₁Goude m’hen doe Jesus peur‐lavaret an holl gomzou‐ze, e lavaraz d’he ziskibien: ₂Gouzoud a rit ema ar Pask a‐ben daou zervez, hag e vezo livret Mab an den evit beza crucifiet. ₃Neuze prinsed ar veleien, ar Scribed ha re Ancien ar bobl en em assamblaz e pales ar beleg‐braz, galvet Caiphas, ₄hag en em guzuljont evit tapout Jesus dre finesse hag hen lakaad d’ar maro. Mes lavaret a reant: ₅Arabad e ve e‐pad ar gouel, gant aoun na zavfe trouz e‐touez ar bobl.

₆Hogen pa oa Jesus en Bethani, en ti Simon, an den lôr, ₇e teuaz d’he gavoud eur vaouez, ha ganthi eur vessel alabastr leun a eôl a c’houez‐vad ha precius meurbed, hag her skulliaz var he ben pa oa ouz taol. ₈He ziskibien, o velet kement‐se, a oe indiniet, hag e leverjont: Da betra ar c’holl‐ze? ₉Rag gallet e vije bet gwerza ker an eôl‐ze, ha rei an arc’hant d’ar beorien. ₁₀Mes Jesus, o c’houzoud an dra‐ze, a lavaraz dezhe: Perag e rit‐hu poan d’ar vaouez‐ze? rag eun dra vad he deuz great em c’henver. ₁₁C’houi ho pezo peorien bepred ganeoc’h, mes n’ho pezo ket bepred ac’hanoun‐me; ₁₂ha ma he deuzhi skulliet an eôl‐ze var va c’horf, he deuz hen great evit va sebelia. ₁₃E gwirionez hen lavaran deoc’h, en pe leac’h‐benag er bed holl ma vezo prezeget an Aviel‐man, e vezo lavaret ive en memor anezhi, ar pez he deuz great. ₁₄Neuze unan euz an daouzec, hanvet Judas Iscariot, a ieaz da gavoud prinsed ar veleien, ₁₅hag e lavaraz dezhe: Petra a rofethu d’in‐me, hag e livrin anezhan deoc’h? Hag e countchont dezhan tregont pez arc’hant. ₁₆Ha divar neuze e klaske eun occasion vad‐benag d’hen livra.

₁₇Hogen, d’an deiz kenta euz a ouel ar bara hep goell, an diskibien a zeuaz da gavout Jesus, hag e leverjont dezhan: En peleac’h e fell d’id e preparfemp d’id evit dibri pred ar Pask? ₁₈Hen a respontaz: It en kear da gavoud hen‐ahen, ha livirit dezhan: Ar mestr a lavar: Va amzer a zo tost; ober a rin ar Pask en da di gant va diskibien. ₁₉Hag an diskibien a reaz evel m’hen doa Jesus gourc’hemenet dezhe, hag e preparjont ar Pask.

₂₀Pa oe deuet an abardaez, en em lakaad a reaz ouz taol gant an daouzec. ₂₁Ha pa oant o tibri, e lavaraz: E gwirionez hen lavaran deoc’h, unan ac’hanoc’h am zrahisso. ₂₂Hag int glac’haret braz, en em lekeaz, pep hini anezhe, da lavaret dezhan: Aotrou, ha me eo? ₂₃Mes hen a respontaz: An hini a laka he zorn ganen er plad, hennes eo am zrahisso. ₂₄Mab an den evit gwir a ia kuit evel ma’z eo bet scrivet divar he ben; mes malheur d’an hini gant pehini e vezo trahisset Mab an den; gwell e vez d’an den‐ze na vije ket bet ganet. ₂₅Ha Judas, pehini hen trahisse, o komz outhan, a lavaraz: Mestr, ha me eo? Jesus a lavaraz dezhan: Hen lavaret ec’h euz.

