₁Neuze e teuaz Farizianed ha Saduseed d’he gavout, hag evit he denti e c’houlenjont diganthan diskouez dezhe eur miracl‐benag euz an env. ₂Mes hen a respontaz dezhe: Pa vez deuet an abardaez, e livirit: Amzer gaer a rai, rag an oabl a zo ruz. ₃Ha diouz ar mintin: Arne a vezo hirio, rag an oabl a zo tenval ha ruz. Hipocrited! c’houi a oar anaoud diouz apparans an oabl; ha na hellit‐hu ket anaoud diouz siniou an amzeriou? ₄Eur raç fall hag avoultr a c’houlen eur miracl; mes ne vezo roet miracl e‐bed dezhi nemed hini ar profet Jonas. Hag o veza lezet anezhe, ez eaz kuit.

₅An diskibien, en eur vond en tu all d’ar mor, ho doa ankounac’heet kemer bara ganthe. ₆Ha Jesus a lavaraz dezhe: En em virit gant evez euz goell ar Farizianed hag ar Saduseed. ₇O veza klevet kement‐man, e rezonent hag e lavarent enhe ho‐unan: Abalamour n’hon euz ket kemeret a vara eo e komz evel‐se. ₈Ha Jesus o c’houzout kement‐se, a lavaraz dezhe: Tud a neubeud a feiz, perag e rezonithu enoc’h hoc’h‐unan divarben n’hoch euz ket kemeret a vara? ₉Ha na gomprenit‐hu ket c’hoas, hag ankounac’heet hoc’h euz‐hu dija ar pemp bara euz ar pemp mil den, ha ped panerad ho poa dastumet? ₁₀Hag ive ar seiz bara euz ar pevar mil den, ha ped kestad ho poa dastumet? ₁₁Penaos na gomprenit‐hu ket, n’eo ket divarben bara eo e komzen, p’am euz lavaret deoc’h en em viret ouz goell ar Farizianed hag ar Saduseed? ₁₂Neuze e comprenjont penaos n’hen doa ket lavaret diwall ouz goell ar bara, mes ouz doctrin ar Farizianed hag ar Saduseed.

₁₃Hogen Jesus, o veza deuet en douarou Cezare‐Philip, a c’houlennaz digant he ziskibien, o lavaret: Piou a lavar an dud ez oun‐me, me, Mab an den? Hag int a lavaraz: ₁₄Lod a lavar ez oud Ian ar Badezour; lod all, Elias; ha lod all, Jeremias, pe unan euz ar brofeted. ₁₅Hen a lavaraz dezhe: Ha c’houi, piou a livirit‐hu ez oun‐me? ₁₆Simon Per a respontaz hag a lavaraz: Te eo ar C’hrist, Mab an Doue beo. ₁₇Ha Jesus o respont a lavaraz dezhan: Eürus oud Simon, mab Jona; rag n’eo ket ar c’hig hag ar goad ho deuz discleriet kementse d’id, mes va Zad pehini a zo en envou. ₁₈Ha me a lavar d’id ive, penaos ez oud Per (mean) ha var ar roc’h‐man e savin va Iliz; ha doriou an ifern na vezint ket treac’h dezhi. ₁₉Ha me a roio d’id alc’houeziou rouantelez an envou; ha kement a liammi var an douar a vezo liammet en envou; ha kement a ziliammi var an douar a vezo diliammet en envou. ₂₀Neuze e c’hourc’hemenaz d’he ziskibien na lavarjent da zen e oa hen ar C’hrist.

₂₁Divar neuze Jesus a gommansaz discleria d’he ziskibien e oa red dezhan mond da Jerusalem, ha souffr kalz euz a‐berz ar Senatourien hag ar re genta e‐touez ar veleien hag ar Scribed, beza lakeet d’ar maro, ha resussita an trede deiz. ₂₂Neuze Per, o veza kemeret anezhan a‐gostez, a gommansaz he repren, en eur lavaret: Doue ra viro, Aotrou! an dra‐ze na c’hoarvezo ket ganez. ₂₃Mes Jesus, o veza distroet, a lavaraz da Ber: Tec’h kuit, Satan! eur scandal oud evidoun; rag da zonjezonou n’emaint ket var an traou a zell ouz Doue, mes var an traou a zell ouz an dud.

₂₄Neuze Jesus a lavaraz d’he ziskibien: Mar fell da unan‐benag dond var va lerc’h, ra zeuio da renons dezhan he‐unan, ra zougo he groaz, ha ra heulio ac’hanoun. ₂₅Rag piou‐benag a fello dezhan savetei he vuez, he c’hollo; ha piou‐benag a gollo he vuez abalamour d’in, he c’havo; ₂₆rag petra a dalfe da eun den gounid ar bed holl, mar teu da goll he ene? pe aotramant petra a c’helfe an den da rei en trok evit he ene? ₂₇Rag Mab an den a zeuio en gloar he Dad gant he elez; ha neuze e rento da bep hini hervez he oberou. ₂₈E gwirionez hen lavaran deoc’h, beza ez euz hinienou hag a zo aman prezant, ha na varvint ket, ken n’ho devezo gwelet Mab an den o tond en he rouantelez.

