₁Jesus a lavare ive d’he ziskibien: Eun den pinvidic hen doa eur mevel hag a oa tamallet diraz’han da veza gwall implijet he vadou. ₂He Aotrou hen galvaz eta hag a lavaraz dezhan: Petra a glevan‐me lavaret divar da ben? Rent count d’in euz an implij ec’h euz great euz va danvez; rag ne halli ken a‐viziken gouarn va madou. ₃Neuze ar mevel a lavaraz enhan he‐unan: Petra a rin‐me, pa’z eo gwir va mestr a lam va c’harg diganen? Na hellan ket labourat an douar, ha mêz em befe o vond da glask an aluzen. ₄Me a oar petra a rin, evit gallout, pa vezo lammet va c’harg diganen, kaout tud d’am digemer en ho ziez. ₅Neuze e c’halvaz, an eil goude egile, kement hini a dlie eun dra‐benag d’he Aotrou, hag e lavaraz d’ar c’henta: Pegement a dleez‐te d’am Aotrou? ₆He‐man a respontaz: Kant muzurat eol. Hag ar mevel a lavaraz dezhan: Setu aze da villet; azez aman, ha scriv rag‐tal eur billet a hanter‐kant. ₇Goude‐ze e lavaraz da unan all: Ha te, pegement a dleez‐te? He‐man a lavaraz: Kant muzurat gwiniz. Hag ar mevel a lavaraz dezhan: Kemer da villet, ha gra d’in eur billet a bevar‐ugent. ₈Hag ar mestr a roaz meulodi d’ar mevel disleal‐ze dre ma oa bet habil en kement‐se; rag bugale ar bed‐man a zo finnoc’h en ho generation, eged bugale ar sclerijen.

₉Ha me a lavar deoc’h: Gounezit mignoned gant ar madou injust, evit gallout, pa zigwezo deoc’h mervel, beza recevet ganthe en tabernaclou eternel. ₁₀An hini a zo fidel en traou dister a vezo ive fidel en traou braz; hag an hini a zo disleal en traou dister a vezo disleal ive er re vraz. ₁₁Evel‐se ma n’ed oc’h ket bet fidel er madou injust, piou a fizio enoc’h ar madou gwirion? ₁₂Ha ma n’ed oc’h ket bet fidel gant ar pez a zo d’ar re all, piou a roio deoc’h ar pez a zo deoc’h?

₁₃Servicher e‐bed na hell servicha daou vestr; rag, pe e kasaio unan, hag e karo egile; pe otramant hen devezo attachamant ouz unan, hag e tisprijo egile. Na hellit ket servicha Doue ha Mammon.

₁₄Ar Farizianed, pere a oa tud avarisius, a zelaoue kement‐se holl, hag a rea goab anezhan.

₁₅Hag hen a lavaraz dezhe: Evidoc’h‐hu, c’houi a glask tremen evit tud just dirag an dud; mes Doue a anavez ho calonou; rag ar pez a zo huel dirag an dud a zo eun abomination dirag Doue. ₁₆Al lezen hag ar brofeted a ia bete Ian; abaoe an amzer‐ze rouantelez Doue a zo prezeget, ha pep hini a ia ebarz dre fors. ₁₇Mes kentoc’h e tremeno an env hag an douar eged na vanko an distera lizeren euz al lezen. ₁₈Piou‐benag a gas kuit he vreg, hag a zimez da unan all, a ra avoultriach, hag an neb a zimez d’an hini a zo bet kasset kuit gant he fried, a ra avoultriach.

₁₉Bez’ e oa eun den pinvidic hag a oa gwisket gant pourpr ha gant lien moan, hag a veve bemdez e‐kreiz an abondans hag al lorc’haj. ₂₀Bez’ e oa ive eun den paour, hanvet Lazar, hag a oa gourvezet e‐tal he zor, golcet a c’houliou; ₂₁ha karet hen dije gallout terri he naoun gant ar bruzun a gweze divar daol an den pinvidic; hag ar chass zo‐ken a zeue, hag a lippe he c’houliou. ₂₂Hogen digwezoud a reaz d’an den paour mervel, hag e oe douget gant an elez var galon Abraham; an den pinvidic a varvaz ive, hag e oe sebeliet. ₂₃Hag o veza en ifern, e‐kreiz an tourmanchou, e savaz he zaou‐lagad, hag e velaz Abraham a‐ziabell, ha Lazar var he galon; hag hen o crial, a lavaraz: ₂₄Abraham, va zad, kemer truez ouzin, ha digas Lazar, evit ma lakai pen he viz en dour, da freskaad d’in va zeod: rag gwall dourmantet oun e‐kreiz an tan‐man. ₂₅Mes Abraham a respontaz: Va mab, dalc’h sonj penaos ec’h euz bet da vadou e‐pad da vuez, pa hen deuz bet Lazar he boaniou; breman ez eo consolet, ha te a zo en tourmanchou. ₂₆Ouz‐pen‐ze, eun abim braz a zo etre c’houi ha ni, en hevelep doare ar re a fellfe dezhe mond ac’halen beteg enoc’h, na halfent ket; na ken neubeud ar re a fellfe dezhe dond ac’halese beteg enomp. ₂₇Neuze an de pinvidic a lavaraz: Da bedi a ran eta Abraham, va zad, da gas Lazar da di va zad, ₂₈(rag bez’ em euz pemp breur), evit ma vezo test dezhe var gement‐man, gant aoun na zeufent ive ho‐unan el leac’h‐man a dourmant. ₂₉Abraham a respontaz dezhan: Bez’ ho deuz Moises hag ar brofeted; ra zelaouint anezhe. ₃₀An den pinvidic a lavaraz: Nann, Abraham, va zad; mes mar d’a unan‐benag euz ar re varo d’ho c’havout, en em gonvertissint. ₃₁Hag Abraham a lavaraz dezhan: Ma na zelaouont ket Moises hag ar brofeted, na gredint ket ken neubeud, ha pa zavfe unan euz a‐douez ar re varo.

