₁Goude an traou‐ze, Jesus a valee dre ar Galile, rag ne felle ket dezhan choum er Jude, abalamour ma klaske ar Judevien hen lakaad d’ar maro.

₂Hogen, gouel ar Judevien, hanvet gouel an Tabernacleu a dostae. ₃Hag he vreudeur a lavaraz dezhan: Kea kuit ac’halen, ha kea er Jude, evit ma velo ive da ziskibien an oberou a rez. ₄Rag den na ra netra en kuz, pa vez o klask beza anavezet. Mar grez an traou‐ze, en em ziskouez da‐unan d’ar bed. ₅Rag he vreudeur ho‐unan na gredent ket enhan. ₆Jesus a lavaraz dezhe: Va amzer n’eo ket deuet c’hoas; mes hoc’h amzer c’houi a vez da bep koulz. ₇Ar bed na hell ket ho kasaad; mes kasaad a ra ac’hanoun‐me, abalamour ma roan testeni divar he ben penaos eo fall he oberou. ₈It c’houi d’ar gouel‐ze; evidoun‐me, n’ed an ket c’hoas, rag n’eo ket erru c’hoas va amzer.

₉Hag o veza lavaret kement‐se dezhe, e choumaz er Galile.

₁₀Mes, pa oe eat he vreudeur kuit, ez eaz ive d’ar gouel; n’ez eaz ket publicamant, mes evel en kuz. ₁₁Ar Judevien eta a glaske anezhan e‐pad ar gouel, hag a lavare: E pe leac’h ema? ₁₂Ha kalz a drouz a oa divar he ben e‐touez ar bobl. Darn a lavare: Eun den mad eo; ha darn all a lavare: N’eo ket, mes trompla a ra ar bobl. ₁₃Koulskoude, den e‐bed na gomze freaz divar he ben, gant aoun rag ar Judevien.

₁₄Var‐dro hanter ar gouel, Jesus a bignaz d’an templ, hag en em lakaz da gelen. ₁₅Hag ar Judevien a oa souezet braz, hag a lavare: Penaos ec’h hell an den‐ze anavezoud ar Scrituriou, pa n’hen deuz biskoas ho disket?

₁₆Jesus a respontaz dezhe: Va c’helenadurez na zeu ket ac’hanoun‐me, mes euz an hini hen deuz va digasset. ₁₇Mar fell da unan‐benag ober bolontez Doue, ec’h anavezo pe euz a Zoue eo va c’helenadurez, pe ac’hanoun va‐unan eo e komzan. ₁₈An hini a gomz anezhan he‐unan a glask he c’hloar he‐unan; mes an hini a glask gloar an hini hen deuz kasset anezhan, a zo dign da veza credet, ha n’euz ket a injustis enhan. ₁₉Moises ha n’euz‐hen ket roet deoc’h al lezen? ha koulskoude hini ac’hanoc’h na vir al lezen. Perag e klaskit‐hu va lakaad d’ar maro?

₂₀Ar bobl a respontaz dezhan: Eun drouk‐spered a zo enoud; piou a glask lakaad ac’hanoud d’ar maro?

₂₁Jesus a respontaz hag a lavaraz dezhe: Eun dra em euz great, hag ho laka holl souezet.

₂₂Moises hen deuz gourc’hemenet deoc’h ar circoncision (n’eo ket ma teufe euz a Voises, mes euz an tadou), hag e circoncisit eun den deiz ar sabbat. ₂₃Mar bez circonciset eun den deiz ar sabbat, evit miret lezen Moises, perag oc’h euz‐hu droug ouzin‐me, abalamour ma’m euz roet ar iec’hed da eun den deiz ar sabbat? ₂₄Na varnit ket hervez an apparans, mes barnit hervez ar justis.

₂₅Hag unan‐benag a dud Jerusalem a lavare: N’e ket he‐man eo an hini a oar o klask anezhan da lakaad d’ar maro? ₂₆Ha setu hen o komz dirag an holl, ha ne leverer netra dezhan. Daoust hag ar chefou ho defe anavezet ez eo en gwirionez ar C’hrist? ₂₇Mes ni a oar a be leac’h e teu he‐man; e leac’h pa zeuio ar C’hrist, ne ouezo den euz a be leac’h eo.