₁Alor lou venguèron trouva, li Farisen e li Saduciéu pèr lou prouva; e lou preguèron de ié faire vèire un signe dins lou cèu.

₂Mai éu ié respoundeguè: De sero disès: Fara bèu, car lou cèu es rouge.

₃E de matin: Vuei fara chavano, car lou tèms es sourne e rouginas.

₄Couneissès dounc lis entre-signe de l'èr, e li signe di tèms li poudès pas recounèisse? Aquelo generacioun cativo emai adultro demando un signe, e de signe n'aura ges d'autre que lou signe dóu proufèto Jounas. Em' acò li leissè e s'enanè.

₅Or, si disciple, aguènt passa de l'autro man dóu lau, avien óublida de prene de pan.

₆Éu ié diguè: Durbès l'uei e avisas-vous dóu levame di Farisen e di Saduciéu.

₇Mai éli se pensavon dintre éli e se disien: Es sufis qu' avèn ges pres de pan.

₈Sachènt acò, Jèsu ié diguè: Qu'anas pensa dintre vautre qu'avès ges de pan, gènt de pau de fe?

₉Coumprenès pancaro e avès óublida li cinq pan pèr cinq milo ome, e quant n'avès entourna de coufin?

₁₀Emai li sèt pan pèr quatre milo ome, e quant n'avès entourna de canestello?

₁₁Coume se fai que noun coumprengués qu'es pas dóu pan que vous ai di: Avisas-vous dóu levame dis Escribo e di Farisen?

₁₂Alor coumprenguèron que noun i'avié di de s'engarda dóu levame que se bouto dins lou pan, mai de la dóutrino di Farisen e di Saduciéu.

₁₃Jèsu, pamens, venguè dins la vesinanço de Cesarèio de Felip; em' acò questiounavo si disciple, disènt: Dequé dison, li gènt, dóu Fiéu de l'ome?

₁₄Ié respoundeguèron: Lis un, qu'es Jan-Batisto; lis autre, Elìo; d'autre, Jeremìo, o l'un di proufèto.

₁₅E ié venguè Jèsu: Mai vautre, quau disès que siéu?

₁₆Tant-lèu prenènt la paraulo, Simoun-Pèire diguè: Vous, sias lou Crist, lou Fiéu dóu Diéu vivènt.

₁₇Jèsu ié respoundeguè: Benurous siés, Simoun, fiéu de Jounas, pèr-ço-que noun es la car ni lou sang que te l'an revela, mai moun Paire qu'es dins lou cèu.

₁₈E iéu te dise: Tu siés Pèire e sus aquelo pèiro bastirai ma Glèiso e li porto de l'infèr noun auran de prevalé contro elo.

₁₉E te dounarai à tu li clau dóu celèste reiaume; e que que lìes sus terro sara lia tambèn dins lou cèu; e que que deslìes sus la terro, sara tambèn deslia dins lou cèu.

₂₀En meme tèms, coumandè à si disciple de dire en degun qu'èro Jèsu, lou Crist.

₂₁D'aquéu moumen, coumencè Jèsu de faire counèisse à si disciple que falié qu' anèsse à Jerusalèn, qu' aurié forço à soufri dis Ancian, dis Escribo e di Prince di prèire, que lou farien mouri, e qu'au jour tresen ressuscitarié.

₂₂Pèire, lou prenènt à despart, se boutè à lou charpa, disènt: Diéu vous n'en preserve! acò-d'aqui aura pas d'èstre.

₂₃Jèsu, se revirant, diguè à Pèire: Retiro-te de iéu, Satan! m'escandalises, car as lou goust noun di causo de Diéu, mai d'aquéli dis ome.

₂₄Alor Jèsu diguè à sis disciple: Se quaucun vòu veni après iéu, que se renóuncie, que cargue sa crous e me seguigue.

₂₅Car aquéu que voudra sauva sa vido, la perdra; mai quau perdra sa vido amor de iéu, la retrouvara.

₂₆Que ié sièrà l'ome de gagna lou mounde entié, se ié vai de la perdicioun de soun amo? o dequé dounara l'ome en change de soun amo?

₂₇Car lou Fiéu de l'ome vendra dins la glòri de soun Paire, en coumpagno de sis ange, e alor rendra en cadun segound sis obro.

₂₈Veramen vous lou dise, n'i'a d'aquéli que soun eici que noun passaran pèr la mort, d'aqui-que vegon lou Fiéu de l'ome veni dins soun reinage.