₁Jèsu disié peréu à si disciple: Un catau se trouvavo d'avé 'n baile, que lou venguèron acusa de ié degaia soun viéure.

₂Lou mandè querre e ié faguè: Dequé m'an di de tu? rènde-me comte de ta beilié; partènt d'aro, dóumaci, pourras plus beileja.

₃Alor lou baile dintre éu se pensè: Que farai, aro que moun mèstre me lèvo de baile? Fouire, lou pode pas; mendica, me fai vergougno.

₄Sabe dequé farai pèr se 'n-cop m'auran leva lou gouvèr, trouva d'oustau que m'aculi-gon.

₅Aguènt dounc fa veni à-de-rèng li debitour de soun mèstre, diguè au proumié: Quant ié dèves à moun mèstre?

₆Aquest venguè: Cènt barriéu d'òli. Lou baile ié diguè: Reprene toun papié, assèto-te lèu e marco-n'en cinquanto.

₇Venguè pièi à-n-un autre: E tu, quant dèves? Aquéu diguè: Cènt cargo de blad. Éu ié respoundeguè: Reprene ta biheto, e marco-n'en vuetanto.

₈Lou mèstre lausè lou baile catiéu qu'avié prudentamen agi: es que li fiéu dóu siècle soun mai avisa dins sis afaire que li fiéu de la lumiero.

₉E iéu vous dise à vautre: Fasès-vous d'ami emé li richesso cativo, pèr que vous reçaupon éli, quouro sarés au bout, dins lis etèrni tabernacle.

₁₀Quau es fidèu dins li méndri causo, estam-bèn fidèu dins li grando; e quau dins li méndri causo es injuste, tambèn dins li grando éu l'es.

₁₁Adounc se noun sias esta fidèu dins li richesso injusto, quau vous fisara li veritablo?

₁₂E se noun sias esta fidèu dins ço qu'es dis autre, quau vous dounara ço qu'es vostre?

₁₃Res pòu servi dous mèstre: car n'aura un en òdi e l'autre en afecioun, o bèn s'estacara à l'un e mespresara l'autre. Poudès pas servi Diéu e Manmoun.

₁₄Or, li Farisen, qu'acò'ro d'avare, escoutavon tóuti aquéli causo e se trufavon d'éu.

₁₅E ié diguè: Vautre, cercas de faire vòsti juste davans lis ome; mai Diéu counèis vòsti cor: car ço que pèr lis ome es grand es uno abouminacioun davans Diéu.

₁₆La Lèi e li Proufèto an dura enjusquo à Jan; desempièi, lou reiaume de Diéu es anouncia, e cadun se forço pèr i'intra.

₁₇Es mai eisa que lou cèu e la terro passon, qu'uno souleto letro toumbe de la lèi.

₁₈Quau enmando sa mouié e n'espouso uno autro, fai un adultèri; e quau espouso aquelo que soun ome a 'nmandado, fai un adultèri.

₁₉I'avié 'n richas, qu'èro abiha de pourpro e de lin, e que taulejavo tóuti li jour magnificamen.

₂₀I'avié tambèn un pauras, nouma Lazàri, qu'èro coucha davans sa porto, tout plen de mau,

₂₁Barbelant de se ressacia di brenigo que toumbavon de la taulo dóu riche, e res n'i'en dounavo; mai li chin venien, e lipavon si plago.

₂₂Or, se capito que lou paure mouriguè, e lou pourtèron, lis ange, dins lou sen d'Abram. Mouriguè tambèn lou riche, e fuguè 'nseveli dins l'infèr.

₂₃E aussant lis uei, d'enterin qu'èro dins li suplice, veguè Abram de liuen, emé Lazàri dins soun sen.

₂₄En bramant, éu diguè: Paire Abram, agués pieta de iéu, e mandas Lazàri, que sausse lou bout de soun det dins l'aigo, pèr me refresca la lengo, dóumaci reboulisse dins aquesto flamado.

₂₅Mai ié diguè Abram: Moun fiéu, ensou-vène-te qu'as agu ta part de bèn en ta vido, e Lazàri peréu sa part de mau; or, à l'ouro d'aro, es dins lou soulas, éu, e tu dins lou reboulimen.

₂₆De mai, i'a entre nautre e vautre un grand garagai establi pèr de bon; de maniero qu'aquéli que voudrien d'eiçamount passa vers vautre, o d'eilavau passa eici, lou podon pas.

₂₇Lou riche diguè: Au-mens, paire, vous n'en prègue, mandas-lou à l'oustau de moun paire, —

₂₈Ai cinq fraire, dóumaci — pèr que lis avertigue d'acò, e noun vèngon, éli tambèn, dins aquest infernas.

₂₉E ié venguè Abram: An Mouïse e li Proufèto; que lis escouton.

₃₀Mai éu restoublè: Nàni, paire Abram; mai se quaucun di mort li vai trouva, faran penitènci.

₃₁Abram ié diguè: S'escouton ni Mouïse ni li Proufèto, un di mort aurié bèu reveni, éli creiran pas.