₂₆Hag evel ma oant o tibri, Jesus a gemeraz bara, hag o veza rentet grasou, e torraz anezhan, hag hen roaz d’he ziskibien, en eur lavaret: Kemerit, debrit, he‐man eo va c’horf. ₂₇Neuze e kemeraz ar c’halir, hag o veza rentet grasou, hen roaz dezhe, en eur lavaret: Efit holl euz anezhan; ₂₈rag he‐man eo va goad, goad an allians nevez, pehini a zo skulliet evit kalz evit remission ar pec’hejou. ₂₉Hogen, lavaret a ran deoc’h penaos na evin mui euz ar frouez‐se euz ar winien, beteg an deiz‐ze en pehini ec’h evin anezhan nevez ganeoc’h en rouantelez va Zad.

₃₀Ha goude beza canet ar c’hantic, ez ejont er meaz da Venez Olived.

₃₁Neuze Jesus a lavaraz dezhe: En noz‐man e vezin caoz deoc’h holl da gweza; rag scrivet eo: Skei a rin ar pastor, hag ar vanden denved a vezo disperset. ₃₂Mes, goude ma vezin resussited, ez in araog deoc’h en Galile. ₃₃Ha Per, o komz, a lavaraz dezhan: Ha pa gavfe an holl leac’h enoud da gweza, evidoun‐me na gwezin biken. ₃₄Jesus a lavaraz dezhan: E gwirionez e lavaran d’id penaos, en noz‐man, araog ma cano ar c’hilloc, em nac’hi teir gwech. ₃₅Per a lavaraz dezhan: Ha pa ve red d’in mervel ganez, na nac’hin ket ac’hanoud. Hag an diskibien holl a lavaraz evel‐t’han.

₃₆Neuze Jesus a ieaz ganthe da eul leac’h hanvet Gethsemane; hag e lavaraz d’he ziskibien: Azezit aman e‐pad ma’z in a‐hont da bedi.

₃₇Hag o veza kemeret ganthan Per ha daou vab Zebede, e commansaz beza trist ha gwall ankeniet. ₃₈Hag e lavaraz dezhe: Va ene a zo trist beteg ar maro; choumit aman ha beillit ganen.

₃₉Hag o veza eat eun neubeut pelloc’h, e kwezaz var he vizach, o pedi hag o lavaret: Va Zad, mar d’eo possubl ma’z ai ar c’halir‐ze pell diouzin . . . . Koulskoude, n’eo ket evel ma fell d’in, mes evel ma fell d’id. ₄₀Neuze o tond etrezeg he ziskibien, e kavaz anezhe kousket; hag e lavaraz da Ber: Petra, ha n’hoc’h euz‐hu ket gallet beillia eun heur ganen! ₄₁Beillit ha pedit, gant aoun ne zeufec’h da gweza en dentation; rag ar spered a zo pront, mes ar c’hig a zo sempl.

₄₂Mond a reaz adare eun eil gwech, hag e pedaz, en eur lavaret: Va Zad, ma na hell ar c’halir‐ze mond pell diouzin hep ma c’hevin anezhan, ra vezo great da volontez.

₄₃Hag e teuaz, hag ho c’havaz kousket adare; rag ho daou‐lagad a oa pounereet.

₄₄Hag o veza kuiteet anezhe, ez eaz adare hag e pedaz evit an derved gwech, en eur lavaret ar memeus komzou.

₄₅Neuze e teuaz da gavoud he ziskibien, hag e lavaraz dezhe: Kouskit c’hoas ha kemerit ho repos! Setu deuet an heur, ha Mab an den a ia da veza livret etre daouarn ar bec’herien. ₄₆Savit; deomp; setu, an hini a drahis ac’hanoun a dosta.

₄₇Hag evel ma komze c’hoas, setu Judas, unan euz an daouzec, a zeuaz, hag assambles ganthan eur vanden vraz a dud gant klezeier ha bizier, deuet a‐berz prinsed ar veleien hag ar re Ancien euz ar bobl. ₄₈Hag an hini a drahisse anezhan hen doa roet dezhe ar sin‐man: An hini a bokin dezhan, hennes eo, crogit enhan. ₄₉Ha rag‐tal e tostaaz ouz Jesus, hag e lavaraz dezhan: Salud, Mestr; hag e pokaz dezhan. ₅₀Mes Jesus a lavaraz dezhan: Va mignon, da betra oud‐de deuet aman? Neuze o tostaad, e lekejont ho daouarn var Jesus, hag e crogjont enhan.

