₁Pa oe diskennet Jesus divar ar menez, eur foul braz a bobl a heuliaz anezhan.

₂Ha setu, eun den lor a zeuaz hag en em brosternaz dirazhan, en eur lavaret: Aotrou, mar fell d’id, ec’h hellez va netaad. ₃Ha Jesus a astennaz he zorn, hag a douchaz anezhan, en eur lavaret: Fellout a ra d’in, bez net. Ha diouc’h‐tu e oe neteet euz he lorgnez. ₄Neuze Jesus a lavaraz dezhan: Laka evez na liviri an dra‐man da zen; mes kea en em ziskouez d’ar beleg, hag offr an donezon gourc’hemenet gant Moises, evit ma vezo kement‐se da desteni dezhe.

₅Ha Jesus o veza antreet en Cafernaüm, eur c’hantener a zeuaz d’he gavout, o pedi anezhan, hag o lavaret: ₆Aotrou! va mevel a zo gourvezet er gear klanv gant ar paralizi, hag eman en gwall boan. ₇Ha Jesus alavaraz dezhan: Mond a rin, hag e iac’hain anezhan. ₈Hag ar c’hantener, o respont, a lavaraz: Aotrou! n’oun ket dign ec’h antrefez dindan va zoen; mes lavar eur ger hep‐ken, ha va mevel a vezo iac’heet. ₉Rag evidoun‐me, petra benag m’az oun dindan otorite tud‐all, em euz dindanoun soudarded, hag e lavaran da unan: Kea, hag ez a; ha da eun all: Deuz, hag e teu; ha d’am mevel: Gra an dra‐man, hag hen her gra. Pa glevaz Jesus kement‐se, ₁₀e oe souezet, hag e lavaraz d’ar re a heulie anezhan: E gwirionez hen lavaran deoc’h, n’em euz ket kavet eur feiz ker braz, memeus en Israel. ₁₁Rag‐se e lavaran deoc’h e teuio kalz euz ar Zao‐heol hag euz ar C’hus‐heol, hag ec’h azezint ouz taol gant Abraham, Isaac ha Jacob, en rouantelez an envou, ₁₂mes bugale ar rouantelez a vezo taolet en devalijen a ziaveaz; eno e vezo gwelvan ha skrign‐dent. ₁₃Neuze Jesus a lavaraz d’ar c’hantener: Kea, ha ra vezo great d’id evel ma ec’h euz credet; hag he vevel a oe rentet pare var an heur‐ze.

₁₄Ha Jesus, o veza deuet en ti Per, a velaz he vam‐gaer var he gwele klanv gant an derzien. ₁₅Hag hen a douchaz ouz he dorn, hag an derzien a guitaaz anezhi; hag hiazavaz, hag a zervichaz anezhe.

₁₆Ha pa oe deuet an abardaez, e oe digasset dezhan kalz hag a oa dalc’het gant drouk‐sperejou, hag hen a gassaz kuit an drouk‐sperejou dre he c’her; hag a iac’heaz ive ar re holl a oa klanv; ₁₇evit ma vije accomplisset ar pez a oa bet lavaret evel‐hen dre ar profet Izaias: Kemeret hen deuz he‐unan hon infirmiteou, ha douget hen deuz hor c’hlenvejou.

₁₈Hogen, Jesus, o velet kalz a bobl en‐dro dezhan, a c’hourc’hemenaz tremen en tu‐all d’ar mor.

₁₉Hag eur Scrib, o tostaad, a lavaraz dezhan: Mestr! me a heulio ac’hanoud e pe leac’h‐benag ma’z i. ₂₀Ha Jesus a lavaraz dezhan: Al lern ho deuz toullou, ha lapoused an env neiziou; mes Mab an den n’hen deuz ket a leac’h evit harpa he ben.

₂₁Hag eun all euz heziskibien a lavaraz dezhan: Aotrou! lez ac’hanoun da vond da genta da enteri va zad. ₂₂Mes Jesus a lavaraz dezhan: Heul ac’hanoun, ha lez ar re varo da enteri ho re varo.

