₁En amzer‐ze Herodes an Tetrark a glevaz ar pez a lavaret divarben Jesus; ₂hag e lavaraz d’he zervicherien: Ian ar Badezour eo hennes; savet eo a‐douez ar re varo, hag abalamour da ze eo e vez great miraclou dreizhan.

₃Rag Herodes hen doa lakeat cregi en Ian, eren anezhan, hag he lakaad er prizon, abalamour da Herodias, greg Philip he vreur; ₄rag Ian a lavare dezhan: N’eo ket permetet d’id he c’haoud evit greg. ₅C’hoanteet hen divije lakaad anezhan d’ar maro; mes aoun hen doa rag ar bobl, rag Ian a oa kemeret ganthe evit eur profet.

₆Mes da deiz ginidigez Herodes, merc’h Herodias a zansaz dirazhe, hag e plijaz da Herodes; ₇en hevelep doare ma touaz rei dezhi kement a c’houlenje. ₈Hi, o veza bet aliet gant he mam, a lavaraz: Ro d’in aman, en eur plad pen Ian ar Badezour. ₉Hag ar roue a oe glac’haret; koulskoude abalamour d’he le, ha d’ar re a oa ouz taol ganthan, e c’hourc’hemenaz her rei dezhi. ₁₀Hag e kassaz tud da zibenna Ian er prizon. ₁₁Hag he ben a oe digasset en eur plad, ha roet d’ar plac’h iaouank; hag hi a gassaz anezhan d’he mam. ₁₂Hag he ziskibien a zeuaz, hag a gemeraz he gorf, hag e c’henterjont anezhan; hag e teujont d’hen lavaret da Jesus.

₁₃Ha Jesus, o veza klevet kement‐se, en em dennaz ac’hane en eur vag a‐du en eul leac’h distro. Pa glevaz ar bobl kement‐se, ec’h heuljont anezhan euz ar c’heariou var droad. ₁₄Ha pa deuaz Jesus ac’hane e velaz eur foul braz a dud; hag hen doe truez outhe, hag e iac’heaz ho c’hlanvourien.

₁₅Ha diouz an abardaez, he ziskibien a zeuaz d’he gavout, en eur lavaret: Al leac’h‐man a zo dezert ha divezad eo dija; kas kuit ar bobl, evit ma’z aint er villajennou, ha ma prenint boued. ₁₆Mes Jesus a lavaraz dezhe: N’eo ket red dezhe mond kuit; roit c’houi da zebri dezhe. ₁₇Lavaret a rejont dezhan: N’hon euz aman nemed pemp bara ha daou besk. ₁₈Hag hen a lavaraz: Digassit‐he aman. ₁₉Ha goude beza gourc’hemenet d’ar bobl azeza var ar yeot, e kemeraz ar pemp bara hag an daou besk, hag en eur zevel he zaou‐lagad etrezeg an env, e rentaz grasou; hag o veza torret anezhe, e roaz ar baraou d’he ziskibien, hag an diskibien, ho roaz d’ar bobl. ₂₀Hag e tebrjont holl, hag e oent rassaziet; hag e tastumjont a damou choumet en ho dilearc’h daouzec panerad leun. ₂₁Hag ar re ho doa debret a oa var dro pemp mil den, hep counta ar groagez hag ar vugale.

₂₂Kerkent goude Jesus a reaz d’he ziskibien sevel er vag, ha mond araog dezhan en tu all e‐pad ma vije o kas kuit ar bobl. ₂₃Ha goude m’hen doe kasset ar bobl, hen a bignaz he‐unan var ar menez evit pedi; hag an noz o veza deuet, e oa eno he‐unan.

₂₄Hogen ar vag a oa neuze e‐kreiz ar mor, gwall‐gasset gant an tarzou‐mor, rag an avel a oa a‐enep. ₂₅Ha d’ar bevare veilladen euz an noz, Jesus a ieaz d’ho c’havoud o vale var ar mor. ₂₆Ha pa velaz an diskibien anezhan o vale var ar mor, e oent troublet, hag e leverjont: Eun teuz eo; hag e crijont gant ar spount. ₂₇Mes kerkent Jesus a gomzaz outhe, en eur lavaret: Ho pezet fizians; me eo, n’ho pezet ket a aoun. ₂₈Ha Per a respontaz dezhan, o lavaret; Aotrou! mar d’eo te, ro urz d’in da vond d’az kavout var an doureier. ₂₉Jesus a lavaraz dezhan: Deuz. Ha Per a ziskennaz euz ar vag, hag a valeaz var an dour, evit mond da gavout Jesus. ₃₀Mes pa velaz e oa krenv an avel, e teuaz aoun dezhan; hag evel ma commanse da anfonsi, hen a griaz, o lavaret: Aotrou! Savetâ ac’hanoun. ₃₁Ha rag‐tal Jesus, oc’h asten he zorn, a grogaz enhan, hag a lavaraz dezhan: Den a neubeud a feiz, perag ec’h euz‐te douetet? ₃₂Ha pa oent pignet er vag, an avel a baouezaz. ₃₃Neuze ar re a oa er vag a dostaaz, hag a adoraz anezhan, o lavaret: E gwirionez, te eo Mab Doue.

