₁Evel ma tostaent ouz Jerusalem, ha pa oant deuet da Vethfage, tost da Venez Olived, Jesus a gassaz daou ziskibl, o lavaret dezhe: ₂It d’ar villajen a zo dirazoc’h; kavout a refot eno kerkent eun azenes stag, hag he eubeul ganthi; distagit anezhe hag ho digassit d’in. ₃Ha mar lavar unan‐benag eun dra‐benag deoc’h, livirit da hennes hen deuz an Aotrou ezom anezhe, ha rag‐tal ho lezo da zond.

₄Hogen, kement‐man holl a c’hoarvezaz evit ma vije accomplisset ar c’homzou‐man lavaret gant ar profet: ₅Livirit da verc’h Sion: Setu aman da roue, o tond d’az kavout, leun a zouzter, hag azezet var eun azen, var eubeul an hini a zoug ar yeo.

₆An diskibien a ieaz eta, hag a reaz evel ma oa bet gourc’hemenet dezhe gant Jesus; ₇digas a rejont an azenes hag he eubeul, hag o veza lakeat ho dillad varnezhe, e lakejont anezhan da azeza var‐c’horre. ₈Neuze tud e niver braz a astenne ho dillad var an hent; ha darn all a droc’he brancou gwez, hag ho zaole var an hent; ₉hag ar bobl, a iea araog dezhan, hag ar re a zeue var lerc’h, a grie, en eur lavaret: Hozanna da Vab David! benniget ra vezo an hini a zeu en hano an Aotrou! Hozanna en huella euz an envou! ₁₀Ha pa oe antreet en Jerusalem, ar gear holl a oe mantret, hag e lavarent: Piou eo he‐man? ₁₁Hag ar bobl a lavare: He‐man eo Jesus ar profet, pehini a zo euz a Nazareth en Galile.

₁₂Ha Jesus a antreaz en templ Doue, hag e taolaz er meaz ar re holl a oa o verza, hag o prena en templ; hag e tiskaraz taoliou ar chenchourien arc’hant, ha kadoriou ar re a verze koulmed. Hag e lavaraz dezhe: ₁₃Scrivet eo: Va zi a vezo galvet eun ti a beden; mes c’houi hoc’h euz great anezhan eur c’havern a laeron.

₁₄Neuze tud dall, ha tud kam a zeuaz d’he gavoud ebarz en templ, hag hen ho iac’heaz. ₁₅Mes pa velaz prinsed ar veleien hag ar Scribed ar burzudou hen doa great, hag ar vugale pere a grie en templ, hag a lavare: Hozanna da Vab David! ₁₆e savaz drouk enhe, hag e leverjont dezhan: Ha klevet a rez‐te ar pez a lavar ar re‐man? Ha Jesus a lavaraz dezhe: Ia. Ha n’hoc’h euz‐hu ket lennet biskoas ar c’homzou‐man: Te ec’h euz tennet meuleudi euz a c’henou ar vugaligou, hag euz ar re a zo c’hoas ouz ar vron.

₁₇Hen ho lezaz neuze, hag o veza eat kuit euz ar gear‐ze e teuaz da Vethani, leac’h ma tremenaz an noz.

₁₈Ha d’ar mintin, pa oa o tistrei en kear, e teuaz naon dezhan; ₁₉hag o velet eur vezen‐fiez var an hent, e tostaaz outhi, mes ne gavaz netra enhi nemed deliou hep‐ken, hag e lavaraz dezhi: Ra na zeui biken frouezen e‐bed ouzid; ha rag‐tal ar vezen‐fiez a zec’haz. ₂₀Pa velaz an diskibien kement‐se, e oent souezet, hag e leverjont: Penaos eo deuet ar vezen‐fiez‐ze da veza seac’h en eun taol? ₂₁Jesus, o respont, a lavaraz dezhe: E gwirionez hen lavaran deoc’h, mar ho pije feiz, ha mar na zouetjec’h ket, n’e ket ar pez a zo bet great d’ar vezen‐fiez a rajec’h hep‐ken; mes memeus ma lavarjec’h d’ar menez‐man; Sav alese, hag en em daol er mor, kement‐se a erruje. ₂₂Ha kement tra a c’houlennot, en eur bedi, mar credet, hen recevfot.

