₁Jesus o veza antreet en Jerico, a dremene dre gear. ₂Ha setu eun den hanvet Zakeus, pehini a oa chef var ar bublicaned, hag a oa pinvidic, ₃a glaske gwelet piou e oa Jesus; mes dre ma oa bihan a vent, ar bobl a vire outhan d’hen gwelet. ₄Redec a reaz eta araog, hag e pignaz var eur vezen sicomor evit gwelet anezhan, rag dre eno e tlie tremen. ₅Pa oe erruet Jesus eno, e savaz he zaou‐lagad, hag o velet Zakeus, e lavaraz dezhan: Zakeus, disken buhan; rag red eo d’in loja en da di hirio. ₆He‐man a ziskennaz eta buhan, hag a zigemeraz anezhan gant joa.

₇Hag ar re holl a velaz kement‐se a vurmure, o lavaret e oa eat en ti eur pec’her da loja.

₈Hogen Zakeus a zavaz, hag a lavaraz d’an Aotrou: Aotrou, an hanter euz va madou a roan d’ar beorien, ha mar em euz great gaou ouz unan‐benag, n’euz fors en pe seurt doare, e rentan dezhan peder gwech kemend all. ₉Ha Jesus a lavaraz dezhan: Ar zilvidigez a zo deuet hirio en timan, rag he‐man a zo ive bugel da Abraham. ₁₀Rag Mab an den a zo deuet evit klask ha savetei ar pez a oa kollet.

₁₁Hag evel ma selaouent an traou‐ze, Jesus a gendalc’haz da gomz, hag a lavaraz eur barabolen, abalamour ma oa tost da Jerusalem, ha ma sonjent ez ea rouantelez Doue da veza diskouezet dizale.

₁₂Lavaret a reaz eta: Eun den a lignez huel a ieaz en eur vro bell evit kemer evithan he‐unan eur rouantelez, ha distrei goude. ₁₃Hag o veza galvet dec euz he zervicherien, e roaz dezhe deg pez arc’hant, hag e lavaraz dezhe: Likit anezhe da dalvoud ken a zistroin. ₁₄Mes tud he vro ho doa kassoni outhan; hag e kasjont kannaded var he lerc’h, da lavaret: Na fell ket deomp e teufe he‐man da ren varnomp. ₁₅C’hoarvezoud a reaz eta, pa oe distro, goude beza recevet ar rouantelez, ma c’hourc’hemenaz gervel d’he gavoud ar zervicherien da bere hen doa roet an arc’hant, evit gwelet pegement hen doa gounezet pep hini. ₁₆Neuze ar c’henta a zeuaz hag a lavaraz: Aotrou, da bez arc’hant hen deuz gounezet dec pez all. ₁₇Hag hen a lavaraz dezhan: Mad, servicher mad; pa’z oud bet fidel en neubeud a dra, e pezo ar gouarnamant var deg kear. ₁₈Hag an eil a zeuaz, hag a lavaraz: Aotrou da bez arc’hant hen deuz gounezet pemp pez all. ₁₉Hag hen a lavaraz ive da he‐man: Ha te, gouarn var bemp kear. ₂₀Hag unan all a zeuaz, hag a lavaraz: Aotrou, setu aman da bez arc’hant em euz dalc’het paket en eul lienen; ₂₁rag aoun em boa araz’oud abalamour ma’z oud eun den garo, kemeret a rez el leac’h n’ec’h euz lakeat netra, ha medi a rez el leac’h n’ec’h euz ket hadet. ₂₂Hag he vestr a lavaraz dezhan: Servicher fall, dre da gomzou da‐unan eo e varnin ac’hanoud; te a ouie ez oun eun den garo, hag a gemer el leac’h ma n’em euz lakeat netra, hag a ved el leac’h ma n’em euz ket hadet; ₂₃perag eta n’ec’h euz‐te ket lakeat va arc’hant er bank; ha pa vijen distro, em bije hen tennet gant an interest? ₂₄Hag e lavaraz d’ar re a oa eno: Lammit diganthan ar pez arc’hant, ha roit‐hen d’an hini hen deuz deg. ₂₅Hag e lever‐jont dezhan: Aotrou, hennes hen deuz deg pez dija. ₂₆Hen lavaret a ran deoc’h, roet e vezo d’an hini hen deuz; mes an hini n’hen deuz ket a vezo zo‐ken lammet diganthan ar pez hen deuz. ₂₇Evit va enebourien, pere n’eo ket fellet dezhe va c’haoud da roue, digassit anezhe aman, ha lazit anezhe diraz’oun.

₂₈Ha goude beza lavaret kement‐se, Jesus a ieaz pelloc’h, o pignad da Jerusalem.

₂₉Hag, o veza erruet tost da Vethfaje ha da Vethani, e‐kichen ar menez hanvet menez Olived, e kassaz daou euz he ziskibien, en eur lavaret: ₃₀It d’ar bourg a zo diraz’oc’h, ha pa viot erru eno, c’houi a gavo eun azen yaouank stag, ha n’euz bet c’hoas den var he gein; distagit anezhan, hag hen digassit d’in. ₃₁Ha mar goulen unan‐benag perag e tistagit anezhan, e leverot dezhan: Abalamour ma hen deuz an Aotrou ezom anezhan.

