₁Er pen‐kenta e oa ar Ger, hag ar Ger a oa gant Doue, hag ar Ger a oa Doue. ₂Er pen‐kenta e oa gant Doue. ₃Pep tra a zo bet great ganthan, ha netra a gement a zo bet great, n’ed eo bet great hep‐han. ₄Enhan e oa ar vuez, hag ar vuez a oa sclerijen an dud. ₅Hag ar sclerijen he deuz lugernet e‐kreiz an devalijen, hag an devalijen n’he deuz ket he digemeret.

₆Bez’ e oe eun den, hanvet Ian, hag a oe digasset a‐berz Doue. ₇Dond a reaz evit beza test, evit renta testeni d’ar sclerijen, evit ma credje an holl dre enhan. ₈N’e ket hen a oa ar sclerijen, mes digasset e oa da renta testeni d’ar sclerijen.

₉Ar gwir sclerijen, hag a sclera pep den, a oa o tond er bed. ₁₀Er bed e oa, hag ar bed a zo bet great ganthan; mes ar bed n’hen deuz ket he anavezet. ₁₁Deuet eo e‐touez he dud he‐unan; hag he dud he‐unan n’ho deuz ket digemeret anezhan. ₁₂Mes d’ar re holl ho deuz hen digemeret, hen deuz roet ar galloud da veza bugale da Zoue, da lavaret eo, d’ar re a gred en he hano, ₁₃pere n’int ket ganet euz ar goad, nag euz a volontez ar c’hig, nag euz a volontez an den, mes euz a Zoue.

₁₄Hag ar Ger a zo bet great kig, hag hen deuz great he zemeurans en hon touez, leun a c’hras hag a wirionez, ha gwelet hon euz he c’hloar, eur gloar henvel ouz hini ar Mab unic euz an Tad.

₁₅Ian a desteniaz divar he ben, pa zavaz he vouez en eur lavaret: Setu aman an hini divarben pehini e lavaren ar c’homzou‐man: An hini a zeu var va lerc’h a zo huelloc’h eged’oun, rag araog d’in e oa.

₁₆Hag holl hon euz bet deuz he leunder, ha gras evit gras. ₁₇Rag al lezen a zo bet roet dre Voises, mes ar c’hras hag ar wirionez a zo deuet dre Jesus‐Christ. ₁₈Den e‐bed n’hen deuz biskoas gwelet Doue; ar Mab unic, pehini a zo en askre an Tad, eo an hini hen deuz hen roet da anaoud.

₁₉He‐man eo an desteni a roaz Ian, pa gassaz ar Judevien euz a Jerusalem beleien ha servicherien an templ da c’houlen diganthan: Piou oud‐te? ₂₀Hen anzav a reaz, ha n’ hen nac’haz ket; hen anzav a reaz, en eur lavaret: N’e ket me eo ar C’hrist. ₂₁Piou oud‐te eta, a c’houlenjont diganthan? Ha te eo Elias? Hag e lavaraz: N’e ket me eo. Ha te eo ar profet? Hag e respontaz: Nann. ₂₂Lavaret a rejont eta dezhan: Piou oud‐te? evit ma c’hellimp renta respont d’ar re ho deuz hon digasset. Petra a leverez‐te ac’hanoud da‐unan? ₂₃Hen a lavaraz: Me eo mouez an hini a gri ebarz an dezert: Plenait hent an Aotrou, evel ma hen deuz lavaret ar profet Isaias.

₂₄Hogen, ar re a oa bet kasset d’he gavoud a oa Farizianed. ₂₅Goulen a rejont diganthan: Perag eta e vadezez‐te, ma n’oud nag ar C’hrist, nag Elias, nag ar profet? ₂₆Ian a respontaz dezhe hag a lavaraz: Evidoun, me a vadez en dour; mes bez’ ez euz unan en ho touez, ha na anavezit ket. ₂₇Hennes eo an hini a zeu var va lerc’h hag a zo dreist‐oun‐me, ha n’ed oun ket dign da zilassa dezhan ar c’horreoueuz he voutou. ₂₈Kement‐man a c’hoarvezaz en Bethabara, en tu all d’ar Jourdan, el leac’h ma oa Ian o vadezi.