₂₃Ha pa oe deuet en templ, prinsed ar veleien ha Senatourien ar bobl a dostaaz outhan, e‐pad ma oa o kelen, hag e leverjont dezhan: Dre be otorite e rez‐te an traou‐ze? Ha piou hen deuz roet d’id an otorite‐ze? ₂₄Ha Jesus, o respont, a lavaraz dezhe: Me a c’houlenno ive eun dra diganeoc’h‐hu, ha mar livirit anezhan d’in, e livirin ive deoc’h‐hu dre be otorite e ran an traou‐ze. ₂₅Euz a beleac’h e teue badiziant Ian? euz an env, pe euz an dud? Hogen, int a rezone enhe ho‐unan, hag a lavare: Mar leveromp: Euz an env, e lavaro deomp: Perag eta n’hoc’h euz‐hu ket credet enhan? ₂₆Ha mar leveromp: Euz an dud, hon euz leac’h da gaoud aoun rag ar bobl; rag an holl a gemer Ian evit eur profet. ₂₇Respont a rejont eta da Jesus: Na ouzomp ket. Ha me, emezhan, na livirin ket deoc’h ken neubeud dre be otorite e ran an traou‐man.

₂₈Mes petra a sonjit‐hu deuz an dra‐man? Eun den hen doa daou vab, hag o vond etrezeg ar c’henta, e lavaraz dezhan: Va mab, kea da labourat hirio em gwinien. ₂₉Mes he‐man a respontaz: N’az in ket; mes goude‐ze e teuaz keuz dezhan, hag ez eaz. ₃₀Dond a reaz neuze etrezeg egile, hag e lavaraz dezhan ar memeus tra. He‐man a respontaz hag a lavaraz: Mond a ran, Aotrou; mes n’ez eaz ket. ₃₁Pe hini anezhe ho daou a reaz bolontez he dad? Hag e leverjont dezhan: Ar c’henta. Jesus a lavaraz dezhe: E gwirionez hen lavaran deoc’h, ar bublicaned hag ar merc’hed fall a ia araog deoc’h e rouantelez Doue. ₃₂Rag Ian a zo deuet d’ho kavout en hent ar justis, ha n’hoc’h euz ket credet anezhan; mes ar bublicaned hag ar merc’hed fall ho deuz credet anezhan; ha c’houi, o veza gwelet kementse, n’hoc’h ket distroet goude‐ze da gredi anezhan.

₃₃Selaouit eur barabolen all: Bez’ e oa eur pen‐tiegez, pehini a blantaz eur winien, hag a reaz eur c’harz en‐dro dezhi; kleuzi a reaz enhi eur waskerez, ha sevel a reaz eun tour; goude‐ze e feurmaz anezhi da labourerien hag ez eaz da ober eur veaj. ₃₄Pa dostae amzer ar frouez, e kassaz he vevelien etrezeg he vererien evit kaoud ar frouez euz he winien. ₃₅Mes ar vererien, o veza croget en he vevelien, a gannaz unan, a lazaz egile, hag a veinaz unan all. ₃₆Kas a reaz adare mevelien all e niver brassoc’h eged ar re‐genta, hag e rejont dezhe ar memeus tra. ₃₇Da ziveza e kassaz dezhe he vab, en eur lavaret: Douja a raint va Mab! ₃₈Mes ar vererien, pa veljont ar mab, a lavaraz etrezhe: Setu aman an heritour; deuit, lazomp anezhan, ha kemeromp he heritach. ₃₉Hag o veza croget enhan, e taoljont anezhan er meaz euz ar winien hag hen lazjont. ₄₀Pa vezo eta deuet mestr ar winien, petra a raio‐hen d’ar vererien‐ze?

₄₁Respont a rejont dezhan: Lakaad a rai an dud fall‐ze da berissa en eur feçon e vezo eun druez ho gwelet, hag e feurmo he winien da labourerien all, pere a roio dezhan he frouez en ho amzer.

₄₂Jesus a lavaraz dezhe: Ha n’hoc’h euz‐hu ket biskoas lennet er Scrituriou ar c’homzou‐man: Ar mean a zo bet taolet a gostez gant ar re a vatisse a zo deuet da veza ar c’henta mean‐corn; gant an Aotrou eo bet great kement‐man, hag eun dra souezus eo d’hon daou‐lagad? ₄₃Rag‐se hen lavaran deoc’h, rouantelez Doue a vezo lammet diganeoc’h, ha roet da eur bobl hag a roio ar frouez anezhi. ₄₄Piou‐benag a gwezo var ar mean‐ze a vezo brevet; ha friket a vezo piou‐benag a gwezo ar mean‐ze varnezhan.

