CHABISTR IV.
1Pa hen deuz eta ar C’hrist gouzanvet evidomp‐ni er c’hig, c’houi ive en em armit euz ar sonj‐man, penaos an hini hen deuz gouzanvet er c’hig, hen deuz paouezet da bec’hi; 2evit na vevo mui hervez dezirou fall an dud, mes hervez bolontez Doue, e‐pad an amzer m’hen deuz c’hoas da veva er c’hig. 3Rag awalc’h eo deomp beza great, en amzer hor buez tremenet, bolontez ar Jentiled, en eur vale en diroll, en droug‐ioulou, er vezventi, er gourmandiz, hag er zervich criminal euz an idolou. 4Abalamour da ze ez int souezet o velet na redit ket assambles ganthe er memeus diroll a vuez fall, hag e troug‐komzont divar ho pen. 5Renta a raint count d’an hini a zo prest da varn ar re veo hag ar re varo. 6Rag an Aviel a zo bet prezeget ive d’ar re varo, evit ma teujent, goude beza bet barnet hervez an den, er pez a zell ar c’hig, da veva hervez Doue er pez a zell ar spered.
7A‐hend‐all, tostaad a ra ar fin euz an holl draou; dre‐ze bezit fur ha beillit er beden. 8Dreist pep tra, bezet an eil evit egile eur garantez tener; rag ar garantez a c’holoio eun niver braz a bec’hejou. 9Bezit ato prest d’en em zigemer an eil egile en ho tiez, heb en em glem. 10Ra zeui pep hini, hervez m’hen deuz recevet, da implija he zonezon e servich ar re all, evel distribuerien vad a bep gras a Zoue. 11Mar deu unan‐benag da gomz, ra gomzo hervez an oraclou a Zoue; mar hen deuz unan‐benag eur garg‐benag, ra zeui d’hen ober hervez ar galloud a ro Doue dezhan, evit ma vezo Doue glorifiet en pep tra dre Jesus‐Christ, da behini eo ar gloar hag ar galloud da viken! Amen.
12Breudeur muia‐karet, na vezit ket souezet m’az euz eur fournes a dan en ho touez, evit hoc’h amprouvi, evel ma c’hoarvezfe ganeoc’h eun dra estranj‐benag. 13Mes en em rejouissit, o veza ma hoc’h euz lod e souffransou ar C’hrist, evit ma viot ive karget a joa, pa vezo diskouezet he c’hloar. 14Mar bezit outrajet abalamour da hano ar C’hrist, ez oc’h eürus; rag ar Spered a c’hloar, Spered Doue, a choum varnoc’h. Ar re‐ze a vlasphem anezhan, mes glorifiet eo ganeoc’h‐hu. 15Diwallit ne zeufe hini ac’hanoc’h da veza punisset evel eur muntrer, pe eul laer, pe eun torfetour, pe eun den sourciet gant afferou ar re all. 16Mes ma souffr evel christen, ne dle ket kaoud mêz, mes renta gloar da Zoue evit kement‐se. 17Rag dond a ra an amzer ma tle ar varn commans dre di Doue; ha mar commans dreizomp‐ni, petra e vezo fin ar re na zentont ket ouz Aviel Doue? 18Ha mar bez a boan salvet an den just, petra e teui da veza an den impi hag ar pec’her? 19Ra zeui eta ar re a c’houzanv dre volontez Doue, da erbedi dezhan ho eneou, evel da eur C’hrouer fidel, en eur ober ar mad.