₁En amzer‐ze, eur re‐benag euz an dud a oa eno, a gontaz da Jesus petra a oa erruet gant tud euz ar Galile, penaos hen doa Pilat mesket ho goad gant goad ho zacrifisou. ₂Ha Jesus, o respout, a lavaraz dezhe: Ha sonjal a ra deoc’h‐hu e tle ar Galileed‐se beza bet brassoc’h pec’herien eged an holl Galileed all, abalamour ma’z eo arruet kement‐man ganthe? ₃Nann, a lavaran deoc’h; mes mar n’en em gonvertissit ket, c’houi a berisso holl er memeus doare. ₄Pe c’hoas, ha sonjal a ra deoc’h‐hu e tle an triouec’h den‐ze var bere e kwezaz tour Siloe, hag a oe lazet dindan‐han, beza bet brassoc’h pec’herien eged an holl habitanded euz a Jerusalem? ₅Nann, a lavaran deoc’h; mes mar n’en em gonvertissit ket, c’houi a berisso holl er memeus doare.

₆Lavaret a reaz ive ar barabolen‐man: Eun den hen doa eur vezen‐fiez plantet en he winien, hag e teuaz da glask frouez enhi, ha ne gavaz hini e‐bed. ₇Neuze e lavaraz d’an hini a laboure ar winien: Setu, tri bloaz zo dija ma teuan da glask frouez er vezen‐fiez‐man, heb kavoud hini e‐bed: troc’h anezhi eta, perag e choumfe aman da goll douar? ₈Al labourer a respontaz: Aotrou, lez anezhi c’hoas ar bloaz‐man, ken am bezo toullet en‐dro dezhi, ha lakeat teil ganthi. ₉Marteze e teui da zougen frouez, ha ma ne ra ket, neuze e troc’hi anezhi.

₁₀E‐pad ma oa Jesus o kelen en eur sinagog, da zeiz ar sabbat, ₁₁setu ma en em gavaz eno eur plac’h hag a oa possedet gant eur spered a zalc’he anezhi klanv abaoe triouec’h vloaz; daou‐bleget e oa, ha ne oa ket evit en em eüna. ₁₂Jesus, o velet anezhi, he galvaz, hag a lavaraz dezhi: Plac’h, delivret oud euz da glenved. ₁₃Hag ec’h astennaz he zaouarn varnezhi; ha kerkent e savaz soun en he za, hag e rentaz gloar da Zoue.

₁₄Mes chef ar sinagog, o veza droug enhan abalamour m’hen doa Jesus iac’heet eun den da zeiz ar sabbat, a zavaz he vouez hag a lavaraz d’ar bobl: Beza ez euz c’houec’h devez en pere e tleer labourat; deuit eta en deiziou‐ze evit beza iac’heet, ha na deuit ket da zeiz ar sabbat. ₁₅Mes an Aotrou a respontaz dezhan: Hipocrit ma’z oud, daoust ha pep hini ac’hanoc’h‐hu ne zistag ket he eujen pe he azen euz ho c’hraou, deiz ar sabbat, evit ho c’has d’an dour? ₁₆Daoust ha ne oa ket deread ive, deiz ar sabbat, delivra euz he chaden ar verc’h‐man da Abraham, pehini a oa dalc’het stag gant Satan, abaoe triouec’h vloaz?

₁₇E‐pad ma oa o komz evel‐se, he holl enebourien a zeue mêz dezhe, hag ar bobl holl a oa er joa abalamour d’an traou kaer a rea.

₁₈Neuze e lavaraz: Ouz petra eo henvel rouantelez Doue, hag ouz petra e comparachin‐me anezhi? ₁₉Henvel eo ouz eur c’hreunen moutard a vez kemeret gant eun den hag hadet ganthan en he jardin; sevel a ra, hag e teu da veza eur vezen vraz, en hevelep doare ma teu al lapoused euz an env da ober ho demeurans e‐touez he brancou.

₂₀Lavaret a reaz c’hoas: Ouz petra e comparachin‐me rouantelez Doue? ₂₁Henvel eo ouz eun tam goell a vez kemeret gant eur vaouez, ha lakeat ganthi en tri muzurad bleud, ken a vez go an toaz holl.

₂₂Ha Jesus a iea dre ar c’heariou hag ar villajennou, en eur gelen hag o terc’hel da vond etrezeg Jerusalem.

