₁Pa hen doe Jesus peur‐lavaret ar c’homzou‐ze, e ieaz kuit euz a C’halile, hag e teuaz e costeziou ar Jude, en tu‐all d’ar Jourdan. ₂Ha kalz a bobl a ieaz var he lerc’h, hag hen a iac’heaz eno ho c’hlanvourien.

₃Dond a reaz ive Farizianed d’he gavout evit hen tenti, hag e leverjont dezhan: Ha permetet eo da eun den kas kuit he vreg n’euz fors evit pe seurt digarez? ₄Hag hen a respontaz dezhe: Ha n’hoc’h euz‐hu ket lennet penaos ar C’hrouer a reaz er pen‐kenta eur goaz hag eur vaouez; ha penaos hen deuz lavaret: ₅Abalamour da ze an den a zilezo he dad hag he vam, hag en em roio d’he vreg, hag ho daou ne vezint nemed eur c’hig hep‐ken? ₆Evel‐se n’ed int mui daou, mes eur c’hig hep‐ken. Arabad eo eta d’an den dispartia ar pez a zo bet unanet gant Doue.

₇Int a lavaraz dezhan: Perag eta hen deuz Moises gourc’hemenet rei d’ar vreg eur scrid a zivors, hag he c’has kuit? ₈Hen a lavaraz dezhe: Abalamour da galeder ho calonou eo hen deuz Moises permetet deoc’h kas kuit ho kragez; mes ne oa ket evel‐se er pen‐kenta. ₉Mes me a lavar deoc’h penaos piou‐benag a gasso kuit he vreg, nemed evit avoultriach a vez, hag a zimezo da eun all, a ra avoultriach; ha piou‐benag a zimezo da eur vreg kasset kuit, a ra ive avoultriach.

₁₀He ziskibien a lavaraz dezhan: Mar d’eo evel‐se stad an den gant ar vreg, n’eo ket mad dimezi. ₁₁Mes hen a lavaraz dezhe: An holl n’int ket evit receo ar gomz‐ze, n’ez euz nemed ar re da bere ez eo bet roet ar galloud a gement‐se. ₁₂Rag bez’ ez euz eunuked, hag a zo eunuked azaleg kov ho mam; re all pere a zo bet great eunuked gant an dud; ha bez’ ez euz re all pere a zo en em c’hreat eunuked ho‐unan abalamour da rouantelez an envou. Piou‐benag a hell compren an dra‐man, ra zeui d’her c’hompren.

₁₃Neuze e oe digasset dezhan bugaligou, evit ma lakaje he zaouarn varnezhe, ha ma pedje; mes an diskibien a reprene anezhe. ₁₄Mes Jesus a lavaraz; Lezit ar vugaligou, ha na zifennit ket outhe dond d’am c’havout; rag rouantelez an envou a zo d’ar re a zo henvel outhe. ₁₅Ha goude beza astennet he zaouarn varnezhe, ez eaz kuit ac’hane.

₁₆Ha setu ma teuaz unan hag a lavaraz dezhan: Mestr mad, petra a dlean‐me da ober a vad evit kaoud ar vuez eternel? ₁₇Hen a respontaz: Perag am galvez‐te mad? N’ez euz hini mad e‐bed, nemed Doue hep‐ken. Hogen mar fell d’id mond er vuez, mir ar gourc’hemenou. Pe re? emezhan. Jesus a respontaz dezhan: ₁₈Na lazi ket; na ri ket a avoultriach; na laeri ket; na liviri ket a desteni faoz; henor da dad ha da vam; ₁₉ha karoud a ri da nessa evel‐d’oud da‐unan. An den yaouank a lavaraz dezhan: ₂₀Miret em euz an holl draou‐ze adaleg va yaouankiz; petra a vank d’in‐me c’hoas? ₂₁Jesus a lavaraz dezhan. Mar fell d’id beza parfet, kea, gwerz ar pez ec’h euz, ha ro‐hen d’ar beorien; hag e pezo eun tenzor en env; neuze, deuz hag heul ac’hanoun. ₂₂Mes, pa glevaz an den yaouank ar gomz‐se, ez eaz kuit gwall‐drist, rag madou braz hen doa.

₂₃Neuze Jesus a lavaraz d’he ziskibien: E gwirionez hen lavaran deoc’h, dies eo da eun den pinvidic antren e rouantelez an envou. ₂₄Ha me a lavar deoc’h c’hoas: Ezetoc’h eo da eur c’hanval tremen dre graouen eun nadoz, eged n’ed eo da eun den pinvidic antren e rouantelez Doue. ₂₅He ziskibien, o veza klevet kement‐se, a oe souezet braz, hag e lavarent: Piou eta a hell beza salvet? ₂₆Ha Jesus, o sellet outhe, a lavaraz dezhe: Evit an dud, an dra‐ze a zo impossubl: mes evit Doue, pep tra a zo possubl.

₂₇Neuze Per, o komz outhan, a lavaraz: Setu, ni hon euz dilezet pep tra, hag hon euz da heuliet; petra ’ta a erruo evidomp‐ni? ₂₈Ha Jesus a lavaraz dezhe: E gwirionez e lavaran deoc’h, penaos c’houi, pere hoc’h euz va heuliet, en eil c’hanedigez, pa azezo Mab an den var dron he c’hloar, e veot ive azezet var daouzec tron, o varna an daouzec tribu a Israel. ₂₉Ha kement hini hen devezo dilezet ties, pe breudeur, pe c’hoarezed, pe tad, pe vam, pe greg, pe bugale, pe douarou, abalamour d’am hano, a recevo kant gwech kemend all, hag ec’h herito euz ar vuez eternel. ₃₀Mes kalz euz ar re genta a vezo ar re ziveza; hag ar re ziveza a vezo ar re genta.