₂₃Ha goude m’hen doe pignet er vag, he ziskibien a ieaz var he learc’h. ₂₄Ha setu e savaz eun tempest braz var ar mor, en hevelep doare ma oa ar vag goloet a darzou‐mor; mes hen a gouske. ₂₅Hag he ziskibien a zeuaz, hag e tihunjont anezhan, en eur lavaret: Aotrou, saveta ac’hanomp, e momp o vond da goll. ₂₆Hag hen a lavaraz dezhe: Perag hoc’h euz‐hu aoun, tud a neubeud a feiz? Neuze e savaz, hag e c’hourc’hemenaz d’an avelou ha d’ar mor, hag e teuaz eur c’halm braz. ₂₇Hag an dud‐se a oe souezet, hag e lavarent: Pe seurt den eo he‐man, ma teu an avelou hag ar mor da zenti outhan?

₂₈Pa oe erruet en tu‐all, en bro ar Jerjezaned, daou zen dalc’het gant drouk‐sperejou a zeuaz d’he zialben; ar re‐man, pere o oa deuet er meaz euz ar beziou, a oa ken furius, ken na grede den tremen dre an hent‐se; ₂₉en em lakaad a rejont da grial, en eur lavaret: Petra a zo etre ni ha te, Jesus, Mab Doue? ha deuet oud‐de aman d’hon tourmanti araog an amzer? ₃₀Hogen, beza e oa eur pennad mad diouthe eur vanden vraz a voc’h o peuri. ₃₁Hag an drouk‐sperejou a bedaz anezhan, en eur lavaret: Mar kassez ac’hanomp kuit, lez ac’hanomp da vond er vanden voc’h‐se. ₃₂Hag hen a lavaraz dezhe: It. Hag o veza sortiet, ez ejont er vanden voc’h; ha kerkent an holl vanden voc’h a ieaz, var red, d’en em deurel d’an traon, er mor, hag e varvjont en doureier. ₃₃Neuze ar re ho diwalle a dec’haz, hag o veza deuet en kear, e tisclerjont pep‐tra, hag ar pez a oa c’hoarvezet gant ar re a oa dalc’het gant an drouk‐sperejou. ₃₄Ar gear holl a zeuaz rag‐tal etrezeg Jesus; ha kerkent ha ma veljont anezhan, her pedjont d’en em denn kuit euz ho bro.

₁Jèsu aguènt davala de la mountagno, de moulounado de gènt lou seguiguèron.

₂E veici qu'un ladre, d'éu s'avançant, l'adouravo en disènt: Segnour, se voulès, poudès me rèndre net.

₃Em' acò Jèsu, aloungant la man, lou touqué e ié diguè: Lou vole, siegues net. E quatecant fuguè neteja de soun ladrige.

₄E ié diguè Jèsu: Ve, lou digues en degun; mai vai-t'en, fai-te vèire au prèire, e porge-ié la douno qu'es marcado pèr Mouïse, en testimòni d'acò.

₅Jèsu estènt pièi intra dins Cafarnaoun, un centurioun s'avancè d'éu, lou pregant,

₆E ié disènt: Segnour, moun varlet tèn lou lié à l'oustau, em' uno paralisìo que malamen lou fai soufri.

₇Jèsu ié diguè: Iéu ié vau ana e lou garirai.

₈E ié respoundeguè lou centurioun: Segnour, siéu pas digne qu'intrés dins moun oustau; mai digas rèn qu'un mot, e sara gari moun varlet.

₉Vès, iéu que siéu un ome servènt mèstre, aguènt souto iéu de sóudard, n'ai qu'à dire à-n-aquest: Vai-t'en! em' acò vèn; e à moun varlet: Fai acò, e lou fai.

