₁Pa hen doe Jesus echuet da rei ar gourc’hemenou‐man d’he zaouzec diskibl, ez eaz ac’hane da gelen ha da brezeg en ho c’heariou.

₂Hogen, Ian, o veza klevet komz er prizon euz a oberou ar C’hrist, a gassaz daou euz he ziskibien da lavaret dezhan: ₃Ha te eo an hini a dle dont, pe dleoud a reomp‐ni gortoz eun all? ₄Ha Jesus a respontaz hag a lavaraz dezhe: It, ha livirit da Ian ar pez a glevit hag a velit: ₅Ar re dall a vel, ar re gam a vale, ar re ler a zo neteet, ar re vouzar a glev, ar re varo a resussit, hag an aviel a zo prezeget d’ar re baour. ₆Eürus eo an hini n’en em scandalizo ket abalamour d’in.

₇Evel ma’z eant kuit, Jesus a gommansaz lavaret d’ar bobl divarben Ian: Da velet petra oc’h‐hu eat en dezert? Eur gorzen hijet gant an avel? ₈Mes da velet petra oc’h‐hu eat? Eun den gwisket gant dillad kaer? Setu, ar re a zoug dillad kaer a choum en tiez rouane. ₉Petra eta oc’h‐hu eat da velet? Eur profet? Ia, a lavaran deoc’h, ha mui eged eur profet. ₁₀Rag hennes eo an hini divarben pehini eo scrivet: Setu, e kassan va c’hannad dirag da faç, da brepari an hent en da raog. ₁₁E gwirionez hen lavaran deoc’h, e‐touez ar re a zo ganet divar groagez, n’eo bet savet hini brassoc’h eged Ian ar Badezour; koulskoude, an hini distera en rouantelez an envou a zo brassoc’h egethan. ₁₂Mes abaoe amzer Ian ar Badezour bete vreman, rouantelez an envou a vez kemeret dre fors, hag an dud violant eo a gemer anezhi. ₁₃Rag an holl brofeted hag al lezen ho deuz profetiset beteg Ian. ₁₄Ha mar fell deoc’h va c’hredi, hen eo an Elias‐se a dlie dont. ₁₅Ra zelaouo an neb hen deuz diou‐skouarn da glevet. ₁₆Mes ouz petra e comparachin‐me ar generation‐man? Henvel eo ouz bugale azezet er plasennou public, hag a gri d’ho c’hamaraded, en eur lavaret: ₁₇Sônet hon euz deoc’h gant ar fleüt, ha n’hoc’h euz ket danset; kanet hon euz hirvoudou deoc’h, ha n’hoc’h euz ket skuliet a zaelou. ₁₈Rag Ian a zo deuet, hep na dibri nag eva; hag e leveront: Eun drouk‐spered a zo enhan. ₁₉Mab an den a zo deuet, o tibri hag oc’h eva; hag e leveront: Setu eun debrer hag eun ever, eur mignon d’ar bublicaned, ha d’ar bec’herien. Mes ar furnez a zo bet justifiet gant he bugale.

₂₀Neuze hen a gommansaz ober rebechou d’ar c’heariou en pere hen doa great an darnvuia euz he viraclou, abalamour n’ho doa ket en em gonvertisset. ₂₁Malheur d’id, Korazin! malheur d’id Betsaida! rag ma vije bet great en Tir hag en Sidon ar miraclou a zo bet great enoc’h, pell zo e vijent en em gonvertisset en eur gemer ar zac’h hag al ludu. ₂₂Rag‐se hen lavaran deoc’h: Eassoc’h e vezo da Dir ha da Sidon en deiz ar varn eged deoc’h‐hu. ₂₃Ha te, Cafarnaüm, pehini a zo bet savet beteg an env, a vezo izeleet beteg an ifern; rag ma vije bet great en Sodom ar miraclou a zo bet great enoud, e vije c’hoas hirio en he za. ₂₄Rag‐se hen lavaran deoc’h, eassoc’h e vezo da zouar Sodom en deiz ar varn eged d’id.

₂₅En amzer‐ze Jesus a lavaraz: Da veuli a ran, ô Tad, Aotrou an env hag an douar, dre ma ec’h euz kuzet an traou‐man ouz ar re fur hag ar re wiziec, ha ma ec’h euz ho discleriet d’ar vugale vihan. ₂₆Ia, o Tad, rag evel‐se eo bet kavet mad ganez.

₂₇Pep tra a zo bet roet d’in gant va Zad; ha den na anao ar Mab nemed an Tad; ha den na anao an Tad nemed ar Mab, hag an hini da behini e vezo bet plijet gant ar Mab hen rei da anaoud.

