PSALMI 122

Πρὸς σὲ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου

τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ.

₂ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὐτῶν,

ὡς ὀφθαλμοὶ παιδίσκης εἰς χεῖρας τῆς κυρίας αὐτῆς,

οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν,

ἕως οὗ οἰκτιρήσαι ἡμᾶς.

₃ἐλέησον ἡμᾶς, κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς,

ὅτι ἐπὶ πολὺ ἐπλήσθημεν ἐξουδενώσεως,

₄ἐπὶ πλεῖον ἐπλήσθη ἡ ψυχὴ ἡμῶν. τὸ ὄνειδος τοῖς εὐθηνοῦσιν,

καὶ ἡ ἐξουδένωσις τοῖς ὑπερηφάνοις.