₁Eun devez ma oa Jesus o kelen ar bobl en templ, ha ma oa o prezeg an Aviel, prinsed ar veleien hag ar Scribed, gant ar re Ancien, o veza erruet eno, ₂a gomzaz outhan hag a lavaraz: Lavar deomp dre be seurt otorite e rez‐te an traou‐ze, ha piou hen deuz roet d’id an otorite‐ze? ₃Hen a respontaz hag a lavaraz dezhe: Me a c’houlenno ive eun dra diganeoc’h; respontit d’in: ₄Pe euz an env, pe a‐berz an dud eo e teue badiziant Ian? ₅Hogen, evel‐hen e rezonent enhe ho‐unan: Mar leveromp: Euz an env, hen a lavaro: Perag eta n’hoc’h euz‐hu ket credet dezhan? ₆Ha mar leveromp: A‐berz an dud, e vezimp meinet gant ar bobl holl; rag ar bobl a gred mad ez eo Ian eur profet. ₇Rag‐se e respontjont ne ouient ket euz a beleac’h e teue. ₈Ha Jesus a lavaraz dezhe: Na me ken neubeud na livirin ket deoc’h dre be seurt otorite e ran an traou‐man.

₉Neuze e commansaz lavaret d’ar bobl ar barabolen‐man: Eun den a blantaz eur winien, hag a roaz anezhi e feurm da labourerien, hag ez eaz euz he vro evit pell amzer. ₁₀Ha pa oa deuet an amzer da zastum, e kassaz eur servicher etrezeg al labourerien evit kaout diganthe frouez euz ar winien; mes al labourerien goude beza skoet varnezhan, a gassaz anezhan kuit en goullo. ₁₁Kas a reaz c’hoas eur servicher all; mes goude beza kannet ha gwall‐dretet he‐man ive, e kasjont anezhan kuit en goullo. ₁₂Kas a eure c’hoas unan all evit an trede gwech; mes he vlessa a rejont ive, hag e taoljont anezhan er meaz. ₁₃Mestr ar winien a lavaraz neuze: Petra a rin‐me? Kas a rin va mab muia‐karet; marteze, pa her gwelint, e toujint dezhan. ₁₄Mes pa velaz al labourerien anezhan, e commansjont da rezoni evel‐hen etreze: He‐man eo an heritour; deuit, lazomp anezhan, evit ma vezo he heritach deomp‐ni. ₁₅Hag, o veza taolet anezhan er meaz euz ar winien, hen lazjont. Petra a rai eta mestr ar winien? ₁₆Dond a rai, hag e lako al labourerein‐ze d’ar maro, hag e roio he winien da labourerien all.

Ar Judevien, pa glevjont kement‐se, a lavaraz: Doue ra viro na c’hoarvezfe kement‐se! ₁₇Neuze Jesus, o sellet piz outhe, a lavaraz: Petra a zinifi eta an dra‐man a zo scrivet: Ar mean a zo bet taolet a‐gostez gant ar re a oa o vatissa, hennes a zo deuet da veza ar c’henta mean‐corn? ₁₈Piou‐benag a gwezo var ar mean‐ze a vezo brevet, hag an hini a gwezo ar mean‐ze varnezhan a vezo flastret.

₁₉Neuze prinsed ar veleien hag ar Scribed a glaskaz, hep dale pelloc’h, lakaad ho daouarn varnezhan; rag anavezet ho doa hen doa lavaretar barabolen‐ze a‐eneb dezhe; mes aoun ho doa rag ar bobl.

₂₀Rag‐se, o teurel evez mad outhan, e kasjont tud hag a rea seblant da veza tud just, evit hen surpren en he gomzou, ha gallout evel‐se hen livra d’ar barner hag hen lakaad etre daouarn ar gouarner. ₂₁An dud‐se a c’houlennaz diganthan an dra‐man; Mestr, gouzoud a reomp e komzez hag e kelennez gant eünder, hag e teskez hent Doue hervez ar wirionez, heb sellet ouz apparans an dud. ₂₂Ha permetet eo deomp paea an tribut da Cezar pe n’eo ket? ₂₃Mes Jesus, oc’h anaoud ho finessa, a lavaraz dezhe: Perag e tentit‐hu ac’hanoun? ₂₄Diskouezit d’in eun diner. Euz piou eo an imach hag an hano a zo var he‐man? Respont a rejont: Euz a Cezar. ₂₅Hag hen a lavaraz dezhe: Rentit eta da Cezar ar pez a zo da Cezar, ha da Zoue ar pez a zo da Zoue.

₂₆Ha na heljont ket hen surpren en he gomzou dirag ar bobl; mes souezet gant ar respont hen doa great, e tavjont.

