₁Jesus o veza antreet, eun devez a zabbat, en ti unan euz ar re genta e‐touez ar Farizianed, evit debri ganthan, ar Farizianed a zelle piz outhan.

₂Hogen, beza e oa diraz’han eun den hydropic. ₃Ha Jesus, o commans da gomz, a lavaraz d’an doctored euz al lezen ha d’ar Farizianed: Ha permetet eo iac’haad eun den da zeiz ar sabbat? ₄Hag ar re‐man na respontjont ger e‐bed. Neuze, o kemeret an den klanv, e iac’heaz anezhan hag hen kassaz kuit. ₅Neuze e lavaraz dezhe: Pehini ac’hanoc’h, mar teufe he azen pe he eujen da gweza en eur punz, n’hen tennfe ket kerkent ac’hane devez ar sabbat? ₆Ha ne helljont ket respont dezhan var gement‐se.

₇Lavaret a reaz ive eur barabolen d’ar re a oa pedet, o velet anezhe o choazar plasou kenta; hag e lavaraz dezhe: ₈Pa vezi pedet gant unan‐benag da eun eured, diwall da gemer ar plas kenta, gant aoun n’en em gavfe en touez an dud pedet unan‐benag muioc’h a galite eged’oud; ₉ha na deufe an hini hen deuz pedet ac’hanoc’h ho taou, da lavaret d’id: Ro plas da he‐man; ha na pefe neuze ar vêz da veza lakeat er plas diveza. ₁₀Mes, pa vezi pedet, kea da azeza er plas diveza, ha pa zeui an hini hen deuz da bedet, e lavaro d’id: Va mignon, sav huelloc’h. Neuze kement‐se a rai henor d’id dirag ar re a vezo ouz taol ganez. ₁₁Rag piou‐benag en em huella, a vezo izelleet, ha piou‐benag en em izella, a vezo huelleet.

₁₂Ha Jesus a lavare d’an hini hen doa he bedet: Pa ri eul lein pe eur goan, na bed na da vignoned, na da vreudeur, na da gerent, na da amezeien pinvidic, gant aoun na bedfent ac’hanoud d’ho zro, ha na vez rentet d’id kement‐all. ₁₃Mes, pa ri eur fest, ped ar beorien, ar re vac’haniet, ar re gam hag ar re dall; ₁₄hag e vezi eürus dre n’ho deuz netra da renta d’id; rag rentet e vezo d’id e resurrection ar re just.

₁₅Unan euz ar re a oa ouz taol ganthan, o veza klevet kement‐se, a lavaraz dezhan: Eürus an hini a zebro bara en rouantelez Doue!

₁₆Jesus a lavaraz dezhan: Eun den a reaz eur goan vraz, hag a bedaz kalz a dud; ₁₇ha pa oa poent koan, e kassaz he zervicher da lavaret d’ar re a oa pedet: Deuit, rag prest eo pep tra. ₁₈Neuze en em lekejont holl a‐unan da ober digareziou. Ar c’henta a lavaraz dezhan: Me em euz prenet douar hag a rank mond d’he velet; da bedi a ran d’am escuzi. ₁₉Hag eun all a lavaraz: Me em euz prenet pemp coublad eujened, hag ez an d’ho amprouvi; da bedi a ran d’am escuzi. ₂₀Hag eun all a lavaraz: Me a zo nevez dimezet, hag evel se ne hellan ket mond. ₂₁Hag ar servicher, o veza distro, a ziscleriaz kement‐se d’he vestr. Neuze ar pen‐tiegez, droug enhan, a lavaraz d’he zervicher: Kea buhan ac’halese var ar plasennou ha dre ruiou kear, ha digas aman ar beorien, an dud afflijet, ar re gam, hag ar re dall. ₂₂Goude‐ze ar servicher a lavaraz dezhan: Aotrou, ar pez ec’h euz gourc’hemenet a zo great, hag ez euz c’hoas plas. ₂₃Hag an Aotrou a lavaraz d’ar servicher: Kea dre an hentchou, hag a‐hed ar girzier, ha gra d’ar re a vezo eno antren, evit ma vezo tud leiz an ti. ₂₄Rag me hen lavar deoc’h, hini euz an dud a oa bet pedet na da nvai euz va c’hoan.

