GENESIS 49

Συνάχθητε, ἵνα ἀναγγείλω ὑμῖν,

τί ἀπαντήσει ὑμῖν ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν·

₂ἀθροίσθητε καὶ ἀκούσατε, υἱοὶ Ιακωβ,

ἀκούσατε Ισραηλ τοῦ πατρὸς ὑμῶν.

₃Ρουβην, πρωτότοκός μου σύ,

ἰσχύς μου καὶ ἀρχὴ τέκνων μου,

σκληρὸς φέρεσθαι καὶ σκληρὸς αὐθάδης.

₄ἐξύβρισας ὡς ὕδωρ, μὴ ἐκζέσῃς·

ἀνέβης γὰρ ἐπὶ τὴν κοίτην τοῦ πατρός σου·

τότε ἐμίανας τὴν στρωμνήν, οὗ ἀνέβης.

₅Συμεων καὶ Λευι ἀδελφοί·

συνετέλεσαν ἀδικίαν ἐξ αἱρέσεως αὐτῶν.

₆εἰς βουλὴν αὐτῶν μὴ ἔλθοι ἡ ψυχή μου,

καὶ ἐπὶ τῇ συστάσει αὐτῶν μὴ ἐρείσαι τὰ ἥπατά μου,

ὅτι ἐν τῷ θυμῷ αὐτῶν ἀπέκτειναν ἀνθρώπους

καὶ ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ αὐτῶν ἐνευροκόπησαν ταῦρον.

₇ἐπικατάρατος ὁ θυμὸς αὐτῶν, ὅτι αὐθάδης,

καὶ ἡ μῆνις αὐτῶν, ὅτι ἐσκληρύνθη·

διαμεριῶ αὐτοὺς ἐν Ιακωβ

καὶ διασπερῶ αὐτοὺς ἐν Ισραηλ.

₈Ιουδα, σὲ αἰνέσαισαν οἱ ἀδελφοί σου·

αἱ χεῖρές σου ἐπὶ νώτου τῶν ἐχθρῶν σου·

προσκυνήσουσίν σοι οἱ υἱοὶ τοῦ πατρός σου.

₉σκύμνος λέοντος Ιουδα·

ἐκ βλαστοῦ, υἱέ μου, ἀνέβης·

ἀναπεσὼν ἐκοιμήθης ὡς λέων

καὶ ὡς σκύμνος· τίς ἐγερεῖ αὐτόν;

₁₀οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ιουδα

καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ,

ἕως ἂν ἔλθῃ τὰ ἀποκείμενα αὐτῷ,

καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν.

₁₁δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ

καὶ τῇ ἕλικι τὸν πῶλον τῆς ὄνου αὐτοῦ·

πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ

καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν αὐτοῦ·

₁₂χαροποὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου,

καὶ λευκοὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ ἢ γάλα.

₁₃Ζαβουλων παράλιος κατοικήσει,

καὶ αὐτὸς παρ᾽ ὅρμον πλοίων,

καὶ παρατενεῖ ἕως Σιδῶνος.

₁₄Ισσαχαρ τὸ καλὸν ἐπεθύμησεν

ἀναπαυόμενος ἀνὰ μέσον τῶν κλήρων·

₁₅καὶ ἰδὼν τὴν ἀνάπαυσιν ὅτι καλή,

καὶ τὴν γῆν ὅτι πίων,

ὑπέθηκεν τὸν ὦμον αὐτοῦ εἰς τὸ πονεῖν

καὶ ἐγενήθη ἀνὴρ γεωργός.

₁₆Δαν κρινεῖ τὸν ἑαυτοῦ λαὸν

ὡσεὶ καὶ μία φυλὴ ἐν Ισραηλ.

₁₇καὶ γενηθήτω Δαν ὄφις ἐφ᾽ ὁδοῦ

ἐγκαθήμενος ἐπὶ τρίβου,

δάκνων πτέρναν ἵππου,

καὶ πεσεῖται ὁ ἱππεὺς εἰς τὰ ὀπίσω.

₁₈τὴν σωτηρίαν περιμένω κυρίου.

₁₉Γαδ, πειρατήριον πειρατεύσει αὐτόν,

αὐτὸς δὲ πειρατεύσει αὐτῶν κατὰ πόδας.

₂₀Ασηρ, πίων αὐτοῦ ὁ ἄρτος,

καὶ αὐτὸς δώσει τρυφὴν ἄρχουσιν.

₂₁Νεφθαλι στέλεχος ἀνειμένον,

ἐπιδιδοὺς ἐν τῷ γενήματι κάλλος.

₂₂Υἱὸς ηὐξημένος Ιωσηφ,

υἱὸς ηὐξημένος ζηλωτός,

υἱός μου νεώτατος·

πρός με ἀνάστρεψον.

₂₃εἰς ὃν διαβουλευόμενοι ἐλοιδόρουν,

καὶ ἐνεῖχον αὐτῷ κύριοι τοξευμάτων·

₂₄καὶ συνετρίβη μετὰ κράτους τὰ τόξα αὐτῶν,

καὶ ἐξελύθη τὰ νεῦρα βραχιόνων χειρῶν αὐτῶν

διὰ χεῖρα δυνάστου Ιακωβ,

ἐκεῖθεν ὁ κατισχύσας Ισραηλ·

₂₅παρὰ θεοῦ τοῦ πατρός σου,

καὶ ἐβοήθησέν σοι ὁ θεὸς ὁ ἐμὸς

καὶ εὐλόγησέν σε εὐλογίαν οὐρανοῦ ἄνωθεν

καὶ εὐλογίαν γῆς ἐχούσης πάντα·

ἕνεκεν εὐλογίας μαστῶν καὶ μήτρας,

₂₆εὐλογίας πατρός σου καὶ μητρός σου·

ὑπερίσχυσεν ἐπ᾽ εὐλογίαις ὀρέων μονίμων

καὶ ἐπ᾽ εὐλογίαις θινῶν ἀενάων·

ἔσονται ἐπὶ κεφαλὴν Ιωσηφ

καὶ ἐπὶ κορυφῆς ὧν ἡγήσατο ἀδελφῶν.

₂₇Βενιαμιν λύκος ἅρπαξ·

τὸ πρωινὸν ἔδεται ἔτι

καὶ εἰς τὸ ἑσπέρας διαδώσει τροφήν.