₁Jesus, o veza leun euz ar Spered‐Santel, a zistroaz euz ar Jourdan, hag a oe kasset gant ar Spered ebarz an dezert; ₂eno e oe tentet gant an diaoul daou‐ugent devez, ha na zebraz netra e‐pad an deiziou‐ze; mes pa oant tremenet, hen doe naoun. ₃Neuze an diaoul a lavaraz dezhan: Mar d’oud Mab Doue, lavar d’ar mean‐man trei en bara. ₄Ha Jesus a respontaz dezhan: Scrivet eo: An den na vevo ket gant bara hep‐ken, mes gant pep ger euz a Zoue. ₅Neuze an diaoul hen kassaz var eur menez huel, hag a ziskouezaz dezhan en eur momant holl rouanteleziou ar bed; ₆hag an diaoul a lavaraz dezhan: Rei a rin d’id an holl buissans‐ze ha gloar ar rouanteleziou‐ze; rag roet eo bet d’in, ha me a ro anezhan d’an neb a fell d’in. ₇Rag‐se mar en em brosternez dirazoun, kement‐se holl a vezo d’id. ₈Mes Jesus a respontaz dezhan: Tec’h kuit diouzin, Satan; rag scrivet eo: An Aotrou da Zoue a adori, hag hen hep‐ken a zervichi. ₉Kas a reaz anezhan ive da Jerusalem, hag e lekeaz anezhan var lein an templ, hag e lavaraz dezhan: Mar d’oud Mab Doue, en em daol ac’hann d’an traon; ₁₀rag scrivet eo e c’hourc’hemeno d’he elez divar da ben, evit ma tiwallint ac’hanoud, ₁₁ha ma tougint ac’hanoud etre ho daouarn, gant aoun na stokfe da droad ouz eur mean‐benag. ₁₂Mes Jesus a respontaz dezhan: Lavaret eo: Na denti ket an Aotrou da Zoue.

₁₃Hag an diaoul, o veza achuet an holl dentation, a guitaaz anezhan evit eun amzer.

₁₄Ha Jesus a zistroaz dre c’halloud ar Spered en Galile, hag ar vrud anezhan a redaz dre ar vro holl tro‐var‐dro. ₁₅Rag kelen a rea en ho zinagogou, hag e oa henoret gant an holl.

₁₆Ha Jesus a zeuaz da Nazaret, en pe leac’h e oa bet savet, hag evel ma oa he gustum, ec’h antreaz da zeiz ar sabbat er sinagog, hag e savaz evit lenn. ₁₇Hag e oe roet dezhan levr ar profet Izaias, hag o veza digoret al levr, e kavaz al leac’h e pehini e oa scrivet: ₁₈Spered an Aotrou a zo varnoun, abalamour da ze hen deuz va eoliet evit prezeg an Aviel d’ar beorien; va c’hasset hen deuz evit iac’haad ar re a zo mantret ho c’halon; ₁₉evit annons an delivrans d’ar gaptived, hag an distro euz ar gwelet d’ar re dall; evit lakaad en liberte ar re a zo opprimet, hag evit embann bloavez favorabl an Aotrou.

₂₀Ha goude beza serret al levr, ha roet anezhan d’ar ministr, ec’h azezaz; ha daoulagad kement a oa er sinagog a oa batet varnezhan.

₂₁Neuze e commansaz lavaret dezhe: Hirio eo accomplisset ar gomz‐ze euz ar Scritur, hag her c’hlevet a rit. ₂₂An holl a roe testeni dezhan, hag a oa souezet euz ar c’homzou a c’hras a zeue euz he c’henou, hag e lavarent: Ha n’eo ket hennes mab Josef? ₂₃Hag hen a lavaraz dezhe: Hep mar c’houi a lavaro d’in ar proverb‐man: Medeusin, en em iac’ha da‐unan; gra ive aman en da vro, kement ha m’hon euz klevet ec’h euz great en Capernaüm. ₂₄Mes lavaret a reaz: E gwirionez hen lavaran deoc’h, profet e‐bed n’ed eo digemeret mad en he vro he‐unan. ₂₅E gwirionez hen lavaran deoc’h: Bez’ e oa kalz a intanvezed en Israel en amzer Elias, pa oe serret an env e‐pad tri bloaz ha c’houec’h miz, en hevelep doare ma c’hoarvezaz eur gernez vraz dre ar vro holl. ₂₆Koulskoude Elias na oe kasset etrezeg hini anezhe, nemed etrezeg eur vreg intanvez euz a Sarepta, en Sidon. ₂₇Bez’ e oa ive kalz a dud lor en Israel en amzer ar profet Elizeüs; mes hini anezhe na oe neteet, nemed Naaman, ar Siread.

₂₈Hag ar re a oa er sinagog, o klevet kement‐se, a oe holl leun a goler. ₂₉Hag o sevel ac’hane, e vountjont anezhan er meaz euz ho c’hear, hag e kasjont anezhan ganthe beteg beg ar menez var behini e oa savet ho c’hear, evit hen stlapa d’an traon. ₃₀Mes hen a dremenaz dre ho c’hreiz, hag a ieaz kuit.

₃₁Hag e tiskennaz da Capernaüm, kear euz a C’halile, hag e kelenne anezhe deiziou ar sabbat. ₃₂Hag e oent souezet gant he gelennadurez; rag komz a rea gant otorite.

₃₃Hogen, bez’ e oa er sinagog eun den dalc’het gant eur spered impur, pehini a griaz gant eur vouez huel: ₃₄Ha! petra a zo etre te ha ni, Jesus a Nazaret? Ha deuet oud‐de evit koll ac’hanomp? Gouzoud a ran piou oud: Ar Zant a Zoue. ₃₅Ha Jesus a c’hourdrouzaz anezhan, en eur lavaret: Tav, ha kea er meaz euz an den‐ze. Hag an drouk‐spered, o veza hen taolet e‐kreiz an assamble, a ieaz er meaz euz anezhan, heb ober droug e‐bed dezhan. ₃₆Hag e oent holl spountet braz, hag e lavarent etrezhe: Petra eo an dra‐man? Gourc’hemen a ra gant otorite ha gant galloud d’ar sperejou louz, hag e sortiont! ₃₇Hag ar vrud anezhan a ieaz en pep leac’h er vro tro‐var‐dro.

₃₈Jesus, o veza eat er meaz euz ar sinagog, a ieaz en ti Simon. Hogen, mam‐gaer Simon a oa klanv gant eur gwall derzien, hag e pedjont anezhan evithi. ₃₉Hen eta, o veza en he za a‐uz dezhi, a c’hourc’hemenaz d’an derzien, hag an derzien a guitaaz anezhi; hag hi a zavaz kerkent, hag a zervichaz anezhe.

₄₀Pa oe kuzet an heol, kement hini hen doa tud klanv gant meur a seurt klenved, ho c’hassaz dezhan; hag hen ho fareaz en eur astenn he zaouarn var bep hini anezhe. ₄₁An drouk‐sperejou ive a zortie euz a veur a hini, en eur grial, hag en eur lavaret: Te eo ar C’hrist, Mab Doue; mes hen ho reprene, ha na bermete ket dezhe lavaret e ouient e oa hen ar C’hrist.

₄₂Kerkent ha ma oa tarzet an deiz, ez eaz er meaz, da eul leac’h dezert, hag eur bobl vraz, a oa ouz he glask, a zeuaz beteg enhan, hag ho doa c’hoant derc’hel anezhan, evit na’z aje ket kuit diouthe. ₄₃Mes hen a lavaraz dezhe: Red eo d’in prezeg ive rouantelez Doue d’ar c’heariou all; rag evit se eo ez oun bet digasset.

₄₄Hag e prezege e sinagogou ar Galile.

₁Jèsu, plen dóu Sant-Esperit, s'envenguè dóu Jourdan; e lou poussè l'Esperit dins lou desert,

₂Quaranto jour de tèms, em' acò fuguè tenta pèr lou diable. Or, mangè rèn en aquéli jour d'aqui; e quand aguèron passa, éu se sentiguè fam.

₃Alor ié diguè lou diable: Se siés lou Fiéu de Diéu, digo à-n-a-questo pèiro que vèngue de pan.

₄Jèsu ié respoundeguè: Es escri: Es pas rèn qu' emé de pan que l'ome fai sa vido, mai emé touto paraulo de Diéu.

₅Or, l'enmenè, lou diable, sus uno auto mountagno, e ié faguè vèire tóuti li reiaume de la terro en un vira-d'uei.

₆Pièi ié diguè: A tu te dounarai touto aquelo puissanço, e la glòri d'aquéli reiaume: dóumaci me lis an remés à iéu, e li baie en quau vole.

₇Adounc se toumbes, tu, d'aboucoun davans iéu, saran tiéu tant que n'i'a.

₈E Jèsu, respoundènt, ié diguè: Es escri: Lou Segnour toun Diéu adouraras, e rèn qu'éu serviras.

₉L'enmenè mai, lou diable, à Jerusalèn, e lou quihè sus la cresinado dóu tèmple, pièi ié diguè: Se siés lou Fiéu de Diéu, mando-te davau:

₁₀Car es escri: A sis ange i'a recoumanda que te gardon;

₁₁E dins si man te pourtaran, cregnènço que te tuertes lou pèd contro la pèiro.

₁₂E Jèsu ié respoundeguè: Es esta di: Noun tentaras lou Segnour toun Diéu.

₁₃Acabado tóuti aquéli tentacioun, lou diable s'aliunchè d'éu pèr un tèms.

₁₄Alor Jèsu, pèr la vertu de l'Esperit, retournè en Galilèio, e soun renoum anè s'espandissènt dins touto la countrado.

₁₅Éu ensignavo dins li sinagago dóu païs, e tóuti li gènt l'aussavon en glòri.

₁₆Or, venguè à Nazarèt ounte èro esta abari, em'acò intrè, coume èro sa coustumo, lou jour dóu sabat, dins la sinagogo, e se levè pèr legi.

₁₇Ié pourgiguèron lou libre dóu proufèto Isaìo, e quand aguè dubert lou roulèu toumbè sus lou passage que i'es escri:

₁₈L'Esperit dóu Segnour es sus iéu. Amor d'acò, éu m'a sacra de soun ouncioun, m'a manda evangelisa li paure, gari li cor matrassa,

₁₉Anouncia i catiéu la liberta, rèndre la visto is avugle, enmanda libre lis óupressa, e predica l'an de gràci dóu Segnour e lou jour de la retribucioun.

₂₀Quand aguè plega lou roulèu, lou rendeguè au menistre e s'assetè. E tóuti, dins la sinagogo, tenien lis uei sus éu.

₂₁Se boutè à ié dire: Vuei es acoumplido aquelo paraulo de l'Escrituro que venès d'ausi.

₂₂E tóuti l'aprouvavon, em'acò èron espanta di paraulo de gràci que sourtien de sa bouco e disien: Acò's pas lou fiéu de Jóusè?

₂₃Éu ié diguè: De tout segur me jitarés aquest reprouvèrbi: Medecin, garisse-te. Aquéli tant gràndi causo qu'as facho, dison, à Cafarnaoun, fai-lèi peréu eici dins toun endré.

₂₄Mai, apoundeguè, veramen vous lou dise, degun es proufèto dins soun païs.

₂₅En verita vous lou dise, n'i'avié forço de véuso, au tèms d'Elìo, en Israèl, quand lou cèu fuguè clava tres an e sièis mes, e que i'a'guè 'no grand famino dins tout lou terraire.

₂₆Eh! bèn vers pas-uno d'aquéli Elìo fuguè manda, mai soulamen à Sarèto de Sidoun vers uno pauro véuso.

₂₇N'i'avié forço de ladre en Israèl, dóu tèms dóu proufèto Elisiéu: eh! bèn, n'i'aguè pas-un de gari, aleva Naaman de Sirìo.

₂₈Dins la sinagago venguèron tóuti gounfle de coulèro, en ausènt acò.

₂₉Se levèron, e lou bandiguèron foro vilo e lou menèron enjusquo au cresten de la mountagno, que la vilo i'èro bastido dessus, pèr lou debaussa.

₃₀Mai éu, passant au mitan d'éli, s'enanavo.

₃₁D'aqui davalè à Cafarnaoun, vilo de Galilèio, e i'ensignavo lou mounde, li jour de sabat.

₃₂E n'èron espanta de sa dóutrino, dóumaci parlavo em'autourita.

₃₃Or, dins la sinagogo, i'avié'n ome aganta de l'esperit orre, que faguè'n grand crid,

₃₄Disènt: Laisso! Dequé i'a entre nautre e tu, Jèsu de Nazarèt? Sariés vengu nous perdre? Tu, sabe quau siés: lou Sant de Diéu.

₃₅Mai Jèsu lou charpè, disènt: Mutes plus, e sorte d'aquel ome. E lou demòni, l'aguènt embardassa au mitan de l'assemblado, sourtiguè d'éu, sènso ié faire mau.

₃₆E l'esfrai lis agantè tóuti, e se venien dis un is autre, disènt: Qu'es aquelo paraulo? éu coumando em'uno autourita, em'uno forço is esperit orre, e zóu! s'envan.

₃₇E s'esbrudiguè, sa renoumado, de tout caire dins la regioun.

₃₈Jèsu, estènt sourti de la sinagogo, intrè dins l'oustau de Simoun. Or, la bello-maire de Simoun avié aganta de grossi fèbre, e lou preguèron pèr elo.

₃₉Alor, dre contro elo, éu coumandè à la fèbre, e la fèbre la quitè. Em'acò tant-lèu se levant, elo li servié.

₄₀Après soulèu tremount, tóuti aquéli ou'avien de malaut emé diferènti malautié lis adusien vers éu. Or éu, impausant si man sus cadun, li garissié.

₄₁Li demòni sourtien peréu de forço gènt, en cridant e disènt: Tu siés lou Fiéu de Diéu. Mai li charpavo e lis empachavo de dire que sabien qu'èro lou Crist.

₄₂Quand faguè jour, éu sourtiguè e s'enanè dins un endré desert. Mai tout lou pople èro en cerco d'éu, e lou venguèron trouva, em'acò lou retenien, cregnènço que li quitèsse.

₄₃Éu ié diguè: Is àutri vilo tambèn me ié fau anouncia l'evangèli dóu reiaume de Diéu, dóumaci es pèr acò que siéu manda.

₄₄E predicavo dins li sinagogo de la Galilèio.