₁Neuze rouantelez an envou a vezo henvel ouz deg gwerc’hez pere, o veza kemeret ho lampou, a ieaz er meaz da zialben ar pried. ₂Hogen, pemp anezhe a oa fur, ha pemp a oa foll. ₃Ar re foll, en eur gemeret ho lampou, na gemerjont ket a eôl ganthe. ₄Mes ar re fur a gemeraz eôl en ho vesselliou gant ho lampou. ₅Hag evel ma talee ar pried da zond, e voredjont holl hag e choumjont kousket. ₆Hogen var‐dro hanter‐noz, e oe klevet tud o crial: Setu erru ar pried, deuit er meaz da rancontr anezhan. ₇Neuze an holl werc’hezed a zavaz, hag a breparaz ho lampou. ₈Hag ar re foll a lavaraz d’ar re fur: Roit deomp euz hoc’h eôl, rag mouga a ra hon lampou. ₉Mes ar re fur a respontaz, en eur lavaret: Gant aoun n’hor be ket awalc’h evidomp hag evidoc’h, it kentoc’h da gavoud ar re a verz, ha prenit evidoc’h hoc’h‐unan. ₁₀Mes, e‐pad ma’z eent da brena, ar pried a zeuaz; hag ar re a oa prest a antreaz ganthan e sal an eured, hag e oe serret an nor. ₁₁Goude‐ze, e teuaz ive ar gwerc’hezed all, hag e lavarjont: Aotrou, Aotrou, digor deomp! ₁₂Mes hen a respontaz: E gwirionez hen lavaran deoc’h, n’hoc’h anavezan ket.

₁₃Beillit eta, rag na ouzoc’h nag an deiz nag an heur ma teuio Mab an den.

₁₄Rag henvel eo ouz eun den pehini, o vond da eur vro bell, a c’halvaz he vevelien hag a lekeaz he vadou etre ho daouarn. ₁₅Ha da unan e roaz pemp talant, da eun all daou, ha da eun all unan; da bep hini hervez he c’halloud; hag ez eaz en hent rag‐tal. ₁₆Neuze, an hini hen doa bet ar pemp talant a ieaz, hag a drafikaz ganthe; hag a c’hounezaz pemp talant all. ₁₇Er memeus feçon, an hini hen doa bet daou, a c’hounezaz ive daou all. ₁₈Mes an hini n’hen doa bet nemed unan, a ieaz hag a doullaz en douar, hag a guzaz arc’hant he aotrou. ₁₉Pell goude, aotrou ar vevelien‐ze a zistroaz, hag a reaz dezhe renta count. ₂₀An hini hen doa bet pemp talant a zeuaz eta, hag a zigassaz pemp talant all, en eur lavaret: Aotrou, pemp talant ez poa roet d’in; setu aman pemp talant all em euz gounezet ouz‐pen. ₂₁He aotrou a lavaraz dezhan: Ervad, servicher mad ha fidel; bet oud fidel var neubeud a dra, da lakaad a rin var galz; antren e joa da Aotrou. ₂₂An hini hen doa bet daou dalant a zeuaz ive, hag a lavaraz: Aotrou, daou dalant ez poa roet d’in; setu aman daou dalant all em euz gounezet ouzpen. ₂₃He aotrou a lavaraz dezhan: Ervad, servicher mad ha fidel; bet oud fidel var neubeud a dra, da lakaad a rin var galz; antren e joa da aotrou. ₂₄Mes an hini n’hen doa bet nemed eun talant, a zeuaz hag a lavaraz: Aotrou, gouzoud a rean penaos ez oud eun den criz, hag a vêd eleac’h n’ec’h euz ket hadet, hag a zastum eleac’h n’ec’h euz ket skulliet; ₂₅ha dre ma’m boa aoun araz’oud, ez oun eat hag em euz kuzet da dalant en douar; setu aman d’id ar pez a zo d’id. ₂₆Mes he Aotrou a respontaz dezhan: Servicher fall ha didalvez, te a ouie penaos e vedan eleac’h n’em euz ket hadet, ha penaos e tastu‐man eleac’h n’em euz ket skulliet, ₂₇neuze ’ta e tliez rei va arc’hant d’ar var c’hadourienarc’hant, ha pa vijen deuet em bije tennet ar pez a zo d’in gant an interest. ₂₈Lammit eta an talant diganthan; ha roit‐han d’an hini hen deuz dek talant. ₂₉Rag d’an hini hen deuz, e vezo roet c’hoas, hag hen devezo muioc’h; mes digant an hini n’hen deuz ket, e vezo lammet memeus ar pez hen deuz. ₃₀Taolit eta ar servicher didalvoudec‐se en devalijen a ziaveaz; eno e vezo ar gwelvan hag ar skrign‐dent.

