₁Tostaad a rea gouel ar bara heb goell hanvet ar Pask. ₂Ha prinsed ar veleien hag ar Scribed a glaske an tu da lakaad Jesus d’ar maro; rag aoun ho doa rag ar bobl.

₃Hogen an Diaoul a antreaz en calon Judas, les‐hanvet Iscariot, pehini a oa unan euz an daouzec. ₄Mond a reaz eta hag e komzaz gant prinsed ar veleien ha gant chefou ar re a ziwalle an templ, var an doare d’hen livra dezhe. ₅Ar re‐man ho doe joa ouz kement‐se, hag ec’h accordjont rei arc’hant dezhan. ₆Ha Judas a roaz he c’her. Hag e klaske eun occasion vad d’hen livra dezhe heb trouz.

₇Koulskoude devez ar bara heb goell a erruaz en pehini e oa red laza an oan Pask. ₈Ha Jesus a gassaz Per ha Ian, en eur lavaret dezhe: It da brepari ar Pask evit m’hen debrimp. ₉Int a lavaraz dezhan: En pe leac’h e fell d’id e preparfemp anezhan? ₁₀Hag e lavaraz dezhe: Pa antreot en kear, en em gavo ganeoc’h eun den o tougen eur podad dour; it var he lerc’h en ti ma c’hantreo; ₁₁ha livirit da berc’hen an ti: Ar mestr a lavar d’id: Pe leac’h ema ar zal en pehini e tebrin ar Pask gant va diskibien? ₁₂Hag hen a ziskouezo deoc’h eur zal vraz d’an neac’h, meublet mad; preparit eno ar Pask. ₁₃Ar re‐man eta, o veza eat kuit, a gavaz pep‐tra evel m’hen doa lavaret dezhe, hag e preparjont ar Pask.

₁₄Ha pa oe deuet an heur, hen en em lekeaz ouz taol, hag an daouzec abostol ganthan. ₁₅Hag e lavaraz dezhe: Eur c’hoant vraz em boa da zibri ar Pask‐man ganeoc’h araog souffr. ₁₆Rag me a lavar deoc’h n’hen debrin mui, ken a vezo accomplisset en rouantelez Doue. ₁₇Hag o veza kemeret ar c’halir ha rentet grasou, e lavaraz: Kemerit anezhan, hag hen distribuit etrezoc’h. ₁₈Rag me a lavar deoc’h, ne evin mui euz a frouez ar winien, ken a vezo deuet rouantelez Doue.

₁₉Neuze e kemeraz bara, hag o veza rentet grasou, hen toraz hag hen roaz dezhe, en eur lavaret: He‐man eo va c’horf, pehini a zo roet evidoc’h; grit kement‐man en memor ac’hanoun. ₂₀Er memeus doare, goude beza koaniet, e roaz dezhe ar c’halir, en eur lavaret: Ar c’halir‐man eo an allians nevez em goad, pehini a zo skuliet evidoc’h. ₂₁Hogen, setu, dorn an hini a drahis ac’hanoun a zo ouz an daolman ganen. ₂₂Evit ar pez a zell Mab an den, mond a ra kuit, hervez ar pez a zo bet merket; mes malheur d’an den‐ze gant pehini eo trahisset. ₂₃Hag e commansjont da c’houlen an eil digant egile pehini anezhe a dlie ober an dra‐ze?

₂₄Sevel a reaz ive eun disput etrezhe da c’houzout pehini anezhe a vije kemeret evit ar brassa. ₂₅Mes Jesus a lavaraz dezhe: Rouane an nationou a zo mistri varnezhe, hag ar re a exers otorite varnezhe a zo galvet mad‐oberourien. ₂₆Mes c’houi, na rit ket evel‐se; ha ra vezo ar brassa en ho touez evel an distera; hag an hini a c’houarn evel an hini a zo o servicha. ₂₇Rag pehini eo ar brassa, pe an hini a zo ouz taol, pe an hini a zo o servicha? ha n’eo ket an hini a zo ouz taol eo? ha koulskoude me a zo en ho touez, evel an hini a zo o servicha. ₂₈Hogen, evidoc’hc’houi, oc’h euz kendalc’het ganen em zentationou; ₂₉ha me a ro deoc’h ar rouantelez, evel ma’z eo bet roet d’in gant va Zad; ₃₀evit ma hellot debri hag eva ouz va zaol em rouantelez, ha beza azezet var droniou, o varna an daouzec tribu a Israel.