₂₈Deut d’am c’havout, c’houi holl pere a zo skuiz ha bec’hiet, ha me ho soulajo. ₂₉Kemerit va ieô varnoc’h, ha deskit ganen, rag me a zo dous, hag humbl a galon, hag e kevfot ar repos d’hoc’h eneou; ₃₀rag va ieô a zo eazet, ha va beac’h a zo skanv.

₁E vous trouvarés qu'uno fes acabado aquéli recoumandacioun à si douge disciple, Jèsu s'enanè d'aqui pèr ensigna e predica dins li vilo dóu vesinage.

₂Alor Jan, qu' avié aprés dins sa presoun tout ço que fasié lou Crist, ié mandè dous de si disciple,

₃Pèr ié dire: Sias-ti, vous, aquéu que dèu veni, o bèn esperan quaucun mai?

₄E pèr responso Jèsu ié diguè: Anas e countas à Jan ço qu'avès ausi e vist.

₅Lis avugle veson, li goi caminon, li ladre soun gari, li paure soun evangelisa;

₆E benurous qu noun s'escandalisara de iéu.

₇E dins lou tèms que s'entournavon, Jèsu se boutè à parla de Jan au pople coume eiçò: Dequé sias ana vèire au desert? un canèu gangassa pèr lou vènt?

₈Mai dequé sias ana vèire? un ome mouledousamen vesti? Vesès de gènt ansin vesti dins lis oustau di rèi.

₉Mai dequé sias ana vèire? un proufèto? O, vous lou dise, e bèn mai qu'un proufèto!

₁₀Es d'éu qu' an escri: Veici que iéu mande moun ange davans ta fàci pèr alesti ta draio davans tu.

₁₁Veramen vous lou dise, de tóuti aquéli que soun na de la femo, n'a ges pareigu d'autant grand que Jan-Batisto; pamens, lou pu pichot dins lou reiaume celèste es mai grand qu'éu.

₁₂Or, desempièi li jour de Jan-Batisto enjusqu' aro, lou reiaume celèste se pren d'assaut e 's li vióulènt que l'emporton.

₁₃Car tóuti li proufèto emai la Lèi, enjusquo à Jan, an proufetisa;

₁₄E se lou voulès coumprene, es éu aquel Elìo que dèu veni.

₁₅Qu a d'auriho pèr entèndre, entènde.

₁₆En quau ressèmblo, vous dirai, la generacioun d'aro? ressèmblo i pichot, asseta sus la plaço, que cridon à si cambarado,

₁₇E ié fan: Vous avèn canta e n'avès pas sauta; e nous sian doulouira, mai noun avès ploura.

₁₈Efetivamen es vengu Jan que ni manjavo ni bevié, em' acò dison: Es endemounia.

₁₉Lou Fiéu de l'ome es vengu que manjavo e bevié, e dison éli: Acò 's un galavard, un chourlaire de vin, que vai coutrìo emé li publican e li pecadou. Mai es estado justificado, la Sagesso, pèr sis enfant.

₂₀Alor coumencè de charpa li vilo ounte avié coumpli un mouloun de miracle, em' acò n'avien rèn fa penitènci.

₂₁Malavalisco tu, Gourouzaïn! malavalisco tu, Beisaïdo! doumaci se s'èron coumplido à Tir emai à Sidoun li meraviho que se soun coumplido en vous, i' a de tèms qu'aurien fa penitènci, éli, dins la saco e lou cèndre.

₂₂Amor d'acò, tenès-vous-lou pèr di: Tir e Sidoun saran mai perdounable que vous, au jour dóu jujamen.

₂₃E tu, Cafarnaoun, te creses qu'enjusquo au cèu t'enaussaras? degoularas au founs de l'infèr, pèr-ço-que se li meraviho que se soun coumplido en tu l'èron estado à Soudomo, aquesto belèu sarié 'ncaro drecho à l'ouro d'encuei.

₂₄Amor d'acò, vous lou dise, la terro de Soudomo sara mai perdounablo que tu, au jour dóu jujamen.

₂₅A-n-aquelo ouro, Jèsu parlè coume eiçò: Te rènde glòri, o Paire, Segnour dóu cèu e de la terro, perqué as escoundu aquéli causo i sage em'i prudènt e lis as revelado i pichoun.

₂₆O, Paire, car t'a plaigu qu' acò fuguèsse ansin.

₂₇Tóuti aquéli causo me lis a messo en man, moun Paire; e res counèis lou Fiéu, senoun lou Paire, coume res counèis lou Paire, senoun lou Fiéu emai aquéu que lou Fiéu i'aura vougu revela.

₂₈Venès me trouva, tóuti vàutri que sias dins la lagno e souto lou fais, e vous refarai, iéu.

₂₉Cargas moun jou e aprenès de iéu que siéu dous emai umble de cor, e trouvarés lou repaus pèr vòsti amo;

₃₀Car es dous moun jou e lóugié moun fais.