₂₉An deiz varlerc’h, Ian a velaz Jesus o tond d’he gavoud, hag e lavaraz: Setu aman Oan Doue, pehini a lam kuit pec’hed ar bed. ₃₀He‐man eo an hini euz a behini e lavaren: Dond a ra var va lerc’h eun den hag a zo huelloc’h eged’oun, rag araog d’in e oa. ₃₁Evidoun‐me n’hen anavezen ket; mes deuet oun da vadezi en dour, evit ma vezo diskouezet da Israel.

₃₂Ian a roaz c’hoas an desteni‐man, en eur lavaret: Gwelet em euz ar Spered o tisken euz an env evel eur goulm, hag o choum varnezhan. ₃₃Evidoun‐me, n’hen anavezen ket; mes an hini hen deuz va digasset da vadezi en dour, hen deuz lavaret d’in: An hini var behini e veli ar Spered o tisken, hag o choum, hennes eo an hini a vadez er Spered‐Santel. ₃₄Hag em euz gwelet, hag em euz testeniet eo hennes Mab Doue.

₃₅An deiz varlerch, Ian a oa c’hoas eno, gant daou euz he ziskibien, ₃₆hag o velet Jesus o vale, e lavaraz: Setu aze Oan Doue. ₃₇Hag an daou diskibl, o veza klevet anezhan o komz evel‐se, a heulliaz Jesus. ₃₈Jesus, o veza distroet, hag o velet ec’h heullient anezhan, a lavaraz dezhe: Petra a glaskit‐hu? Ar re‐man a respontaz: Rabbi, (da lavaret eo, mestr,) peleac’h emoud o choum? ₃₉Hen a lavaraz dezhe: Deuit ha gwelit. Mond a rejont, hag e veljont en pe leac’h e oa o loja, hag e choumjont ganthan an deiz‐ze, rag var‐dro an decved heur e oa.

₄₀Andre, breur Simon Per, a oa unan euz an daou ho doa klevet ar pez a lavare Ian, hag ho doa heulliet Jesus. ₄₁Andre a gavaz da genta he vreur Simon, hag a lavaraz dezhan: Kavet hon euz ar Messi (da lavaret eo, ar C’hrist). ₄₂Hag e tigassaz anezhan da gavout Jesus. Jesus, o veza sellet outhan, a lavaraz dezhan: Te eo Simon, mab da Jona; te a vezo galvet Cephas (da lavaret eo, Per).

₄₃An deiz varlerc’h, Jesus a fellaz dezhan mond d’ar Galile, hag e kavaz Philip, hag e lavaraz dezhan: Heuil ac’hanoun. ₄₄Hogen, Philip a oa euz a Vethsaida, kear Andre ha Per.

₄₅Philip a gavaz Nathanael hag a lavaraz dezhan: Kavet hon euz an hini a zo bet scrivet divar he ben gant Moises el lezen, hag a zo bet annonset gant ar brofeted, Jesus, mab Josef, euz a Nazaret. ₄₆Nathanael a lavaraz dezhan: Daoust hag euz a Nazaret ec’h hell dond eun dra‐benag a vad? Philip a lavaraz dezhan: Deuz ha gwel. ₄₇Jesus, o velet Nathanael o tond d’hen kavoud, a lavaraz divar he ben: Setu aman eur gwir Israelit, ha n’euz ket a dromplerez enhan. ₄₈Nathanael a lavaraz dezhan: A be leac’h ec’h anavezez‐te ac’hanoun? Jesus a respontaz dezhan: Araog ma oaz bet galvet gant Philip, pa oaz dindan ar vezen‐fiez, e velen ac’hanoud. ₄₉Nathanael a respontaz dezhan: Mestr, te eo Mab Doue, te eo roue Israel. ₅₀Jesus, a respontaz dezhan: Credi a rez, abalamour ma em euz lavaret d’id em boa da velet dindan ar vezen‐fiez; gwelet a ri traou brassoc’h eged ar re‐man. ₅₁Lavaret a reaz ive dezhan: E gwirionez, e gwirionez hen lavaran deoc’h: A‐viziken e velot an env digor, hag elez Doue o pignad hag o tisken var Mab an den.