₂₃Hag unan‐benag a lavaraz dezhan: Aotrou, ha gwir eo ne vezo salvet nemed neubeud a dud? ₂₄Hag hen a lavaraz dezhe: Lakit hoc’h holl boan da antren dre an nor striz; rag me eo hen lavar deoc’h, kalz a glasko mond ebarz, heb gallout dond a‐ben. ₂₅Pa vezo antreet an tad a famill, ha pa hen devezo serret an nor var he lerc’h, ha pa deuot c’houi, tapet er meaz, da skei var an nor ha da lavaret: Aotrou, Aotrou, digor deomp; hen a responto: N’ouzon ket euz a beleac’h ez oc’h. ₂₆C’houi a lavaro neuze: Debri hag eva hon euz great diraz’oud, ha prezeget ec’h euz var hor plasennou public. ₂₇Hag hen a responto: N’ouzon ket a beleac’h ez oc’h, a lavaran deoc’h; tec’hit kuit diouzin c’houi holl pere en em ro d’ar fallentez. ₂₈Eno e vezo gwelvan ha skrigndent, pa velot Abraham, Isaac, ha Jacob hag an holl brofeted en rouantelez Doue, ha pa viot c’houi taolet er meaz. ₂₉Hag e teuio tud euz ar Sao‐heol hag euz ar C’huzheol, hag euz an Hanter‐noz, hag euz ar C’hreiz‐deiz, pere a vezo diouc’h taol en rouantelez Doue. ₃₀Ha setu aman: lod euz ar re diveza a vezo da genta, ha lod euz ar re genta a vezo da ziveza.

₃₁Er memeus devez, unan‐benag euz ar Farizianed a zeuaz da lavaret dezhan: En em denn ac’hann, ha kea kuit; rag Herodes a glask da lakaad d’ar maro. ₃₂Hag e lavaraz dezhe: It ha livirit d’al louarn‐ze: Setu aman, kas a ran kuit an drouk‐sperejou, hirio ha varc’hoas ec’h achuan da barea ar re glanv, hag an trede dervez e vezo peur‐achu d’in. ₃₃Koulskoude, red eo d’in bale hirio, varc’hoas hag an deiz varlerc’h, rag ne c’hoarvez gant profet e‐bed mervel er meaz euz a Jerusalem. ₃₄Jerusalem, Jerusalem, te pehini a laka ar brofeted d’ar maro, hag a laz a daoliou mein ar re a vez digasset d’id, na ped gwech em euz‐me c’hoanteet dastum da vugale, evel ma tastum ar iar he lapousedigou dindan he diou‐askel, ha n’eo ket bet falvezet deoc’h! ₃₅Setu breman ho ti o vond da choum goullo, ha me hen lavar deoc’h en gwirionez, n’em gwelfoc’h mui a‐viziken, ken a lavarfoc’h: Benniget ra vezo an hini a zeu en hano an Aotrou.

₁Se trouvavo aqui, dins aquéu tèms, quàuqui persouno que parlèron à Jèsu di Galileien que Pilato n'avié mescla lou sang em'aquéu de si sacrifice d'éli.

₂E. Jèsu, prenènt la paraulo, ié diguè: Vous cresès qu'aquéli Galileien fuguèsson pecadou mai que tóuti lis àutri Galileien, sufis que lis an trata d'aquéu biais?

₃Nàni, vous lou dise; mai se fasès pas penitènci, perirés tóuti egalamen.

₄Coume aquéli dès-e-vue persouno que ié toumbè dessus la tourre de Silouè, e que fuguèron tuado: vous cresès qu'èron li mai coupablo de tóuti lis abitant de Jerusalèn?

₅Nàni, vous lou dise; mai se fasès pas penitènci, perirés tóuti egalamen.

₆Em'acò ié disié peréu aquesto parabolo: Un ome avié 'no figuiero plantado dins sa vigno, e venguè ié querre de fru, mai n'en trouvè ges.

₇Alor digue au vigneiroun: Ve, fai li tres an que vène querre de frucho sus aquelo figuiero, e n'en trove ges. Copo-la dounc; dequ' óucupo encaro lou terren?

₈Lou vigneiroun ié respoundeguè: Mèstre, leissas-la encaro aquest an, qu'enterin la descaussarai e ié metrai de femié.

₉Proubable, cargara de fru; se de noun, après, la couparés.

₁₀Or, Jèsu ensignavo dins la sinagogo, li jour de sabat.