₃₂Ar re a oe kasset a ieaz, hag a gavaz pep tra evel m’hen doa lavaret dezhe. ₃₃Ha pa oant o tistaga an azen yaouank, ar perc’hened a lavaraz dezhe: Perag e tistagithu an azen yaouank‐se? ₃₄Hag e lavarjont: An Aotrou hen deuz ezom anezhan. ₃₅Hag e tigasjont anezhan da Jesus; ha goude beza taolet ho dillad var an azen yaouank, e lekejont Jesus da pignad varnezhan. ₃₆Hag evel ma tremene, kalz a astenne ho dillad var an hent.

₃₇Ha pa oa o tostaad d’an disken euz Menez Olived, ar foul euz an diskibien, karget a levenez, a gommansaz meuli Doue a vouez huel evit an holl burzudou ho doa gwelet. ₃₈Hag e lavarent: Ra vezo benniget ar Roue a zeu en hano an Aotrou! Peoc’h en env, ha gloar en huella euz an envou!

₃₉Neuze darn euz ar Farizianed a oa e‐touez ar bobl a lavaraz dezhan: Mestr, gourdrouz da ziskibien. ₄₀Hag hen o respont a lavaraz dezhe: Hen lavaret a ran deoc’h, mar deu ar re‐man da devel, ar vein a grio.

₄₁Ha pa oe en em gavet tost da gear, o velet anezhi, e commansaz da wela varnezhi, hag e lavaraz: ₄₂Oh! ma’z pije anavezet, da vihana en deizman a zo d’id, an traou a zell ouz da beoc’h! mes breman emaint kuzet ouz da zaou‐lagad. ₄₃Rag dond a rai varnoud eun amzer ma teui da enebourien da zevel kleuziou en‐dro d’id, hag e vezi kelc’hiet, ha gwasket ganthe a bep tu; ₄₄ha distruja a raint ac’hanoud te ha da vugale a zo o choum enoud, ha ne lezint ket enoud an eil mean var egile abalamour n’ec’h euz ket anavezet an amzer m’az oud bet bizitet.

₄₅Goude‐ze, o veza eat en templ, e commansaz da gas er meaz ar re a oa eno o verza hag o prena, ₄₆en eur lavaret dezhe: Scrivet eo: Va zi a zo eun ti a beden; mes c’houi hoc’h euz great ganthan eur c’havern laeron.

₄₇Hag e kelenne bemdez en templ. Ha prinsed ar veleien, ar Scribed ha chefou ar bobl a glaske hen lakaad d’ar maro. ₄₈Mes ne ouient petra da ober, rag ar bobl holl a zalc’he tost dezhan evit klevet he gomzou.

₁Jèsu, estènt intra dins Jericò, travessavo la vilo.

₂E veici qu'un ome, nouma Zaquiéu, capo di publican, e forço riche,

₃Cercavo de vèire Jèsu pèr lou counèisse; e lou poudié pas, raport au mouloun de pople, dóumaci èro pichoutet de taio.

₄Adounc courreguè davans e 'scalè sus un bladre pèr lou vèire, qu'anavo passa pèr aqui.

₅Quouro Jèsu arribè à-n-aquéu rode, aussè lis uei; e l'aguènt vist, ié diguè: Zaquiéu, despacho-te de davala, qu'es à toun oustau que me fau louja vuei.

₆Zaquiéu se despachè de devala, e lou reçaupè trefouli.

₇De vèire acò, lou mounde remiéutejavo, disènt: Es ana louja encò d'un pecadou.

₈Pamens Zaquiéu, dre davans lou Segnour, ié diguè: Veici la mita de mi bèn, Segnour, que la doune i paure; e s'ai fa tort en quaucun de quaucarèn, ié rènde lou quatriple.

₉Jèsu ié diguè: Aquesto oustalado a reçaupu vuei lou salut, raport qu'aquest-d'eici es peréu un fiéu d'Abram.

₁₀Car lou Fiéu de l'ome es vengu cerca e sauva ço qu'èro perdu.

₁₁Coume escoutavon aquéli paraulo, apoundeguè 'no-parabolo, en estènt qu'èro proche de Jerusalèn, e qu'éli s'imaginavon que lou reiaume de Diéu anavo parèisse subran.

₁₂Adounc diguè: Un ome dé noblo famiho s'enanè dins un païs liuen, pèr ié prene poussessioun d'un reiaume, e reveni pièi.

₁₃Aguènt souna dès de si serviciau, ié dounè dès mino, e ié diguè: Fasès-lèi travaia, d'aqui-que revèngue.

₁₄Mai si counciéutadin l'ahissien; em'acò mandèron uno embassado après éu, disènt: Voulèn pas d'aquéu-d'aqui pèr noste rèi.