₃₁An Aotrou a lavaraz c’hoas: Simon, Simon, setu ma hen deuz goulennet Satan tremen ac’hanoc’h dre eur c’hroe evel gwiniz. ₃₂Mes me em euz pedet evidoud, evit na deuio ket da feiz da zemplaad. Te eta pa vezi convertisset, krenva da vreudeur. ₃₃Ha Per a lavaraz dezhan: Aotrou, me a zo prest da vond ganez, ha d’ar prizon ha d’ar maro. ₃₄Mes Jesus a lavaraz dezhan: Me hen lavar d’id, Per, araog ma cano ar c’hilloc hirio, e pezo nac’het teir gwech ec’h anavezez ac’hanoun.

₃₅Neuze e lavaraz dezhe: Pa gassiz ac’hanoc’h hep na ialc’h, na bissac’h, na boutou, daoust hag eun dra‐benag a zo bet manket deoc’h? N’euz bet manket netra, eme‐z’he. ₃₆Mes breman, eme‐z’han, an hini hen deuz eur ialc’h, ra gemero anezhi; hag ive an hini hen deuz eur sac’h; an hini n’hen deuz kleze e‐bed, ra verzo he vantel da brena unan. ₃₇Rag hen lavaret a ran deoc’h, red eo d’ar gomz‐man a zo bet scrivet beza accomplisset enoun: Lakeat eo bet e renk an torfetourien. Ha kement a zo bet scrivet divar va fen a zo prest da c’hoarvezout. ₃₈Hag e lever‐jont: Aotrou, setu aman daou gleze. Hag hen a lavaraz dezhe: Awalc’h eo kement‐se.

₃₉Neuze Jesus, o veza eat er meaz, a ieaz hervez he gustum var ar Menez Olived; hag he ziskibien a ieaz var he lerc’h. ₄₀Ha pa oe erruet eno, e lavaraz dezhe: Pedit gant aoun na gwezfec’h en tentation.

₄₁Neuze e pellaaz diouthe var hed eun taol mean; hag o veza eat var he zaoulin, e pede, en eur lavaret: ₄₂Va zad, pella ar c’halir‐ze diouzin, mar plij ganez! koulskoude, ra vezo great n’e ket va bolontezme mes da hini. ₄₃Hag eun eal euz an env en em ziskouezaz dezhan evit he grenvaad. ₄₄Hag o veza en agoni, e pede c’hoas krenvoc’h; hag e teuaz varnezhan eur c’houezen henvel ouz beradennou goad hag a zivere var an douar.

₄₅Hag o veza savet euz he beden, e teuaz etrezeg he ziskibien, hag ho c’havaz kousket gant an dristidigez, hag e lavaraz dezhe: ₄₆Perag e kouskit‐hu? Savit ha pedit, gant aoun da gweza, pa zeui an dentation.

₄₇Pa oe c’hoas o komz, setu ma c’herruaz eur vanden, hag an hini a oa hanvet Judas, unan euz an daouzec, a ger‐ze araog dezhe; hag e tostaaz etrezeg Jesus evit pokat dezhan. ₄₈Mes Jesus a lavaraz dezhan: Judas, gant eur pok eta e trahissez Mab an den?

₄₉Hag ar re a oa var‐dro Jesus, o velet ar pez a iea da c’hoarvezoud, a lavaraz dezhan: Aotrou, ha skei a raimp‐ni gant ar c’hleze? ₅₀Hag unan anezhe a skoaz mevel ar beleg‐braz, hag a droc’haz dezhan he skouarn deo. ₅₁Mes Jesus, o komz, a lavaraz: Paouezit. Hag o veza touchet ouz skouarn ar mevel, e pareaz anezhan.

₅₂Neuze Jesus a lavaraz da brinsed ar veleien, da gabitaned an templ, ha d’ar re Ancien a oa deuet da gemer anezhan: C’houi a zo deuet gant klezeier ha gant bizier, evel var lerc’h eun torfetour. ₅₃Bemdez e oann en templ assambles ganeoc’h, ha n’hoc’h euz ket lekeet ho taouarn varnoun. Mes breman ema hoc’h heur ha galloud an devalijen.

₅₄Neuze e crogjont enhan, hag hen kasjont ganthe, hag e rejont dezhan mond en ti ar beleg braz. Ha Per a heullie a‐ziabell.

