PSALMI SALOMONIS 12

₁Κύριε, ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ ἀνδρὸς παρανόμου καὶ πονηροῦ,

ἀπὸ γλώσσης παρανόμου καὶ ψιθύρου

καὶ λαλούσης ψευδῆ καὶ δόλια.

₂ἐν ποικιλίᾳ στροφῆς οἱ λόγοι τῆς γλώσσης ἀνδρὸς πονηροῦ

ὥσπερ ἐν λαῷ πῦρ ἀνάπτον καλλονὴν αὐτοῦ.

₃ἡ παροικία αὐτοῦ ἐμπρῆσαι οἴκους ἐν γλώσσῃ ψευδεῖ,

ἐκκόψαι δένδρα εὐφροσύνης φλογιζούσης παρανόμους,

συγχέαι οἴκους ἐν πολέμῳ χείλεσιν ψιθύροις.

₄Μακρύναι ὁ θεὸς ἀπὸ ἀκάκων χείλη παρανόμων ἐν ἀπορίᾳ,

καὶ σκορπισθείησαν ὀστᾶ ψιθύρων ἀπὸ φοβουμένων κύριον·

ἐν πυρὶ φλογὸς γλῶσσα ψίθυρος ἀπόλοιτο ἀπὸ ὁσίων.

₅φυλάξαι κύριος ψυχὴν ἡσύχιον μισοῦσαν ἀδίκους,

καὶ κατευθύναι κύριος ἄνδρα ποιοῦντα εἰρήνην ἐν οἴκῳ.

₆τοῦ κυρίου ἡ σωτηρία ἐπὶ Ισραηλ παῖδα αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα·

καὶ ἀπόλοιντο οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου κυρίου ἅπαξ,

καὶ ὅσιοι κυρίου κληρονομήσαισαν ἐπαγγελίας κυρίου.