₁C’houec’h devez goude Jesus a gemeraz ganthan Per, Jakes, ha Ian, he vreur, hag ho c’hassaz a‐gostez var eur menez huel. ₂Hag e oe transfiguret dirazhe; he vizach a zeuaz lugernuz evel an heol, hag he zillad skeduz evel ar sclerijen. ₃Er memeus amzer e veljont Moises hag Elias, pere a gomze ganthan. ₄Neuze Per o komz, a lavaraz da Jesus: Aotrou, mad eo deomp choum aman; mar fell d’id, greomp aman teir danten; unan evidoud, unan evit Moises, hag unan evit Elias. ₅Pa oa c’hoas o komz, eur goabren lugernuz a c’holoaz anezhe; hag eur vouez, o tond er meaz euz ar goabren a lavaraz: He‐man eo va Mab muia‐karet, e pehini eman va holl joa; selaouit anezhan. ₆An diskibien, o klevet ar vouez‐ze, a gwezaz var ho bizach, spouronet‐holl. ₇Mes Jesus o tostaad a douchaz outhe, hag a lavaraz dezhe: Savit, ha n’ho pezet ket a aoun. ₈Hag o veza savet ho daou‐lagad, na veljont den nemed Jesus he‐unan.

₉Ha pa oant o tisken divar ar menez, Jesus a reaz outhe an difen‐man: Na livirit da zen ar pez hoc’h euz gwelet, ken a vezo savet Mab an den a‐douez ar re varo. ₁₀Hag he ziskibien a c’houlennaz diganthan: Perag eta e lavar ar Scribed e tle Elias dond da genta? ₁₁Ha Jesus a respontaz dezhe: Gwir eo e tlie Elias dond da genta, ha dressa pep tra. ₁₂Mes hen lavaret a ran deoc’h, Elias a zo deuet dija, ha n’ho deuz ket anavezet anezhan; mes great ho deuz dezhan kement a felle dezhe; evel‐se ive eo e tle Mab an den souffr euz ho ferz. ₁₃Neuze an diskibien a gomprenaz hen doa komzet outhe divarben Ian ar Badezour.

₁₄Ha pa oent deuet etrezeg ar bobl, e tostaaz outhan eun den pehini en em daolaz d’an daoulin dirazhan, en eur lavaret: ₁₅Aotrou bez truez ouz va Mab, rag loarec ha gwall‐dourmantet eo; alies e kwez en tân, hag alies en dour. ₁₆Hag hen digasset em euz d’az diskibien, ha n’ho deuz ket gallet gwellaad anezhan. ₁₇Ha Jesus a respontaz hag a lavaraz: O raç difeiz ha fallagr, bete pegeit e vezin‐me ganeoc’h? bete pegeit ec’h andurin‐me ac’hanoc’h? Digassithen aman d’in. ₁₈Ha Jesus a c’hourdrouzaz an drouk‐spered, hag he‐man a zortiaz euz ar bugel; ha divar an heur‐ze ar bugel a oe iac’heet.

₁₉Neuze an diskibien a zeuaz da gavout Jesus en eul leac’h distro, hag e leverjont dezhan: Perag n’hon euz‐ni ket gallet kas an drouk‐spered‐se kuit? ₂₀Ha Jesus a lavaraz dezhe: Abalamour d’ho neubeud a feiz eo; rag e gwirionez hen lavaran deoc’h, mar ho pije feiz kement hag eur c’hreunen zezo, e lavarjec’h d’ar menez‐man: Kerz ac’hann du‐hont, hag ez aje, ha netra na vije impossubl deoc’h. ₂₁Mes ar seurt drouk‐sperejou n’ed eont kuit nemed dre ar beden hag ar iûn.

₂₂Hogen pa oent distro en Galile, Jesus a lavaraz dezhe: Mab an den a dle beza livret etre daouarn an dud; ₂₃ha lakaad a raint anezhan d’ar maro; mes resussita a rai an drede deiz. Hag an diskibien a oe glac’haret meurbed.

₂₄Ha pa oent erruet en Cafarnaüm, ar re a receve an didrakmou (arc’hant an taillou), a dostaaz ouz Per, hag a lavaraz dezhan: Daoust hag ho mestr na bae ket ive an didrakmou? ₂₅He‐man a respontaz: Eo. Ha pa oe eat en ti, Jesus a zialbennaz anezhan, en eur lavaret: Petra a gav d’id, Simon? digant piou e kemer rouane an douar an taillou pe ar gwiriou? Digant ho bugale ho‐unan, pe digant an estranjourien? ₂₆Per a lavaraz: Digant an estranjourien. Jesus a respontaz dezhan: Ar vugale ’ta a zo kuit d’ho faea. ₂₇Koulskoude gant aoun ne deufemp d’ho scandaliza, kea d’ar mor, ha taol eun higen, ha kemer ar c’henta pesk a zavo; ha pa pezo digoret he c’henou, e kavi eur stater (eur pez arc’hant); kemer anezhan, ha ro anezhan dezhe evidoun hag evidoud.