₂₈Jesus eta a grie en templ, en eur gelen, hag en eur lavaret: Anaoud a rit ac’hanoun, hag ec’h ouzoc’h a be leac’h ez oun. N’ed oun ket deuet ac’hanoun va‐unan, mes an hini hen deuz va digasset a zo gwirion, ha c’houi na anavezit ket anezhan. ₂₉Hogen, me hen anavez; rag euz he berz eo e teuan, hag hen eo hen deuz va digasset.

₃₀Klask a rent eta an tu da gregi enhan; mes den na lekeaz he zorn varnezhan, rag ne oa ket c’hoas deuet he heur. ₃₁Koulskoude kalz a‐douez ar bobl a gredaz enhan, hag a lavare: Pa zeui ar C’hrist, daoust hag hen a rai muioc’h a viraclou eged na ra he‐man?

₃₂Ar Farizianed, o veza klevet ar pez a lavare ar bobl e‐kuz divar he ben, en em glevaz gant prinsed ar veleien, evit kas serjanted da gregi enhan. ₃₃Setu perag Jesus a lavaraz dezhe: Evit eun neubeud amzer emoun c’hoas ganeoc’h; hag ez an goude da gavoud an hini hen deuz va digasset. ₃₄Va c’hlask a reot, ha n’em c’havot ket, hag el leac’h ma emoun, c’houi na hellit ket dont. ₃₅Ar Judevien eta a lavaraz etrezhe: Da be leac’h ez ai ma n’her c’havimp ket? Ha mond a rai etrezeg ar re a zo disperset e‐touez ar Greked, evit kelen ar Greked? ₃₆Petra a zinifi ar gomz‐man, hen deuz lavaret: Va c’hlask a reot, ha n’am c’havot ket, hag el leac’h ma emoun, c’houi na hellit ket dont?

₃₇D’an deiz diveza, devez braz ar gouel, Jesus a oa eno, hag a lavare, en eur grial: Mar deuz unan‐benag hag hen deuz sec’hed, ra zeui d’am c’havoud, ha ra evo. ₃₈An hini a gred enoun, e tiredo euz anezhan steriou a zour beo, hervez ma lavar ar Scritur. ₃₉(Hogen, lavaret a reaz kement‐se divarben ar Spered a dlie ar re a gredje enhan da receo; rag ne oa ket bet roet c’hoas ar Spered‐Santel, abalamour na oa ket bet c’hoas glorifiet Jesus.)

₄₀Kalz euz ar bobl, o veza klevet ar c’homzou‐ze, a lavare: He‐man eo en gwirionez ar profet. ₄₁Darn all a lavare: He‐man eo ar C’hrist. Mes darn all a lavare: Daoust ha deuz ar C’halile e tle dond ar C’hrist? ₄₂Ha na lavar ket ar Scritur e teu ar C’hrist euz a lignez David, hag euz a gear Bethlehem, a be leac’h e oa David? ₄₃Bez’ e oa eta division e‐touez ar bobl divar he ben. ₄₄Ha darn anezhe a felle dezhe cregi enhan; koulskoude den e‐bed na lakeaz he zorn varnezhan.

₄₅Ar serjanted eta a zistroaz etrezeg prinsed ar veleien hag ar Farizianed, hag ar re‐man a lavaraz dezhe: Perag n’hoc’h euz‐hu ket digasset anezhan? ₄₆Ar serjanted a respontaz: Biskoas den n’hen deuz komzet evel an den‐ze! ₄₇Ar Farizianed a lavaraz dezhe: Daoust ha c’houi a zo bet ive gounezet? ₄₈Ha bez’ a zo unan‐benag euz ar chefou pe euz ar Farizianed hag hen defe credet enhan? ₄₉Mes ar bobl‐ze, pehini na anavez ket al lezen, a zo milliget.