₁Au coumençamen èro lou Verbe e lou Verbe èro emé Diéu e èro Diéu lou Verbe.

₂Èro dins lou principe emé Diéu.

₃Tout ço qu'eisisto es esta fa pèr éu, e, de tout ço qu'es esta fa, rèn l'es esta sènso éu.

₄En éu èro la vido e la vido èro la lumiero dis ome:

₅E la lumiero dins la sournuro clarejo, em'acò la sournuro i'a rèn coumprés.

₆I'aguè 'n ome manda de Diéu, que ié disien Jan.

₇Aquéu venguè sus l'estiganço de rèndre temouniage à la lumiero, pèr que tóuti sus sa paraulo aguèsson fe.

₈Éu noun èro la lumiero, mai lou temouin d'Aquéu qu'èro la lumiero.

₉Aquéu d'aqui èro la lumiero veritablo que fai lume à tout ome venènt dins aquest mounde.

₁₀Èro dins lou mounde, e lou mounde es éu que l'a fa, e lou mounde noun l'a recouneigu.

₁₁Es vengu dins lou siéu, e li siéu l'an pas vougu.

₁₂Mai a douna lou poudé d'èstre enfant de Diéu à tóuti aquéli que lou reçaupon, à-n-aquéli que creson en son noum,

₁₃Que soun nascu noun dóu sang, ni de la voulounta de la car, ni de la voulounta de l'ome, mai de Dieu.

₁₄E LOU VERBE S'ES FA CAR, a resta 'mé nous-autre, e avèn vist sa glòri, qu'es la glòri dóu Fiéu soulet dóu Paire, plen de gràci e de verita.

₁₅Jan rènd temouniage d'éu, e crido, en disènt: Es aquest de quau vous ai di: Aquéu qu'après iéu dèu veni es esta mes au-dessus de iéu, estènt qu'èro avans iéu.

₁₆E tóuti nautre avèn reçaupu de sa plenour, e gràci pèr gràci.

₁₇Car la Lèi es estado dounado pèr Mouïse; mai la gràci e la verita, es Jèsu-Crist que lis a facho.

₁₈Diéu, res l'a jamai vist. Lou Fiéu unique, qu'es dins lou sen dóu Paire, éu-meme nous l'a fa counèisse.

₁₉Or, veici lou temouniage de Jan, quouro li Judiéu ié mandèron de prèire e de levito, pèr ié demanda: Tu, quau siés?

₂₀Éu counfessè, e diguè pas de noun; counfessè: Es pas iéu lou Crist.

₂₁E ié demandèron: Quau siés alor? Siés Elìo, tu? E diguè: Lou siéu pas. Siés proufèto, tu? E respoundeguè: Nàni.

₂₂Adounc ié venguèron: Quau siés, que faguen responso à-n-aquéli que nous an manda? Dequé dises de tu?

₂₃Iéu, respoundeguè, siéu la voues d'aquéu que clamo dins lou desert: Boutas dre lou camin dóu Segnour, coume parlo Isaìo lou Proufèto.

₂₄Or aquéli que i' avien manda èro de Farisen.

₂₅Tourna-mai lou questiounèron, e ié diguèron: Coume vai que batejes, se tu noun siés lou Crist, ni Elìo, ni proufèto?

₂₆Jan ié respoundeguè, disènt: Iéu bateje dins l'aigo; mai au mitan de vautre i'a quaucun que lou couneissès pas.

₂₇Es éu qu'après iéu dèu veni, qu'es esta mes au-dessus de iéu, e que siéu pas digne de desnousa li courrejoun de si sandalo.