₁₅E s'anè trouva que, quand fuguè de retour, entre avé pres poussessioun dóu reiaume, éu coumandè que sounesson li serviciau en quau avié douna sa pecùni, pèr saupre coume cadun l'avié fa travaia.

₁₆Venguè lou proumié e diguè: Segnour, vosto mino dès autro n'a fa.

₁₇Éu ié venguè: Brave, bon serviciau! d'abord que siés esta fidèu en pau de causo, auras lou gouvèr de dès vilo.

₁₈Lou segound venguè e diguè: Segnour, vosto mino cinq autro n'a fa.

₁₉E diguè à-n-aquest: Tu, agues lou gouvèr de cinq vilo.

₂₀Un autre venguè e diguè: Segnour, vès-la vosto mino, que l'ai tengudo estremado dins un moucadou;

₂₁Ai agu, dóumaci, pòu de vous, estènt que sias un ome dur: levas ço que noun avès mes, e meissounas ço que noun avès semena.

₂₂Lou mèstre ié repoundeguè: Pèr ta propro bouco iéu te juge, varlet catiéu. Sabiés que siéu un ome dur, que lève ço qu'ai pas pas mes, que meissoune ço que noun ai semena;

₂₃Adounc coume vai qu'as pas mes moun argènt à la banco, pèr qu'entre tourna lou retirèsse emé lis interès?

₂₄Em'acò diguè i gènt qu'èron aqui: Levas-ié sa mino, e dounas-la à-n-aquéu que n'a dès.

₂₅Mai ié respoundeguèron: Segnour, a dès mino.

₂₆E iéu vous dise: Quau a, ié dounaran, e sara dins la drudiero; mai quau noun a, meme ço qu'a ié levaran.

₂₇Mai aro, mis ami, aquéli-d'aqui qu'an pas vougu de iéu pèr rèi, adusès-lèi eici, e tuas-lèi davans iéu.

₂₈Acò di, Jèsu se boutè à camina davans éli vers Jerusalèn.

₂₉E, vous trouvarés, coume èro proche de Beifagé e de Betanìo, contro la mountagno que s'apello dis Oulivié, éu mandè dous de si disciple,

₃₀Disènt: Anas au vilage qu'es en fàci. Tre i'intra, trouvarés un pichot ase estaca, que res i'a 'ncaro mounta dessus; destacas-lou e adusès-me-lou.

₃₁E se quaucun vous demando: Perqué lou destacas? ié respoundrés coume eiçò: Pèr-ço-que lou Segnour vòu se n'en servi.

₃₂Partiguèron dounc aquéli qu'èron manda, e trouvèron, coume i'avié di, un asenoun.

₃₃D'enterin que destacavon l'asenoun, ié diguèron li mèstre: Coume vai que destacas aquel asenoun?

₃₄Mai éli de respondre: Pèr-ço-que lou Segnour n'a de besoun.

₃₅E l'aduguèron à Jèsu. Em'acò, trasènt si vièsti sus l'asenoun, ié boutèron Jèsu dessus.

₃₆Or, d'enterin que s'avançavo, li gènt estendien si vièsti sus la routo.

₃₇E coume èro deja proche de la davalado dóu Mount dis Oulivo, tóuti li disciple en frapo, trefouli de joio, se boutèron à lausa Diéu à pleno voues, pèr tóuti li meraviho qu'avien visto,

₃₈Disènt: Benesi lou rèi que vèn au noum dóu Segnour! Pas dins lou cèu, e glòri pereilamoundaut!

₃₉Alor quàuquis-un di Farisen dóu mitan de la foulo ié diguèron à-n éu: Mèstre, charpas un pau vòsti disciple.

₄₀Ié respoundeguè: Vous dise iéu que s'aquésti se taison, li pèiro cridaran.

₄₁Estènt arriba proche, tre vèire la vilo, plourè sus elo, disènt:

₄₂Basto couneiguèsses, tu, au-mens vuei qu'es toun jour, ço que pòu t'adurre la pas! Mai aro acò 's escoundu à ta visto.

₄₃Tambèn van veni pèr tu li jour que t'envirounaran de valat, tis enemi, e t'embarraran e te sarraran de tout caire;

₄₄E pèr sòu te jitaran tu emai ti fiéu estrema dins ti bàrri, e noun te leissaran pèiro sus pèiro, pèr avé dessaupu lou tèms ounte Diéu te vesitè.

₄₅Estènt pièi intra dins lou tèmple, se boutè à n'en coussaia li vendèire e li croumpaire.

₄₆Ié disènt: Es escri: Moun oustau es l'oustau de la preguiero. Mai vautre n'avès fa 'no espelounco de larroun.

₄₇Em'acò, tóuti li jour, ensignavo dins lou tèmple. Li Prince di prèire pamens, emai lis Escribo e li catau dóu pople cercavon de lou perdre;

₄₈Mai trouvavon rèn pèr ié faire contro: car tout lou pople i'èro pendoula, que l'escoutavo.