₂₅O veza ma oa eur bobl vraz o vond ganthan, e tistroaz hag e lavaraz dezhe: ₂₆Mar teu unan‐benag d’am c’havout, ha ma ne deu da gasaad he dad, he vam, he vreg, he vugale, he vreudeur, he c’hoarezed, ha zo‐ken he vuez he‐unan, na hell ket beza diskibl d’in. ₂₇Ha piou‐benag na zoug ket he groaz, ha na heul ket ac’hanoun na hell ket beza diskibl d’in. ₂₈Rag pehini ac’hanoc’h, mar hen deuz c’hoant da zevel eun tour, n’ec’h a ket da genta da azeza, ha ne ra ket he gount, evit gouzoud hag hen hen deuz awalc’h evit peur‐ober anezhan? ₂₉Gant aoun, goude m’hen devezo poset ar fondamant, ha n’hen devezo ket gallet echui, na deufe ar re holl a velo kement‐se, da ober goab anezhan, ha da lavaret: ₃₀An den‐ze hen deuz commanset da vatissa, ha n’hen deuz ket gallet peur‐achui. ₃₁Pe c’hoas, pehini eo ar roue a ia da ober brezel ouz eur roue all, ha n’ec’h a ket da azeza da genta, ha ne gemer ket cuzul evit gouzoud hag hen a hallo mond gant deg mil den, a‐enep an hini a zeu var‐n’ezhan gant ugent mil. ₃₂Anez kement‐se, e‐keit ma ema c’hoas pell egile, e kas d’hen kavout kannaded, evit goulen ar peoc’h. ₃₃Evel‐se eta piou‐benag en ho touez ha na zilez ket kement hen deuz, na hell ket beza diskibl d’in.

₃₄Eun dra vad eo an holen; mes mar teu an holen da goll he vlaz, gant petra ec’h hallohen beza sallet? ₃₅N’eo mad, nag evit an douar, nag evit an teil; hen teurel a rer er meaz. Ra zelaouo an neb hen deuz diou‐skouarn da glevet.

₁Se rescontro que Jèsu intrè dins l'oustau d'un di principau Farisen, un jour de sabat, pèr ié manja 'n moussèu; em'acò éli lou tenien d'à ment.

₂Or, veici qu'un ome boufre se capitavo davans éu.

₃E, prenènt la paraulo, Jèsu diguè i Dóutour de la lèi em' i Farisen: Es-ti permés de gari lou jour dóu sabat?

₄Mai éli restèron mut. Em'acò éu, prenènt aquel ome pèr la man, lou gariguè e l'enmandè.

₅E tourna-mai s'adreissant à-n-éli ié diguè: Qu d'entre vautre, se soun ase o soun biòu toumbo dins un pous, noun lou davero lèu-lèu, meme un jour sabat?

₆E poudien rèn ié respondre à-n-acò-d'aqui.

₇S'adreissè pièi i counvida, e de li vèire coume chausissien li proumié sèti, ié diguè en parabolo:

₈Quouro te counvidon en de noço, noun t'entaules à, la proumiero plaço, cregnènço qu'un de mai ounourable que tu siegue de counvit;

₉Em'acò vèngue l'oste, que touti dous vous a counvida, e te digue: Douno la plaço à-n-aquest; e alor faudra que vagues, emé la vergougno, te teni au darrié rèng.

₁₀Mai, quouro te fan uno counvidacioun, vai-ié e bouto-te lou bèu darrié de tóuti, per que, se 'n-cop vendra toun counvidaire, éu te digue: Moun bon, mounto plus aut. E alor saras englouria davans touto la taulado.

