CHAPITRE DÈS-E-NOUVEN 19

₁Alor Pilato prenguè Jèsu e lou faguè flagela.

₂E li sóudard, trenant uno courouno d'espino, la boutèron sus sa tèsto, e l'engimbrèron d'un mantèu de pourpro.

₃Em'acò s'avançavon d'éu, e ié disien: Salut, rèi di Juei! E ié mandavon de gautas.

₄Pilato, pamens, venguè mai deforo, e diguè i Judiéu: Vès-lou, vous l'aduse deforo, pèr que sachés que trove rèn dins éu de coundanable.

₅Jèsu sourtiguè dounc, que pourtavo la courouno d'espino e lou mantèu de pourpro. Pilato i Judiéu diguè: Vaqui l'ome!

₆Quand li Prince di prèire e li gàrdi l'aguèron vist, bramèron en disènt: En crous! boutas-lou en crous! Pilato ié faguè: Prenès-lou, vautre, e boutas-lou en crous; pèr moun comte de iéu, trove rèn dins éu à coundana.

₇Ié respoundeguèron li Judiéu: Nautre, avèn uno lèi, e d'après nosto lèi dèu mouri, pèr-ço-que s'es fa Fiéu de Diéu.

₈Quand ausiguè, Pilato, aquelo paraulo, aguè 'ncaro mai pòu.

₉Intrè tourna-mai dins lou pretòri, e diguè à Jèsu: D'ounte sias, vous? Mai Jèsu ié faguè ges de responso.

₁₀Alor Pilato ié venguè: Me parlas pas? Sabès pas qu'ai lou poudé de vous faire metre en crous, e lou poudé de vous bouta en liberta?

₁₁Jèsu respoundeguè: N'aurias ges de poudé sus iéu, se noun vous èro esta douna d'amoundaut. Amor d'acò, aquéu que m'a mes entre vòsti man, a fa 'n pu gros pecat.

₁₂Despièi aquéu moumen, Pilato cercavo de l'enmanda. Mai li Judiéu cridavon, en disènt: Se l'enmandes aquéu, siés pas l'ami de Cesar; dóumaci quau se fai rèi, vai contro Cesar.

₁₃Pilato, en aguènt ausi aquéli paraulo, aduguè Jèsu deforo, e s'assetè sus lou tribunau, à l'endré que ié dison Lithostrotos, en ebriéu, Gabbatha.

₁₄Erian au jour de la Preparacioun de la Pasco, peraqui l'ouro sieisenco, em'acò diguè i Judiéu: Vès-lou, voste rèi.

₁₅Mai éli de brama: Enlevas-lou! enlevas-lou! à la crous! Pilato ié diguè: Metrai en crous voste rèi? Ié respoundeguèron li Prince di prèire: Avèn ges d'autre rèi que Cesar.

₁₆Alor l'abandounè à-n-éli pèr èstre crucifica. Em'acò prenguèron Jèsu e l'enmenèron.

₁₇E, carga de sa crous, éu venguè à l'endré que ié dison lou Calvàri; en ebriéu Golgotha.

₁₈Aqui lou crucifiquèron, e dous autre em'éu: un de chasque caire, e Jèsu au mitan.

₁₉Pilato faguè peréu un escritèu, que lou boutè à la cimo de la crous. I'avié d'escri: Jèsu de Nazarèt, rèi di Judiéu.

₂₀Aquel escritèu, forço Judiéu lou legiguèron, dóumaci èro proche de la vilo l'endré mounte avien crucifica Jèsu. Èro escri en ebriéu, en grè em' en latin.

₂₁Adounc ié disien à Pilato, li pountife di Juei: Escrigués pas: Rèi di Judiéu; m'ai qu'a di: Siéu lou rèi di Judiéu.

₂₂Respoundeguè Pilato: Ço qu'ai escri, l'ai escri.

₂₃Li sóudard, éli, entre avé clavela Jèsu, prenguèron si vièsti, e n'en faguèron quatre part, uno part pèr chasque sóudard. Prenguèron peréu sa tunico. Èro uno tunico sènso courduro, e touto rèn que d'un teissut desempièi l'en-aut jusquo en bas.

₂₄Se diguèron dounc de l'un à l'autre: La coupen pas, mai tiren-la au sort pèr vèire de quau sara. Èro pèr que se coumpliguèsse aquesto paraulo de l'Escrituro: Se soun parteja mi vièsti; e ma raubo, l'an tirado au sort. Efetivamen, li sóudard ansin faguèron.

₂₅Pamens, contro la crous de Jèsu, se tenié sa Maire, e tambèn la sorre de sa Maire, Marìo de Cleoufas, e Marìo-Madaleno.

₂₆Jèsu aguènt dounc vist sa Maire, e, contro elo, lou disciple qu'éu amavo, diguè à sa Maire: Femo, vaqui voste fiéu.

₂₇Pièi diguè au disciple: Vaqui ta maire. E, partènt d'aquelo ouro, lou disciple la prenguè dins soun oustau.

₂₈Acò fa, Jèsu, sachènt que tout èro acoumpli, pèr qu'uno paraulo de l'Escrituro s'acoumpliguèsse mai, diguè: Ai set.

₂₉Aqui i'avié 'no eisino pleno de vinaigre. Li sóudard n'empliguèron uno espoungo, que la boutèron à-n-un brout d'isop, e la presentèron à sa bouco.

₃₀Quand Jèsu aguè pres lou vinaigre, diguè: Tout es acoumpli. E clinant la tèsto, rendeguè l'esperit.

₃₁Or, coume èro la Preparacioun, cregnènço que li cors istèsson en crous lou jour dóu sabat — qu'èro, aquéu jour, lou grand sabat — li Judiéu demandèron à Pilato que faguèsse roumpre li cambo di coundana, e que li levèsson.

₃₂Venguè dounc de sóudard, e roumpe-guèron li cambo au proumié, pièi à l'autre qu'èro esta clavela 'm'éu.

₃₃Quand vers Jèsu pièi arribèron, e que lou veguèron deja mort, noun ié roumpe-guèron li cambo.

₃₄Mai un di sóudard em'uno lanço ié durbiguè lou coustat; e autant-lèu n'en sourtiguè de sang e d'aigo.

₃₅Aquéu que l'a vist n'en a fa la fe, e soun temouniage es verai. E saup, éu, que dis la verita, pèr que, tambèn vautre, creigués.

₃₆Dóumaci, acò s'es fa, pèr que l'Escrituro fuguèsse acoumplido: Ié roumprés pas un os.

₃₇E autro part l'Escrituro dis peréu: Veiran Aquéu qu'an trafiga.

₃₈Après, Jóusè d'Arimatìo — qu'èro disciple de Jèsu, mai d'escoundoun, pèr pòu di di Judiéu — demandè à Pilato de leva lou cors de Jèsu. Pilato ié permeteguè. Éu venguè dounc e levè lou cors de Jèsu.

₃₉Venguè tambèn Nicoudème, aquéu qu'èro ana d'en-proumié trouva Jèsu dins la niue; adusié 'no mesclo de mierro e d'aloues, d'aperaqui cènt liéuro.

₄₀Prenguèron dounc lou cors de Jèsu, e l'agouloupèron dins de linçòu emé d'aroumat, coume an coustumo li Judiéu d'enseveli.

₄₁Or, à l'endré que l'avien crucifica, se trouvavo un jardin, e dins aquéu jardin, un toumbèu tout nòu que i'avien mes encaro degun.

₄₂Es aqui dounc, raport à la Preparacioun di Judiéu, coume lou toumbèu èro toucant, qu'entre-pausèron Jèsu.