₁Neuze Scribed ha Farizianed a zeuaz euz a Jerusalem da gavout Jesus, hag e leverjont dezhan: ₂Perag e tor da ziskibien‐te tradition ar re goz? rag ne walc’hont ket ho daouarn pa zebront ho frêd. ₃Mes hen a respontaz dezhe: Ha c’houi, perag e torrit‐hu gourc’hemen Doue dre ho tradition? ₄Rag Doue hen deuz roet ar gourc’hemen‐man: Henor da dad ha da vam; ha c’hoas: Piou‐benag a lavaro malloz var he dad pe var he vam, ra vezo lakeat d’ar maro. ₅Mes c’houi a lavar: Piou‐benag a lavaro d’he dad pe d’he vam: Kement am euz evit gallout da zicour a zo eun donezon consacret da Zoue, hennes na ranko ket henori he dad pe he vam. ₆Hag evel‐se c’houi hoc’h euz diskaret gourc’hemen Doue gant ho tradition. ₇Hipocrited! profetiset mad hen deuz Izaias divar ho pen, pa hen deuz lavaret: ₈Ar bobl‐man a dosta ouzin gant ho genou, hag a henor ac’hanoun gant ho muzelou; mes ho c’halon a zo gwall bell diouzin. ₉Mes en vên eo ec’h henoront ac’hanoun, o tiski doctrinou hag a zo gourc’hemenou tud.

₁₀Hag o veza galvet ar bobl, hen a lavaraz dezhe: Klevit ha comprenit an dra‐man: ₁₁N’eo ket ar pez a ia er genou co a souil an den; mes ar pez a zeu er meaz euz ar genou, setu eno ar pez a souil an den.

₁₂Neuze he ziskibien a dostaaz hag a lavaraz dezhan: Ha n’ec’h euz‐te ket anavezet eo bet scandalizet ar Farizianed pa ho deuz klevet ar pez ec’h euz lavaret? ₁₃Mes hen a respontaz: Kement planten ha n’eo ket bet plantet gant va Zad celestiel, a vezo dic’hriziennet. ₁₄Lest anezhe; ar re ze a zo renerien dall o rên ar re dall; hogen mar bez eun den dall o rena eun den dall e kwezint ho daou er poull.

₁₅Neuze Per, o komz outhan, a lavaraz: Displeg deomp ar barabolen‐ze. ₁₆Ha Jesus a lavaraz: Daoust ha c’houi ive a zo c’hoas hep intentamant? ₁₇Ha na gomprenit‐hu ket c’hoas penaos kement a ia er genou a zisken er c’hov, hag a vez taolet el leac’hiou distro. ₁₈Mes ar pez a zeu er meaz euz ar genou, a zeu euz ar galon, hag an traou‐ze eo ar re a souil an den. ₁₉Rag euz ar galon eo e teu ar sonjezonou fall, al lazerezou, an avoultriajou, al libertinach, al laeronsiou, ar fals testeniou, ar blasphemou. ₂₀Setu eno an traou a souil an den; mes debri hep beza gwalc’het he zaouarn na souil ket an den.

₂₁Ha Jesus a ieaz ac’hane, hag en em dennaz e costeziou Tir a Sidon. ₂₂Ha setu eur vreg euz a Ganaan, hag a zeue euz ar c’hosteziou‐ze, a griaz, o lavaret dezhan: Aotrou, mab David! bez truez ouzin! va merc’h a zo gwall‐dourmantet gant an drouk‐spered. ₂₃Mes hen na respontaz ger e‐bed dezhi. Hag he ziskibien a dostaaz, hag a bedaz anezhan, en eur lavaret: Kas anezhi kuit, rag crial a ra var hon learc’h. ₂₄Hag hen a respontaz: N’oun bet kasset nemed etrezeg an denved kollet euz a di Israel. ₂₅Neuze hi a dostaaz, hag en em brosternaz, en eur lavaret: Aotrou! sicour ac’hanoun. ₂₆Hen a respontaz: N’eo ket mad kemeret bara ar vugale, hag hen teurel d’ar chass bihan. ₂₇Mes hi a lavaraz: Gwir eo, Aotrou! koulskoude ar chass bihan a zebr ar bruzun a gwez divar daol ho mistri. ₂₈Neuze Jesus a respontaz hag a lavaraz dezhi: Greg! da feiz a zo braz; ra vezo great d’id evel ma c’hoanteez. Hag he merc’h a oe iac’heet var an heur‐ze.