₄₅Pa ho doe prinsed ar veleien hag ar Farizianed klevet ar parabolennou‐man, ec’h anavezjont e komze divar ho fen; ₄₆hag e klaskent cregi enhan; mes aoun ho doa rag ar bobl, rag kemeret a reant Jesus evit eur profet.

₁Quouro se devinèron proche de Jerusalèn, tant-lèu èstre à Beifagé, contro la mountagno dis Oulivo, Jèsu mandè dous de si disciple,

₂Disènt: Anas au vilage qu'avès en fàci, e tre i'arriba, trouvarés uno saumo estacado em'un saumin contro elo; destacas-lèi, e me lis adurrés.

₃E se pèr cas vous disien quaucarèn, respoundès-ié que lou Segnour n'a de besoun, e tant-lèu vous li leissaran mena.

₄Or, tout acò ansin se passè, pèr que se coumpliguèsse la dicho dóu Proufèto:

₅Digas à la fiho de Sioun: Ve-lou toun Rèi que vèn vers tu, plen d'amistanço, d'assetoun sus uno saumo e sus lou saumin, lou pichot d'aquelo que porto lis ensàrri.

₆S'enanèron dounc li disciple, e faguèron coume Jèsu i'avié coumanda.

₇Aduguèron la saumo e lou saumin, estendeguèron sus éli si vièsti e lou faguèron asseta dessus.

₈Or, un mouloun de gènt estendeguèron sis abihage sus lou camin; d'autre coupavon de branco is aubre e n'en fasien un terro-sòu.

₉E tóuti ensèn, aquéli qu'anavon davans e aquéli que venien après, cridavon: Hosanna au Fiéu de Dàvi! Benesi aquéu que vèn au noum dóu Segnour! Hosanna fin-qu'aperamoundaut!

₁₀E quand aguè fa soun intrado en Jerusalèn, touto la vilo fuguè dins l'escaufèstre e disié: Qu 's aquéu?

₁₁E li gènt respoundien: Aquéu-d'aqui es Jèsu, lou proufèto de Nazarèt en Galilèio.

₁₂Jèsu pamens intrè dins lou tèmple de Diéu, e couchè tóuti aquéli que vendien e croumpavon dins lou tèmple; devessè li taulo di chanjaire e li sèti di vendèire de couloumbo.

₁₃E ié faguè: Es escri: A moun oustau ié diran l'oustau de la preguiero; mai vautre n'avès fa 'no cauno de larroun.

₁₄Alor d'avugle emai de goi s'avancèron d'éu dins lou tèmple, e li gariguè.

₁₅Mai li prince di prèire e lis Escribo, de vèire li meraviho qu'avié facho e li pichot que cridavon dins lou tèmple, e que disien: Hosanna au Fiéu de Dàvi! n'en fuguèron dins l'endignacioun.

₁₆E ié venguèron: Ausès ço que dison? Jèsu ié respoundeguè: Perfetamen. Avès jamai legi eiçò: De la bouco di pichounet e dis enfant de la, as tira la lausenjo la mai coumplido.

₁₇E lis aguènt leissa 'qui, s'enanè foro vilo à Betanìo, e ié prenguè la retirado.

₁₈Lou matin, coume tournavo à la vilo, aguè fam.

₁₉E vesènt uno figuiero de-long dóu camin, se n'avancè; mai noun ié trouvè rèn que de fueio, e ié diguè: Que jamai sorte frucho de tu eternamen! E fuguè, la figuiero, dessecado quatecant.

₂₀Ço que vesènt, li disciple restèron espanta e diguèron: Coume s'es tant lèu dessecado?

₂₁Jèsu ié respoundeguè: Veramen vous lou dise, s'avès la fe, e que noun chancelés, noun soulamen farés acò d'uno figuiero; mai meme se disès à-n-aquelo mountagno: Lèvo-te d'aqui e jito-te dins la mar, elo lou fara.

₂₂E que que siegue que demandés emé fe dins la preguiero, l'óutendrés.

