Psalmou 92

₁Mad eo meuli ann Aotrou, ha kana d’as hano Uc’hel Meurhed.

₂Evid embanna da drugarez a hed ar mintin, ha da wirio-nez a hed ann nos.

₃War al liren dek-korden, gant kanaou-ennou ha war ann de-len.

₄O veza ma ec’h euz va laoueneet gand da labour; hag e tri-dinn e oberiou da za-ouarn.

₅Peger braz eo Ao-trou da oberiou; ha da sonjesonou a zo doun meurbed.

₆Ann den diskiant n’ho anavez ket; hag an diboell n’ho entent ket.

₇Pa vezo savet ar bec’herien evel ar geot; ha pa vezo en em ziskouezet ar ré holl a ra fallagriez; hi a vezo kollet da vi-kenn.

₈Hogen te Aotrou, a zo ann Uc’hel Meurbed a viskoaz da vi-kenn.

₉Rak chetu da ene-bourien; o Aotrou, rak chetu da enebou-rien a ia da goll; hag ar re holl a ra fallagriez a vezo skin̄et

₁₀Ha va c’horn a vezo uc’heleet evel korn ann unikorn: ha me a vezo eoliet gant eol fresk.

₁₁Va lagad a welo ive hervez va ioul war va enebourien, ha va skoum hervez va ioul war ar ré fallagr a zav em-enep.

₁₂Ann den just a vleunvo evel ar wezen-balmez; hag a gresko evel gwez-sedr al Liban.

₁₃Ar ré a zo plantet e ti ann Aotrou a vle-unvo e porched ti hon Doué.

₁₄Dougen a raint frouez enn ho c’hosni; kré ha glaz e vezint.

₁₅Evit ma emban-nint: peger just eo ann Aotrou, va roc’h eo, n’euz fallagriez e-bed énn-han.