₂₉Jesus, o veza eat ac’hane, a zeuaz tost da vor Galile; hag o veza pignet var eur menez, ec’h azezaz eno.

₃₀Ha bandennou braz a dud a zeuaz d’hen kavout, o tigas ganthe re gam, re dall, re vud, re vac’haniet, ha kalz a glanvourien all, hag e lekejont anezhe e c’harz treid Jesus; hag hen ho iac’heaz. ₃₁En hevelep doare ma oe ar bobl en admiration, o velet an dud mud o komz, an dud vac’haniet pareet, ar re gam o vale, hag ar re dall o velet; hag e c’hlorifient Doue Israel.

₃₂Neuze Jesus a c’halvaz d’he gavoud he ziskibien, hag a lavaraz dezhe: Truez em euz ouz ar bobl‐ze, rag tri devez zo emaint ganen, ha n’ho deuz netra da zibri; ha na fell ket d’in ho c’has kuit var iûn, gant aoun ne vankfe ho nerz dezhe en hent. ₃₃Hag he ziskibien a lavaraz dezhan: A be leac’h ec’h helfemp‐ni kaoud awalc’h a vara er vro dezert‐man evit contanti kement a dud? ₃₄Ha Jesus a lavaraz dezhe: Ped bara hoc’h euz‐hu? Hag e leverjont: Seiz, hag eun neubeut peskedigou. ₃₅Neuze e c’hourc’hemenaz d’ar bobl azeza var an douar. ₃₆Hag e kemeraz ar seiz bara hag ar pesked, hag o veza rentet grasou, e torraz anezhe, hag ho roaz d’he ziskibien, hag an diskibien ho roaz d’ar bobl. ₃₇Hag e tebrjont holl, hag e oent rassaziet; hag e testumjont seiz panerad a damou choumet en ho dileac’h. ₃₈Hogen, ar re ho doa debret a oa pevar mil den anezhe, hep counta ar groagez hag ar vugale.

₃₉Goude beza kasset kuit ar bobl, Jesus a bignaz en eur vag, hag e teuaz var douarou Magdala.

₁Em' acò d'Escribo e de Farisen de Jerusalèn s'avancèron d'éu, disènt:

₂Coume vai que vòsti disciple tremancon la tradicioun di rèire? vesès que se lavon pas li man, quouro s'entaulon

₃Mai Jèsu ié respoundeguè: E vautre, coume vai que treraancas lou coumandamen de Diéu, raport à vosto tradicioun? Car Diéu a di:

₄Ounouro toun paire e ta maire: e: Qu maudira soun paire o sa maire, que more de mort.

₅Mai vautre disès: Qu aura di à soun paire o à sa maire: «Touto douno que semounde à Diéu es à voste proufié,»

₆Sara pas tengu d'ounoura soun paire o sa maire. Ansin avès anula lou coumandamen de Diéu emé vosto tradicioun.

₇Ipoucrito, a bèn proufetisa de vautre, Isaìo, quouro disié:

₈Aquéu pople d'aqui m'ounouro di bouco, mai soun cor es liuen de iéu.

₉En rèn i'avanço que m'ounouron, en ensignant de dóutrino e d'ourdounanço umano.

₁₀Aguènt pièi acampa lou pople à soun entour, ié diguè: Ausès, e coumprenès.

₁₁Noun es ço qu'intro dins la bouco que councho l'ome; mai ço que sort de la bouco, es acò que councho l'ome.

₁₂Alor s'avancèron si disciple e ié faguèron: Sabès que li Farisen, d'ausi ço qu'avès di, se soun escandalisa?

