IOB 17

₁ὀλέκομαι πνεύματι φερόμενος, δέομαι δὲ ταφῆς καὶ οὐ τυγχάνω.

₂λίσσομαι κάμνων, καὶ τί ποιήσας;

₃ἔκλεψαν δέ μου τὰ ὑπάρχοντα ἀλλότριοι.* τίς ἐστιν οὗτος; τῇ χειρί μου συνδεθήτω.

₄ὅτι καρδίαν αὐτῶν ἔκρυψας ἀπὸ φρονήσεως,* διὰ τοῦτο οὐ μὴ ὑψώσῃς αὐτούς.

₅τῇ μερίδι ἀναγγελεῖ κακίας,‡ ὀφθαλμοὶ δέ μου ἐφ᾽ υἱοῖς ἐτάκησαν.

₆ἔθου δέ με θρύλημα ἐν ἔθνεσιν, γέλως δὲ αὐτοῖς ἀπέβην·

₇πεπώρωνται γὰρ ἀπὸ ὀργῆς οἱ ὀφθαλμοί μου, πεπολιόρκημαι μεγάλως ὑπὸ πάντων.

₈θαῦμα ἔσχεν ἀληθινοὺς ἐπὶ τούτῳ· δίκαιος δὲ ἐπὶ παρανόμῳ ἐπανασταίη·

₉σχοίη δὲ πιστὸς τὴν ἑαυτοῦ ὁδόν, καθαρὸς δὲ χεῖρας ἀναλάβοι θάρσος.

₁₀οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ πάντες ἐρείδετε,* καὶ δεῦτε δή·‡ οὐ γὰρ εὑρίσκω ἐν ὑμῖν ἀληθές.

₁₁αἱ ἡμέραι μου παρῆλθον ἐν βρόμῳ, ἐρράγη δὲ τὰ ἄρθρα τῆς καρδίας μου.

₁₂νύκτα εἰς ἡμέραν ἔθηκαν,* φῶς ἐγγὺς ἀπὸ προσώπου σκότους.‡

₁₃ἐὰν γὰρ ὑπομείνω, ᾅδης μου ὁ οἶκος, ἐν δὲ γνόφῳ ἔστρωταί μου ἡ στρωμνή.

₁₄θάνατον ἐπεκαλεσάμην πατέρα μου εἶναι, μητέρα δέ μου καὶ ἀδελφὴν σαπρίαν.

₁₅ποῦ οὖν μου ἔτι ἐστὶν ἡ ἐλπίς; ἦ τὰ ἀγαθά μου ὄψομαι;

₁₆ἦ μετ᾽ ἐμοῦ εἰς ᾅδην καταβήσονται,* ἢ ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ χώματος καταβησόμεθα;‡