₃₄Ha goude m’ho doa treuzet ar mor e teujont e bro Jennezaret. ₃₅Ha pa ho doe tud al leac’h‐se anavezet anezhan, e kasjont tud dre an holl vro‐ze tro‐var‐dro, hag e tigasjont an holl dud klanv. ₃₆Hag e pedent anezhan d’ho lezel da douch hep‐ken ouz ar bord euz he zae; ha kement hini a douchaz outhan a oe iac’heet.

₁En aquéu tèms, Erode lou tetrarco aprenguè lou brut que menavon à l'entour de Jèsu;

₂E diguè à sis óuficié: Acò 's Jan-Batisto, qu' a ressuscita d'entre li mort; vaqui coume vai que fai tant de miracle.

₃Erode, vous dirai, aguènt arresta Jan, l'avié fa 'ncadena e metre en presoun, amor d'Eroudiado, la mouié de soun fraire.

₄Dóumaci Jan ié disié; Vous es pas permés d'avé 'quelo femo.

₅Avié 'nvejo de lou faire mouri; mai aguè pòu dóu pople que tenié Jan pèr un proufèto.

₆Or, lou jour de la neissènço d'Erode, la chato d'Eroudiado dansè davans li counvida, que faguè gau à-n-Erode.

₇Bèn tant qu' aquest ié proumeteguè pèr sarramen de ié douna tout ço qu'elo ié demandarié.

₈Mai aquesto, que sa maire i'avié fa la leiçoun: Dounas-me, diguè, aro-aro dins un plat la tèsto de Jan Batisto.

₉N'en fuguè tout tristas, lou rèi; mai raport au sarramen, e raport à si taulejaire, éu coumandè que ié baièsson.

₁₀E mandè coupa la tèsto de Jan dins la presoun.

₁₁Em' acò l'aduguèron, sa tèsto, dins un plat e la dounèron à la pichoto que la pourtè à sa maire.

₁₂Pamens si disciple, estènt vengu, empourtèron soun cors e l'enseveliguèron; pièi l'anèron dire à Jèsu.

₁₃En aprenènt acò, Jèsu partiguè d'aqui en barco pèr un endré desert, à l'escart. Tre lou saupre, i'aguè 'n mouloun de mounde que lou seguiguèron d'à pèd, de diferènti vilo.

₁₄En sourtènt de la barco, veguè aquéu mouloun de gènt; aguè pieta d'éli e ié gariguè si malaut.

₁₅Or, sus lou sero, s'aprouchèron d'éu si disciple, disènt: Es desert aquest rode, e lou tèms s'esquiho. Enmandas lou mounde e que vagon i vilage se croumpa de viéure.

₁₆Mai Jèsu ié diguè: Pas necite que ié vagon; fasès-lèi manja, vous-autre.

₁₇Ié respoundeguèron: N'avèn eici que cinq pan e dous pèis.

₁₈Éu ié venguè: Adusès-me-lèi eici.

₁₉E quand aguè coumanda, que lou mounde s'entaulèssou sus l'erbo, éu prenguè li cinq pan e li dous pèis e, alucant vers lou cèu, li benesiguè; pecè pièi li pan, li dounè à si disciple, e li disciple au pople.

₂₀N'en mangèron tóuti e fuguèron assadoula; e s'empourtè li soubro: douge gourbin plen de moussèu.

₂₁Or lou noumbre di goustaire èro de de cinq milo ome, sènso coumta li femo e li pichot.

₂₂Tout-d'un-tèms Jèsu coumandè à si disciple de remounta 'n barco, e de ié passa davans, vers l'autro ribo, qu'éu entanterin enmandarié lou pople.

₂₃Quand aguè, pièi, enmanda lou pople, mountè soulet sus uno mountagno pèr prega. Erian au sero, e se dévinavo aqui soulet.

₂₄Pamens la barco, au mitan de la mar, anavo bacelado dis erso, que lou vènt venié pèr contro.

₂₅Mai, à la quatrenco vèio de la niue, Jèsu li venguè trouva en caminant sus la mar.

₂₆De lou vèire sus la mar que caminavo, n'aguèron l'escaufèstre; se disien: Es un trevant. E de l'esfrai se boutèron à crida.

₂₇Quatecant Jèsu ié parlè, disènt: Rasseguras-vous; es iéu, n'agués pas pòu.

₂₈Pèire ié respoundeguè: Segnour, s'es vous, coumandas-me de vous veni au rescontre sus lis aigo.

₂₉Éu ié faguè: Vène. E Pèire, davalant de la barco, caminavo sus l'aigo pèr ana vers Jèsu.

₃₀Mai, vesènt lou ventoulas que fasié, prenguè pòu; e coumençavo d'enfounsa, quouro cridè: Segnour, sauvas-me!

₃₁Subran Jèsu ié pourgènt la man, l'agantè, e ié diguè: Ome de pau de fe, coume vai qu'as douta?

₃₂E quand fuguèron mounta dins la barco, lou vènt s'abauquè.

₃₃Alor aquéli qu'èron dins la barco, venguèron e l'adourèron, en disènt: De tout segur sias lou Fiéu de Diéu!

₃₄Aguènt passa lou lau, venguèron dins lou terraire de Genesar.

₃₅Lis ome dóu païs, tre lou recounèisse, mandèron saupre dins touto l'encountrado, e ié presentèron tóuti li malaut;

₃₆E lou pregavon que ié leissèsse touca tant soulamen la frangeto de soun vièsti. E tóuti aquéli que la touquèron fuguèron gari.