₁₃Mai ié respoundeguè: Tout plantun que noun sara 'sta planta pèr moun Paire celèste sara derraba.

₁₄Leissas aquéli gènt: acò 's d'avugle e de menaire d'avugle. S' un avugle meno un autre avugle, cabusson tóuti dous dins lou cros.

₁₅Or Pèire, prenènt la paraulo, ié venguè: Esclargissès-nous aquelo parabolo.

₁₆E Jèsu ié diguè: Emai vautre sias sènso coumpreneduro!

₁₇Coumprenès pas que tout ço qu' intro dins la bouco, dins lou vèntre s'envai e pièi à la secrèto es foro-jita?

₁₈Mai ço que sort de la bouco prouvèn dóu cor, e es acò que councho l'ome.

₁₉Dóu cor, efetivamen, prouvènon li pensado marrido, lis oumicide, lis adultèri, li fournicacioun, li voularié, li faus testimòni, li blasfème.

₂₀Vès-lèi li causo que counchon l'ome; mai de manja sènso s'èstre lava li man, acò-d'aqui noun councho l'ome.

₂₁Estènt parti d'aqui, Jèsu se retirè dóu caire de Tir e de Sidoun.

₂₂E veici qu'uno femo cananenco, vengudo d'aquéli païs, ié cridè: Agués pieta de iéu, Segnour, Fiéu de Dàvi! ma chato es afrousamen secutado pèr lou demòni.

₂₃Mai éu ié respoundeguè pa 'n mot; e si disciple, s'avançant d'éu, lou pregavon en disènt: Emmandas-la, que nous crido après.

₂₄Éu diguè: Noun siéu esta manda que vers li fedo perdudo de l'oustau d'Israèl

₂₅Mai elo venguè e l'adourè, disètit: Segnour, assistas-me.

₂₆Éu respoundeguè: Acò 's pas bèn de prene lou pan dis enfant e de lou manda i chin.

₂₇Mai elo diguè: Verai, Segnour; mai li chinatoun manjon li brigo que toumbon de la taulo de si mèstre.

₂₈Alor Jèsu ié respoundeguè: O femo, es grando ta fe! Que te siegue fa coume lou vos. E garido fuguè sa chato à l'ouro memo.

₂₉Em' acò s'estènt enana d'aqui, Jèsu venguè de-long de la mar de Galilèio; e se gandissènt sus uno mountagno, se i'assetè.

₃₀Alor de mouloun de pople lou venguèron trouva, qu'adusien em'éli de mut, d'avugle, de goi, d'estroupia e tant-e-pièi-mai d'àutri malaut; li boutèron à si pèd, e éu li gariguè:

₃₁Bèn tant que n'èro lou pople dins l'amiracioun de vèire que li mut parlavon, que li goi caminavon, que lis avugle ié vesien; e rendié glòri au Diéu d'Israèl.

₃₂Or Jèsu, aguènt souna si disciple, ié diguè: Ai pieta dóu pople! Fai deja tres jour qu'iston emé iéu, e n'an rèn pèr manja; e de lis enmanda en jun, lou vole pas, cregnènço que toumbon anequeli sus lou camin.

₃₃Li disciple ié faguèron: Coume trouvaren, dins aquest desert, proun e proun de pan pèr assadoula tant de mounde?

₃₄Jèsu ié diguè: Quant n'avès, de pan? Éli ié respoundeguèron: Sèt, emé quàuqui peissounet.

₃₅Adounc coumandè à la foulo de s'asseta au sòu.

₃₆Prenènt alor li sèt pan emé li pèis, e rendènt gràci, éu li pecè e li dounè à si disciple e li disciple au pople.

₃₇Tóuti mangèron e se levèron la fam; e di tros qu' avien soubra, n'empourtèron sèt canestello pleno.

₃₈Or, aquéli que n'en mangèron se trouvavon d'èstre quatre milo, sènso coumta lic enfant e li femo.

₃₉Aguènt pièi enmanda lou pople, Jèsu mountè sus uno barco e venguè dins lou terraire de Magedan.