₁₀De l'entèndre parla 'nsin, fuguè Jèsu dins l'amiracioun, e diguè i gènt que lou seguissien: Veramen vous lou dise, ai pas trouva tant de fe dins Israèl.

₁₁Tambèn vous n'en responde, que-noun-sai vendran dóu Levant, dóu Pounènt, e taulejaran em' Abram, Isa e Jacob dins lou reiaume celestiau;

₁₂Mai lis enfant dóu reiaume saran pourrejita dins la sournuro esteriouro: aqui i' aura lou plourun e lou crenihamen di dènt.

₁₃E diguè Jèsu au centurioun: Vai, e coume as creigu, ansin te siegue fa. E fuguè gari lou varlet sus l'ouro memo.

₁₄Jèsu, estènt pièi vengu à l'oustau de Pèire, veguè sa sogro qu' èro au lié emé la fèbre.

₁₅Éu ié touquè la man, em' acò la fèbre la quitè: subran elo se levè, e li servié.

₁₆Sus lou sero, ié presentèron forço endemounia e d'un mot foro-bandiguè lis esperit; tóuti aquéli qu'èron malaut, éu pièi li gariguè

₁₇Pèr que se coumpliguèsse la paraulo dóu proufèto Isaìo: A pres sus éu nòstis infiermita e s'es carga de nòsti malautié.

₁₈Pamens Jèsu, vesènt tout un mouloun de pople à soun entour, coumandè de passa de l'autro man dóu lau.

₁₉Alor un escribo s'avancè e ié diguè: Mèstre, vous seguirai ounte qu' anés.

₂₀E ié respoundeguè Jèsu: Li reinard an de cauno, e lis aucèu de l'èr an de nis; mai lou Fiéu de l'ome a pas ounte pausa sa tèsto.

₂₁Un autre de si disciple ié faguè: Segnour, leissas-me proumié que vague enterra moun paire.

₂₂Mai Jèsu ié diguè: Seguisse-me, e laisso li mort enterra si mort.

₂₃Estènt pièi mounta dins uno barco, l'acoumpagnèron si disciple.

₂₄E vous trouvarés que faguè 'no grosso brefounié sus mar, bèn tant que la barco n'èro cuberto pèr lis oundado; em'acò éu dourmié.

₂₅Alor s'avancèron d'éu si disciple e lou derevihèron, disènt: Segnour, sauvas-nous, sian perdu!

₂₆Mai Jèsu ié venguè: Perqué vous esfraias, o gènt de pau de fe? E tant-lèu s'aubourant, coumandè i vènt emai à la mar, e i'aguè 'no grand calamo,

₂₇Tóuti alor n'en fuguèron dins l'amiracioun, e disien: Quau es aquéu que li vènt e la mar i' óubeïsson?

₂₈Quand fuguè arriba de l'autro man dóu lau, dins lou terraire di Gerasen, dous endemounia ié courreguèron à l'endavans, que sourtien di toumbèu; èron bèn tant enrabia que res ausavo passa pèr aquéu camin.

₂₉E se boutèron à ié crida, disènt: Que i'a entre nautre e tu, o Jèsu, Fiéu de Diéu? Es que siés vengu eici nous faire carcina avans l'ouro?

₃₀Or, pas liuen d'éli, aperaqui i'avié 'n grand troupèu de porc que pasturavon.

₃₁E li demòni lou pregavon, disènt: Se nous couches d'eici, mando-nous dins aquelo toucado de porc.

₃₂Éu ié diguè: Anas. Tant-lèu sourtiguèron e intrèron dins li porc. Mai vaqui que touto la pourcado bourro-bourro courreguè se debaussa dins la mar, e mouriguèron tóuti dins lis aigo.

₃₃Alor li pourcatié s'encourreguèron; e, estènt vengu à là vilo, countèron tout acò emai ço qu'èro arriba is endemounia.

₃₄Quatecant touto la vilo s'enanè au-res-contre de Jèsu; e l'aguènt vist, lou supliquèron de quita lou terraire.