₁Jesus a lavaraz ive d’he ziskibien: Red eo e c’hoarvezfe skoueriou fall; koulskoude malheur d’an hini a ro skouer fall. ₂Gwelloc’h e vez dezhan ma vez staget ouz he c’houzoug eur mean milin, hag ma vez taolet er mor, eged ma rofe skouer fall da hini euz ar re vihan‐man. ₃Likit evez ouzoc’h hoc’h‐unan. Mar hen deuz pec’het da vreur en da enep, repren anezhan; ha mar hen deuz keuz, pardon dezhan. ₄Ha mar hen deuz pec’het enep d’id seiz gwech en deiz ha mar teu seiz gwech en deiz‐ze da zistrei ouzid, ha da lavaret: Keuz em euz; pardon dezhan.

₅Hag an ebestel a lavaraz d’an Aotrou: Cresk enomp ar feiz. ₆Hag an Aotrou a lavaraz: Mar ho pije eur feiz ker braz hag eur c’hreunen sezo, e lavarjac’h d’ar vezen zicomor‐man: En em difram ac’halen ha kea d’en em blanta er mor; ar vezen a zentfe ouzoc’h.

₇Piou ac’hanoc’h, hag hen deuz eur mevel oc’h arat, pe o vessa, a lavar dezhan kerkent ha ma vez distro euz ar park: Tosta aman, hag en em laka ouz taol? ₈Daoust ha ne lavarfe ket dezhan kentoc’h: Aoz d’in va c’hoan, stard da c’houriz en‐dro d’id, ha servich ac’hanoun, ken am bezo debret hag evet; ha goude‐ze e tebri hag ec’h evi. ₉Daoust hag hen hen devezo anaoudegez‐vad d’ar mevel‐ze, evit beza great ar pez a oa bet gourc’hemenet dezhan? Ne gav ket d’in. ₁₀Evel‐se ive c’houi, pa ho pezo great kement a zo gourc’hemenet deoc’h, livirit: Servicherien didal‐voudec ez omp, rag n ’hon euz great nemed ar pez a oa dleet deomp da ober.

₁₁Digwezoud a reaz dezhan, en eur vond da Jerusalem, tremen dre greiz ar Samari hag ar Galile. ₁₂Ha pa oa oc’h antren en eur bourg, e teuaz d’hen dialben deg den lor, pere en em zalc’he pell diouthan; ₁₃hag int, o sevel ho mouez, a lavaraz: Jesus, Mestr, bez truez ouzimp! ₁₄Jesus pa velaz anezhe, a lavaraz dezhe: It, hag en em ziskouezit d’ar veleien. Hag e c’hoarvezaz pa oant o vond, ma oent neteet euz ho lorgnez. ₁₅Hag unan anezhe, o velet e oa rentet pare, a zistroaz var he c’hiz en eur veuli Doue a vouez huel; ₁₆hag en em daolaz e c’harz treid Jesus, he visach ouz an douar, o renta grasou dezhan. Hogen he‐man a oa eur Samaritan. ₁₇Jesus o komz outhan, a lavaraz: Ha n’inthi ket bet pareet ho dek? Peleac’h eta eo choumet an nao all? ₁₈N’euz nemed an estranjour‐man hag a zo distroet evit renta gloar da Zoue. ₁₉Neuze e lavaraz dezhan: Sav alese, kea, da feiz hen deuz da zaveteet.

₂₀Ar Farizianed, o veza goulennet diganthan peur e teuje rouantelez Doue, e respontaz dezhe: Rouantelez Doue na zeuio ket gant apparans; ₂₁ha ne vezo ket lavaret: Setu‐hen aman, pe: Setu‐hen a‐hont; rag setu, ema rouantelez Doue en ho kreiz.

₂₂Hag e lavaraz d’an diskibien: Dond a rai an deiziou ma ho pezo c’hoant da velet unan euz deiziou Mab an den, ha n’her gwelot ket. ₂₃Hag e vezo lavaret deoc’h: Setu‐hen aman, pe: Setu‐hen a‐hont; n’ez it ket, ha n’ho heullit ket. ₂₄Rag e‐c’hiz ma lugern al luc’heden euz an eil pen an oabl beteg egile, evel‐se ive ec’h apparisso Mab an den pa zeuio he zeiz. ₂₅Mes red eo dezhan da genta gouzanv kalz ha beza nac’het gant ar generation‐man. ₂₆Hag ar pez a c’hoarvezaz en deiziou Noe, a c’hoarvezo ive en amzer Mab an den: ₂₇an dud a zebre, a eve, a zimeze, hag a roe en priedelez, beteg an deiz ma c’hantreaz Noe ebarz an arc’h; hag an diluch a zeuaz hag ho distrujaz holl. ₂₈Kement‐se ive a c’hoarvezaz en amzer Lot; an dud a zebre, a eve, a brene, a verze, a blante hag a zave tiez; ₂₉mes en deiz ma sortiaz Lot euz a Sodom, eur glao tan ha soufr a gwezaz euz an env, hag ho distrujaz holl; ₃₀evel‐se e c’hoarvezo ive en devez ma c’happarisso Mab an den. ₃₁En deizze, an neb a vezo var an doen, hag hen devezo he veubl ebarz an ti, diwallo da zisken evit ho c’has ganthan; hag er memeus doare, an neb a vezo er meziou, diwallo da zistrei var he c’hiz. ₃₂Dalc’hit sonj euz a vreg Lot. ₃₃Piou‐benag a glasko savetei he vuez, he c’hollo; ha piou‐benag a gollo anezhi, he c’havo. ₃₄Lavaret a ran deoc’h, penaos en noz‐ze e vezo daou assambles en eur gwele; unan a vezo kemeret hag egile lezet; ₃₅diou a vezo o vala assambles, unan a vezo kemeret hag eben lezet; ₃₆daou a vezo er park, unan a vezo kemeret, hag egile lezet.

