₁Tri deiz goude, e oa eun eured en Cana, en bro Galile, ha mam Jesus a oa eno. ₂Ha Jesus a oa ive pedet d’an eured gant he ziskibien. ₃Ar gwin o veza deuet da vankout, mam Jesus a lavaraz dezhan: N’ho deuz ken a win. ₄Jesus a lavaraz dezhi: Maouez, petra a zo etre te ha me? N’e ket deuet c’hoas va heur. ₅He vam a lavaraz d’ar re a oa o servicha: Grit kement a lavaro deoc’h. ₆Hogen, bez’ e oa eno c’houec’h laouer vean a zerviche da burification ar Judevien, hag a iea en pep hini anezhe daou pe dri muzurad. ₇Jesus a lavaraz dezhe: Kargit al laouerou‐ze a zour; hag int ho c’hargaz leun‐bar. ₈Hag e lavaraz dezhe: Tennit diouthe breman, ha kassit da vestr ar fest. Hag e rejont kement‐se. ₉Pa hen doe tanveet mestr ar fest an dour troet e gwin (hogen, ne ouie ket a beleac’h e teue ar gwin‐ze, mes ar zervicherien ho doa tennet an dour her gouie), e c’halvaz an ozac’h yaouank, hag e lavaraz dezhan: ₁₀An holl a zervich da genta ar gwin mad, ha pa ho deve an dud evet kalz, neuze e servichont an hini falloc’h; mes te ec’h euz miret ar gwin mad bete vreman.

₁₁Jesus a reaz ar c’henta miracl‐man en Cana kear a C’halile, hag e tiskouezaz he c’hloar; hag he ziskibien a gredaz enhan.

₁₂Goude‐ze, e tiskennaz da Gapernaüm gant he vam, he vreudeur hag he ziskibien; ha na choumjont eno nemed eun neubeud deiziou; ₁₃ha Pask ar Judevien a oa tost, ha Jesus a bignaz da Jerusalem. ₁₄Hag e kavaz en templ ar re a verze coleou, denved ha coulmed, gant ar chenchourien arc’hant a oa azezet eno. ₁₅Hag o veza great eur skourjez gant kerdin, e chasseaz anezhe holl er meaz euz an templ, gant an denved hag ar c’holeou; hag e strafuillaz arc’hant ar chenchourien, hag e tiskaraz ho zaoliou. ₁₆Hag e lavaraz d’ar re a verze coulmed: Kassit an traou‐man ac’halen, ha na rit ket euz a di va Zad eun ti a varc’had. ₁₇Neuze e teuaz sonj d’he ziskibien penaos ez eo scrivet: Ar zel euz da di hen deuz devoret ac’hanoun.

₁₈Ar Judevien, o komz outhan, a lavaraz: Dre be seurt sin e tiskouezez deomp ec’h euz otorite da ober kement‐se? ₁₉Jesus a respontaz hag a lavaraz dezhe: Diskarit an templ‐man, ha me hen savo a‐nevez en tri devez. ₂₀Ar Judevien a lavaraz dezhan: C’houec’h bloaz ha daouugent e oar bet o sevel an templ‐man, ha te a adzavo anezhan en tri devez? ₂₁Mes euz a dempl he gorf eo e komze. ₂₂Goude eta ma oe resussitet a‐douez ar re varo, he ziskibien a zeuaz sonj dezhe hen doa lavaret dezhe kement‐se; hag e credjont d’ar Scritur ha d’ar gomz‐ze hen doa lavaret Jesus dezhe.

₂₃E‐pad ma edo en Jerusalem, da c’houel Pask, kalz a gredaz en he hano, o velet ar miraclou a rea. ₂₄Mes Jesus na fizie ket enhe, rag ho anaoud a rea holl, ₂₅ha n’hen doa ket ezom e vije rentet dezhan testeni divarben an den, rag he‐unan e ouie petra a oa ebarz an den.

₁Tres jour après, faguèron ùni noço à Cana de Galilèio e la Maire de Jèsu se ié capitavo.

₂Tambèn Jèsu lou counvidèron, emai si disciple, à-n-aquéli noço.

₃Em' acò lou vin estènt de manco, la Maire de Jèsu à soun Fiéu diguè: De vin n'an plus.

₄E ié faguè Jèsu: Qu'es acò pèr iéu emai pèr vous, o femo? es panca vengudo moun ouro?

₅Sa Maire alor de dire i serviciau: Que que vous digue, éu, fasès-lou.

₆Or, se devinavo aqui sièis gerlo de pèiro, que se n'en servien li Judiéu pèr si purificacioun tenènt chascuno dous o tres barrau.

₇Jèsu ié diguè: Emplissès li gerlo d'aigo. E lis empliguèron fin-qu'à la cimo.

₈Aro, diguè Jèsu, pescas e pourtas-n'en à l'architriclin. E n'i'en pourtèron.

₉Mai l'architriclin, entre avé tasta l'aigo chanjado en vin, — éu noun sabié d'ounte aquéu vin venié, li serviciau lou sabien, éli qu'avien tira l'aigo — l'architriclin sono lou nòvi.

₁₀E ié dis: Tout ome sièr proumié lou bon vin, e pièi quouro s'es bèn chourla, pourgis aquéu qu'es inferiour: mai tu, as garda lou bon enjusqu'aro.

₁₁Acò fuguè lou proumié di miracle de Jèsu, estènt en Cana de Galilèio; ansin manifestè sa glòri e creiguèron en éu si disciple.

₁₂Après, davalè à Cafarnaoun, emé sa maire, si fraire e si disciple; mai ié restèron pas long-tèms.

₁₃La Pasco di Judiéu anavo èstre aqui, em'acò Jèsu mountè à Jerusalèn.

₁₄E trouvè dins lou tèmple de gènt que ié vendien de biòu, de fedo, de couloumbo, e tambèn de mounedié que i'èron asseta.

₁₅S'estènt dounc fa 'no espèci de fouit emé de courdeto, li couchè tóuti foro dóu tèmple, emai li fedo, emai li biòu; escampihè lis argènt di mounedié e i'envessè si taulo.

₁₆Mai i gènt que vendien de couloumbo diguè: Garas acò d'eici, e fagués pas de l'oustau de moun Paire un oustau de negòci.

₁₇S'ensouvenguèron alor li disciple de ço qu'èro escri: Lou zèle de voste oustau me devouris.

₁₈Adounc li Judiéu prenguèron la paraulo e ié venguèron ansin: Que signe nous mostres pèr faire acò-d'aqui?

₁₉Jèsu ié respoundeguè: Demoulissès aquest tèmple, e dins tres jour l'aubourarai.

₂₀Ié diguèron li Judiéu: S'es mes quaranto-sièis an pèr basti aquéu tèmple, e tu dins tres jour l'aubouraras!

₂₁Mai éu parlavo dóu tèmple de soun cor.

₂₂Quouro dounc aguè ressuscita d'entre li mort, s'ensouvenguèron si disciple qu'éu ié disié 'cò, e creiguèron à l'Escrituro emai à la paraulo qu'avié dicho Jèsu.

₂₃D'enterin qu'èro à Jerusalèn pèr la fèsto de Pasco, forço gènt creiguèron en soun noum, vesènt li miracle que fasié.

₂₄Mai Jèsu se fisavo pas d'éli, dóumaci li couneissié tóuti.

₂₅E noun avié besoun que degun ié rendeguèsse temouniage d'un ome, car d'esperén sabié ço que i'avié dins l'ome.