₂₈Eiçò en Betanìo se passè, de man dela dóu Jourdan, ounte Jan batejavo.

₂₉L'endeman, Jan veguè Jèsu que venié vers éu, e diguè: Vès-lou l'Agnèu de Diéu! vès-lou aquéu que lèvo lou pecat dóu mounde!

₃₀Es aquéu de quau vous ai di: Après iéu vèn un ome qu'es esta mes au-dessus de iéu, estènt qu'èro avans iéu.

₃₁E iéu lou couneissiéu pas; mai es pèr que siegue, éu, manifesta en Israèl, que siéu vengu iéu bateja dins l'aigo.

₃₂E Jan rendeguè temouniage, en disènt: Ai vist l'Esperit davala dóu cèu coume uno couloumbo e s'arresta sus éu.

₃₃E iéu lou couneissiéu pas; mai aquéu que m'a manda bateja dins l'aigo, éu-meme m'a di: Aquéu sus quau veirés l'Esperit davala e s'arresta, es aquéu que batejo dins lou Sant Esperit.

₃₄E iéu ai vist, e ai rendu temouniage qu'aquéu-d'aqui es lou Fiéu de Diéu.

₃₅L'endeman encaro, Jan èro aqui 'mé dous de si disciple.

₃₆E, tout en espinchant Jèsu que caminavo, diguè: Vès-lou l'Agnèu de Diéu!

₃₇De l'entèndre parla'nsin, li dous disciple seguiguèron Jèsu.

₃₈Jèsu s'estènt revira evesènt que lou seguissien, ié faguè: Dequé cercas? Éli ié venguèron: Rabin, (qu'acò vòu dire Mèstre), ounte restas?

₃₉Éu ié respoundeguè: Venès e vesès. I'anèron e veguèron ounte restavo, e ié passèron em' éu la journado. Or, èro aperaqui li dès ouro.

₄₀Andriéu, fraire de Simoun Pèire, èro un d'aquéli dous qu'avien ausi la paraule de Jan e segui Jèsu.

₄₁Lou bèu proumié que rescountrè fuguè Simoun soun fraire, e ié faguè: Avèn trouva lou Messìo (qu'acò vòu dire lou Crist.)

₄₂E l'aduguè vers Jèsu. L'aguènt aluca, Jèsu ié diguè: Tu, siés Simoun fiéu de Jounas; tu, t'apelaran Cefas, autramen di Pèire.

₄₃L'endeman, Jèsu vouguè s'enana en Galilèio e aguè lou rescontre de Felip. E ié diguè Jèsu: Seguisse-me.

₄₄Èro, Felip, de Beisaïdo, l'endré meme d'Andriéu e de Pèire.

₄₅Or, Felip rescountrè Natanaèl e ié venguè: Aquéu que Mouïse a 'scri dins la lèi, e tambèn li Proufèto, l'avèn trouva! Es Jèsu, fiéu de Jóusè, de Nazarèt.

₄₆E ié faguè Natanaèl: De Nazarèt es que pòu sourti quaucarèn de bon? Felip ié diguè: Vène e vegues.

₄₇Jèsu veguè Natanaèl que venié vers éu, e diguè d'éu: Veici veramen un Israëlito, qu'en éu i'a ges d'engano.

₄₈E ié venguè Natanaèl: D'ounte me couneissès? Jèsu ié respoundeguè: De davans que Felip te sounèsse, coume ères souto la figuiero, t'ai vist.

₄₉Natanaèl ié diguè: Rabin, vous, sias lou Fiéu de Diéu! vous, sias lou rèi d'Israèl!

₅₀Ié respoundeguè Jèsu e ié diguè: Pèr-ço-que t'ai di: T'ai vist souto la figuiero, creses; veiras de causo bèn mai grando.

₅₁E ajustè: Veramen, veramen vous lou dise, veirés lou cèu dubert, e lis ange de Diéu mounta e davala sus lou Fiéu de l'ome.