₅₁Ha setu, unan euz ar re a oa gant Jesus, oc’h astenn he zorn, a dennaz he gleze, hag o skei gant eur servicher d’ar beleg braz, e troc’haz he skouarn dezhan. ₅₂Neuze Jesus a lavaraz dezhan: Laka anevez da gleze en he blas; rag ar re holl a gemero ar c’hleze a berisso dre ar c’hleze. ₅₃Ha sonjal a rez‐te na helfen‐me ket breman pedi va Zad, hag e tigasfe d’in rag‐tal ouzpen daouzec lejion a elez? ₅₄Penaos eta e vefe neuze accomplisset ar Scrituriou, pere a lavar ez eo red e c’hoarvezfe an traou‐man holl.

₅₅Neuze e lavaraz Jesus d’an dud‐se: C’houi a zo deuet gant klezeier ha gant bizier, evel varlerc’h eul laër, da gemeret ac’hanoun; bemdez e oann azezet en ho touez, o kelen en templ ha n’hoc’h euz ket croget enoun. ₅₆Mes an holl draou‐man a zo c’hoarvezet, evit ma vije accomplisset ar pez ho deuz scrivet ar brofeted. Neuze an diskibien holl hen dilezaz, hag a dec’haz kuit.

₅₇Mes ar re ho doa kemeret Jesus a gassaz anezhan da Gaiphas, ar beleg‐braz, en peleac’h e oa assamblet ar Scribed hag ar re Ancien.

₅₈Ha Per a heuliaz anezhan a‐ziabell, bete lez ar beleg‐braz, hag, o veza eat ebarz, ec’h azezaz e‐touez ar zervicherien, evit gwelet ar fin.

₅₉Hogen, prinsed ar veleien, ar re Ancien, hag an holl Sanhedrin a glaske eun desteni faoz benag a‐enep Jesus, evit hen lakaad d’ar maro. ₆₀Mes na gavent ket; ha petra‐benag ma teuaz kalz a destou faoz ne gavent hini e‐bed. Mes er fin e teuaz daou dest faoz, hag a lavaraz: ₆₁He‐man hen deuz lavaret: Me a hell diskar templ Doue, hag hen adsevel en tri deiz.

₆₂Neuze ar beleg‐braz a zavaz hag a lavaraz dezhan: Ne respontez eta netra? Petra a lavar ar re‐ze a‐enep d’id?

₆₃Mes Jesus a davaz. Neuze ar beleg‐braz, o komz, a lavaraz dezhan: Me a gonjur ac’hanoud, dre an Doue beo, da lavaret deomp ha te eo ar C’hrist, Mab Doue? ₆₄Jesus a respontaz dezhan: Hen lavaret ec’h euz; mes c’hoas me a lavar deoc’h, penaos divarvreman e velot Mab an den azezet a‐zeô da c’halloud Doue, hag o tond var goabrennou an env. ₆₅Neuze ar beleg‐braz a rogaz he zillad, en eur lavaret: Gwall‐gomzet hen deuz; daoust hag ezom hon euz‐ni c’hoas a destou? Klevet hoc’h euz breman he wall‐gomz. ₆₆Petra a zeblant deoc’h? Int a respontaz: Meritout a ra ar maro! ₆₇Neuze e cranchjont ouz he vizach, hag e rojont taoliou‐dorn dezhan, ha re all a skoe anezhan gant ho bizier, en eur lavaret: ₆₈Christ, difin gant piou oud bet skoet.

