CHAPITRE NOUVEN
Jèsu garis un avugle de neissènço. — Enquèsto di Farisen sus aquéu miracle. — Embandisson de la sinagogo lou paure avugle qu'es esta gari. — Aquest rescontro Jèsu, lou recounèis pèr soun Diéu e l'adoro.
1En passant, Jèsu veguè 'n ome qu'èro avugle de neissènço.
2E ié demandèron si disciple: Mèstre, quau a peca, éu o si gènt, pèr que siegue nascu avugle?
3Jèsu respoundeguè: Aquéu-d'aqui noun a peca, nimai si gènt; mai es pèr que lis obro de Diéu siegon manifestado en éu.
4Iéu, me fau faire lis obro d'Aquéu que m'a manda, tant qu'es jour; vèn pièi la niue ounte res pòu travaia.
5Tant que siéu dins lou mounde, siéu la lumiero dóu mounde.
6Acò di, escupiguè au sòu, e faguè de fango emé sa salivo; vougneguè pièi em' aquelo fango li vistoun de l'avugle.
7E ié diguè: Vai-t-en te lava dins lou barquiéu de Silouè (que vòu dire Manda.) Éu i'anè dounc, se lavè, e revenguè que ié vesié.
8Or, si vesin emai aquéli que l'avien vist d'en-davans demanda l'óumorno, disien: Es pa 'quéu qu'èro asseta e que demandavo? Lis un fasien: Acò 's éu.
9Lis autre: Pas mai! es un que ié douno d'èr. Mai éu venié: Acò 's iéu.
10Em'acò ié demandavon: Coume se soun dubert tis uei?
11Respoundeguè: Aquel ome que ié dison Jèsu a fa de fango e m'a voun lis uei; pièi m'a di: Vai-t'en au muvèu de Silouè, e lavo-te. Ié siéu ana, me siéu lava, e ié vese.
12Ié faguèron: Ounte es? Diguè: Noun sai.
13E veici qu'aduson i Farisen aquel ome que d'en-davans se devinavo avugle.
14Or, èro un jour de sabat que Jèsu avié fa de fango e i'avié dubert lis uei.
15Adounc, à soun tour, li Farisen ié demandavon coume i'avié vist. Éu ié faguè: M'a bouta de fango sus li vistoun; me siéu lava, e ié vese.
16Sus acò-d'aqui, quàuquis-un di Farisen diguèron: Aquel ome vèn pas de Diéu, estènt que noun gardo lou sabat. Mai'd'autre venien: Coume pòu un pecadou coumpli de miracle ansin? E i'avié desacord entre éli.
17Dison dounc tourna-mai à l'avugle: E tu, dequé dises d'aquéu que t'a dubert lis uei? Éu respoundeguè: Acò 's un proufèto.
18Mai li Judiéu creiguèron pas qu'aquel ome fuguèsse esta avugle e que i'aguèsse pièi vist; talamen qu'à la fin faguèron veni si parènt.
19E li questiounèron, en disènt: Acò 's voste drole, que disès qu'es vengu au mounde avugle? Coume se fai qu'aro ié vèi?
20Respoundeguèron li parènt, ié diguèron: Sabèn qu'acò 's noste enfant, e qu'es nascu avugle.
21Mai coume se fai aro que ié vèi, lou sabèn pas; o quau i'a dubert lis uei, nautre n'en sabèn rèn. Questiounas-lou, éu a l'age; qu'éu-meme parle pèr soun comte.
22Diguèron acò si gènt, qu'avien pòu di Judiéu; dóumaci li Judiéu avien ourdi aquest plan que, se quaucun recouneissié Jèsu pèr lou Crist, lou boutarien foro de la sinagogo.
23Es pèr acò que lou paire e la maire diguèron: A l'age, questiounas-lou éu.
24Adounc sounèron uno segoundo fes l'ome qu'èro esta avugle e ié venguèron ansin: Rènde glòri à Diéu. Nautre sabèn qu'aquel ome es un pecadou.
25Éu ié respoundeguè: S'es un pecadou, n'en sabe rèn; i'a 'no causo que sabe, es qu'ère avugle e qu'aro ié vese.
26Ié diguèron mai: Dequé t'a fa? coume t'a dubert li vistoun?
27Ié respoundeguè: Vous l'ai di deja, e l'avès entendu; dequé voulès mai l'entèndre? D'asard, tambèn vautre, voulès deveni si disciple?
28Alor se boutèron à l'injuria e ié diguèron: Tu, siegues soun disciple; nautre, sian disciple de Mouïse.
29Nautre, sabèn qu'à Mouïse Diéu i'a parla; mai aquéu-d'aqui sabèn pas d'ounte es.
30Aquel ome ié respoundeguè: Es acò qu'es estounant que sachés pas d'ounte es; e m'a dubert mis uei.
31Or, sabèn que Diéu escouto pas li pecadou; mai se quaucun ounouro Diéu e fai sa voulounta, aquéu-d'aqui éu l'escouta.
32De la vido e di jour noun s'es ausi dire que quaucun ague dubert lis uei d'un avugle de neissènço.
33S'aquel ome venié pas de Diéu, pourrié rèn faire.
34Ié respoundeguèron: Siés nascu en plen dins lou pecat, e tu, nous fas la leiçoun? Em'acò lou couchèron deforo.
35Jèsu sachè que l'avien coucha deforo; e l'aguènt rescountra, ié diguè: Tu, ié creses au Fiéu de Diéu?
36Éu respoundeguè e diguè: Quau es, Segnour, que crèigue en éu.
37E ié diguè Jèsu: L'as vist, e aquéu que te parlo, es éu?
38Respoundeguè: Crese, Segnour. E se jitant au sòu, l'adourè.
39Alor Jèsu faguè: Iéu, es pèr un jujamen que siéu vengu, en aquest mounde, pèr qu'aquéli que veson pas ié vegon, e qu'aquéli que veson vèngon avugle.
40Quàuqui Farisen, qu'em' éu se trouvavon, l'entendeguèron e ié diguèron: Emai nautre, sian avugle?
41Jèsu ié venguè: S'erias avugle, de pecat sarias sènso; mai aro disès: Ié vesèn; e vaqui perqué voste pecat rèsto.