₃₁Hogen, pa zeui Mab an den en he c’hloar, hag an holl elez santel ganthan, neuze ec’h azezo var an tron euz he c’hloar. ₃₂Hag an holl nationou a vezo dastumet dirazhan, hag hen a zispartio an eil diouz egile, evel ma tisparti ar mesaer an denved diouz ar bouc’hed. ₃₃Hag e lakaio an denved a‐zeô dezhan, hag ar bouc’hed a‐gleiz.

₃₄Neuze ar Roue a lavaro d’ar re a vezo a‐zeô dezhan: Deuit, c’houi pere a zo benniget gant va Zad, da bossedi en heritach ar rouantelez a zo bet preparet deoc’h abaoe crouidigez ar bed; ₃₅rag naoun am euz bet, ha c’houi hoc’h euz roet da zibri d’in; sec’hed am euz bet, ha c’houi hoc’h euz roet da eva d’in; estranjour oun bet, ha c’houi hoc’h euz va digemeret; ₃₆noaz e oann, ha c’houi hoc’h euz va gwisket; klanv e oann, hag hoc’h euz va bizitet; er prizon e oann, hag ez oc’h deuet d’am gwelet. ₃₇Neuze ar re just a responto dezhan: Aotrou, pegoulz hon euz‐ni da velet o kaout naoun, hag hon euz roet da zibri d’id; pe o kaout sec’hed, hag hon euz roet da eva d’id? ₃₈Ha pegoulz hon euz‐ni da velet estranjour, hag hon euz da zigemeret; pe noaz, hag hon euz da wisket? ₃₉Ha pegoulz hon euz‐ni da velet klanv pe er prizon, hag ez omp deuet d’az kavout? ₄₀Hag ar Roue a responto hag a lavaro dezhe: E gwirionez hen lavaran deoc’h, dre ma hoc’h euz great kement‐se da unan euz ar re vihana‐man euz va breudeur, hoc’h euz hen great d’in‐me va‐unan.

₄₁Neuze e lavaro ive d’ar re a vezo a‐gleiz: Tec’hit diouzin, tud milliget, hag it en tân eternel, a zo bet preparet evit an diaoul hag he elez; ₄₂rag naoun am euz bet, ha n’hoc’h euz ket roet da zibri d’in; sec’hed am euz bet, ha n’hoc’h euz ket roet da eva d’in; ₄₃estranjour e oann, ha n’hoc’h euz ket va digemeret; noaz e oann, ha n’hoc’h euz ket va gwisket; klanv e oann hag er prizon, ha n’hoc’h euz ket va bizitet. ₄₄Ar re‐man a responto ive: Aotrou, pegoulz hon euz‐ni da velet o kaout naoun, pe sec’hed, pe o veza estranjour, pe en noaz, pe klanv, pe er prizon, ha n’hon euz‐ni ket da zicouret? ₄₅Hag hen a responto dezhe: E gwirionez hen lavaran deoc’h, pa n’hoc’h euz ket great kement‐se da unan euz ar re vihana‐man, n’hoc’h euz ket hen great d’in‐me va‐unan.

₄₆Hag ar re‐man az ai kuit d’ar poaniou eternel; mes ar re just az ai er vuez eternel.

₁Alor sara semblable, lou reiaume de paradis, à dès vierge que, prenènt si calèu, s'enanèron à l'endavans dóu nòvi e de la nòvio.

₂Or, n'i'avié cinq d'aquéli qu'èron folo e cinq qu'èron sajo.

₃Li cinq folo, en aguènt pres si calèu, pourtèron ges d'òli em' éli.

₄Li sajo, pèr contro, prenguèron d'òli dins sis eisino emé si calèu.

₅Coume restavo lou nòvi de veni, penequèron tóuti e s'endourmiguèron.

₆Mai, au mitan de la niue, un crid restountiguè: Veici lou nòvi que vèn! anas à soun rescontre.

₇Alor se levèron, tóuti aquéli vierge, e alestiguèron si calèu.

₈Mai li folo i sajo diguèron: Dounas-nous, de voste òli, que nòsti calèu s'amosson.

₉Respoundeguèron li sajo, disènt: Cregnènço que n'i'ague pas proun pèr nautro emai pèr vautro, anas pulèu vers li vendèire, e croumpas-vous-n'en.

₁₀Em'acò, d'enterin que n'anavon croumpa, venguè lou nòvi, e aquéli qu'èron lèsto intrèron em' éu pèr li noço, e fuguè sarrado la porto.

₁₁Finalamen, venguèron peréu lis àutri vierge, disènt; Segnour, Segnour, durbès-nous.

₁₂Mai éu respoundeguè: Veramen vous lous dise, vous counèisse pas.

₁₃Vihas dounc, que noun sabès lou jour ni l'ouro.

₁₄N'en es d'acò coume de l'ome qu'estènt de partènço pèr un long viage, sounè si serviciau e ié fisè si bèn.

₁₅A l'un ié dounè cinq talènt, à l'autre dous, à-n-un autre un, à cadun segound soun engèni. E lou vaqui parti.

₁₆Pamens, aquéu qu'avié reçaupu cinq talènt s'enanè, li faguè travaia e n'en gagnè cinq autre.

