₁Hogen e‐touez ar Farizianed e oa eun den hanvet Nicodem, unan euz ar re huella e‐touez ar Judevien. ₂An den‐ze a zeuaz, e‐pad an noz, da gavout Jesus hag a lavaraz dezhan: Mestr, gouzoud a reomp ez oud eun doctor deuet a‐berz Doue; rag den na hell ober ar miraclou a rez ma n’ema ket Doue ganthan. ₃Jesus a respontaz dezhan: E gwirionez, e gwirionez hen lavaran d’id, ma ne deu eun den da c’henel a‐nevez, na hell ket gwelet rouantelez Doue.

₄Nicodem a lavaraz dezhan: Penaos ec’h hell eun den genel, hag hen koz? Daoust hag hen a hell mond adare e kov he vam, ha beza ganet eun eil gwech?

₅Jesus a respontaz: E gwirionez, e gwirionez hen lavaran d’id, ma ne deu eun den da c’henel euz an dour hag euz ar Spered, na hell ket antreal en rouantelez Doue. ₆Ar pez a zo ganet euz ar c’hig a zo kig, hag ar pez a zo ganet euz ar Spered a zo spered. ₇Na vez ket souezet abalamour m’em euz lavaret d’id: Red eo deoc’h genel a‐nevez. ₈An avel a c’houez el leac’h ma fell dezhan; hag e klevez an drouz anezhan; mes na ouzez nag a be leac’h e teu, na da be leac’h ez a. Evel‐se ive e c’hoarvez gant kement den a zo ganet euz ar Spered.

₉Nicodem a lavaraz dezhan: Penaos ec’h hell an traou‐ze c’hoarvezoud.

₁₀Jesus a respontaz dezhan: Te a zo doctor euz a Israel, ha na anavezez ket an traou‐ze? ₁₁E gwirionez, e gwirionez, hen lavaran d’id, ni a lavar ar pez a ouzomp, hag a ro testeni euz ar pez hon euz gwelet; mes c’houi na recevit ket hon testeni. ₁₂Ma ne gredit ket, pa em euz komzet deoc’h euz traou an douar, penaos e credot‐hu mar komzan deoc’h euz traou an env? ₁₃Hogen den e‐bed n’eo bet pignet en env, nemed an hini a zo diskennet euz an env, da lavaret eo, Mab an den pehini a zo en env. ₁₄Hag evel ma savaz Moises ar serpant ebarz an dezert, evel‐se eo red da Vab an den beza savet, ₁₅evit na berisso ket piou‐benag a gred enhan, mes ma hen devezo ar vuez eternel. ₁₆Rag Doue hen deuz karet kement ar bed, ma hen deuz roet he Vab unic, evit na vezo ket kollet piou‐benag a gred enhan, mes ma hen devezo ar vuez eternel. ₁₇Rag Doue n’hen deuz ket digasset he Vab er bed, evit barna ar bed, mes evit ma vezo salvet ar bed dreizhan. ₁₈An neb a gred enhan n’eo ket barnet, mes an neb na gred ket a zo dija barnet, abalamour n’hen deuz ket credet en hano Mab unic Doue. ₁₉Hag ar pez a zo caoz d’ar varnedigez‐ze eo ma’z eo deuet ar sclerijen er bed, ha ma ho deuz an dud karet muioc’h an devalijen eged ar sclerijen, rag ho oberou a oa fall. ₂₀Rag kement hini a ra an droug hen deuz kaz euz ar sclerijen, ha ne dosta ket ouz ar sclerijen gant aoun na vez discleriet he oberou. ₂₁Mes an hini a ra he oberou hervez ar wirionez a dosta ouz ar sclerijen, evit ma vezo gwelet he oberou, rag en Doue ez int great.

₂₂Goude‐ze, Jesus a ieaz gant he ziskibien var douar Jude, hag e choumaz eno ganthe, hag e vadeze. ₂₃Ha Ian a vadeze ive en Enon, tost da Zalim, rag kalz a zour a oa eno, ha di e teue an dud evit beza badezet. ₂₄Rag Ian ne oa ket bet c’hoas lakeat er prizon. ₂₅Hogen, eun disput a zavaz etre diskibien Ian hag ar Judevien, divarben ar burification. ₂₆Hag e teujont da gavoud Ian, hag e leverjont dezhan: Mestr, an hini a oa ganez en tu all d’ar Jourdan, ha da behini ec’h euz roet testeni, setu hen o vadezi, hag ez eont holl d’he gavout.

₂₇Ian a respontaz: Den na hell pretanti kaout tra e‐bed, nemed roet a ve bet dezhan euz an env. ₂₈C’houi hoc’h‐unan a zo testou d’in penaos em euz lavaret: N’e ket me eo ar C’hrist, mes digasset oun bet en he raog. ₂₉An hini a zo ar vreg yaouank dezhan eo ar pried; mes mignon ar pried a zo en he gichen hag a zelaou anezhan, a zo leun a joa o klevet mouez ar pried; hag al laouenedigez‐ze, pehini eo va hini‐me, a zo parfet. ₃₀Red eo dezhan creski, ha d’in‐me bihanaad. ₃₁An hini a zeu euz an neac’h, a zo dreist an holl; an hini a zeu euz an douar a zo euz an douar, hag a gomz euz an douar; an hini a zo deuet euz an env a zo dreist an holl. ₃₂Ha testeni a ro euz a gement hen deuz gwelet ha klevet; mes den na receo he desteni. ₃₃An hini hen deuz recevet he desteni hen deuz siellet penaos Doue a zo gwirion. ₃₄Rag an hini a zo bet digasset gant Doue, a lavar komzou Doue, rag Doue na ro ket dezhan ar Spered dre vuzur. ₃₅An Tad a gar ar Mab, hag hen deuz lakeat pep tra etre he zaouarn. ₃₆An hini a gred er Mab hen deuz ar vuez eternel; mes an hini na zent ket ouz ar Mab na velo ket ar vuez, mes coler Doue a choum varnezhan.