₁₁Dóumaci qu s'enausso l'abeissaran, e qu s'abaisso l'enaussaran.

₁₂Diguè peréu à-n-aquéu que l'avié counvida. Quouro fas un dina o 'n soupa, sones pas tis ami nimai ti fraire, nimai ti parènt, nimai ti vesin que soun riche, cregnènço que t'enviton éli peréu, e qu'acò te siegue un rendut.

₁₃Mai quouro fas un festin, sono li paure, lis estroupia, li goi e lis avugle;

₁₄E benurous saras, qu' an pas pèr te lou rèndre, car te sara rendu à la resurreicioun di juste.

₁₅Entre avé ausi aquéli paraulo, un di taulejaire ié diguè: Benurous aquéu que manjara de pan dins lou reiaume de Diéu!

₁₆Alor Jèsu ié venguè: Un ome faguè 'no grando soupado, e ié counvidè abord de mounde.

₁₇E mandè soun varlet, à l'ouro de la soupado, pèr dire i counvida de veni, que tout èro lèst.

₁₈Em'acò tóuti coumencèron de cerca d'escuso. Lou proumié ié diguè: Ai croumpa 'no bastido, e necessarimen fau que la vague vèire; te n'en prègue, fai-me 'scuso.

₁₉Lou segound diguè: Ai croumpa cinq couble de biòu, e vau lis assaja; te n'en prègue, fai-me 'scuso.

₂₀Un autre diguè: Me siéu acampa 'no femo, e ansin pode pas i'ana.

₂₁E, de retour, lou varlet rapourtè 'içò à soun mèstre. Alor lou paire de famiho, en coulèro, diguè à soun varlet: Vai-t'en lèu sus li plaço e dins li carriero de la vilo; e li paure e lis endeca, e lis avugle e li goi, fai-lèi intra eici.

₂₂E diguè lou varlet: Mèstre, s'es fa coume avès di, mai i'a 'ncaro de plaço.

₂₃E diguè lou mèstre au varlet: Vai-t'en dins li camin e de-long di baragno, e forço lou mounde d'intra, que moun oustau siegue plen.

₂₄Car, vous lou dise, pas-un d'aquéli qu'èron esta counvida, tastara de ma soupado.

₂₅Or, de moulounado de pople marchavon emé Jèsu; e se virant vers éli, éu ié diguè:

₂₆Se quaucun vèn vers iéu, e noun ahis soun paire e sa maire, e sa mouié e sis enfant, e si fraire e si sorre, e meme sa propro vido, pòu pas èstre moun disciple.

₂₇E qu noun porto sa crous e noun me seguis, pòu pas èstre moun disciple.

₂₈Dóumaci, quau es aquéu de vautre qu'en voulènt basti uno tourre, noun s'assèto proumié pèr faire lou comte di despènso que soun necessàri, e vèire s' a de que l'acaba;

₂₉Cregnènço qu'après avé bouta li foundamento, éu noun posque l'acaba, e que tóuti aquéli que veiran acò coumençon de se trufa d'éu,

₃₀En disènt: Aquel ome s'es mes à basti e n'a pas pouscu acaba?

₃₁O bèn quau es lou rèi, à mand de leva guerro contro un autre rèi, que noun s'assèto proumié pèr eisamina se pòu, emé dès milo ome, marcha contro aquéu qu'emé vint milo s'avanço sus éu?

₃₂Se lou pòu pas, d'enterin que l'autre rèi es encaro liuen, éu ié mando uno embassado, e ié parlo de faire la pas.

₃₃Ansin dounc, aquéu de vautre que noun renóuncio à tout ço qu' a, pòu pas èstre moun disciple.

₃₄Es bono la sau; mai se la sau s'esvano, emé que la salaran?

₃₅Noun sièr plus ni pèr la terro, ni pèr lou femié; mai la jitaran deforo. Quau a d'auriho pèr entèndre, qu'entènde.