gant he gelennadurez; rag ho diski a rea evel unan hag o oa otorite ganthan, ha n’e ket evel ar Scribed.

₂₃Hogen, bez’ e oa en ho zinagog eun den possedet gant eur spered impur, pehini a griaz, hag a lavaraz: ₂₄Ah! petra a zo etre te ha ni, Jesus a Nazaret? Ha deuet oud‐de evit hon c’holl? Gouzoud a ran piou oud; ar Zant a Zoue. ₂₅Mes Jesus a c’hourdrouzaz anezhan en eur lavaret; Ro peoc’h, ha kea er meaz euz an den‐ze. ₂₆Neuze ar Spered impur, oc’h hija anezhan stard, a ieaz er meaz anezhan, en eur leuskel eur griaden vraz.

₂₇Souezet braz e oent holl, en hevelep doare ma c’houlennent etrezhe: Petra eo an dra‐man? Pe seurt kelennadurez nevez eo hou‐man, rag gourc’hemen a ra gant otorite d’ar sperejou impur zo‐ken, hag e sentont outhan? ₂₈Hag ar vrud anezhan a redaz kerkent dre an holl vro var dro da C’halile.

₂₉Goude beza eat er meaz euz ar sinagog, e teujont kerkent gant Jakes ha Ian da di Simon hag Andre. ₃₀Hogen, mam‐gaer Simon a oa en he gwele, klanv gant an derzien; ha rag‐tal e komzjont outhan divar he fen. ₃₁Neuze, o tostaad, e roaz he zorn dezhi hag e savaz anezhi; ha kerkent, an derzien he c’huitaaz, hag e servichaz anezhe.

₃₂Diouz an abardaez, pa oe kuzet an heol, e tigasjont dezhan an holl dud klanv hag ar re bossedet gant drouk‐sperejou. ₃₃Hag ar bobl holl euz a gear a oa dastumet dirag an nor. ₃₄Hag e iac’heaz kalz a dud, pere a oa klanv gant peb seurt klenved, hag e kassaz kuit kalz a zrouk‐sperejou, hag e tifenne outhe lavaret ec’h anavezent anezhan.

₃₅O veza savet mintin mad, pa oa c’hoas teval, hen a zortiaz hag ez eaz en eul leac’h distro, hag e pede eno.

₃₆Ha Simon, hag ar re a oa assambles ganthan, a ieaz d’he glask. ₃₇Ha p’ho doe kavet anezhan, e leverjont dezhan: An holl a zo o klask ac’hanoud. ₃₈Hag hen a lavaraz dezhe: Deomp d’ar villajennou a zo tro‐var‐dro, evit ma prezegin ive eno; rag evit se eo ez oun deuet. ₃₉Hag e prezege en ho zinagogou, dre an holl C’halile, hag e kasse kuit an drouk‐sperejou.

₄₀Hag e teuaz d’he gavout eun den lor, pehini oc’h en em deurel var he zaoulin dirazhan, a bedaz anezhan, en eur lavaret: Mar fell d’id, ec’h hellez va netaad. ₄₁Ha Jesus, o kaout truez outhan, a astennaz he zorn, a douchaz outhan, hag a lavaraz dezhan: Ia, fellout a ra d’in, bez eta net. ₄₂Ha kerkent m’hen doe lavaret kement‐se, al lorgnez a ieaz kuit, hag an den‐ze a oe neteet. ₄₃Ha Jesus a gassaz anezhan kuit rag‐tal gant eun difen stard, en eur lavaret dezhan: ₄₄Diwall na liviri netra da zen e‐bed; mes kea, hag en em ziskouez d’ar beleg, hag offr evit da burification ar pez hen deuz gourc’hemenet Moises evit ma zervicho kement‐se da desteni dezhe. ₄₅Mes o veza eat er meaz, an den‐ze a gommansaz da gonta d’an hell ar pez a oa c’hoarvezet, ha da lakaad kement‐se da veza anavezet tro‐var‐dro, en hevelep doare na helle mui Jesus mond en kear e‐touez an dud; mes choum a rea el leac’hiou dizarempred, hag a bep tu e teuet d’he gavout.

₁Coumençamen de l'Evangèli de Jèsu-Crist, Fiéu de Diéu.

₂Coume es escri dins lou proufèto Isaìo: Veici que mande, iéu, moun ange davans ta fàci, e alestira ta draio davans tu.

₃Voues d'aquéu que crido dins lou desert: Alestissès la draio dóu Segnour, aplanas si draiòu.

₄Jan èro dins lou desert que batejavo e predicavo lou batisme de penitènci pèr la remessioun di pecat.

₅Em' acò s'alandavo de-vers éu tout lou païs de Judèio, emai tóuti li gènt de Jerusalèn; e, counfessant si pecat, èron bateja pèr éu dins lou flùvi dóu Jourdan.

₆Or, Jan èro vesti de péu de camèu, avié 'no taiolo de cuer à l'entour di ren; e li sautarello emé lou mèu sóuvage, acò 'ro soun manja. E predicavo, disènt:

₇Un plus fort que iéu me vèn après, que siéu pas digne de ié desnousa, d'abeissoun, li courrejoun de si soulié.

₈Iéu vous ai bateja dins l'aigo; mai éu vous batejara dins lou Sant-Esperit.