₃₇Hag o respont, e lever‐jont dezhan: E pe leac’h, Aotrou, e c’hoarvezo kement‐se? Hag hen a lavaraz dezhe: E pe leac’h‐benag ma vezo ar c’horf maro, eno en em zastumo an egled.

₁Jèsu diguè mai à si disciple: Es causo impoussiblo que noun arribe d'escandale; mai malur à-n-aquéu que n'es l'encauso!

₂Miés vaudrié pèr éu que ié boutèsson au còu uno pèiro mouniero, e que lou cabussèsson à la mar, que s'escandalisavo un d'aquéli pichounet.

₃Avisas-vous. Se toun fraire a peca contro tu, charpo-lou; e se se repènt, perdouno-ié.

₄Quand sèt cop pèr jour éu pequèsse contro tu, e que sèt cop pèr jour te revenguèsse trouva, en disènt: Me repènte; perdouno-ié.

₅E diguèron lis apoustòli au Segnour: Aumentas en nautre la fe.

₆Alor ié diguè lou Segnour: S'avès de fe coume un gran de serbe, dirés à-n-aquel amourié: Derrabo-te, e vai-te planta dins la mar; e vous óubeïra.

₇Quau es aquéu de vautre que, se se trovo d'avé 'n serviciau, bouié o pastre, ié digue, quouro tourno dóu champ: Vite, avanço, entaulo-te?

₈Es que ié dira pas, au countràri: Fai-me soupa: cencho-te, e serve-me d'aqui-qu'ague manja e begu; em'acò pièi, tu, manjaras e béuras?

₉Es que n'i'a d'óubligacioun à-n-aquéu serviciau, pèr avé fa ço que ié coumandavo?

₁₀Pènse pas. Ansin vautre, quand aurés coumpli tout ço que vous es coumanda, digas: Sian de servidou inutile; ço que devian faire l'avèn fa.

₁₁E s'anè trouva que, tout en s'enanant vers Jerusalèn, éu passè pèr li counfigno de la Samarìo e de la Galilèio.

₁₂Em'acò, coume intravo dins uno bourgado, ié venguèron au rescontre dès ladre. Mai se tenguèron liuen,

₁₃E aussèron la voues, disènt: Jèsu, noste Mèstre, agués pieta de nautre.

₁₄Tant-lèu li veguè, ié diguè: Anas, fasès-vous vèire i prèire. E dóu tèms que i'anavon, s'encapèron gari.

₁₅Un d'éli, de se vèire mounde, revirè camin, cridant à pleno voues glòri à Diéu.

₁₆E toumbè d'aboucoun i pèd de Jèsu, fasènt soun gramaci. Or, aquéu-d'aqui èro Samaritan.

₁₇Alor Jèsu ié venguè: Es que n'i'a pas dès de gari? e li nòu autre ounte soun?

₁₈Ansin se n'es ges trouva que s'entour-nèsse e que rendeguèsse glòri à Diéu, senoun aquel estrangié.

₁₉E ié diguè: Ausso-te, vai-t'en, que ta fe t'a sauva.

₂₀Ié deman èron li Farisen: Quouro vendra lou reiaume de Diéu? Ié respoundeguè: Noun vendra lou reiaume de Diéu, que lou poscon vèire.

₂₁E diran pas: Vès, es eici! o: vès, es aqui. Car, vesès, lou reiaume de Diéu es au dedins de vautre.

₂₂Diguè pièi à si disciple: Vendra lou tèms que vous fara gau de vèire un jour dóu Fiéu de l'ome, e lou veirés pas.

₂₃De gènt vous diran: Vès, es eici! vès, es aqui! I'anés pas, e noun li seguigués.

₂₄Dóumaci, coume l'uiau lampejo e 'sbrihaudo d'un bout à l'autre dóu cèu, ansin sara lou Fiéu de l'ome en soun jour.

₂₅Mai d'en proumié fau que soufrigue bravamen, e que siegue rebufa pèr aquesto generacioun.

₂₆E coume acò se passè au tèms de Nouvè, se passara tambèn au tèms dóu Fiéu de l'ome.

₂₇Se manjavo e se bevié, li gènt se maridavon e maridavon si chato, enjusquo au jour ounte Nouvè intrè dins l'archo; em'acò venguè l'endoulible que li perdeguè tóuti.

₂₈E peréu coume acò se passè au tèms de Lot: se manjavo e se bevié; li gènt croumpavon e vendien, plantavon e bastissien.

₂₉Mai lou jour que Lot sourtiguè de Soudomo, plóuguè dóu cèu uno raisso de fiò e de sóupre que li perdeguè tóuti.

₃₀Ansin se passaran li causo, lou jour que lou Fiéu de l'ome se revelara.

₃₁En aquelo ouro, aquéu que sara sus sa téulisso, e qu'aura si besougno dins soun oustau, que davale pas pèr li prene; e aquéu que sara au champ que s'entourne pas ni-mai,

₃₂Agués souvenènço de la femo de Lot.

₃₃Qu cercara de sauva sa vido, la perdra; e qu la perdra, la sauvara.

₃₄Vous l'afourtisse, dins aquelo niue d'aqui, n'i'aura dous dins lou meme lié: l'un sara pres e l'autre leissa.

₃₅Dos femo moulinaran à soun moulin: l'uno sara presso, e l'autro leissado. Dous ome saran dins uno terro: l'un sara pres, e l'autre leissa.

₃₆E de ié dire, éli: Ounte sara 'cò, Segnour?

₃₇E ié respoundeguè: Pertout mounte sara lou cors, aqui tambèn s'acamparan lis aiglo.