₁₇Emai aquéu que n'avié reçaupu dous, n'en gagnè tambèn dous autre.

₁₈Mai aquéu que n'avié reçaupu rèn qu'un, s'estènt enana, cavè 'n trau dins la terro, e i'escoundeguè la pecùni de soun mèstre.

₁₉Bravamen de tèms après, revenguè lou mèstre d'aquéli serviciau, e ié faguè rèndre si comte.

₂₀Alor s'estènt avança, lou qu'avié reçaupu cinq talènt, n'en presentè cinq autre, disènt: Mèstre, cinq talènt m'avias fisa, vès-n'en mai cinq autre qu'ai gagna.

₂₁Soun mèstre ié diguè: Brave! bon e fidèu serviciau, d'abord que siés esta fidèu en pau de causo, iéu sus forço autro t'establirai; intro dins la joio de toun mèstre.

₂₂S'avancè peréu lou qu'avié reçaupu dous talènt e diguè: Mèstre, dous talènt m'avias fisa, vès-n'en mai dous autre qu'ai gagna.

₂₃Soun mèstre ié diguè: Brave! bon e fidèu serviciau, d'abord que siés esta fidèu en pau de causo, iéu sus forço autro t'establirai; intro dins la joio de toun mèstre.

₂₄Enfin s'avancè peréu aquéu que n'avié reçaupu qu'un talènt, e diguè: Mèstre, sabe que sias un ome dur, que meissounas ounte avès rèn semena, e rabaias ounte avès rèn mes.

₂₅E de la pòu me siéu enana, ai escoundu voste talènt dins la terro: vès-lou, avès aqui ço qu'es vostre.

₂₆Mai soun mèstre ié respoundeguè: Varlet catiéu e peresous, sabiés que meissoune ounte noun semene, e que rabaie ounte ai rèn mes;

₂₇Auriés degu alor plaça moun argènt vers li banquié, e coume acò, à moun retour, iéu auriéu retira ço qu'es miéu emé l'interès.

₂₈Levas-ié dounc lou talènt di man, e dounas-lou à-n-aquéu qu'a dès talènt.

₂₉En quau a, dóumaci, ié dounaran, e sara dins la drudiero; mai en quau noun a, ié levaran ço que sèmblo avé.

₃₀Aquéu serviciau inutile, jitas-lou dins la sournuro esteriouro: aqui i'aura de plour e de crussimen de dènt.

₃₁Or, quouro vendra lou Fiéu de l'ome dins sa majesta, emé touti lis ange à sa coumpagno, s'assetara sus lou trone de sa glòri.

₃₂E saran acampado davans éu tóuti li nacioun, e desseparara lis un d'emé lis autre, coume lou pastre desseparo li fedo d'emé li bòchi;

₃₃E boutara li fedo à sa drecho, li bòchi à sa gaucho.

₃₄Alor dira lou Rèi à-n-aquéli qu'à sa drecho saran: Venès, li benesi de moun Paire, poussedissès lou reiaume alesti pèr vautre, dempièi la coumençanço dóu mounde.

₃₅Ai agu fam, dóumaci, e m'avès fa manja; ai agu set, e m'avès fa béure; ère estrangié e m'avès retira;

₃₆Ère nus, e m'avès vesti; ère malaut e me sias vengu vèire; ère en presoun, e sias vengu vers iéu.

₃₇Alor ié respoundran li juste, disènt: Segnour, quouro vous avèn vist emé la fam, e vous avèn abouca; o 'mé la set, e vous avèn douna de béure?

₃₈Quouro dounc vous avèn vist estrangié e vous avèn recata, o nus e vous avèn vesti?

₃₉Quouro vous avèn vist malaut o presounié, e sian vengu vous trouva?

₄₀E ié respoundra, lou Rèi, ié dira: Veramen vous lou dise, tóuti fes e quanto que l'avès fa au plus pichounet de mi fraire, à iéu-meme l'avès fa.

₄₁Alor dira à-n-aquéli qu'à sa gaucho saran: Retiras-vous de iéu, maudi; anas au fïò eternau alesti pèr lou diable e pèr sis ange.

₄₂Ai agu fam, dóumaci, e noun m'avès fa manja; ai agu set, e m'avès pas fa béure;

₄₃Ère estrangié, e m'avès pas retira; ère nus, e m'avès pas vesti; ère malaut, ère en presoun, e me sias pas vengu vèire.

₄₄Alor ié respoundran, tambèn éli, disènt: Segnour, quouro vous avèn vist emé la fam o 'mé la set, o sènso oustau, o sènso vièsti, o malaut o presounié, e qu'avèn manca de vous assista?

₄₅Em' acò ié respoundra, ié dira: Veramen vous lou dise, tóuti fes e quanto que l'avès pas fa à l'un d'aquéli pichounet, es à iéu que l'avès pas fa.

₄₆E s'enanaran aquésti au suplice eternau; mai li juste, à la vido eternalo.