₁Sièis jour après, Jèsu prenguè Pèire, Jaque e Jan soun fraire em' acò li menè à despart sus uno auto mountagno;

₂E s'atrouvè trasfigura davans éli, e trelusiguè sa fàci coume lou soulèu, e si vièsti coume la nèu blanquejèron.

₃E tout-d'un-tèms veguèron Mouïse emai Elìo que charravon em'éu.

₄Pèire alor, prenènt la paraulo, à Jèsu diguè: Nous es en-de-bon d'èstre eici! se voulès, fasen eici tres tibanèu, un pèr vous, un pèr Mouïse, em' un pèr Elìo.

₅Parlavo encaro, e veici qu'un nivo trelusènt lis oumbrejè. E veici que dóu nivo venguè 'no voues, disènt: Aquéu es moun Fiéu bèn-ama en quau iéu m'agrade; escoutas-lou.

₆E d'ausi 'cò-d'aqui, li disciple toumbèron de mourre-bourdoun, esfraia mai-que-mai.

₇Mai Jèsu s'avancè, li touquè e ié diguè: Aubouras-vous, e n'agués pas pòu.

₈Alor, aussant lis uei, éli veguèron degun mai que Jèsu.

₉E coume davalavon de la mountagno, Jèsu ié faguè aquesfo recoumandacioun: Parlessias en res d'aquelo vesioun, d'aqui-que lou Fiéu de l'ome ague ressuscita d'emé li mort.

₁₀Sus acò, si disciple ié demandèron: Perqué lis Escribo dison que fau qu'Elìo d'abord vèngue.

₁₁Éu ié respoundeguè: Elìo segur dèu veni e restaurara touto causo.

₁₂Mai vous dise qu'Elìo es vengu deja e l'an pas couneigu; mai i'an fa contro, éli, tout ço qu' an vougu. Es coumo acò que faran soufri lou Fiéu de l'ome.

₁₃Alor coumprenguèron li disciple qu'èro de Jan-Batisto que parlavo.

₁₄Quouro fuguè vengu vers lou pople, un ome s'avancè e toumbè d'ageinouioun davans éu, en disènt: Segnour, agués pieta de moun fiéu! es luna e reboulis lou martire, car souvènt cabusso dins lou fiò e proun fes dins l'aigo.

₁₅L'ai fa vèire à vòsti disciple e l'an pas pouscu gari.

₁₆Sus acò Jèsu s'esclamè: O raço mescresènto e marrido, quant de tèms sarai emé vautre? quant de tèms vous supourtarai? Adusès-me-lou eici.

₁₇E Jèsu remouchinè lou demòni que sourtiguè de l'enfant, e fuguè l'enfant gari sus l'ouro.

₁₈Alor s'avancèron li disciple vers Jèsu, e secretamen ié demandèron: Coume vai qu' avèn pas pouscu l'embandi, nous-autre, aquéu demòni?

₁₉Jèsu ié respoundeguè: Raport à vosto incredulita. Veramen vous lou dise, s' avias de fe coume un gran de serbe, dirias à-n-aquelo mountagno: Passo d'aqui aqui, que ié passarié, e i'aurié rèn d'impoussible pèr vautre.

₂₀Mai aquelo merço de demòni noun s'embandis que pèr la preguiero e lou june.

₂₁Coume se devinavon en Galilèio, Jèsu ié diguè: Sara lou Fiéu de l'ome, abandouna entre li man dis ome.

₂₂Éli lou faran mouri, e au jour tresen ressuscitara. E n'en fuguèron que-noun-sai tristas.

₂₃Quouro fuguèron vengu à Cafarnaoun, aquéli que percevien lou didracmo venguèron trouva Pèire e ié diguèron: Voste mèstre pago lou didracmo, parai?

₂₄Si, éu respoundeguè. E tre intra dins l'oustau, Jèsu prenguè lou davans, disènt: Que te sèmblo. Simoun? Li rèi de la terro, de quau reçaupon lou tribut o la cènso? de sis enfant o bèn dis estrangié?

₂₅Pèire respoundeguè: Dis estrangié. Jèsu ié faguè: Adounc n'en soun eisènt lis enfant.

₂₆Dins acò, pèr pas lis escandalisa, vai-t'en à la mar e mando ta caneto; em'acò lou proumié pèis que mountara, aganto-lou, fai lou bada e trouvaras dins sa bouco un estatèri; lou prendras e lou dounaras à-n-aquéli gènt pèr iéu emai pèr tu.