I. S. Per 3

₁Gragez, bezit evel‐se ive sentus e‐kenver ho priejou, evit, mar d’euz lod anezhe ha na zentont ket ouz ar ger, ma vezint gounezet heb ar ger, dre gomportamant ho gragez; ₂pa velint ho comportamant pur ha leun a respet. ₃Diwallit ne vez hoc’h ornedigez an hini a‐ziaveaz, en ho pleo pentet, pe en hoc’h ornamanchou aour, pe er feçon d’en em viska, ₄mes ra vezo hoc’h ornedigez an den kuzet en diabarz ar galon, eur spered a zousder hag a beoc’h, eun ornamant ha na zeu ket da wenvi, hag a zo talvouduz braz dirag Doue. ₅Rag evel‐se en em orne ive gwech‐all ar gragez santel, pere a oa ho esperans en Doue, o senti ouz ho friejou; ₆evel Sara pehini a zente ouz Abraham, o c’hervel anezhan he Aotrou. Da honnes eo e teuit da veza bugale, oc’h ober ar mad, hag o tiwall ne zeufe spount e‐bed d’ho trubuilla.

₇Ezec’h, evel‐se ive en em gomportit gant furnez e‐kenver ho kragez, evel e‐kenver eur c’hrouadur semploc’h, en eur renta henor dezhe, pa’z eo gwir ec’h heritint ganeoch euz ar c’hras a vuez; evit na zeui netra d’hoc’h herzel da bedi.

₈Er fin, bezit holl euz ar memeus santimant, o kemer an eil poaniou egile, oc’h en em garoud evel breudeur, leun a drugarez hag a volontez‐vad; ₉e‐leac’h renta an droug evit an droug, na gwall‐gomz evit gwall‐gomz, bennigit kentoc’h, o c’houzout penaos da gement‐se eo ez oc’h bet galvet, evit m’ho pezo ar bennoz evit heritach. ₁₀Rag, an hini a fell dezhan karoud ar vuez ha gwelet deiziou eürus, ra viro he deod diouz an droug, hag he vuzellou diouz ar c’homzou tromplus; ₁₁ra zeuio da drei kein d’an droug, ha da ober ar mad, da glask ar peoc’h, ha da heuil anezhan. ₁₂Rag daou‐lagad an Aotrou a zo var ar re just, hag he ziou‐skouarn a zo aketus d’ho feden; mes faç an Aotrou a zo a‐enep ar re a ra an drouk. ₁₃Ha piou a rai droug deoc’h, ma c’heullit ar mad? ₁₄Mes ha pa zeufec’h memeus da c’houzanv abalamour d’ar justis, e vefec’h eürus. N’ho pezet ket eta a aoun rag ar spount ho deuz c’hoant da ober deoc’h, ha na vezit ket nec’het; ₁₅mes santifiit an Aotrou Doue en ho calonou. Ha bezit ato prest d’en em zifen gant dousder ha respet ouz ar re a c’houlen rezon diganeoc’h divarben an esperans a zo enoc’h; ₁₆o kaoud eur goustians vad, evit ma vezo confontet er pez a lavar a‐enep deoc’h ar re a zeu da damal ho comportamant vad er C’hrist, evel pa vijec’h torfetourien. ₁₇Rag gwelloc’h eo gouzanv, mar d’eo bolontez Doue, en eur ober ar mad, eged en eur ober an drouk. ₁₈Rag ar C’hrist ive hen deuz gouzanvet eur vech evit ar pec’hejou, an hini a oa just evit ar re injust, evit hon digas da Zoue; o veza bet lakeat d’ar maro hervez ar c’hig, mes beoeet dre ar Spered; ₁₉dre behini ive ez eaz da brezeg er prizon, ₂₀d’ar sperejou pere gwech‐all a oa bet difeiz, pa c’hoarvezaz, en amzer Noe, ma oa patianted Doue o c’hortoz, evit ar vech diveza, e‐pad ma oat o sevel an arc’h, en pehini eun niver bihan a dud, da lavaret eo, eiz den, a oe sauveteet a‐dreuz an dour. ₂₁Hag an imach a gement‐se, ar vadiziant (n’e ket an hini a lam kuit louzdoniou ar c’horf, mes an angajamant euz a eur goustians vad dirag Doue,) a zeu d’hon sauvetaad breman, dre resurrection Jesus‐Christ; ₂₂pehini o veza eat d’an env, a zo a‐zeo da Zoue, ha dezhan e rank an elez, ar princelezou hag ar puissansou plega.