₂₃Quand fuguè arri' a dins lou tèmple, li prince di prèire e lis ancian dóu pople s'aprouchèron d'éu qu'èro en trin d'ensigna, e ié diguèron: Pèr quinte poudé fasès aco-d'aqui? e quau vous a douna aquéu poudé?

₂₄Jèsu ié respoundeguè: Vous pausarai, tambèn iéu, uno questioun, e se me respoundès, vous dirai, iéu, en vertu de que poudé fau aquéli causo d'aqui.

₂₅Lou batejat de Jan, d'ounte èro? dóu cèu o dis ome? Mai aquésti se pensavon dintre éli e venien:

₂₆Se respoundèn: «Dóu cèu,» nous dira: Coume vai qu'avès pas creigu en éu? Se pèr contro ié respoundèn: «Dis ome,» garo lou pople! Tóuti, en efèt, regardavon Jan coume un proufèto.

₂₇Adounc respoundeguèron à Jèsu: Sabèn pas. Ié respoundeguè, éu tambèn: Nimai iéu vous dirai pas pèr que poudé fau aquéli causo.

₂₈Dequé pensas d'eiçò? Un ome avié dous drole; venguè vers lou proumié e ié diguè: Moun fiéu, vai-t'en travaia, vuei, à ma vigno.

₂₉Aquest respoundeguè: Nàni. Mai pièi repentous qu'èro, i'anè.

₃₀Venguè, après, vers lou segound, e ié coumandè la memo causo. Aquest respoundeguè: Ié vau, Segnour. E i'anè pas.

₃₁Quau es aquéu di dous qu'a fa la voulounta de soun paire? Lou proumié, ié venguèron. Jèsu ié repliquè: Veramen vous lou dise, li publican e li panturlo vous passaran davans dins lou reiaume de Diéu.

₃₂Car es vengu vers vautre, Jan, dins la draio de la justiço e noun avès creigu en éu. Mai li publican e li panturlo l'an creigu; e vàutri, que vesias acò, noun vous sias repenti pièi, pèr crèire en éu.

₃₃Ausès uno autro parabolo. I'avié 'n paire de famiho que plantè 'no vigno, l'envirounè d'uno baragno, ié cavè 'n destré e ié bastiguè 'no tourre; la louguè pièi à de vigneiroun e partiguè pèr li païs liuen.

₃₄Or, quand fuguerian peraqui au tèms di vendémi, éu mandè si serviciau i vigneiroun, pèr reçaupre la recordo.

₃₅Mai li vigneiroun i'aguènt empougna si serviciau, ri'en piquèron un, tuèron l'autre, un autre l'aqueirèron.

₃₆Tourna ié mandè d'àutri serviciau mai noumbrous que li proumié, e tant ié faguèron coume is autre.

₃₇A la fin, ié mandè soun fiéu, disènt: Auran respèt de moun fiéu.

₃₈Mai li vigneiroun, en vesènt lou fiéu, se diguèron entre éli: Acò 's l'eiretié; venès, tuen-lou, e saren mèstre de soun eiretage.

₃₉Em'acò l'agantèron, lou jitèron foro de la vigno e lou tuèron.

₄₀Adounc se 'n cop vendra lou mèstre de la vigno, dequé fara d'aquéli vigneiroun?

₄₁Ié respoundeguèron: Li fara peri de malo mort, aquéli miserable, e lougara sa vigno à d'àutri vigneiroun que n'i'en rendran li fru à la sesoun vougudo.

₄₂Jèsu ajustè: Avès jamai legi dins lis Escrituro: La pèiro qu'an rejitado li bastissèire, es aquelo qu'es devengudo la pèiro de cantounau? Acò 's l'obro dóu Segnour, e n'en soun nòstis uei esmeraviha.

₄₃Amor d'acò, vous dise que lou reiaume de Diéu vous sara leva e lou dounaran à-n-un pople que n'en pourtara li fru.

₄₄E quau toumbara sus aquelo pèiro se i'embregara; e aquéu sus quau toumbara, elo l'escrachara.

₄₅Quand aguèron en endu aquéli parabolo, li prince di prèire e li Farisen comprenguèron que Jèsu parlavo d'éli.

₄₆Em' acò cercavon de l'aganta; mai aguèron pòu dóu pople, que lou reg rdavo, dóumaci, coume un proufèto.