₁Se devinè que Jèsu, acabado aquéli predicanço, s'enanè d'en Galilèio e venguè sus li counfigno de Judèio, de la man dela dóu Jourdan.

₂De moulounado de pople l'acoumpagnèron, e ié gariguè de mounde.

₃Alor s'aprouchèron d'éu, li Farisen, pèr lou prouva, e ié diguèron: Es-ti permés à l'ome de quita sa mouié pèr que que siegue?

₄Éu ié respoundeguè, disènt: Avès pas legi qu'Aquéu que creè l'ome dins lou coumençamen, li creè mascle e femèu, e que diguè:

₅Amor d'acò, l'ome quitara soun paire e sa maire e s'estacara à sa mouié, e saran dous en uno car?

₆Ansin soun plus dous, mai uno souleto car. Que l'ome dounc noun dessepare ço que Diéu a joun ensèn.

₇Éli ié venguèron: Coume vai alor que Mouïse a coumanda que se dounèsse à la femo un ate de divòrci e que pièi l'enmandèsson?

₈Éu ié respoundeguè: Pèr l'encauso de la dureta de voste cor, Mouïse vous a permés d'enmanda vòsti mouié; mai au coumençamen acò 'ro pa 'nsin,

₉Tambèn vous lou dise, aquéu qu'enmando sa mouié, franc d'un cas d'infidelita, fai un adultèri, emai aquéu qu'espouso la femo enmandado fai un adultèri?

₁₀Si disciple ié venguèron: S'es ansin la pousicioun de l'ome à respèt de sa mouié, es pa 'n-de-bon de se marida.

₁₁Éu ié respoundeguè: Es pas tout lou mounde que coumpren aquelo paraulo, mai soulamen aquéli que i'es esta douna?

₁₂I'a d'enuque, dóumaci, que sa maire lis a fa coume acò, e i'a d'enuque que lou soun pèr l'obro dis ome, e i'a d'enuque que se lou soun fa pèr amor dóu reiaume celestiau. Qu pòu coumprendre, coumprengue!

₁₃Ié presentèron alor de pichot, sus l'estiganço que i' impausèsse li man e preguèsse pèr éli. Or, li disciple li rambaiavon.

₁₄Mai Jèsu ié diguè: Leissas aquéli pichot, e lis empachés pas de veni vers iéu; car lou reiaume celestiau es à-n-aquéli que ié sèmblon.

₁₅E i'aguènt impausa li man, s'enanè d'aqui.

₁₆E veici qu'un jouvènt s'avancè e ié diguè: Bon Mèstre, que me faudra faire de bon pèr avé la vido eternalo?

₁₇Jèsu respoundeguè: Perqué me questiounes sus ço qu'es bon? De bon i'a que Diéu. Se vos intra dins la vido, óusservo li coumandamen.

₁₈Quénti? éu ié venguè. Jèsu diguè: Noun tuaras; Faras ges d'adultèri; Noun raubaras; Faus testimòni noun diras;

₁₉Ounouro toun paire e ta maire; e amaras toun prouchan coume tu-meme.

₂₀E ié faguè lou jouvènt: Tout acò-d'aqui l'ai óusserva despièi moun enfanço; dequé me manco mai?

₂₁Ié diguè Jèsu: Se vos èstre perfèt, filo, vènde tout ço qu' as e douno-lou i paure, qu'auras un tresor eilamoundaut; vène pièi e seguisse-me.

₂₂Mai entre avé ausi aquelo paraulo, s'enanè triste, lou jouine-ome: avié, dóumaci, tout un mouloun de bèn.

₂₃Or, Jèsu diguè à si disciple: Veramen vous lou dise, sara mal-eisa pèr lou riche d'intra dins lou reiaume de paradis.

₂₄Vous lou tourne à dire, es mai facile à-n-un camèu de passa pèr lou trau d'uno aguïo qu' à-n-un riche d'intra dins lou reiaume celestiau.

₂₅D'entèndre acò-d'aqui, li disciple n'en fuguèron bravamen estouna, e disien: Quau pourra dounc èstre sauva?

₂₆Mai Jèsu, lis' agachant, ié diguè: Acò 's impoussible is ome; mai pèr Diéu tout es poussible.

₂₇Alor, prenènt la paraulo, Pèire ié faguè: Vesès que nautre avèn tout abandouna e vous avèn segui; dequé i'aura dounc pèr nautre?

₂₈Jèsu ié respoundeguè: Veramen vous lou dise, vàutri que m'avès segui, se 'n-cop vendra la regeneracioun, que s'assetara lou Fiéu de l'ome sus lou trone de sa glòri, sarés tambèn vautre asseta sus douge trone, que jujarés li douge tribu d'Israèl.

₂₉E quau que siegue qu' aura quita soun oustau, o si fraire, o si sorre, o soun paire, o sa mouié, o sis enfant, o si terro, pèr l'encauso de moun noum, reçaupra lou centuple, e aura 'n poussessioun la vido eternalo.

₃₀Mai n'i'a de bèu que, de proumié, devendran li darrié; e di darrié, forço que saran li proumié.