₂₇Neuze eur re‐benag a‐douez ar Saduceed, pere a nac’h ar resurrection, a dostaaz, hag a c’houlennaz evel‐hen diganthan: ₂₈Mestr, Moises hen deuz gourc’hemenet deomp, pa zigouez da eun den‐benag kaoud eur breur dimezet hag a varv heb bugale, e tle hennes kemeret ar vreg, ha sevel lignez d’he vreur. ₂₉Hogen, bez’ e oa seiz breur. Ar c’henta, o veza dimezet, a varvaz heb bugale. ₃₀An eil a zimezaz d’he vreg, hag a varvaz heb bugale. ₃₁Neuze an trede a zimezaz dezhi ive, hag ho seiz e rejont ar memeus tra, hag e varvjont heb lezel bugale. ₃₂Var lerc’h ar re‐man holl ar vreg a varvaz ive. ₃₃Da behini anezhe eta e vezo hi greg pa resussito ar re varo? Rag ho zeiz ez int bet dimezet dezhi. ₃₄Jesus a respontaz dezhe: Bugale ar bed‐man a zimez, hag a ro da zimezi. ₃₅Mes ar re a vezo kavet dign da gaout lod er bed da zond hag en resurrection ar re varo, na zimezint ket ha ne roint ket da zimezi. ₃₆Rag ne hellint ket ken neubeud mervel, rag henvel e vezint ouz an elez, hag e vezint bugale da Zoue, o veza bugale a resurrection. ₃₇Hogen Moises he‐unan a ziskouez deomp ive e teu ar re varo da resussita, pa deu, o komz divarben ar bod‐spern, da c’hervel an Aotrou, Doue Abraham, Doue Isaac ha Doue Jacob. ₃₈Hogen, Doue n’eo ket Doue ar re varo, mes Doue ar re veo; rag holl e vevont dezhan. ₃₉Neuze darn euz ar Scribed, o komz, a lavaraz: Mestr, komzet mad ec’h euz. ₄₀Ha ne gredent ken goulen netra diganthan.

₄₁Neuze e lavaraz dezhe: Penaos ec’h heller lavaret ez eo ar C’hrist Mab da Zavid? ₄₂Pa lavar David he‐unan en levr ar Salmou: An Aotrou hen deuz lavaret d’am Aotrou: ₄₃Azez a‐zeo d’in, ken am bezo lakeat da inimied da scabel dindan da dreid. ₄₄Mar deu eta David d’hen gervel Aotrou, penaos ec’h hell hen beza he vab?

₄₅Hag, o veza ma oa ar bobl holl o selaou, e lavaraz d’he ziskibien: ₄₆Diwallit ouz ar Scribed pere a blij dezhe pourmen gant saeou hir, hag a gar beza saludet var ar blasennou public ha kaoud ar c’hadoriou kenta er sinagogou, hag ar plasou kenta er festou; ₄₇ha pere a zevor tiez an intanvezed var digarez ober pedennou hir; beza ho devezo eur gondaonation vrassoc’h.

₁S'anè trouva, un d'aquéli jour, coume ensignavo lou pople dins lou tèmple e i'anóunciavo l'Evangèli, que venguèron ensèmble li Prince di prèire, lis Escribo emé lis Ancian.

₂E ié faguèron ansin: Digas-nous pèr quinto poudé fasès aquéli causo, o quau es que vous a douna aquéu poudé.

₃E Jèsu, respoundènt, ié diguè: Vous pausarai, iéu tambèn, uno questioun; respoundès-me.

₄Lou batisme de Jan èro-ti dóu cèu o dis ome?

₅Mai se pensavon dintre éli: Se respoundèn: «Dóu cèu,» dira: Perqué alor avès pas creigu en éu?

₆Se pèr contro respoundèn: «Dis ome,» touto la poupulasso nous aqueirara, car elo crèi segur que Jan èro un proufèto.

₇Adounc respoundeguèron que sabien pas d'ounte èro.

₈E Jèsu ié venguè: Nimai iéu vous dise pas pèr que poudé fau aquéli causo.

₉Alor se boutè à dire au pople aquesto parabolo: Un ome plantè 'no vigno, e la louguè à de vigneiroun; pièi istè proun tèms, éu, foro dóu païs.

₁₀A la sesoun, mandè i vigneiroun un serviciau, pèr que ié baièsson la recordo de sa vigno. Mai éli lou piquèron e l'enmandèron sènso.

₁₁Éu mandè mai un autre serviciau; aquest, lou piquèron mai, e, après l'avé trata de tout, l'enmandèron sènso.

₁₂Tourna n'en mandè un tresen; aquéu mai l'ablasiguèron e iè dounèron l'abrivado.

₁₃Alor diguè, lou mèstre de la vigno: Que farai? Mandarai moun fiéu bèn-ama; belèu, se 'n-cop lou veiran, auran de respèt pèr éu.

₁₄Mai quand lou veguèron, li vigneiroun, se pensèron dintre éli e diguèron: Eiçò 's l'eiretié; tuen-lou, pèr que l'eiretage siegue nostre.