₅₅Ha pa ho doe great tan en kreiz ar porz, ha pa oent azezet assambles, Per a azezaz en ho zouez. ₅₆Hag eur plac’h ouz he velet azezet e‐tal an tan, hag o sellet piz outhan, a lavaraz: He‐man a oa ive gant an den‐ze. ₅₇Mes Per a nac’haz Jesus, en eur lavaret: Maouez, n’hen anavezan ket. ₅₈Hag eur pennadic goude, eun all, o velet anezhan, a lavaraz: Te a zo ive deuz an dud‐se. Mes Per a lavaraz: O va den, n’ed oun ket. ₅₉Var‐dro eun heur goude, unan all a zeuaz hag a lavaraz: Sur awalc’h, hennes a oa ive ganthan; rag Galilead eo ive. ₆₀Ha Per a lavaraz: O va den, na ouzon ket petra a leverez. Ha rag‐tal, pa oa c’hoas o komz, ar c’hilloc a ganaz. ₆₁An Aotrou, o veza distroet, a reaz eur zell ouz Per; ha Per a deuaz da zonj dezhan euz a gomz an Aotrou, ha penaos hen doa lavaret dezhan: Abarz ma hen devezo kanet ar c’hilloc, e pezo nac’het ac’hanoun teir gwech. ₆₂Ha Per, o veza eat er meaz, a welaz c’houero.

₆₃Hogen, an dud a oa crog en Jesus, a rea goab anezhan, hag a skoe ganthan; ₆₄hag o veza he c’holoet gant eur voal, e skoent var he vizach, hag e lavarent dezhan: Difin piou hen deuz da skoet? ₆₅Ha kalz a draou all a lavarent a‐enep dezhan, oc’h insulti anezhan.

₆₆Ha kerkent ha ma oa deuet an deiz, conseil ar re Ancien euz ar bobl, prinsed ar veleien hag ar Scribed en em assamblaz, hag a lakaz digas Jesus en ho lez‐varn; hag e lever‐jont dezhan: ₆₇Mar d’oud ar C’hrist, lavar deomp. Hag hen a respontaz dezhe: Mar hen lavaran deoc’h n’her c’hredfot ket; ₆₈ha ma c’hinterrojan ac’hanoc’h, na respontot ket d’in, ha na laoskot ket ac’hanoun da vond kuit. ₆₉Divar‐vreman Mab an den a vezo azezet en tu‐deo da c’halloud Doue. ₇₀Hag e lever‐jont holl: Neuze eta ez oud Mab Doue? Hag hen a respontaz dezhe: Hoc’h‐unan hen lavarit; bez’ ez oun. ₇₁Neuze e lever‐jont: Da betra hon euzni c’hoas ezom a desteni, pa’z eo gwir hon euz her c’hlevet hon‐unan deuz he c’henou?

₁S'avançavo pamens lou jour festié di Candolo que ié dison la Pasco.

₂Em'acò cercavon, li Prince di Prèire e lis Escribo, coume farien mouri Jèsu; mai avien pòu dóu pople.

₃Or, intrè Satan dins Judas, subre-nouma l'Escariot, l'un di Douge.

₄E s'enanè, aquest, prene lengo emé li Prince di Prèire e li magistrat, sus la maniero que ié liéurarié Jèsu.

₅Éli n'aguèron gau, e counvenguèron de ié douna d'arbiho.

₆Em'acò faguè pache; e cercavo uno óucasioun pèr lou liéura, que i'aguèsse ges de pople.

₇Arribè pamens lou jour di Candolo, que falié inmoula la Pasco.

₈Jèsu mandè Pèire emé Jan, en disènt: Anas alesti la Pasco, que la mangen.

₉Mai éli ié demandèron: Ounte voulès que l'alestiguen?

₁₀Ié respoundeguè: Veici, en intrant dins la vilo, i'aurés lou rescontre d'un ome que pourtara 'no dourgo d'aigo; seguissès-lou dins l'oustau ounte intrara.

₁₁E dirés au paire de famiho de l'oustau: Te fai dire lou Mèstre: Ounte es la salo pèr manja la Pasco emé mi disciple?

₁₂E vous fara vèire, éu, uno chambro grando, touto moublado; fasès-ié li preparadis.