₉E s'anè trouva, en aquéu tèms, que Jèsu venguè de Nazarèt en Galilèio, e fuguè bateja pèr Jan dins lou Jourdan.

₁₀E tout en un cop, en sourtènt de l'aigo, éu veguè lou cèu dubert, e l'Esperit, coume uno couloumbo, davala e s'arresta sus éu.

₁₁E 'no voues s'entendeguè dóu cèu: Tu, siés moun Fiéu bèn-ama; en tu m'agrade.

₁₂E quatecant l'Esperit lou couchè vers lou desert.

₁₃E restè dins lou desert quaranto jour e quaranto niue, que ié fuguè tenta pèr Satan; e vivié au mitan di bèsti fèro, e lis ange lou servien.

₁₄Après que Jan, pamens, fuguè 'sta mes en presoun, venguè Jèsu en Galilèio, predicant l'Evangèli dóu reiaume de Diéu,

₁₅E disènt: Es acoumpli lou tèms e 's proche lou reiaume de Diéu; fasès penitènci e agués fe à l'Evangèli.

₁₆Em' acò coume ribejavo la mar de Galilèio, veguè Simoun e Andriéu, soun fraire, que mandavon si ret à la mar, dóumaci èron pescadou.

₁₇E ié diguè Jèsu: Venès à ma coumpagno, e vous farai pescaire d'ome.

₁₈E tant-lèu, abandounant si ret, lou seguiguèron.

₁₉E s'estènt avança d'aqui un pauquet, veguè Jaque de Zebediéu e Jan, soun fraire, qu'èron dins uno barco, éli, en trin de remenda si ret. E à l'istant li sounè.

₂₀Aquésti, leissant soun paire Zebediéu dins la barco emé lis ome de peno, lou seguiguèron.

₂₁Em' acò s'enanèron à Cafarnaoun; e tout-d'un-tèms, coume èro lou sabat, intrè Jèsu dins la sinagogo, e lis ensignavo.

₂₂E restavon espanta de sa dóutrino: lis ensignavo, dóumaci, coume aguènt tout poudé, e noun à la modo dis Escribo.

₂₃Or i'avié dins sa sinagogo d'éli un ome agarri de l'esperit orre que ié cridè:

₂₄Dequé i'a entre nautre e tu, Jèsu de Nazarèt? Sariés vengu nous perdre? Sabe quau siés: lou Sant de Diéu.

₂₅Mai Jèsu lou charpè disènt: Mutes plus, e sorte d'aquel ome.

₂₆E tout en lou sagagnant, l'esperit inmounde, quilo que quilaras, sourtiguè d'éu.

₂₇N'en fuguèron li gènt dins l'amiracioun, bèn tant que dis un is autre se demandavon: Qu'es eiçò? qu'es aquelo dóutrino nouvello? A l'empèri jusquo sus lis esperit orre, ié coumando e i'óubeïsson.

₂₈E s'espandiguè lèu, sa renoumado, dins tout lou païs de Galilèio.

₂₉Tre sourti de la sinagogo, venguèron à l'oustau de Simoun e d'Andriéu, emé Jaque e Jan.

₃₀Or, èro au lié la sogro de Simoun, qu'avié la fèbre; e tout-d'un-tèms ié parlèron d'elo.

₃₁Jèsu s'aprouchè, ié prenguè la man e la faguè leva. Tant-lèu la fèbre la quitè, em'acò li servié.

₃₂Sus lou vèspre, après soulèu fali, i'aduguèron tóuti li malaut e lis endemounia;

₃₃E touto la vilo èro acampado davans lou lindau.

₃₄Éu gariguè forço gènt qu'èron secuta de divèrsi malautié, e foro-bandiguè que-noun-sai de demòni; mai noun li leissavo dire que lou couneissien.

₃₅S'estènt leva de grand matin, sourtiguè, s'enanè dins un rode soulitàri, e aqui pregavo.

₃₆Ié landè après, Simoun, emai aquéli qu'èron em' éu;

₃₇E, tre lou destousca, ié diguèron: Tóuti vous cercon.

₃₈Éu ié respoundeguè: Anen dins li vilage vesin e dins li vilo, que peréu me ié fau predica; es pèr acò, dóumaci, que siéu vengu.

₃₉Adounc predicavo dins si sinagogo e dins touto la Galilèio, e couchavo li demòni.

₄₀Pamens, un ladre s'avancè d'éu, lou pregant; e d'ageinouioun ié diguè: Se voulès, poudès me rèndre net.

₄₁Jèsu aguè pieta d'éu, alounguè la man, e 'n lou toucant, ié diguè: Lou vole, siegues net.

₄₂Acò di, subran la lèpro s'enanè d'aquel ome e se trouvè net.

₄₃Jèsu lou menacè e l'enmandè subran,

₄₄En ié disènt: Ve, lou digues en res; mai vai-t'en, fai-te vèire au prince di prèire e porge pèr ta garisoun ço que Mouïse a coumanda, en testimòni d'acò.

₄₅Mai aquest, uno fes parti, se boutè 'n trin de counta la causo e de l'esbrudi pertout, bèn tant que Jèsu poudié plus parèisse publicamen dins uno vilo; mai deforo se tenié, dins lis endré desert, e venien vers éu de tout caire.