₆₉Hogen Per a oa azezet en diaveaz ebarz ar porz, hag eur vatez a dostaaz outhan hag a lavaraz dezhan: Te a oa ive gant Jesus a C’halile. ₇₀Mes hen nac’h a reaz dirag an holl, en eur lavaret: Na ouzon ket petra a leverez. ₇₁Hag evel ma oa o vond er meaz dre an nor, eur vatez all a velaz anezhan, hag a lavaraz d’ar re a oa eno: He‐man a oa ive gant Jesus a Nazaret. ₇₂Per hen nac’haz adare gant le‐douet, en eur lavaret: Ne anavezan ket an den‐ze. ₇₃Eun neubeud amzer goude, ar re a oa eno a dostaaz hag a lavaraz da Ber: Adra zur te a zo ive euz an dud‐se; rag da anaoud a rer diouz da langach. ₇₄Neuze e commansaz da zrouk‐pedi ha da douat, en eur lavaret: Ne anavezan ket an den‐ze; ha rag‐tal ar c’hilloc a ganaz. ₇₅Hag e teuaz sonj da Ber euz a c’her Jesus, pehini hen doa lavaret dezhan: Araog ma cano ar c’hilloc, ez pezo va nac’het teir gwech. Hag o veza eat er meaz, e welaz c’houero.

₁E vous trouvarés que Jèsu, acabado tóuti aquéli predicanço, diguè à si disciple:

₂Sabès que dins dous jour la Pasco se fara, em'acò liéuraran lou Fiéu de l'ome pèr lou clavela sus la crous.

₃S'acampèron alor di Prince di prèire e li majourau dóu pople dins la salo dóu grand-prèire que ié disien Caïfo.

₄E'n counsèu decidèron d'aganta Jèsu pèr ruso e de lou tua,

₅Mai disien: Que noun siegue dóu tems de la fèsto, que i'aurié bessai un escaufèstre dins lou pople.

₆Or, coume Jèsu èro à Betanìo, dins l'oustau de Simoun lou Ladre,

₇Uno femo s'avancè d'éu, tenènt un vas d'alabastre plen d'un baume requist e l'escampè sus sa tèsto, dóu tèms qu'èro entaula.

₈De vèire acò, li disciple se n'endignèron e disien: Dequ'es aquéu degai?

₉Aurié pouscu, aquéu baume, se vèndre mai que bèn e se n'en faire l'óumorno i paure.

₁₀Mai li couneissié Jèsu e ié diguè: Perqué ié faire de peno à-n-aquelo femo? Es uno obro bono que vèn de me faire à iéu.

₁₁Car n'aurés toujour de paure emé vautre, e iéu pas toujour m'aurés.

₁₂Elo, en metènt aquéu baume sus moun cors, l'a fa pèr moun ensevelimen.

₁₃Veramen vous lou dise, ounte que se predique aquest Evangèli, dins lou mounde entié, countaran ço qu'elo vèn de faire e se souvendran d'elo.

₁₄Alor un di douge, que ié disien Judas l'Escariot, s'enanè vers li Prince di prèire.

₁₅E ié venguè: Dequé me voulès baia, e iéu vous lou liéurarai? Em'acò faguéron pache de trento pèço d'argènt.

₁₆E desempièi, cercavo l'óucasioun de lou trahi.

₁₇Pamens lou proumié jour di Candolo, venguèron li disciple vers Jèsu e ié diguèron: Ounte voulès que vous alestiguen la soupado pascalo?

₁₈E Jèsu de ié respondre: Anas en vilo encò d'un tau e digas-ié: lou Mèstre dis: Moun tèms s'avanço; à toun oustau farai la Pasco emé mi disciple.

₁₉E faguèron li disciple coume Jèsu i'avié coumanda e alestiguèron la Pasco.

₂₀A la vesprado, èro entaula emé si douge disciple.

₂₁E dins-lou tèms que manjavon, ié faguè: Veramen vous lou dise, un de vautre me dèu trahi.

₂₂E tristas mai-que-mai, vague un chascun de ié demanda: Es iéu, Segnour?

₂₃Mai éu respoundènt diguè: Aquéu que bouto emé iéu la man dins lou plat, aquéu-d'aqui me trahira.

₂₄Lou Fiéu de l'ome, éu, s'envai coume es escri. Mai malur à-n-aquel ome que pèr éu lou Fiéu de l'ome sara trahi. Ié sarié en-de-bon à-n-aquel ome, se nounèro nascu.