₁₃S'enanèron dounc, trouvèron li causo coume avié di, e alestiguèron la Pasco.

₁₄Quand fuguè l'ouro, éu s'entaulè, e li douge apoustòli em'éu.

₁₅E ié venguè: Ai desira à noun plus de manja 'mé vautre aquesto Pasco, davans que de soufri.

₁₆Car vous lou dise: partènt d'aro, noun la manjarai plus, d'aqui-que siegue acoumplido dins lou reiaume de Diéu.

₁₇E, aguènt pres la coupo, rendeguè gràci, e diguè: Prenès-la e partejas entre vautre.

₁₈Car vous lou dise, noun béurai plus dóu fru de la souco, d'aqui-que lou règne de Diéu arribe.

₁₉Pièi, aguènt pres de pan, rendeguè gràci, lou pecè e lou dounè à-n-éli, en disènt: Eiçò 's moun cors, que pèr vautre es douna; fasès acò en memòri de iéu.

₂₀Semblablamen prenguè lou calice, entre avé soupa, disènt: Aquest calice es la nouvello alianço en moun sang que pèr vautre sara 'scampa.

₂₁Dóu rèsto, veici que la man d'aquéu que me trahis es emé iéu à-n-aquesto taulo.

₂₂Pèr quant au Fiéu de l'ome, éu s'envai, coume acò's esta regla; mai malur à l'ome pèr quau sara trahi!

₂₃Tant-lèu coumencèron de se demanda de l'un à l'autre quau èro aquéu d'entre éli que farié 'no causo ansin.

₂₄I'aguè peréu uno countestacioun entre éli: quau èro d'éli que lou devien regarda coume lou mai grand.

₂₅Mai éu ié diguè: Li rèi di nacioun li traton en mèstre, e aquéli qu'an sus éli l'autourita n'en soun apela li benfatour.

₂₆Vautre, fugués pa 'nsin; mai aquéu qu'es lou mai grand de vautre, fague-se coume lou pu pichoun; e aquéu que gouverno, coume aquéu que sièr.

₂₇Dóumaci, quau es lou mai grand, aquéu qu'es entaula o bèn aquéu que sièr? es pa 'quéu qu'es entaula? Iéu, pamens, siéu au mitan de vautre coume aquéu que sièr.

₂₈Vautre, sias resta de-longo emé iéu dins mi tentacioun.

₂₉Tambèn, iéu vous alestisse lou reiaume coume moun Paire me l'a alesti,

₃₀Pèr que mangés e begués à ma taulo dins moun reiaume, e que fugués asseta sus de trone, pèr juja li douge tribu d'Israèl.

₃₁Lou Segnour diguè mai: Simoun, Simoun, ve, i'a Satan que vous a reclama vautre, pèr vous draia coume la seisseto;

₃₂Mai iéu ai prega pèr tu, raport que ta fe noun faligue; e tu, quouro saras counverti, recounforto ti fraire.

₃₃Pèire ié faguè: Segnour, siéu lèst à marcha 'mé vous, meme en presoun, meme à la mort.

₃₄Mai Jèsu respoundeguè: Te lou dise, Pèire, cantara pas de vuei lou gau, que noun m'agues renega tres cop. Pièi ié diguè à-n-éli:

₃₅Quand vous ai manda sènso bourso, sènso biasso ni soulié, es que quaucarèn vous a defauta?

₃₆Éli ié venguèron: Rèn. Ajustè: Mai aro, quau a 'no bourso o 'no biasso, que la prengue; e quau n'en a ges, que vènde sa tunico, e que croumpe uno espaso.

₃₇Dóumaci vous lou dise, fau encaro qu'aquesto paraulo qu'es escricho s'acoumpligue en iéu: L'an rebala 'mé li maufatan. Efetivamen, li causo que me pertocon soun à sa finicioun,

₃₈Ié respoundeguèron: Segnour, veici dos espaso. E ié diguè: Acò sufis.

₃₉Estènt pièi sourti, s'enanè, coume à l'acoustumado, à la mountagno dis Oulivo. Si disciple lou seguiguèron.

₄₀Arriba que fuguè dins aquéu rode, éu diguè: Pregas, que noun intrés en tentacioun.

₄₁S'aliunchè pièi d'éli d'un jit de pèiro; e d'ageinouioun pregavo,

₄₂En disènt: Paire, se voulès, garas aquéu calice liuen de iéu; pamens, noun ma voulounta, mai la vostro fague-se.