₅₀Nicodem (an hini a oa deuet en noz da gavout Jesus, hag a oa unan anezhe), a lavaraz dezhe: ₅₁Hon lezen, daoust hag hi a varn eun den heb beza hen klevet araog, hag heb gouzout petra hen deuz great? ₅₂Respont a rejont dezhan: Hag eur Galilead oud‐te ive? Klask, ha gwel ha profet e‐bed a zo bet biskoas savet euz a C’halile.

₅₃Ha pep hini anezhe a ieaz d’ar gear.

₁Desempièi aquéu tèms, Jèsu barrulavo la Galilèio; voulié pas, dóumaci, se gandi en Judèio, estènt que li Judiéu cercavon de lou faire mouri.

₂Or, la fèsto di Judiéu, que ié dison li Tabernacle èro à la vèio d'arriba.

₃Em'acò si fraire ié diguèron: Parte d'eici, e filo en Judèio, que ti disciple vegon peréu lis obro que fas.

₄Res, ato-mai! agis d'escoundoun, quouro cerco d'èstre couneigu dóu publi; d'abord que fas aquéli causo, manifèsto-te au mounde.

₅Enjusquo si fraire avien pas fe en éu.

₆Adounc ié diguè Jèsu: Moun tèms es pancaro vengu; mai voste tèms à vautre es toujour lèst.

₇Noun pòu, lou mounde, vous ahi; mai iéu, m'a en òdi, estènt que porte contro éu lou temouniage que sis obro soun marrido.

₈Mountas, vautre, à-n-aquelo fèsto: iéu ié mounte pas à-n-aquelo fèsto, raport que moun tèms es pancaro acoumpli.

₉E i'aguènt parla 'nsin, éu restè en Galilèio.

₁₀Mai, tre que fuguèron parti si fraire, éu tambèn mountè pèr la fèsto, noun is uei vesènt de tóuti, mai censa d'escoundoun.

₁₁Li Judiéu lou cercavon dounc pendènt la fèsto, e disien: Ounte es?

₁₂E i'avié 'n grand chafaret dins lou pople à prepaus d'éu. D'ùni disien: Es un ome de bèn; d'autre disien: Que noun, engano lou mounde.

₁₃Res pamens mutavo d'éu publicamen, pèr pòu di Judiéu.

₁₄Erian deja au mitan de la fèsto; em'acò Jèsu mountè au, tèmple, e se boutè 'n trin d'ensigna.

₁₅Or, s'estounavon li Judiéu, disènt: Coume pòu aquéu-d'aqui counèisse li letro, en estènt qu'a pa 'studia?

₁₆Ié respoundeguè Jèsu, ié diguè: Ma dóutrino es pas de iéu, mai d'Aquéu que m'a manda.

₁₇Se quaucun vòu faire la voulounta de Diéu, recouneira se ma dóutrino vèn de Diéu, o se iéu parle de moun sicap.

₁₈Qu parlo de soun sicap cerco sa propro glòri; mai qu cerco la glòri d'aquéu que l'a manda, aquéu-d'aqui es vertadié, e d'injustiço en éu n'i'a ges.

₁₉Es que Mouïse vous a pas douna la lèi? e res de vautre, pamens, óusservo la lèi.

₂₀Perqué cercas de me faire mouri? Respoundeguè la foulo: Sias endemounia; quau es que cerco de vous faire mouri?

₂₁Tourna Jèsu diguè: Ai fa 'no obro e n'en sias tóuti estouna.

₂₂Pamens, Mouïse vous a douna la circouncisioun (noun pas que vèngue de Mouïse, mai di patriarcho) e meme un jour de sabat, circouncisès un ome.

₂₃S' un ome reçaup la circouncisioun un jour de sabat, sus l'estiganço de pas tremanca la lèi de Mouïse, perqué vous amalicias contro iéu, de ço qu'ai gari un ome tout entié, lou jour dóu sabat?

₂₄Jugés pas sus lou parèisse; mai jujas en plen dins la justiço.

₂₅Quàuquis-un, qu'èron de Jerusalèn, disien: Es pas aquéu que cercon pèr lou faire mouri?