₁₁Em'acò venguè 'no femo poussedado d'un esperit que la tenié malauto desempièi dès-e-vuech an; e èro courbado bèn tant que de ges de modo poudié regarda en aut.

₁₂Tre la vèire, Jèsu la faguè veni contro éu, e ié diguè: Femo, liberado siés de ta malagno.

₁₃E i'impausè li man; e tout-d'un-tèms revenguè drecho, e rendié glòri à Diéu.

₁₄Mai prenguè la paraulo lou priéu de la sinagogo, endigna que Jèsu aguèsse gari un jour de sabat; e disié au mounde: I'a sièis jour que se dèu travaia; venès dounc aquéli jour pèr vous faire gari, e noun lou jour dóu sabat.

₁₅Lou Segnour, ié respoundènt, diguè: Ipoucrito, es que cadun de vautre, lou jour dóu sabat, destaco pas soun biòu o soun ase de la grùpi e li meno à l'abéuradou?

₁₆E aquelo fiho d'Abram, que Satan avié 'stacado, vaqui dès-e-vuech an, noun falié dounc la leva d'aquelo estaco, lou jour dóu sabat?

₁₇E d'enterin qu'ansin parlavo, n'en venien rouge tóuti sis aversàri; e tout lou pople èro dins la gau, de ié vèire faire tant d'obro glou-riouso.

₁₈Disié tambèn: En que sèmblo lou reiaume de Diéu, e 'mé que lou coumpararai?

₁₉Sèmblo au gran de serbe qu'un ome a pres e semena dins soun jardin: i'a creigu e 's devengu 'n grand aubre, e lis aucèu de l'èr se soun pausa dins si branco.

₂₀Diguè mai: En que coumpararai lou reiaume de Diéu?

₂₁Sèmblo au levame qu'uno femo a pres e pausa dins tres cosso de farino, d'aqui-que tout siegue espoumpi.

₂₂E s'enanavo pèr li vilo e li vilage, ensignant, e fasènt camin vers Jerusalèn.

₂₃Quaucun ié demandè: Segnour, es que n'i'a gaire de sauva? Sus acò éu diguè au pople:

₂₄Viras-vous de biais pèr intra de la porto estrecho; dóumaci n'i'a de bèu, vous lou dise, que cercaran d'intra, e noun pourran.

₂₅E se 'n-cop sara dedins, lou paire de famiho, e qu'aura clava la porto, vautre, estènt deforo, coumençarés de turta contro la porto, en disènt: Segnour, durbès-nous; mai éu vous respoundra: Sabe pas, vous-autre, d'ounte sias.

₂₆Alor vous boutarés à dire: Avèn manja davans vous, emai begu, e sus nòsti plaço avès ensigna.

₂₇E vous respoundra: Sabe pas, vous-autre, d'ounte sias; levas-vous de davans iéu, vàutri tóuti, artisan d'iniqueta.

₂₈Aqui n'i'aura de plour e de crenihamen de dènt, quouro veirés Abram, Isa e Jacob, emai tóuti li Proufèto dins lou reiaume de Diéu, e que vautre sarés bouta deforo.

₂₉E n'en vendra dóu Levant e dóu Pounènt, de l'Aguieloun e dóu Miejour, e s'en-taularan dins lou reiaume de Diéu.

₃₀E vaqui, es li darrié que saran li proumié, e li proumié que saran li darrié.

₃₁Lou meme jour, quàuquis-un di Farisen s'avancèron d'éu e ié diguèron: Partès, anas-vous-en d'eici, qu'Erode vòu vous tua.

₃₂Éu ié respoundeguè: Anas, e digas à-n-aquéu reinard: Veici que couche li demòni e garisse li malaut vuei e deman, e lou jour tresen, es fini pèr iéu.

₃₃Dins acò, fau que countùnie de camina vuei emai deman e lou jour seguènt, dóumaci a pas d'èstre qu'un proufèto perigue en foro de Jerusalèn.

₃₄Jerusalèn, Jerusalèn, que tues li proufèto, e aquèires aquéli que soun manda vers tu, quant de cop ai vougu acampa tis enfant, coume l'aucèu acampo sa nisado souto sis alo, e as fa de refus!

₃₅Veici que voste oustau istara desert, à l'abandoun. Vous lou dise, noun me veirés plus enjusquo à l'ouro que dirés: Benesi aquéu que vèn au noum dóu Segnour.