₁I'avié 'n ome dintre li Farisen, que ié disien Nicoudème, un di catau dóu pople juei.

₂Aquéu-d'aqui venguè trouva Jèsu, de niue, e ié diguè: Mèstre, sabèn que sias un dóutour vengu de Diéu, car degun pòu faire li miracle que vous fasès, se Diéu noun es em'éu.

₃Ié respoundeguè Jèsu: Veramen, veramen te lou dise, se quaucun noun renais un segound cop noun pòu vèire lou reiaume de Diéu.

₄Nicoudème ié venguè: Un ome, coume pòu naisse, en estènt vièi? Pòu-ti tourna-mai intra dins lou sen de sa maire e renaisse?

₅Jèsu respoundeguè: Veramen, veramen te lou dise, se quaucun noun renais de l'aigo e dóu Sant-Esperit, non pòu intra dins lou reiaume de Diéu.

₆Ço qu'es na de la car es car; e ço qu'es na de l'Esperit es esperit.

₇Qu'acò noun t'estoune se t'ai di: Fau que neissegués tourna-mai.

₈Lou ventoulet boufo ounte vòu, e sa voues l'auses, mai noun sabes d'ounte vèn, ni mounte vai: ansin n'es de tout ome qu'es na de l'Esperit.

₉Ié respoundeguè Nicoudème, disènt: Coume acò pòu avé d'èstre?

₁₀E ié tournè dire Jèsu: Tu, siés mèstre en Israèl, e siés ignourènt d'aquéli causo!

₁₁Veramen, veramen te lou dise, ço que sabèn nautre, lou disèn, e ço qu'avèn vist, l'afourtissèn; mai de noste testimòni n'en voulès ges.

₁₂Se vous ai parla de causo terrenalo, e que noun i'agués creigu, coume farés, quouro vous parlarai de causo celestialo pèr ié crèire?

₁₃Car degun a mounta dins lou cèu, senoun aquéu que n'es descendu, lou Fiéu de l'ome, qu'es amoundaut.

₁₄E coume Mouïse aubourè lou serpènt dins lou desert, ansin fau que siegue auboura lou Fiéu de l'ome,

₁₅Pèr que tout ome qu'a fe dins éu noun perigue, mai ague la vido eternalo.

₁₆Car Diéu a tant ama lou mounde que i'a douna soun Fiéu soulet, pèr que tout ome que crèi en éu noun perigue, mai ague la vido eternalo.

₁₇Diéu, en efèt, noun a manda soun Fiéu dins lou mounde pèr juja lou mounde, mai sus l'estiganço que lou mounde siegue sauva pèr éu.

₁₈Qu crèi en éu noun es juja; mai qu noun crèi es deja juja, en estènt qu'a pas fe au noum dóu Fiéu soulet de Diéu.

₁₉Or, vès-eici lou jujamen: la lumiero es vengudo dins lou mounde, e an miés ama, lis ome, la sourniero que la lumiero, en estènt que sis obro èron marrido.

₂₀Car tout ome que mau agis a en òdi la lumiero, e s'avanço pas de la lumiero, cregnènço que sis obro siegon jujado.

₂₁Mai aquéu qu'agis counforme à la verita s'avanço de la lumiero, pèr que siegon manifestado, sis obro, estènt qu'es en Diéu que soun facho.

₂₂Après, venguè Jèsu 'mé si disciple dins lou terraire de Judèio; ié demouravo em' éli e batejavo.

₂₃Emai Jan batejavo en Einoun, dins la vesinanço de Salin, que lis aigo aboundavon aqui; e venien li gènt e i'èron bateja.

₂₄Jan, dóumaci, l'avien pancaro mes en presoun.

₂₅Or, i'aguè 'no countèsto entre li disciple de Jan e li Judiéu sus la purificacioun.

₂₆E venguèron vers Jan, e ié diguèron: Mèstre, aquéu qu'èro emé tu de dela lou Jourdan, e que tu i'as rendu temouniage, vaqui que batejo aro, e tóuti van à-n-éu.

₂₇Jan respoundeguè: Noun pòu l'ome reçaupre que que siegue, se noun i'es esta douna d'en aut.

₂₈Me fasès la fe, vàutri meme, qu'ai di: Es pas iéu lou Crist, mai siéu esta manda davans éu.

₂₉Quau a la nòvio es lou nòvi; mai l'ami dóu nòvi qu'es aqui e que l'escouta, es dins uno grando gau d'ausi la voues dóu nòvi. Or, acò 's ma gau à iéu, e coumplèto.

₃₀Éu, fau que crèisse; e iéu, que demenigue.

₃₁Aquéu que vèn d'en aut es au-dessus de tóuti. Aquéu que vèn de la terro, es de la terro, e de la terro éu parlo. Aquéu que vèn dóu cèu es au-dessus de tóuti;

₃₂E de ço qu'a vist emai ausi, éu n'en pourgis temouniage; e soun temouniage d'éu, degun que lou reçaupe.

₃₃Aquéu qu'a reçaupu soun temouniage, afourtis que Diéu es vertadié.

₃₄Car aquéu que Diéu a manda dis li paraulo memo de Diéu, dóumaci noun es pèr mesuro que Diéu douno l'Esperit.

₃₅Lou Paire amo lou Fiéu e i'a tout mes entre man.

₃₆Qu crèi au Fiéu a la vido eternalo; e qu noun crèi au Fiéu, veira pas la vido, mai l'iro de Diéu es tancado sus éu.