PSALMI 22

₂εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν,

ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέν με,

₃τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν.

ὡδήγησέν με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης

ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.

₄ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου,

οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾽ ἐμοῦ εἶ·

ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὐταί με παρεκάλεσαν.

₅ἡτοίμασας ἐνώπιόν μου τράπεζαν ἐξ ἐναντίας τῶν θλιβόντων με·

ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου,

καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον ὡς κράτιστον.

₆καὶ τὸ ἔλεός σου καταδιώξεταί με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου,

καὶ τὸ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν.