₁Mes an deiz kenta euz ar sizun, e teujont mintin mad d’ar bez, o tigas ganthe al louzou a c’houez‐vad ho doa preparet; ha bez’ e oa unan‐benag all assambles ganthe. ₂Hag e kavjont e oa bet lammet kuit ar mean a oa o c’holo ar bez. ₃Hag o veza eat ebarz, ne gavjont ket corf an Aotrou Jesus. ₄Hag evel ne ouient petra da zonjal var gement‐se, daou den gwisket gant dillad lugernus en em diskouezaz dezhe. ₅Hag evel ma oant spountet holl, ha ma plegent ho fen var‐zu an douar, ar re‐man a lavaraz dezhe: Perag e klaskit‐hu etouez ar re varo an hini a zo beo? ₆N’ema ket aman, mes resussitet eo. Ho pezit memor e pe doare hen deuz komzet ouzoc’h pa edo c’hoas er Galile, pa lavare: ₇Red eo da Vab an den beza livret etre daouarn an dud fall, ha beza crucifiet, ha resussita an trede deiz. ₈Hag e teuaz sonj dezhe euz he gomzou.

₉Ha pa oant distro euz ar bez, e contjont an traou‐ze holl d’an unnec, ha da bep hini deuz ar re all. ₁₀Ar re a lavaraz an traou‐ze d’an ebestel a oa Mari Magdalen, Jeanned, ha Mari, mam Jakes, hag ar re all a oa assambles ganthe. ₁₁Mes kemer a rejont ho c’homzou evit hunvreou, ha n’ho c’hredjont ket.

₁₂Koulskoude Per a zavaz hag a redaz d’ar bez, hag o veza pleget da zellet, na velaz nemed al lienenou a oa var an douar; hag ez eaz ac’hane, souezet braz enhan he‐unan gant ar pez a oa c’hoarvezet.

₁₃Er memeus devez, daou anezhe a oa o vond da eur bourg hanvet Emmaüs, var hed tri‐ugent staden diouz Jerusalem. ₁₄Hag e tivizent assambles divarben ar pez a oa c’hoarvezet. ₁₅Hag e‐pad ma oant o komz, hag o rezoni etrezhe, Jesus he‐unan a dostaaz outhe hag en em lekeaz da vale assambles ganthe. ₁₆Mes ho daou‐lagad a oa dallet, en hevelep doare ne anavezjont ket anezhan.

₁₇Hag e lavaraz dezhe: Divarben petra e komzit‐hu evel‐se assambles, en eur vond dre an hent, ha petra a zo caoz ma’z oc’h trist? ₁₈Unan anezhe, hanvet Cleopas, a respontaz dezhan: Daoust hag en Jerusalem ez euz eun estranjour‐benag nemed’oud, ha na anavezfe ket an traou a zo bet c’hoarvezet eno, an deiziou‐man? ₁₉Hag e lavaraz dezhe: Pe seurt traou? Ar re‐man a respontaz: Ar pez a zo c’hoarvezet gant Jesus a Nazaret, pehini a oa eur profet galloudec en he oberou hag en he gomzou dirag Doue ha dirag ar bobl holl; ₂₀ha penaos ho deuz prinsed ar veleien hag hon otoriteou livret anezhan da veza condaonet d’ar maro, hag ho deuz hen crucifiet. ₂₁Evidomp‐ni a oa en gortoz e vije hennes an hini a dlie delivra Israel, ha koulskoude, setu aman dija an trede deiz abaoe ma’z eo c’hoarvezet an traou‐ze. ₂₂Gwir eo ez omp bet estonet braz gant ar pez a zo bet lavaret deomp gant gragez euz hon touez; rag o veza eat abred diouz ar mintin d’ar bez, ₂₃hag, o veza n’ho doa ket kavet he gorf eno, ez int deuet en eur lavaret ho doa gwelet elez hag ho deuz lavaret dezhe ez eo beo. ₂₄Ha darn euz ar re a zo ganeomp a zo bet beteg ar bez, hag ho deuz kavet pep tra evel m’ho doa lavaret ar gragez; mes evithan, n’ho deuz ket hen gwelet. ₂₅Neuze e lavaraz dezhe: O tud diskiant, ha tud a galon diegus da gredi ar pez a zo bet lavaret gant ar brofeted! ₂₆Daoust ha ne oa ket red d’ar C’hrist souffr an traou‐ze, hag antren en he c’hloar? ₂₇Neuze, en eur gommans dre Voises, ha dre an holl brofeted, e tisclerie dezhe en holl Scrituriou kement a zelle anezhan.

₂₈Evel‐se en em gavjont tost d’ar bourg da behini e oant o vond; mes Jesus a rea van da vond pelloc’h. ₂₉Mes int a reaz dezhan choum, en eur lavaret dezhan: Choum ganeomp; rag an noz a dosta, hag erru eo izel an deiz. Antren a reaz eta evit choum assambles ganthe.

₃₀Ha pa edo ganthe ouz taol, e kemeraz bara, hag e rentaz grasou; hag, o veza torret anezhan, hen roaz dezhe. ₃₁Neuze ho daou‐lagad a zigoraz, hag ec’h anavezjont anezhan; mes hen a zisparissaz a‐zirazhe. ₃₂Hag e lever‐jont an eil d’egile: Ha na verve ket hor c’halon enomp, e‐pad ma komze ouzimp en hent, ha ma tisclerie deomp ar Scrituriou?

₃₃Hag o veza savet kerkent, e tistrojont da Jerusalem; hag e kavjont an unnec, hag ar re a oa ganthe, dastumet assambles, o lavaret: ₃₄An Aotrou en gwirionez a zo resussitet, hag en em ziskouezet eo bet da Simon. ₃₅Ar re‐man, d’ho zro, a gontaz ar pez a oa c’hoarvezet ganthe en hent, ha penaos ho doa anavezet anezhan pa oa o terri ar bara.

₃₆E‐pad ma oant o komz evel‐se, Jesus he‐unan en em ziskouezaz en ho c’hreiz, hag a lavaraz dezhe: Ra vezo ar peoc’h ganeoc’h. ₃₇Mes int, spouronet ha spountet holl, a grede dezhe e velent eur spered. ₃₈Hag e lavaraz dezhe: Perag oc’h‐hu trubuillet, ha perag e sav sonjezonou control en ho calonou? ₃₉Sellit ouz va daouarn hag ouz va zreid, rag me va‐unan eo. Touchit ouzin ha sellit ouzin; rag eur spered n’hen deuz na kig nag eskern, evel ma velit em euz‐me. ₄₀En eur lavaret kement‐se, e tiskouezaz dezhe he zaouarn hag he dreid. ₄₁Mes evel na gredent ket c’hoas, gant ar joa a oa enhe, hag evel ma oant souezet, hen a lavaraz dezhe: Ha beza oc’h euz‐hu aman eun dra‐benag da zebri? ₄₂Hag int a ginnigaz dezhan eun tam euz eur pesk rostet hag euz eur follen vel. ₄₃Hag o veza ho c’hemeret, e tebraz diouthe dirazhe.

₄₄Neuze e lavaraz dezhe: Setu aze ar pez a lavaren deoc’h, pa oann c’hoas assambles ganeoc’h, e oa red ma vije accomplisset kement a zo bet scrivet divar va fen o lezen Moises, er brofeted, hag er Salmou. ₄₅Neuze e tigoraz dezhe ho spered, evit ma c’heljent compren ar Scrituriou. ₄₆Hag e lavaraz dezhe: Evel‐se eo scrivet, hag evel‐se ive e oa red d’ar C’hrist souffr, ha resussita an trede deiz a‐douez ar re varo, ₄₇ha ma vije prezeget en he hano ar gonversion hag ar remission euz ar pec’hejou, e‐touez an holl nationou, o commans dre Jerusalem. ₄₈Hogen, c’houi a zo testou a gement‐man holl; ha setu, ez an da zigas deoc’h ar pez hen deuz prometet va Zad. ₄₉Evidoc’hc’houi, choumit er gear a Jerusalem, ken a veot gwisket gant ar galloud euz an neac’h.

₅₀Goude‐ze e tigassaz anezhe er meaz, bete Bethani; ha neuze, o sevel he zaouarn e vennigaz anezhe. ₅₁Ha pa oa ouz ho benniga, e c’hoarvezaz ma tispartiaz outhe, ha ma oe savet en env. ₅₂Hag int, goude beza adoret anezhan, a zistroaz da Jerusalem leun a joa. ₅₃Hag e vijent dalc’hmad en templ, o veuli hag o venniga Doue. Amen.

₁Mai lou proumié jour après lou sabat, de grand matin, aquéli femo venguèron au toumbèu, adusènt li perfum qu'avien prepara.

₂E trouvèron la pèiro revessado de davans lou toumbèu.

₃Estènt intrado, trouvèron plus lou cors dóu Segne Jèsu.

₄E vous devinarés, d'enterin qu'avien l'amo estabousido d'aco, veici que dous ome parei-guèron contro éli, emé de vièsti resplendènt.

₅E coume èron dins l'esfrai e que clinavon la fàci vers lou sòu, aquélis ome ié diguèron: Dequé cercas emé li mort aquéu qu'es vivènt?

₆I'es plus eici, mai a ressuscita. Rapelas-vous de que maniero vous a parla, quand èro encaro en Galilèio,

₇E que disié: Fau que siegue lou Fiéu de l'ome abandouna entre li man di pecadou, que siegue crucifica, e qu'au jour tresen ressuscite.

₈Tant-lèu s'ensouvenguèron de si paraulo.

₉Estènt de retour dóu sepucre, countèron tóuti aquéli causo i Vounge emai à tóuti lis autre.

₁₀Es Marìo-Madaleno, Jano, Marìo Jacobe e lis autro qu'èron em'éli, que countèron aquéli causo is apoustòli.

₁₁Mai aquésti regardèron coume un pantaiage li paraulo d'aquéli femo, e li creiguèron pas.

₁₂Pèire, pamens, s'aubourant, courreguè au toumbèu; e de courba, veguè plus que li linge qu'èron au sòu. Em'acò s'enanè, amirant dintre éu ço qu'èro arriba.

₁₃E veici que, lou meme jour, dous d'entre éli s'enanavon en un bourg que ié dison Enmaüs, à sieissanto estàdi de Jerusalèn.

₁₄E parlavon ensèn de tóuti li causo que s'èron passado.

₁₅Or, vous trouvarés, dins lou tèms que charravon e disien si resoun, Jèsu éu-meme s'avancè, e caminavo em'éli,

₁₆Mai avien quaucarèn is uei que lis empachavo de lou recounèisse.

₁₇Éu ié diguè: Qu'es aquéli conte que vous fasès en caminant e perqué sias triste?

₁₈L'un d'éli, nouma Cleoufas, ié respoundeguè: Es que sias soulet d'estrangié dins Jerusalèn pèr pas saupre ço que se i'es passa aquésti jour?

₁₉Dequé? ié diguè. Ié respoundeguèron: A prepaus de Jèsu de Nazarèt, qu'es esta 'n proufèto pouderous en obro emai en paraulo, davans Diéu e davans tout lou pople;

₂₀E de quinto maniero li Prince di prèire e nòstis Ancian l'an fa coundana à mort e l'an crucifica.

₂₁Nautre, esperavian que sarié éu lou Redemtour d'Israèl; e aro, pèr dessus tout acò, veici vuei li tres jour qu'aquéli causo se soun passado.

₂₂Verai, quàuqui femo, que soun di nostro, nous an douna pòu. Soun anado davans jour au toumbèu,

₂₃E i'an plus trouva soun cor; em'acò soun vengudo, disènt meme avé vist d'ange i'aparèisse, qu'afourtisson qu'es vivènt.

₂₄Quàuquis-un di nostre soun ana tambèn au sepucre, e i'an tout trouva coume li femo avien di; mai éu, l'an pas trouva.

₂₅O estùrti, ié venguè Jèsu, que tastejon dins soun cor pèr crèire à tout ço qu'an di li Proufèto!

₂₆Es que devié pas soufri, lou Crist, aquéli causo, e d'aquéu biais intra dins sa glòri?

₂₇E coumençant pèr Mouïse, e tóuti li Proufèto, éu i'esplicavo, dins tóuti lis Escrituro, ço que disien d'éu.

₂₈Quand fuguèron proche dóu bourg ounte anavon, éu faguè vejaire d'ana pu liuen.

₂₉Mai lou fourcèron de s'arresta, disènt: Demouras emé nautre, que lou jour s'avès-pro e fai deja soulèu tremount. Intrè dounc em'éli.

₃₀E s'anè capita, en estènt à taulo em'éli, que prenguè de pan, lou benesiguè, lou pecè e ié pourgiguè.

₃₁Tant-lèu sis uei se durbiguèron, e lou recouneiguèron; mai s'esvaliguè de davans sis uei.

₃₂Alor se diguèron de l'un à l'autre: Parai que noste cor ardejavo aqui dintre, enterin que nous parlavo sus la routo, e que nous esclargissié lis Escrituro?

₃₃E, s'aubourant sus l'ouro memo, tournèron à Jerusalèn; e trouvèron ensèmble acampa li Vounge, emai aquéli de sa coumpagno,

₃₄Que disien: A ressuscita lou Segnour bèn dóu bon, e s'es fa vèire à Simoun.

₃₅Éli peréu de counta li causo que s'èron passado en routo, e coume l'avien recouneigu quand peçavo lou pan.

₃₆Or, dins lou tèms que parlavon ansin, pareiguè Jèsu au mitan d'éli e ié diguè: Pas à vautre! Es iéu, agués pas pòu.

₃₇Mai, treboula e tóuti estabousi, s'imaginavon de vèire un esperit.

₃₈Jèsu ié diguè: Perqué vous treboulas? e perqué de pensado ansin vous mounton dins lou cor?

₃₉Regardas mi man e mi pèd; es bèn iéu! Toucas e vesès: un esperit n'a ni car, ni os, coume vesès que iéu ai.

₄₀Aguènt parla 'nsin, ié faguè vèire si man e si pèd.

₄₁Mai coume cresien pancaro, e qu'istavon espanta de la benuranço, éu ié diguè: Avès quicon eici pèr manja?

₄₂E ié semoundeguèron un taioun de pèis grasiha, em'uno bresco de mèu.

₄₃Après n'avé manja davans éli, prenguè li soubro e ié dounè.

₄₄Ié diguè pièi: Vaqui ço que vous disiéu, dins lou tèms qu'ère encaro emé vautre, que falié pèr de bon que se coumpliguèsson li causo escricho sus iéu dins la lèi de Mouïse, dins li Proufèto e dins li Saume.

₄₅En meme tèms ié durbiguè l'esperit, pèr que coumprenguèsson lis Escrituro.

₄₆E ié venguè: Ansin an escri, e ansin falié que lou Crist soufriguèsse, e revenguèsse d'emé li mort au jour tresen,

₄₇E que se prediquèsse au noum d'éu la penitènci emai la remessioun di pecat dins tóuti li nacioun, à cournença pèr Jerusalèn.

₄₈Or, sias temouin d'acò-d'aqui.

₄₉E iéu vau manda en vautre lou Doun proumés pèr moun Paire; vautre, pamens, tenès-vous dins la vilo, d'aqui-que fugués envirouna de la forço d'en-aut.

₅₀Li menè pièi deforo, vers Betanìo; e aussant li man, li benesiguè.

₅₁E, vous trouvarés, d'enterin que li benesissié, se desseparè d'éli, e s'ènlevè dins lou cèu.

₅₂Éli, après l'avé adoura, revenguèron à Jerusalèn em'uno joio di grando.

₅₃E de-longo èron dins lou tèmple, lausant e benesissènt Diéu. Ansin siegue.