CHABISTR XI.
1An ebestel hag ar breudeur a oa er Jude, a glevaz penaos ar Jentiled ho doa ive recevet ger Doue. 2Ha pa oe distro Per da Jerusalem, ar re a oa euz ar circoncision a zispute outhan; 3hag a lavare: Antreet oud bet e ti tud dicirconcis, hag ec’h euz debret assambles ganthe.
4Mes Per en em lekeaz da gonta dezhe reiz, hag a lavaraz: 5O pedi e oann er gear a Joppe, hag e‐pad ma oann extasiet, em boe eur vizion; gwelet a riz o tisken euz an env eun dra henvel ouz eun doubier vraz dalc’het dre he fevar c’horn, hag a zeuaz beteg enoun. 6Hag o veza sellet piz outhi, e veliz enhi an anevaled a bevar‐droad euz an douar, al loened gwez, an amprevaned ha lapoused an env. 7Neuze e kleviz eur vouez hag a lavare d’in: Sav, Per; laz, ha debr. 8Ha me a respontaz: Nann, Aotrou; rag biskoas netra impur na souillet n’eo antreet em genou. 9Ar vouez a gomzaz d’in eun eil gwech euz an env, hag a lavaraz: Na gemer ket evit impur ar pez a zo bet lakeat neat gant Doue. 10Ha kement‐man a c’hoarvezaz bete teir gwech, ha goude‐ze pep tra a oe tennet adare d’an env. 11Er memeus mare, tri den, pere a oa bet digasset d’am c’havoud euz a Cezare, en em brezantaz dirag an ti el leac’h ma oann. 12Hag ar Spered a lavaraz d’in mond ganthe, heb stourm e doare e‐bed. Hag ar c’houec’h breur‐man a zeuaz ive ganen, hag ec’h antrejomp e ti an den‐ze, 13hag he‐man a gontaz deomp penaos hen doa gwelet en he di an eal, a oa en em brezantet dirazhan hag hen doa lavaret dezhan: Kas tud da Joppe, ha digemen Simon les‐hanvet Per, 14he‐man a lavaro d’id komzou dre bere e vezi salvet, te ha da di holl. 15Ha pa oann o commans da gomz, ar Spered‐Santel a ziskennaz varnezhe, evel ma oa bet diskennet varnomp‐ni er pen‐kenta. 16Neuze e teuaz memor d’in euz ar gomz‐man euz an Aotrou: Ian hen deuz badezet en dour; mes c’houi a vezo badezet er Spered‐Santel. 17Pa hen deuz roet Doue dezhe ar memeus donezon evel deomp‐ni pere hon euz credet en Aotrou Jesus‐Christ, piou e oann‐me evit enebi ouz Doue?
18Pa ho doe klevet an traou‐ze, e rojont peoc’h hag e c’hlorifijont Doue, en eur lavaret: Doue eta hen deuz roet ive d’ar Jentiled ar gonversion, evit m’ho devezo ar vuez.
19Ar re a oa bet disperset gant ar bersecution a oa savet divarben Stefan, a ieaz beteg Phenicia, Cyprus hag Antiokia, en eur brezeg ar ger d’ar Judevien, ha da zen all e‐bed. 20Mes darn anezhe, pere a oa tud euz a Cyprus hag euz a Cyren, o veza antreet en Antiokia, a gomzaz ouz ar Greked, o prezeg dezhe Aviel an Aotrou Jesus. 21Ha dorn an Aotrou a oa ganthe, hag eun niver braz a gredaz hag en em gonvertissaz ouz an Aotrou. 22Hogen, ar vrud euz a gement‐se a zeuaz da ziouskouarn Iliz Jerusalem; hag e kasjont Barnabas da vond beteg Antiokia. 23Pa oe erruet, ha pa hen doe gwelet gras Doue, hen doe joa euz a gement‐se, hag ho exhortaz holl da choum fidel a‐greiz calon d’an Aotrou. 24Rag eun den mad e oa, eun den leun euz ar Spered‐Santel ha leun a feiz, ha kalz a bobl en em unanaz gant an Aotrou.
25Neuze Barnabas a ieaz da Dars, da glask Saul; 26hag o veza kavet anezhan, e tigassaz anezhan da Antiokia; hag e‐pad eur bloaz leun, en em dastumjont assambles gant an Iliz, hag e rojont deskadurez da galz a dud, hag en Antiokia eo e oe roet da genta d’an diskibien an hano a Gristenien.
27En amzer‐ze, e tiskennaz profeted euz a Jerusalem da Antiokia. 28Hag unan anezhe, hanvet Agabus, a zavaz, hag a roaz da anaoud dre ar Spered e vije eur gernez vraz dre ar bed holl; ha kement‐se a c’hoarvezaz en amzer Claud‐Cezar. 29Hag an diskibien a zecidaz kas eun dra‐benag, pep hini hervez he c’halloud, evit sicour ar breudeur a choume er Jude. 30Hag e rejont ive kement‐se, o kas ho aluzen d’ar re Ancien dre zaouarn Barnabas ha Saul.