₂₅Aqui, Judas lou trahidou ié diguè: Es iéu, Segnour? Ié respoundeguè: Tu, l'as di.

₂₆Enterin que soupavon, Jèsu prenguè de de pan, lou benesiguè, lou pecè e lou baiè à si disciple, disènt: Prenès e manjas, eiçò 's moun cors.

₂₇E prenènt lou calice, rendeguè gràci, e ié baiè à-n-éli, disènt: Bevès-n'en tóuti.

₂₈Eiçò 's moun sang, lou sang de la nouvello alianço que pèr noumbre de gènt raiara en remessioun di pecat.

₂₉E vous dise à vautre: Noun béurai plus, partènt d'aro, d'aquéu fru de la souco, d'aqui que lou begue emé vautre tourna-mai dins lou reiaume de moun Paire.

₃₀E lou cantico estènt di, se gandiguèron vers la mountagno dis Oulivié.

₃₁Alor Jèsu ié venguè: Tóuti vautre vous escandalisarés amor de iéu, aquesto niue. Car es escri: Picarai sus lou pastre e se destroupelaran li fedo de l'escabot;

₃₂Mai, après moun ressuscitamen, vous passarai davans, en Galilèio.

₃₃Pèire ié respoundeguè: Emai tóuti s'escandalisèsson raport à vous, iéu jamai m'escandalisarai.

₃₄Jèsu ié venguè: Veramen te lou dise, aquesto niue, de davans que lou gau cante, tres cop me renegaras.

₃₅E Pèire: Quand deguèsse mouri emé vous, dis, noun vous renegarai. E tóuti li disciple parlèron coume éu.

₃₆Alor Jèsu venguè 'm'éli en un endré que ié dison Getsemani, e diguè à si disciple: Assetas-vous eici; dóu tèms m'enanarai eila e pregarai.

₃₇E aguènt pres Pèire e li dous fiéu de Zebediéu, coumencè de s'entristesi e d'avé la lagno.

₃₈Em'acò ié diguè: Es tristo moun amo à n'en mouri. Restas aqui e vihas emé iéu.

₃₉E s'estènt avança 'n pauquet, toumbè d'aboucoun, pregant e disènt: Moun Paire, se se pòu, que passe liuen de iéu aquéu calice. Pamens noun coume iéu vole, mai coume voulès.

₄₀E venguè vers si disciple, e li trouvè que dourmien, e diguè à Pèire: Ansin, avès pas pouscu, vous-autre, viha uno ouro emé iéu?

₄₁Vihas e pregas, que noun intrés en tentacioun. L'esperit es proumte, e la car es feblo.

₄₂Pèr la segoundo fes s'enanè e preguè, disènt: Moun Paire, se noun pòu aquéu calice trepassa sènso que lou begue, fague-se vosto voulounta.

₄₃E venguè tourna-mai e li trouvè mai que dourmien; èron sis uei arrapa pèr la som.

₄₄Lis aguènt leissa, s'enanè mai e preguè pèr li tres fes emé li mémi paraulo.

₄₅Tournè pièi vers si disciple e ié diguè: Dourmès aro e repausas. Veici que s'avanço l'ouro, e lou Fiéu de l'ome vai èstre liéura entre li man di pecadou.

₄₆Aubouras-vous, anen! vès-lou, es proche d'eici aquéu que me trahira.

₄₇Parlavo encaro, em'acò Judas, un di douge, arribè; i'avié 'm'éu tout un mouloun de gènt emé d'espaso e de ganche, manda pèr li Prince di prèire e lis Ancian dóu pople.

₄₈Or, lou traite i'avié douna 'quest entre-signe: Aquéu que ié farai un poutoun, es Jèsu: agantas-lou.

₄₉E, tout-d'un-tèms s'avançant d'éu, diguè: Salut, Mèstre. E ié faguè 'n poutoun.

₅₀Em'acò ié diguè Jèsu: Moun ami, dequé siés vengu faire? Alor s'avancèron lis autre, agantèron Jèsu e lou boutèron en arrestacioun.