₄₃Alor i'apareiguè 'n ange d'eilamount, pèr lou recounfourta. E, dins l'angòni, éu sèmpre que mai pregavo.

₄₄E ié venguè 'no susour, coume de gouto de sang, que coulavo enjusquo au sòu.

₄₅S'estènt auboura d'aqui ounte pregavo, venguè vers si disciple, e li trouvè que dourmien de la tristesso,

₄₆E ié faguè: Dequé dourmès? Aubouras-vous, pregas, que noun intrés en tentacioun.

₄₇Parlavo encaro, e veici veni uno troupo de gènt. Aquéu que ié disien Judas, l'un di Douge, caminavo davans; e s'avancè de Jèsu pèr lou poutouna.

₄₈Em'acò Jèsu ié diguè: Judas, es em' un poutoun que trahisses lou Fiéu de l'ome!

₄₉Pamens aquéli qu'èron à soun entour, de vèire ço qu'anavo arriba, ié diguèron: Segnour, se fasian marcha l'espaso?

₅₀E l'un d'éli tabassè sus lou serviciau dóu grand-prèire, e ié coupè l'auriho drecho.

₅₁Mai, prenènt la paraulo, Jèsu diguè: Istas-n'en aqui. E, aguènt touca l'auriho d'aquel ome, lou gariguè.

₅₂Jèsu, pièi, diguè à-n-aquéli qu'èron vengu vers éu, Prince di prèire, óuficié dóu tèmple, e Ancian: Sias vengu, coume pèr un bregand, emé d'espaso e de bastoun.

₅₃Quand, tóuti li jour, emé vautre ère dins lou tèmple, m'avès pas bouta la man dessus. Mai es eiçò vosto ouro, e la puissanço di tenèbro.

₅₄L'agantèron alor, e lou menèron à l'oustau dóu grand-prèire; Peire, éu, seguissié de liuen.

₅₅Or, aguènt aluma de fiò au mi an de l'escour, éli tout à l'entour se i'assetèron; i'avié Pèire au mitan d'éli.

₅₆Uno servicialo, que lou veguè d'assetoun davans lou fiò, l'aluquè 'n moumen, e diguè: Aquéu-d'aqui i'èro tambèn em'éu.

₅₇Mai éu reneguè Jèsu, en disènt: Femo, lou counèisse pas.

₅₈Au bout d'un pau, un autre, en lou vesènt, diguè: Emai tu, n'en siés d'aquéli. Mai Pèire faguè. O ome, n'en siéu pas.

₅₉Peraqui uno ouro après, n'i'aguè mai un qu'afourtissié la memo causo, disènt: De tout segur aquéu-d'aqui i'èro tambèn em'éu; car es tambèn Galileien.

₆₀Pèire respoundeguè: Ome, sabe pas ço que dises. E subran, coume parlavo encaro, lou gau cantè.

₆₁E lou Segnour, se revirant, espinchè Pèire. E s'ensouvenguè, Pèire, de la paraulo que lou Segnour i'avié di: De davans que lou gau cante, tres cop me renegaras.

₆₂E, s'estènt enana deforo, Pèire plourè que se descounsoulavo.

₆₃Pamens, lis ome que tenien Jèsu se trufavon d'éu, en lou tabassant.

₆₄E ié bendèron lis uei, e ié bacelavon la figuro, e lou questiounavon, en disènt: Proufetiso! quau es aquéu que t'a bacela?

₆₅E bèn d'àutri blasfème largavon contro éu.

₆₆Tant-lèu èstre jour, s'acampèron lis Ancian dóu pople, li Prince di prèire e lis Escribo; e l'aguènt adu dins soun counsèu, ié diguèron: Se tu siés lou Crist, digo-nous-lou.

₆₇Ié respoundeguè: Se vous lou dise, me creirés pas;

₆₈E se vous questioune, ni me respoundrés, ni m'enmandarés.

₆₉Mai, partènt d'aro, sara lou Fiéu de l'ome asseta à la drecho de la vertu de Diéu.

₇₀Alor tóuti diguèron: Tu, siés dounc lou Fiéu de Diéu? Respoundeguè: Vautre, disès bèn, lou siéu.

₇₁Em'aco faguèron: Qu'anan mai cerca de testimòni? L'avèn ausi, nautre, de sa bouco.