₁₅E l'aguènt coussaia foro de la vigno, lou tuèron. Adounc dequé fara d'éli, lou mèstre de la vigno?

₁₆Vendra, e li fara peri aquéli vigneiroun, e dounara sa vigno à d'autre. En ausènt acò-d'aqui, li Prince di prèire diguèron: Diéu nous n'en preserve!

₁₇Mai éu, lis espinchant, ié venguè: Qu'es aquelo paraulo de l'Escrituro: La pèiro qu'an rejitado li bastissèire, aquelo-d'aqui es devengudo la pèiro de cantounau?

₁₈Quau toumbara sus aquelo pèiro se i'espóutira; e aquéu sus quau toumbara, elo l'escrachara.

₁₉E cercavon, li Prince di prèire e lis Escribo, de ié bouta l'arpo dessus quatecant; mai aguèron pòu dóu pople. Avien, dóumaci, coumprés qu'èro contro éli qu'avié di aquelo parabolo.

₂₀E, lou tenènt d'à-ment, ié mandèron de gènt routinous, que farien vejaire d'èstre juste, sus l'estiganço de lou sousprene en si paraulo, pèr lou remetre pièi i man de l'autourita e au poudé dóu gouvernour.

₂₁Aquésti dounc lou questiounèron en disènt: Mèstre, lou sabèn, disès e n'ensignas rèn que de juste; noun vous arrestas i persouno, mai ensignas lou camin de Diéu dins la verita.

₂₂Nous es permés de paga lou tribut a Cesar, o noun?

₂₃Mai éu, devistant sa routino d'éli, ié venguè: Perqué me tentas?

₂₄Fasès-me vèire un denié. De quau es la figuro e l'escri que i'a? Ié respoundeguèron: De Cesar.

₂₅Alor ié diguè: Rendès-dounc ço qu'es de Cesar à Cesar e ço qu'es de Diéu à Diéu.

₂₆E trouvèron rèn à redire à si paraulo davans lou pople; e, dins l'amiracioun de sa responso, gardèron soun chut.

₂₇S'avancè pièi quàuqui Saduciéu, qu'acò 's de gènt que nègon la resurreicioun, e lou questiounèron,

₂₈Disènt: Mèstre, Mouïse a 'scri pèr nautre. Se lou fraire de quaucun es mort, en aguènt uno femo, mai ges d'enfant, soun fraire espousara sa mouié e dounara de crèis à soun fraire.

₂₉Or, i'avié sèt fraire. Lou proumié prenguè 'no femo, e mouriguè 'mé ges d'enfant.

₃₀Lou segound prenguè la memo femo, e tambèn éu mouriguè sènso un rejitoun.

₃₁Lou tresen la prenguè peréu, e la memo causo tóuti li sèt; mai noun leissèron ges de crèis, e soun mort.

₃₂Enfin, après tóuti éli, es morto la femo.

₃₃Ansin, à la resurreicioun, de quau elo sara la mouié? d'efèt, l'an agudo éli sèt pèr mouié.

₃₄E ié diguè Jèsu: Lis enfant d'aquest siècle prenon de femo, e li femo de marit;

₃₅Mai aquéli que se devinaran digne dóu siècle avenidou e de la resurreicioun di mort, noun se maridaran plus, e prendran plus mouié.

₃₆Car, pourran plus jamai mouri, amor que soun lis egau dis ange, et que soun li fiéu de Diéu, en estènt li fiéu de la resurreicioun.

₃₇Que degon, li mort, ressuscita, Mouïse éu-meme l'afourtiguè, à l'endré dóu roumias, quouro noumavo lou Segnour lou Diéu d'Abram, lou Diéu d'Isa, e lou Diéu de Jacob.

₃₈Or, Diéu noun es lou Diéu di mort, mai di vivènt, car tóuti soun vivènt pèr éu.

₃₉Prenènt alor la paraulo, quàuquis-un dis Escribo ié diguèron: Mèstre, avès bèn respoundu.

₄₀E n'ausavon plus de rèn lou questiouna.

₄₁Mai éu ié venguè: Coume vai que dison lou Crist fiéu de Dàvi,

₄₂D'abord que Dàvi éu-meme dis au libre di Saume: A di lou Segnour à moun Segnour: Assèto-te à ma drecho,

₄₃D'aqui-que fague de tis enemi l'escabèu de ti pèd?

₄₄Dàvi lou noumo dounc Segnour; coume se trovo alor d'èstre soun fiéu?

₄₅D'enterin que tout lou pople escoutavo, éu diguè à si disciple:

₄₆Avisas-vous dis Escribo, que s'afèton à permena en raubo longo, qu'amon li saludacioun sus la plaço, e li proumié sèti dins li festin;

₄₇Em'acò devourisson lis oustau di véuso, sus l'estiganço dé lòngui pregaio. Aquéli-d'aqui agantaran uno coundanacioun mai forto.