₅₁Mai veici qu'un d'aquéli qu'èron emé Jèsu, alounguè la man, tirè soun espaso, e picant sus un serviciau dóu Prince di prèire, ié coupè l'auriho.

₅₂Alor Jèsu ié diguè: Bouto toun espaso à sa plaço; car touti aquéli que prendran l'espaso pèr l'espaso periran.

₅₃Te creses que noun pode prega moun Paire, e qu'éu noun me mandarié subran mai de douge legioun d'Ange?

₅₄Mai coume se coumplirien lis Escrituro, que dison qu'acò déu èstre ansin?

₅₅En meme tèms, Jèsu diguè à-n-aquéu mounde: Coume s'avias à faire em'un larroun, sias sourti emé d'espaso, emé de ganche pèr m'aganta; touti li jour, pamens, ère au mitan de vautre, asseta, qu'ensignave dins lou Tèmple, e m'avès pas pres.

₅₆Mai tout acò s'es fa pèr que se coumpliguèsson lis escri di Proufèto. Alor tóuti si disciple l'abandounèron e fugiguèron.

₅₇Aquéli qu'avien arresta Jèsu l'aduguèron vers Caïfo lou grand prèire, ounte lis Escribo e lis Ancian s'èron acampa.

₅₈Or, Pèire l'avié segui de liuen jusquo dins l'escour dóu grand-prèire. Estènt intra dedins, s'èro asseta 'mé li varlet pèr vèire la finicioun de tout acò,

₅₉Pamens li Prince di prèire e tout lou counsèu cercavon de faus testimòni contro Jèsu pèr à mort lou coundana;

₆₀Mai n'en trouvèron ges, emai proun faus temouin fuguèsson deja vengu. A la fin, se n'avancè dous de faus temouin.

₆₁Que faguèron: Aquéu a di: Pode destruire lou Tèmple de Diéu e au bout de tres jour lou rebasti.

₆₂Aqui, s'aubourant, lou grand-prèire ié diguè: Respondes rèn à-n-aquéli depousicioun que fan contro tu!

₆₃Mai Jèsu mutavo pas. Alor lou grand-prèire ié venguè: T'ajure pèr lou Diéu vivènt, que nous digues se tu siés lou Crist, Fiéu de Diéu.

₆₄Ié respoundeguè Jèsu: L'as di. Mai pièi vous lou dise à vautre, un jour veirés lou Fiéu de l'ome sèire à la drecho de la Vertu de Diéu e veni sus li nivo dóu cèu.

₆₅Alor lou grand-prèire estrassè si vièsti, disènt: A blasfema! Qu'es mai necite de temouin? Aro meme l'avès ausi, lou blasfème.

₆₆Que n'en pensas? E respoundeguèron: Amerito la mort.

₆₇Tant-lèu éli i'escupiguèron sus la caro e lou tabassèron; d'autre l'engautavon,

₆₈Disènt: Devino, Crist, quau es que t'a pica?

₆₉Pèire, pamens, èro asseta deforo dins l'escour, e s'avancè d'éu uno servicialo que ié diguè: Que? i'ères, tu, émé Jèsu lou Galileien.

₇₀Mai éu lou neguè davans tóuti, disènt: Noun sai ço que vos dire.

₇₁Coume èro sus lou pas de la porto, uno autro servicialo lou devistè e diguè i gènt qu'èron aqui: Tambèn aquéu-d'aqui i'èro emé Jèsu de Nazarèt.

₇₂E tourna-mai lou neguè, en jurant: Risco rèn que counèigue aquel ome.

₇₃Au bout d'un pau, s'avancèron aquéli gènt d'aqui e diguèron à Pèire: Que si! tu n'en siés d'aquéli, rèn que toun parla te fai counèisse.

₇₄E zóu! éu, vague de prejita, de jura que noun couneissié rèn aquel ome. Em' acò subran lou gau cantè.

₇₅E s'ensouvenguè, Pèire, dóu mot que Jèsu i'avié di: De davans que lou gau cante, tres cop me renegaras. E s'estènt enana deforo, plourè à se descounsoula.