₂₆Vès-lou que parlo publicamen, em'acò ié dison rèn. Aurien-ti, lis autourita, recouneigu dóu bon qu'aquéu-d'aqui es lou Crist?

₂₇Mai aquéu, sabèn d'ounte es; liogo que lou Crist, se 'n-cop vendra, degun saubra d'ounte es.

₂₈Adounc Jèsu cridavo dins lou tèmple, ensignant e disènt: Me couneissès, e d'ounte siéu lou sabès. Siéu pas vengu de iéu-meme, mai Aquéu que m'a manda es veritable, e vautre lou couneissès pas.

₂₉Pèr quant à iéu, lou counèisse, en estènt que vène d'éu, e qu'es éu que m'a manda.

₃₀Cercavon dounc de l'arresta; mai degun mandè la man sus éu, dóumaci soun ouro èro panca vengudo.

₃₁Dins la foulo, pamens, n'i'aguè forço que creiguèron en éu, e disien: Lou Crist, se 'n-cop vendra, fara-ti mai de miracle que n'en fai aquéu-d'aqui?

₃₂Li Farisen ausiguèron lou mounde qu'à la chut-chut disié d'éu acò-d'aqui; e de coumpagno emé li prince dóu pople, mandèron de gàrdi pèr l'aganta.

₃₃Adounc Jèsu ié diguè: Siéu encaro pèr plus gaire de tèms emé vautre; e m'envau pièi vers Aquéu que m'a manda.

₃₄Me cercarés, e noun me trouvarés; e mounte iéu siéu vautre noun poudès veni.

₃₅Se diguèron dounc li Judiéu: Ounte anara, que lou trouvaren plus? es que vai ana vers aquéli que soun escampiha au mitan di Gentiéu? es que vai ensigna li Gentiéu?

₃₆Qu'es aquéu prepaus que vèn de teni: Me cercarés, e noun me trouvarés; e mounte iéu siéu, vautre noun poudès veni?…

₃₇Lou darrié jour, qu'acò 's lou mai grand de la fèsto, Jèsu èro aqui dre, que cridavo, disènt: Se quaucun a set, vèngue vers iéu, e begue.

₃₈Qu crèi en iéu, de flùvi d'aigo vivo, coume dis l'Escrituro, raiaran de soun sen.

₃₉Diguè acò de l'Esperit que devien reçaupre aquéli que cresien en éu; car l'Esperit noun èro douna encaro, en estènt que Jèsu n'èro pancaro glourifica.

₄₀Adounc dins lou pople, n'i'avié qu'entre avé ausi aquéli paraulo, disien: Aquéu-d'aqui es veritablamen lou Proufèto.

₄₁D'àutri disien: Aquéu-d'aqui es lou Crist. Mai quàuquis-un venien: Es-ti de Galilèio que vendra lou Crist?

₄₂Es que l'Escrituro dis pas qu'es de la raço de Dàvi, e de la bourgado de Betelèn ounte èro Dàvi, que vendra lou Crist?

₄₃I'aguè dounc de countèsto dins lou pople, raport à-n-éu.

₄₄Quàuquis-un voulien l'aganta; mai degun mandè la man sus éu.

₄₅Revenguèron alor li gàrdi vers li prince di prèire e li Farisen. Aquésti ié diguèron: Coume vai que l'avès pas adu?

₄₆Li gàrdi respoundeguèron: Jamai ome a parla coume aquel ome.

₄₇E ié venguèron li Farisen; Emai vautre avès pita?

₄₈I'a-ti quaucun di prince o di Farisen qu'ague creigu en éu?

₄₉Mai aquéu poupulas, que counèis pas la lèi, tout acò 's de maudi.

₅₀Nicoudème, aquéu qu'èro vengu vers Jèsu dins la niue, e qu'èro l'un d'éli, ié diguè:

₅₁Es que nosto lèi coundano un ome avans de l'avé ausi e de saupre ço qu'a fa?

₅₂Éli respoundeguèron e ié diguèron: Emai tu siés Galileien? Furno lis Escrituro, e saches que de Galilèio noun sort ges de proufèto.

₅₃Em'acò s'entournèron cadun à soun oustau.